• Газеты, часопісы і г.д.
  • Беларуска-расійскі слоўнік  Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў

    Беларуска-расійскі слоўнік

    Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў

    Выдавец: Народная асвета
    Памер: 363с.
    Мінск 1993
    147.07 МБ
    Закасаны—засученный.
    Закасвайьне н.—засучнванне (рукавов).
    Закасваць,-сдць йіто— засучн- вать,-чнть.
    Закасованы—зачеркнутый, іісключенный.
    Закасоўваць,-сав<7ць што— зачеркнвать.-ркнуть, нсклю- чать,-чнть.
    Закатны—раскатнстый. (Сьмя- яцца закатным сьмехам. Я. Кол. НЗ ш).
    Закаханы—влюблённый.
    Закахяньне н.—влюблённость. Закахацца—влюбнться.
    Закачаць—см. закочваць.
    Закаштаваць што—нспробо- вать, отведать.
    Заквапіцца на што—позавн- довать, позарнться.
    Заквітлць шпго—засчнтать. Закглзаны—взнузданный.
    Закелзваць, закялзяць каго
    —взнуздывать,-дать.
    Зякід м,—выпад (протнв кого); упрек.
    Закідаць, закгнуць каго, што —забрасывать, заброснть; делать выпад.
    Зак/дка ж.—забрасыванне.
    Закілзаць—см. закелзваць.
    Закінуцца—затеряться.
    Закіп м.—закнпаіше.
    Закісаньне н.—броженне.
    Закісдць—закіісать; начать броднться.
    Закітованы—замазанный, за- лепленный замазкой.
    Закітоўваць,-тав«ць шпіо— залеплввать,-пнть замазкой.
    Заклод м.—1) основанне, за- кладка; 2) учрежденне; 3) за- лог; 4) парн.
    Закладацца.-лясьціся з кім— бнться, побнться об за- клад.
    Закладаць,-класьці што—1) основывать,-новать; 2) за- кладывать,-ложнть.
    Закладзены—заложенный; ос- нованный.
    Заклддзіны ж. мн,—закладка.
    Закладнік м.—закладчкк, зало- годатель.
    Заклён м.—заклятне.
    Зсіклік м.— клнч, прнзыв.
    Заклгкаць каго—позвать, прн- гласнть, ангажнровать.
    Заклікдць каго—зазывать.
    Закліндльны—заклннатель- ный.
    Закліндць, заклясьці каго— заклннать, заклясть; про- клннать, проклясть.
    Закляты—1J заколдованный;
    2)	заклятый, проклятый.
    Закон м.—1) закон; 2) вера;
    3)	монашескнй орден.
    Законадавец м.—законода- тель.
    Законаддўства н.—законода- тельство.
    Законаддўчы—законодатель- ный.
    Законьнік м.—монах.
    Законьніца ж.—монашка.
    Закднчаны—оконченный, со- вершенный (Закончаны від дзеяслова).
    Закончыць што—кончнть, совершнть.
    Закопваньне н.—закапыванне. Закопваць, закапдць што,каго —закапывать, закопать.
    Закосьніца ж — ленга в косе.
    Закохкаць—закряхтеть (Лядок закохкае. Я. Кол. НЗ хіх).
    Закочваньне н.—закатыванне.
    Закочваць, закачдць што— закатывать,-тнть.
    Закошваньне н.—закашнванне.
    Закошваць, закасгць што— закашнвать, закоснть.
    Закраддцца, закрдсьціся—за- крадываться, закрасться.
    Закрдкаць—закаркать.
    Закройваць, закра/ць шпго-- закранвать, закронть.
    Здкрутак м.—поворот (Закру- так вулкі. Ц. Гар. СЦ, 67с) Здкрутка ж—завёртка, іцекол- да с вертяіцнмся вокруг засовом.
    Закручваць, закруц/ць што— закручнвать, закрутнть, за- вёртывать, завертеть.
    Закуплгваць,-шць што—заку- пать,-пмть;-п/ць імш^— заказать обедню. Я. Куп. Шл. ж. 167с.
    Заку/пнік м.—закупіцнк.
    Закурваць, закурыць што— закапчнвать, закоптнть.
    Здкуска ж.—закуска.
    Закута ж.—хлев.
    Закугваць,-таць што—закуты- вать,-тать; отгоражнвать, -роднть.
    Закутка ж.—отгородка.
    Закугы—закованный.
    Закуць каго—заковать.
    Заламка ж.—колдовское зала- мыванне ржн.
    Залапатдцца—заболтаться.
    Залапатаць—заболтать (язы- ком).
    Залдпліваць, залапіць—за- плачнвать, заплатнть.
    Заласкатдць—заіцекотать.
    Залатуха ж.—золотуха (бо- лезнь); анютнны глазкн (цве* ток).
    Залаты—золотой.
    Зал«шчваць,-шчыць каго— умнлостнвлять,-стнвнть.
    Залв/ца ж.—золовка.
    Залева ж.—лнвень. НТз. Залеглы—залежалый.
    Заледзьве прс.—едва-едва, чуть-чуть.
    Залежаць—завнсеть.
    Залежнасьць ж — завнснмость.
    Залежны—завнснмый.
    Залежыць дзс. безас.—завяснт.
    Залепліваць,-ляп/ць што— залеплнвать.-легшть; заклен- вать,-нть.
    Залетась—в позапрошлый год. Залеташні—позапрошлогодннй Зал£ты м. мн — ухажнванне;
    флнрт.
    Залгк м.—зачёт.
    Залдкавы,-ч«льны—зачётный.
    Залігшньне н.—залепленне, заклейка.
    Заліпяць—слнпаться.
    Зал/ць каму—досаждать.
    Залічаць,-ч^ць йіто, каго— зачнслять,-лнть; засчнтывать, -тать.
    Зал/шак м.—нзляшек.
    Зал/шні—нзлншннй.
    Залога м.—гарннзон.
    Залогавы—гарннзонный. ВТ.
    Залоза ж.—железа.
    Заложна упорно, настойчнво.
    Залозісты—железнстый.
    Залозьніца ж—норнчннк (бопг.
    Scrofularia L). НТв.
    Залоўка ж.—см. залвгца.
    Залука ж,—вербовка.
    Залучаць,-чыць каго, што— включать,-чнть; вербовать, завербовать.
    Зальжэць дзс. безас.—полег- чать.
    Залыпаць—захлопаць (Залы- палі блудныя вочы. Я. Куп. Шл. ж. 82 с.).
    Залысець—полысеть.
    Заль/сіць што—обтесать (де- рево).
    Зал/одненасьць ж — населен- ность. НТз.
    Зал/однены—заселенный, на- селенный.
    Залюдн^ньне н—заселенне.НТз
    Залюдняцца,-нгцца—заселять- ся,-лйться, быть заселенным.
    Залюдняць,-нгць што—засе- лять,-лнть.
    Залязаць.-лезьці—залезать,
    -зтн; влезать,-зтн.
    Заляп/ць што—залегшть, за- кленть.
    Заляцяцца да каго—ухажнвать^ флнртовать.
    Замаглявлны—заглаженный.
    Замаглявдць што—загладнть.
    Замала—совсем мало.
    Замалёваны—закрашенный.
    Замалёўваць,-ляваць што— закрашнвать,-снть.
    За-малым прс,—почтн, чуть- чуть не.
    Замамыліцца—надуть губы.
    Замардованы,-давяны—заму* ченный, нзмученный.
    Замардоўвацца,-дав«цца— нзмучнваться,- чаться.
    Замардоўваць,-даваць каго
    —замучлвать,-чнть.
    Замаркоціцца—запечаляться.
    Замармытаць—зареветь (по- добно медведю).
    Замаруджаны—замедленный.
    Замаруджваць,-дзіць што— замедлять,-лнть.
    Замасолены—замусленный, засаленный.
    Замасольваць,-ліць што—за- муслнвать,-лнть.
    Заматацца—замотаться, сбнть- ся, спутаться.
    Замаўляць, замовіць што, каго—заговарнвать,-ворнть.
    Замях м—покушенне. ЮТ. Замацованы—закрепленный.
    Замацоўваць,-цав«ць што
    —закреплять.-гшть.
    Замежны—внешннй, загранмч- ный.
    Замена н. ж.—замена; обра- іценне (мат.у. превраіценне (Замена дробных мер у буй- ныяу раздробленне (Замена буйных мер у дробныя). НТі.
    Заменьваць,-мяніць што—
    1)	заменять.-ннть; 2) обра- іцать,-тііть (чйсло).
    Замер м.—намеренне. Замерзлы—замерзшнй.
    Замерыць—вознамернться. Замест чаго—вместо (чего). Замссь ж.—мешанне теста. Замёты м. мн.—снежные заносы. НТз.
    Замець ж.—мятель с ветром. Замг?шваньне замешнванне. Замешваць,-мяс/ць што— замешнвать,-меснть.
    Замілаваньне н.—любовь. Замілаваць—полюбнть.
    Заміраць, замерці—замнрать, замереть; умнрать; чахнуть.
    Заміргаць—заморгать.
    Замірэньне н.— мнр, прнмн- ренне; перемнрне.
    Зямкавы—замковый.
    Замкнёны—замкнутый. (Замк- нёная вязка. НТв).
    Замковы—замочный. Замнога—многовато.
    Замова ж.—заговор. НТа. Замовіць— см. замаўляць. Заможна—богато.
    Заможнасьць ж.—богатство, зажнточность.
    Заможны—богатый, зажнточ- ный.
    Замолода—смолоду.
    Заморак м.— заморыш. Замоўка м— заговор.
    Замоўлены—заговоренный. Замоцна—крепковато.
    Замстаж.—забвенне; забывчн- вость; умственное затменне.
    Зямсьціць дзс. безас.—затмнть, омрачнть.
    Замудравяць—замудрнть.
    Замужка ж.—замужняя жен- іцнна.
    Замуфзваць,-заць што—запач- кнвать,-кать (лнцо); замар- вать,-рать.
    Замурованы—заложенный кнрпнчем (камнямн).
    Замуроўваць,-равдць што— закладывать,-класть кнрпн- чем (камнямн).
    Замчаць каго—довестн, дом- чать. НЗ XXIV.
    Замчышча н.—место замка.
    Замшыцца—покрыться мхом.
    Замыкальны—заключнтель- ный, замыкаюіцнй.
    Замыканьне загшранне на ключ, заключенне.
    Замыкацца, замкнуцца—запн- раться, запереться.
    Замыкаць, замкнуць каго,што
    —запнрать; заключать,-чнть Замяклы—замоклый, вымок- шнй.
    Замякнуць—замокнуть.
    Замяняць—см. заменьваць.
    Замяряцца—нметь намереннё, намереваться.
    Замярзаньне н— замерзанне.
    Замярзаць, замерзнуць—заме- рзать,-знуть.
    Замяту/ха ж.—выога, метелнца с ветром.
    Замятушыцца—засуетнться.
    Замяшаньне н.—замешатель- ство, смятенне, суматоха.
    Замяшчэньне замеіценне.
    НТі.
    Занадта—чересчур, слншком.
    Занатурвацца,-рыцца—капрнз- ннчать, закапрнзннчать; уп- рямнться, заупрямнться.
    Занепадаць, заняпасьці—кло- ннться, склоннться к упад- ку-
    Занітаваньне м.—запайка.
    Занітованы—запаенный.
    Занітоўваць, таваць што— запаввать,-ять.
    Зануджяць, занудзіць каго— нзнурять,-рнть.
    Занузданы—взнузданный.
    Зануздсць каго—взнуздать.
    Зануздка ж — взнузданне. Занураны—нзнурецный.
    Занз/рваць,-рыць каго—нзну- рдть,-рнть.
    Заныдвіць—нзныть, зачахнуть.
    Заняволены—взятый в нево- лю, порабоіценный.
    Заняволеньне н.—порабоіце- нне.
    Занявольваць,-ліць каго—по- рабоіцать, поработнть.
    Занядбаны—пренебреженный, забытый.
    Занядбаньне небреженне, нераденне, забвенне.
    Занядбаць што—пренебречь, забыть.
    Занядужваць,-д^жыць—захво- рать; занемогать,-мочь.
    Заням^лы—онемевшнй.
    Занямець—онеметь.
    Заняпад м.—упадок (Заняпад духа. НТі).
    Заняпасьці—см. занепадаць. Заняханьне н — небреженне. Заняхаць што, каго—оста- внть в небреженнн (ср. ня- хай).
    Занятак м.—занятне.
    Заняць—см. займаць.
    Запаведзь ж.—брачный ро- зыск, об'явленне о брачу- іцнхся.
    Запаветрывацца, -рыцца—про- падать, пропасть.
    Запаветрыць—заразнть воздух; завонять.
    Запаганьваць.-ніць што—опо- ганнвать,-ннть.
    Западабаць каго—полюбнть.
    Западаць, запасьці—упадать, упасть; клоннться к упадку; пропадать, пропасть.
    Западзіна ж. — впадвна. НТз. Западлы—впалый, обвнсшвй. Запазнавацца з кім—заво- днть знакомство.
    Запазыпцца—опоздать.
    Запазычаны—занмствованный.
    Запазычаньне «.—занмство- ванне.
    Запазычаць,-зычыць што— занмствовать, позанмство- вать.
    Запакованы—увязанный.
    Запакоўваць,-каваць што— увязывать,-зать в тюкн; упаковывать,-ковать.
    Запал м— 1) загар (лнца);
    2)	раздраженне, горячность;
    3)	энтузназм. НТг.
    Запаланеньне н.—плененне, заснлье.
    Запаланяць.-нгць каго—пле- НЯТЬ,-ННТЬ.
    Запаленец м.—1) зажнгатель;
    2)	энтузнаст. НТг.
    Запаленьне н.—воспаленне.
    Запалка ж.—зажнгательная спнчка.
    Запальваньне зажнганне.
    Запальвацца,-лгцца—1) заго- раться,-реться; 2) воспалять- ся,-лнться.
    Запальваць,-ліць што—зажн- гать,-жечь; воспламенять, -ннть.
    Запам/н м— забвенне.
    Запамінаньне забыванне.
    Запамінацца, запомніцца— прнходнть, прнттн в забве- нпе.
    Запамятйласьць ж.- беспамят- ство, забывчнвость.
    Запамяталы—беспамятный, забывчнвый.
    Запамятаны—забытый.
    Запамятаць,-таваць што, каго
    —Забыть.
    Запанаваць—забарствовать.
    Запанелы—чванлнвы, спеснвый Запанець—зачваннться.
    Зарарошына ж.—засоренне.
    Запарошыць што—запоро- шнть, засорнть (глаз).
    Запасіць шгпо—запасать.
    Запаскуджваць,-дзіць што—
    —загажнвать, загаднть.
    Запасьліва—с запасом, береж- лнво.
    Запасьлівасьць ж — береж- лнвость.
    Запасьлівы—бережлнвый.
    Запасьці см.— западаць.
    Запацкаць што—запачкать (ср. запэцкаць).
    Заперазаць—см. запяразваць.
    Запільнованы—подсмотрен- ный, замеченный.
    Запільнаваць каго, што—ус- мотреть, заметнть.