• Газеты, часопісы і г.д.
  • Беларуска-расійскі слоўнік  Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў

    Беларуска-расійскі слоўнік

    Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў

    Выдавец: Народная асвета
    Памер: 363с.
    Мінск 1993
    147.07 МБ
    Змораны—заморенный, уста- лый.
    Зморшч м.—складка (Зморш- чы мясцовасьці.. HTs).
    Зморшчавы—складчатый. НТб. ЗморшЧаны—моріцнннстый. Зморшчына ж.—моршнна. Зморшчыць што—сморіцнть. Змрок м.—сумрак.
    Змрокі м. мн.—сумеркн. НТз. Змудраваць—схнтрнть.
    Змураваць што—постронть нз кнрпнча, камня.
    Змушаць, змз/сіць каго— вынуждать, вынуднть.
    Змушоны—вынужденный, прннужденный.
    Змушчаць, змусьцгць каго
    —смуіцать, смутнть; оболь- стнть, соблазннть.
    Змушчоны—оболыценный, соблазненный.
    Змушэньне н.—вынужденме, прннужденне.
    Змываньне н.—смыванне.
    Змываць, змыць (змыю, змыеш і г. d.) што—смы- вать, смыть; вымыть.
    Змысл м— смысл. НТг.
    Змытак м.—эллювнй. HTs. Знабрэху—по оговору.
    Знавалу—по прннужде- нню.
    Знадворку—снаружн, вне. Знадворны—внешннй.
    Зна^ма—ведомо, нзвестно.
    Зна^масьць ж.—знакомство.
    Знаёмец м.—знакомец.
    Знаеміцца—знакомнться; быть знакомым.
    Знаёміць каго—знакомнть,- ознакомлять.
    Знаёмства знаёмасьць.
    Знаёмы—1) знакомый; 2) нз- вестный.
    Зняйда аг.—найдёныш.
    Знайдаваньне н.—нахожденне, отысканне, нзобретенне.
    Знайдавяцца—находнться, отыскнваться.
    Знайдаваць што, каго—нахо- днть, отыскнвать (ср. зна- хадзіць).
    Знайдзены—найденный, оты- сканный, нзобретенный.
    Знайдыш м.—найдёныш, под- кндыш.
    Знайка аг.—знаюіцнй, знаток. Знайсьц/,-йц/—см. знахадз/ць. Знаны—нзвестный.
    Знарокам—шутя, в шутку.
    Знаругу—наперекор.
    Знас/лу—наснльно.
    Знасшь—см. зношваць.
    Знаскоку—опрометчнво.
    Знаі7жвацца,-жыцца—надры- ваться, надорваться.
    Знату/раны—прнученный к упрямству.
    Знатурвацца,-рыцца—прну- чаться,-чнться к упрямству.
    Зноўца м.—знаток.
    Знахадз/цца, знайц/ся, знайсь- цгся—находнться, найтнсь.
    Знахадзгць, знайц/, знайсьц/ што, каго— находнть, найтн.
    Знахадка ж.—находка.
    Зняцца з кім—знаться, быть знакомым.
    Знаць каго—знать (кого).
    Значачы—значашнй (Знача- чыя цыфры. НТі).
    Значна—значнтельно; заметно.
    Значнасьць ж.—значнтель- ность, значенне.
    Значны—значнтельный; за- метный,чательный.
    Значыцца дзс. безас.—значнт, выходнт.
    Значзньне н,—значенне.
    Зносіны ж. мн.—сношення; сообіценне. (Шляхі зносін).
    Зноснасьць ж.—сносность, тергшмость.
    Зносны—сносный, терпнмый.
    Зноў—снова. (ср. ізноў/ Зношваць, знас/ць што—сна- шнвать, сноснть; вынашн- вать, вынестн.
    Знуджлць, знудзіць каго— наводнть, навестн тоску; (на кого). наскучнть (кому).
    Зну/раны—цзнуренный.
    Знураць,-рыць каго—нзнурять, -рвть.
    Знурэньне н.—нзнуренне, тоска.
    Золак н,.—заря.
    Золата н, —золото.
    Золкі—проннзываюіцнй (Цём- ная золкая восень. Ян. К.
    Шл. ж. 81 с.).
    Зоранька,-рачка ж.—звездочка Зорка ж.—звезда.
    Зоркавы—звездный. НТз.
    Зоркаўка ж.—звездчатка {бопі. Stellaria L). HTg.
    Зорна—звездно.
    Зорны—звездный.
    Зорчаты— звездчатый (Многа-. кутнік зорчаты. НТі).
    Зорчын—звездный. Я. Кол. НЗ XVI.
    Зорыстасьцьж	звезднстость.
    Зорысты—звезднстый.
    Зорыць дзс. безас.—звезднть.
    Зося ж.ўл.—Софья.
    Зраб/цца—сделаться, стать.
    Зраб/'ць шпіо—сработать, сде- лать.
    Зрада ж.—(спг-рус. ізряда)— нзмена. (ср. здрада).
    Зразок м.— черенок. НТв.
    Зразу—сразу, в мнг. Зразумела—понятно, ясно.
    Зразумеласьць ж	понят- ность; вразумнтельность.
    Зразум^лы—понятный, вразу- мнтельный, ясный.
    Зразумець—понять, Зразы м. мн.—зразы, котлеты. Зраканьне н.—отреченне.
    Зракацца,-чыся каго, чаго— отрекаться.-речься.
    Зранены—нзраненный (ср. зр«- ніць).
    Зраненьне н.—нзраненне.
    Зран^ньне выкндыванне младенца, аборт.
    Зраніцца—пораннться.
    Зраніць каго,што—нзраннть.
    Зран/ць каго—выкннуть (дн- тя), абортнровать.
    Зр«нку,-ньня—с утра, утром.
    Зраўняны—уравненный.
    Зраўнаньне н..—уравненне (Зраўнаньне коэфіцыэнтаў. нті).
    Зраўнаць што—уравнять.
    Зроблены—сработанный, сде- ланный.
    Зрок м.—зренне.
    Зрокавая багра—зрятельный пурпур. НТ4.
    Зрокавы—зрнтельный.
    Зронены—выкннутый (ср. зра- нг'ць).
    Зруйнаваны—разрушенный, разоренный
    Зруйнавдньне н.—разрушенне, разоренне.
    Зруйнавлць ійто — разрушнть, разорнть.
    Зручна—1) с рукн, удобно;
    2)	ловко.
    Зручнасьць ж.—1) удобство;
    2)	ловкость.
    Зр_учны—1) удобный; 2) лов- кнй.
    Зрушяцца, зрушыцца—1) тро- гаться, тронуться с места; двнгаться, сдвннуться; 2) надсажнваться, надсаднться.
    Зрушаць, зрушыць што— сдвнгать, сдвннуть.
    Зрыў м,—обрыв. НТз. Зрушша н.—сдвнг НТз. Зрынуцца н.—ннзвергнуться, сквнуться.
    Зрынуць каго, што—ннзверг- нуть, сбросііть.
    Зрэб‘е н.—грубый домашннй холст.
    Зрэбны—холіцёвый.
    Зрэз м.—срез. НТв, Зрэнка ж.—зрачок. Зу/бар м— зубр.
    Зубсгты—зубастый.
    Зубель м.—деревянная плош- ка для подкурнвання пчел.
    Зубкаваты—зубчастый. НТе.
    Зуб/ць што— зазубрнвать, на- тачнвать (Час сярпы зубіць і жаць. Ян. К. Шл. ж.
    128 ст.).
    Зубленка ж.—пучок горяшей лучнны. Сержп.
    Зу'бнік м.—скерда {бот. Crepis L). НТ6.
    Зуброўка ж.—лядннк (бот. Hierocheoa L).
    Зус/м—совсем, Зус/оль—отовсюду.
    Зух м— ухарь, молодец.
    Зухавата—ухарскн, іцеголе- вато (І сама хата была прыбрана зухавата. Я. Кол. НЗ VIII).
    Зухаваты—ухарскнй, молод- цеватый.
    3_ухаць—1) дерзнть; 2) храб- рнться.
    Зухвял м.—самохвал, бахвал.
    Зухвальскі—дерзкнй, моло- децкнй; бахвальскнй.
    Зухвдльства н.—самохваль- ство, бахвальство.
    Зухл/васьць ж— бодрость, молодцеватость, лнхость.
    Зухлівы—бодрый, молодцева- тый, лнхой.
    Зыбаньне н.—1) зыбь; 2) ко- лебанне, колыханне.
    Зыбацца—колебаться, колы- хаться;сомневаться.
    Зыбаць што—колебать, колы- хать.
    Зыбісты—зыбкнй, колеблю- іцнйся, нестойкнй.
    Зь/бка ж.—колыбель.
    Зызнуць—быстро выскочнть (Ад Хрумы зызнуў адным духам. Я. Кол. H3vill).
    Зыйсьці—сойтн.
    Зык м.—1) жужжанне; 2) звук;
    3)	согласный звук.
    Зыкавы—звуковой.
    Зыканьне н.—жужжанне; хны- канье.
    Зыкаць—жужжать; хныкать; шуметь, прнгрожать.
    Зыкл/васьць ж — сварлнвость.
    Зыклівы—сварлнвый, ворчун.
    Зыноў м. ўл.— Знновнй.
    Зырка—ярко, пламенно.
    Зыркі—яркнй, пламенный.
    Зыск м.—1) право взыскання;
    2)	прыбыль, польза, выгода. Зыскоўна—выгодно, прыбыль- но.
    Зыскоўны—выгодный, прн- быльный, корыстный.
    Зычаць—1) звучать; 2) крн- чать, шуметь.
    Зычл/ва—усердно; доброжела- тельно.
    Зычл/васьць ж.—усердне; доброжелетельство.
    Зычлгвец м.—доброжелатель.
    Зычл/вы—усердный, доброже- лательный.
    Зычна—громко.
    Зычны—громкнй; гук—соглас- ный звук.
    Зычыць што—1)желать; 2) со- ветовать.
    Зьбег м.— І) беглец; 2) стече- нне. НТ2.
    Зьбегі м. мн.—побег.
    3 ьбеглы—беглый.
    Зьбежнасьць ж.—совпаде-
    нне. НТг; сходнмость (Зьбеж- насьць радоў НТг) аютнй,
    Зьбежны—1) совпад.
    сходяіцнйся (Зьбежны pad НТі; Зьбежныя паняцьці. НГі); сбегаюіцнй вннз; 2) ннсходяіцнй (Зьбежны ток. НТв).
    Зьбірлльнік м.—собнратель, компнлятор НТг.
    Зьбіряльны—собнрательный (ср. зборны).
    Зьбіран/на ж.—компнляцня. НТ2.
    Зьбірлньне ж.—собнранне.
    Зьбіраць што—сбнрать (ср. пазьбірйць).
    Зьбгты—нзбнтый, шаблонный, трафаретный, стереотнп- ный. НТй.
    Зьбіцьцё н.—1) побон, 2) шаб- лон, трафарет. НТэ.
    Зьбдцца з пантал&/ку—сойтн с путн.
    Зьбгць каго—нзбнть, нсколо- тнть.
    Зьбяга'ньне н.—нзбеганне, убеганне.
    Зьбягаць, зьбегчы—нзбегать, нзбежать.
    Зьбягацца, зьбегчыся—сбе- гаться.-жаться; сходнться; совпадать, совпасть.
    Зьбяднелы—обедневшнй.
    Зьбяднець—обеднеть.
    Зьбязьверыцца—потерять доверне.
    Зьбялглы—побелевшнй.
    Зьбялець—побелеть.
    Зьбянтэжаны—сбнтый с.толку, смушенный.
    Зьбянтэжваць,-тэжыць каго
    —сбнвать, сбнть с толку; смутнть.
    Зьвекавйць—провестн жнзнь.
    Зьвгку—нздревле, нзвечно.
    Зьвер м.—зверь; „хутровы— зверь пушной (красный); мясажэрны—зверь хнш,- ный. НТз.
    Зьвераватасьць ж — зверо- вйдность, зверообразность.
    Зьвераваты—зверовндный, зве- рообразный.
    Зьверавы—звернный, зверскнй. Зьвералоў м.—зверолов.
    Зьвералоўства н.—зверолов- ство.
    Зьвераня н.—зверёныш.
    Зьвграчы—зверскнй.
    Зьвернік н.—зверннец.
    Зьвс’рх чаго—сверх (чего); над (чем).
    Зьвестка ж.—вестка.
    Зьвесьці—см. звадзіць.
    Зьв/жаньне н. ул.—Воздвн- женне (праздннк).
    Зьв/ліна ж.—йзвнлнна, нзлу- чмна.
    Зьв/лісты—нзвнлнстый.
    Зьв/льваць,-льнуць—сворачн- вать, свернуть (с дорогн); нзворачмваться.
    Зьвінацца,нуцца — свёрты- ваться, свернуться; сгнбать- ся, согнуться.
    Зьвін«ць,-нуць што—свёрты- вать, свернуть; свнвать, свнть
    Зьвіненьне н.—звененне, жуж- жанне; шум- (в ушах).
    Зьвінець—звенеть. жужжать.
    Зьвіняць,-н/ць каго—обвн- нять,-ннть.
    Зьвіслньне н.— свешнванне.
    Зьвіс«ць,-зьв/снуць—свешм- ваться, свеснться.
    Зьв/слы—свеснвшвйся, об- внслый.
    Зьвіх м.—вывнх.
    Зьвіхнуць шпю—вывнхнуть.
    Зьвяга,-га ж.—1) лай; 2) ру- гань, докука, надоедлнвость (Воўк сабакі не баіцца, a зьвягі яго ня любіць Нк.).
    Зьвягаць—надоедать словамн, лаять.
    Зьвяглівасьць ж.—надоедлн- вость, докучлнвость, бран- чнвость.
    Зьвяглівы - надоедлнвый, до- кучный, бранчнвый.
    Зьвягліцца—бросаться с лаем.
    Зьвязак м.—связь; союз.
    Зьвязваць,-з«ць каго, шпго— связывать,-зать.
    Зьвязка ж.—спайка. НТе.
    Зьвяканьне н.—бряцанне.
    Зьвякаць—бряцать.
    Зьвяно н.—звено, НТ’.
    Зьвянуць—завянуть.
    Зьвярэц м.—сочевнчнлк (бот.
    Orobus L). НТе.
    Зьвярненьне возвраіценне.
    Зьвярнуць—см. зварачаць.
    Зьвярок м.—зверёк.
    Зьвяроўнік м.—см. зьв^рнік.
    Зьвяр'ё н. зб,—зверьё.
    Зьвяртаньне обраіденне.
    НТ2.
    Зьвяртацца да каго—обра- іцаться (к кому).
    Зьвяр&/на ж.—зверніце.
    Зьвярыны—звернный.
    Зьвястун м.—вестнлк, гла- шатай. НТа.
    Зьдзедзіцца—одряхлеть, со- стареть.
    Зьдзейсьнены—осуіцествлен- ный.
    Зьдзек м— нздевка, надруга- тельство.
    Зьдзекавацца з каго—нзде- ваться, надсмехаться (над кем).
    Зьдзервян^лы —одервяневншй.
    Зьдзервяненьне— одервяненне.
    Зьдзерці шпго—содрать.
    Зьдзів/цца,-в/ць—см. зьдзіў- ляцца,-ляць.
    Зьдзгву—с уднвленнем.
    Зьдз/ка—днко, скосо (глядеть).
    ЗЬДЗІРАЎЛЕНЫ--ЗЬМІЗАРНЕЦЬ	133
    Зьдзіраўлены—продырав- ленный.
    Зьдзіраўліваць,-равіць што
    —продыравлнвать,-внть. Зьдз/рства н.—грабнтельство. Зьдзгрца м.—обднрала, гра- бнтель, вымогатель.
    Зьдзічэласьць ж.—однчалость. Зьдзічзлы—однчалый.
    Зьдзічэньне н.—однчанне.
    Зьдзічэць—однчать.
    Зьдзіўленьне н.—уднвленне, нзумленне.
    Зьдзіўляцца.-в/цца з каго, чаго—уднвляться,-внться.
    Зьдзіўляць,-в/ць каго—уднв- ЛЯТЬ,-ВНТЬ.
    Зьдзюрявіць—см. зьдзіраўлі- ваць.
    Зьдзяйсьненьне «.—осутеств- ленне.
    Зьдзяйсьняць, зьдзейсьніць што—осушествлять,-внть.
    Зьдзяц/ньвацца,-ц/ніцца— обратнться в детское со- стоянне.
    Зьзяньне н.—снянне.
    Зьзяць—снять.
    Зьл