Беларуска-расійскі слоўнік
Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў
Выдавец: Народная асвета
Памер: 363с.
Мінск 1993
Закасаны—засученный.
Закасвайьне н.—засучнванне (рукавов).
Закасваць,-сдць йіто— засучн- вать,-чнть.
Закасованы—зачеркнутый, іісключенный.
Закасоўваць,-сав<7ць што— зачеркнвать.-ркнуть, нсклю- чать,-чнть.
Закатны—раскатнстый. (Сьмя- яцца закатным сьмехам. Я. Кол. НЗ ш).
Закаханы—влюблённый.
Закахяньне н.—влюблённость. Закахацца—влюбнться.
Закачаць—см. закочваць.
Закаштаваць што—нспробо- вать, отведать.
Заквапіцца на што—позавн- довать, позарнться.
Заквітлць шпго—засчнтать. Закглзаны—взнузданный.
Закелзваць, закялзяць каго
—взнуздывать,-дать.
Зякід м,—выпад (протнв кого); упрек.
Закідаць, закгнуць каго, што —забрасывать, заброснть; делать выпад.
Зак/дка ж.—забрасыванне.
Закілзаць—см. закелзваць.
Закінуцца—затеряться.
Закіп м.—закнпаіше.
Закісаньне н.—броженне.
Закісдць—закіісать; начать броднться.
Закітованы—замазанный, за- лепленный замазкой.
Закітоўваць,-тав«ць шпіо— залеплввать,-пнть замазкой.
Заклод м.—1) основанне, за- кладка; 2) учрежденне; 3) за- лог; 4) парн.
Закладацца.-лясьціся з кім— бнться, побнться об за- клад.
Закладаць,-класьці што—1) основывать,-новать; 2) за- кладывать,-ложнть.
Закладзены—заложенный; ос- нованный.
Заклддзіны ж. мн,—закладка.
Закладнік м.—закладчкк, зало- годатель.
Заклён м.—заклятне.
Зсіклік м.— клнч, прнзыв.
Заклгкаць каго—позвать, прн- гласнть, ангажнровать.
Заклікдць каго—зазывать.
Закліндльны—заклннатель- ный.
Закліндць, заклясьці каго— заклннать, заклясть; про- клннать, проклясть.
Закляты—1J заколдованный;
2) заклятый, проклятый.
Закон м.—1) закон; 2) вера;
3) монашескнй орден.
Законадавец м.—законода- тель.
Законаддўства н.—законода- тельство.
Законаддўчы—законодатель- ный.
Законьнік м.—монах.
Законьніца ж.—монашка.
Закднчаны—оконченный, со- вершенный (Закончаны від дзеяслова).
Закончыць што—кончнть, совершнть.
Закопваньне н.—закапыванне. Закопваць, закапдць што,каго —закапывать, закопать.
Закосьніца ж — ленга в косе.
Закохкаць—закряхтеть (Лядок закохкае. Я. Кол. НЗ хіх).
Закочваньне н.—закатыванне.
Закочваць, закачдць што— закатывать,-тнть.
Закошваньне н.—закашнванне.
Закошваць, закасгць што— закашнвать, закоснть.
Закраддцца, закрдсьціся—за- крадываться, закрасться.
Закрдкаць—закаркать.
Закройваць, закра/ць шпго-- закранвать, закронть.
Здкрутак м.—поворот (Закру- так вулкі. Ц. Гар. СЦ, 67с) Здкрутка ж—завёртка, іцекол- да с вертяіцнмся вокруг засовом.
Закручваць, закруц/ць што— закручнвать, закрутнть, за- вёртывать, завертеть.
Закуплгваць,-шць што—заку- пать,-пмть;-п/ць імш^— заказать обедню. Я. Куп. Шл. ж. 167с.
Заку/пнік м.—закупіцнк.
Закурваць, закурыць што— закапчнвать, закоптнть.
Здкуска ж.—закуска.
Закута ж.—хлев.
Закугваць,-таць што—закуты- вать,-тать; отгоражнвать, -роднть.
Закутка ж.—отгородка.
Закугы—закованный.
Закуць каго—заковать.
Заламка ж.—колдовское зала- мыванне ржн.
Залапатдцца—заболтаться.
Залапатаць—заболтать (язы- ком).
Залдпліваць, залапіць—за- плачнвать, заплатнть.
Заласкатдць—заіцекотать.
Залатуха ж.—золотуха (бо- лезнь); анютнны глазкн (цве* ток).
Залаты—золотой.
Зал«шчваць,-шчыць каго— умнлостнвлять,-стнвнть.
Залв/ца ж.—золовка.
Залева ж.—лнвень. НТз. Залеглы—залежалый.
Заледзьве прс.—едва-едва, чуть-чуть.
Залежаць—завнсеть.
Залежнасьць ж — завнснмость.
Залежны—завнснмый.
Залежыць дзс. безас.—завяснт.
Залепліваць,-ляп/ць што— залеплнвать.-легшть; заклен- вать,-нть.
Залетась—в позапрошлый год. Залеташні—позапрошлогодннй Зал£ты м. мн — ухажнванне;
флнрт.
Залгк м.—зачёт.
Залдкавы,-ч«льны—зачётный.
Залігшньне н.—залепленне, заклейка.
Заліпяць—слнпаться.
Зал/ць каму—досаждать.
Залічаць,-ч^ць йіто, каго— зачнслять,-лнть; засчнтывать, -тать.
Зал/шак м.—нзляшек.
Зал/шні—нзлншннй.
Залога м.—гарннзон.
Залогавы—гарннзонный. ВТ.
Залоза ж.—железа.
Заложна упорно, настойчнво.
Залозісты—железнстый.
Залозьніца ж—норнчннк (бопг.
Scrofularia L). НТв.
Залоўка ж.—см. залвгца.
Залука ж,—вербовка.
Залучаць,-чыць каго, што— включать,-чнть; вербовать, завербовать.
Зальжэць дзс. безас.—полег- чать.
Залыпаць—захлопаць (Залы- палі блудныя вочы. Я. Куп. Шл. ж. 82 с.).
Залысець—полысеть.
Заль/сіць што—обтесать (де- рево).
Зал/одненасьць ж — населен- ность. НТз.
Зал/однены—заселенный, на- селенный.
Залюдн^ньне н—заселенне.НТз
Залюдняцца,-нгцца—заселять- ся,-лйться, быть заселенным.
Залюдняць,-нгць што—засе- лять,-лнть.
Залязаць.-лезьці—залезать,
-зтн; влезать,-зтн.
Заляп/ць што—залегшть, за- кленть.
Заляцяцца да каго—ухажнвать^ флнртовать.
Замаглявлны—заглаженный.
Замаглявдць што—загладнть.
Замала—совсем мало.
Замалёваны—закрашенный.
Замалёўваць,-ляваць што— закрашнвать,-снть.
За-малым прс,—почтн, чуть- чуть не.
Замамыліцца—надуть губы.
Замардованы,-давяны—заму* ченный, нзмученный.
Замардоўвацца,-дав«цца— нзмучнваться,- чаться.
Замардоўваць,-даваць каго
—замучлвать,-чнть.
Замаркоціцца—запечаляться.
Замармытаць—зареветь (по- добно медведю).
Замаруджаны—замедленный.
Замаруджваць,-дзіць што— замедлять,-лнть.
Замасолены—замусленный, засаленный.
Замасольваць,-ліць што—за- муслнвать,-лнть.
Заматацца—замотаться, сбнть- ся, спутаться.
Замаўляць, замовіць што, каго—заговарнвать,-ворнть.
Замях м—покушенне. ЮТ. Замацованы—закрепленный.
Замацоўваць,-цав«ць што
—закреплять.-гшть.
Замежны—внешннй, загранмч- ный.
Замена н. ж.—замена; обра- іценне (мат.у. превраіценне (Замена дробных мер у буй- ныяу раздробленне (Замена буйных мер у дробныя). НТі.
Заменьваць,-мяніць што—
1) заменять.-ннть; 2) обра- іцать,-тііть (чйсло).
Замер м.—намеренне. Замерзлы—замерзшнй.
Замерыць—вознамернться. Замест чаго—вместо (чего). Замссь ж.—мешанне теста. Замёты м. мн.—снежные заносы. НТз.
Замець ж.—мятель с ветром. Замг?шваньне замешнванне. Замешваць,-мяс/ць што— замешнвать,-меснть.
Замілаваньне н.—любовь. Замілаваць—полюбнть.
Заміраць, замерці—замнрать, замереть; умнрать; чахнуть.
Заміргаць—заморгать.
Замірэньне н.— мнр, прнмн- ренне; перемнрне.
Зямкавы—замковый.
Замкнёны—замкнутый. (Замк- нёная вязка. НТв).
Замковы—замочный. Замнога—многовато.
Замова ж.—заговор. НТа. Замовіць— см. замаўляць. Заможна—богато.
Заможнасьць ж.—богатство, зажнточность.
Заможны—богатый, зажнточ- ный.
Замолода—смолоду.
Заморак м.— заморыш. Замоўка м— заговор.
Замоўлены—заговоренный. Замоцна—крепковато.
Замстаж.—забвенне; забывчн- вость; умственное затменне.
Зямсьціць дзс. безас.—затмнть, омрачнть.
Замудравяць—замудрнть.
Замужка ж.—замужняя жен- іцнна.
Замуфзваць,-заць што—запач- кнвать,-кать (лнцо); замар- вать,-рать.
Замурованы—заложенный кнрпнчем (камнямн).
Замуроўваць,-равдць што— закладывать,-класть кнрпн- чем (камнямн).
Замчаць каго—довестн, дом- чать. НЗ XXIV.
Замчышча н.—место замка.
Замшыцца—покрыться мхом.
Замыкальны—заключнтель- ный, замыкаюіцнй.
Замыканьне загшранне на ключ, заключенне.
Замыкацца, замкнуцца—запн- раться, запереться.
Замыкаць, замкнуць каго,што
—запнрать; заключать,-чнть Замяклы—замоклый, вымок- шнй.
Замякнуць—замокнуть.
Замяняць—см. заменьваць.
Замяряцца—нметь намереннё, намереваться.
Замярзаньне н— замерзанне.
Замярзаць, замерзнуць—заме- рзать,-знуть.
Замяту/ха ж.—выога, метелнца с ветром.
Замятушыцца—засуетнться.
Замяшаньне н.—замешатель- ство, смятенне, суматоха.
Замяшчэньне замеіценне.
НТі.
Занадта—чересчур, слншком.
Занатурвацца,-рыцца—капрнз- ннчать, закапрнзннчать; уп- рямнться, заупрямнться.
Занепадаць, заняпасьці—кло- ннться, склоннться к упад- ку-
Занітаваньне м.—запайка.
Занітованы—запаенный.
Занітоўваць, таваць што— запаввать,-ять.
Зануджяць, занудзіць каго— нзнурять,-рнть.
Занузданы—взнузданный.
Зануздсць каго—взнуздать.
Зануздка ж — взнузданне. Занураны—нзнурецный.
Занз/рваць,-рыць каго—нзну- рдть,-рнть.
Заныдвіць—нзныть, зачахнуть.
Заняволены—взятый в нево- лю, порабоіценный.
Заняволеньне н.—порабоіце- нне.
Занявольваць,-ліць каго—по- рабоіцать, поработнть.
Занядбаны—пренебреженный, забытый.
Занядбаньне небреженне, нераденне, забвенне.
Занядбаць што—пренебречь, забыть.
Занядужваць,-д^жыць—захво- рать; занемогать,-мочь.
Заням^лы—онемевшнй.
Занямець—онеметь.
Заняпад м.—упадок (Заняпад духа. НТі).
Заняпасьці—см. занепадаць. Заняханьне н — небреженне. Заняхаць што, каго—оста- внть в небреженнн (ср. ня- хай).
Занятак м.—занятне.
Заняць—см. займаць.
Запаведзь ж.—брачный ро- зыск, об'явленне о брачу- іцнхся.
Запаветрывацца, -рыцца—про- падать, пропасть.
Запаветрыць—заразнть воздух; завонять.
Запаганьваць.-ніць што—опо- ганнвать,-ннть.
Западабаць каго—полюбнть.
Западаць, запасьці—упадать, упасть; клоннться к упадку; пропадать, пропасть.
Западзіна ж. — впадвна. НТз. Западлы—впалый, обвнсшвй. Запазнавацца з кім—заво- днть знакомство.
Запазыпцца—опоздать.
Запазычаны—занмствованный.
Запазычаньне «.—занмство- ванне.
Запазычаць,-зычыць што— занмствовать, позанмство- вать.
Запакованы—увязанный.
Запакоўваць,-каваць што— увязывать,-зать в тюкн; упаковывать,-ковать.
Запал м— 1) загар (лнца);
2) раздраженне, горячность;
3) энтузназм. НТг.
Запаланеньне н.—плененне, заснлье.
Запаланяць.-нгць каго—пле- НЯТЬ,-ННТЬ.
Запаленец м.—1) зажнгатель;
2) энтузнаст. НТг.
Запаленьне н.—воспаленне.
Запалка ж.—зажнгательная спнчка.
Запальваньне зажнганне.
Запальвацца,-лгцца—1) заго- раться,-реться; 2) воспалять- ся,-лнться.
Запальваць,-ліць што—зажн- гать,-жечь; воспламенять, -ннть.
Запам/н м— забвенне.
Запамінаньне забыванне.
Запамінацца, запомніцца— прнходнть, прнттн в забве- нпе.
Запамятйласьць ж.- беспамят- ство, забывчнвость.
Запамяталы—беспамятный, забывчнвый.
Запамятаны—забытый.
Запамятаць,-таваць што, каго
—Забыть.
Запанаваць—забарствовать.
Запанелы—чванлнвы, спеснвый Запанець—зачваннться.
Зарарошына ж.—засоренне.
Запарошыць што—запоро- шнть, засорнть (глаз).
Запасіць шгпо—запасать.
Запаскуджваць,-дзіць што—
—загажнвать, загаднть.
Запасьліва—с запасом, береж- лнво.
Запасьлівасьць ж — береж- лнвость.
Запасьлівы—бережлнвый.
Запасьці см.— западаць.
Запацкаць што—запачкать (ср. запэцкаць).
Заперазаць—см. запяразваць.
Запільнованы—подсмотрен- ный, замеченный.
Запільнаваць каго, што—ус- мотреть, заметнть.