• Газеты, часопісы і г.д.
  • Беларуска-расійскі слоўнік  Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў

    Беларуска-расійскі слоўнік

    Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў

    Выдавец: Народная асвета
    Памер: 363с.
    Мінск 1993
    147.07 МБ
    Мрок м.—мрак, сумеркн, Мста ж.—см. помста.
    Мудравяньне мудрство- ванне, умннчанне, умство- ванне. НТ2.
    Мудрав<7ць,-р&/ць—мудрнть, выдумывать, хнтрнть.
    Мудрагеліць—выдумывать, хнтрнть.
    Мудрагель м.—выдуміцлк, хнтрец.
    Мудрагельства хнтрость, лукавсгво.
    Мудрасьць ж.—мудрость.
    Мудронка ж— воронлй глаз (бот. Paris L). НТв.
    Мудрэц м.—мудрец, хнтрец..
    Мужна—мужественно.
    Мужнасьць ж.—мужествен- ность.
    Мужнець—мужать.
    Мужчына м.—мужчнна.
    Мужчынскі—мужской.
    Мужь/к м.— 1) муж; 2) мужнк, крестьяннн.
    Музыка м.—музыкант. Музычны — музыкальный. Мулер м.—каменіцнк.
    Муліцца—натнрать (что кому) (Хамут муліцца каню).
    М_уліць што—натпрать, надав- лнвать.
    Мулка,-кі—жестко,-кнй.
    Мулкавата,-ты—жестковато,
    -ТЫ’.
    Мулкасьць ж.—жесткость.
    Мультан м.-—бумазея.
    Мультановы—бумазейный.
    Мундур,-дзер м.—мунднр.
    Мундурны,-дзерны—мун- днрный.
    Мур м—стена (каменная).
    Мурава ж.~ мурава, молодая; трава.
    Мураваны—каменный, кмр- пнчный.
    Муравяць што—стронть нз. камня нлн кнрпнча.
    Мурашка ж.—муравей.
    Мурашнік м.—муравейннк^
    Муряшны—муравьнный. Мурашчыны—муравейный. Мурза аг.—замарашка, пач- кун, нья.
    Мурзаты — чернорожнй.
    Мурзацца—пачкаться (саль- ным).
    Мурзаць што—пачкать, ма- рать (сальным).
    Мурзы ж. мн.—см, морзы. Мурласты—толсторожнй. Мурло харя, рожа.
    Мурог м,—свежее сено. Мурожніца ж.-—овсяннца (бот. Festnca L). НТе.
    Муроўка ж— 1) внд ласточкн, гнездяіцейся прн каменных постройках; 2) кнрпнч.
    Мурын м - арап, чернокожнй. Мурынка ж.—арапка, черно- кожая.
    Мус м.—прннужденне.
    Мусіць— 1) нметь необходн- мость (Мушу ехаць); 2) на- мереваться.
    Мусіць дзс. безас.—лолжно (Мусіць быць).
    Мусыка ж.—сукровнца {Гной, течь йз раны, вереда; кровь йз носа. Ц.)
    Мут м.—нечнстота во влаге; мутная вода.
    Мута ж.—муть, осадок.
    Мутня ж.—возмушенне, смута.
    Мутэрка ж.—муфта.
    Муц/ць—возмуіцать, мутнть.
    Муціць дзс. безас.—кружнтся (в голове).
    Мучяньнік м.—толокнянка
    (бот. Arctostaphylos Adans.) HTg Мучальнік м.—мученнк. Мгчальніца ж.—мученнца.^ Мучальніцкі—мученмческйй. Мучыцца—мучнться, страдат Мучыць каго—мучять, терзать. Мучэньне мученне, стра- данне.
    Мушкат ж.—мускат.
    Мушкатовы—мускатный.
    Мшары—темнобуланый, гне- дой.
    Мыйніца ж.—см. памыйніца.
    Мык м.—мычанне.
    Мыкаць—мычать.
    Мыла н.—мыло; мыла зьесьці
    —обмануться.
    Мылаварны—мыловаренный.
    Мылаварня ж.—мыловарен- ный завод.
    Мылаварства мыловаренне Мылец м.—суглннок. Сержп. Мыліцца—мылнться, намы-
    лнваться.
    Мыліцца у чым—ошмбаться.
    Ма/ліць што—мылнть, намы- лнвать.
    Мыльнік м.—мыльнянка (бот. Saponaria L). НТв.
    Мыркун м.—воркун.
    Мыс м.—мыс, угол, носок; край.
    Мысік,-сок ж,—краешек. Мысьл£?вы—мыслнтельный. Мысьленьне н.—мышленне. Мысьл/ўства н.—охота. Мысьліўца м.—охотнйж. Мысьлшель ж.-мыслнтель НТг Мысьлшелька ж.—мыслнтель- ннца.
    Мысьль ж.—мысль.
    Мыт м.—понос (Редкне й ча- стые йспражненй.я йз зад- него прохода. Ц.).
    Мыта ж.—пошлнна.
    Мытнік м.—таможенный првстав.
    Мытніца ж.—таможня.
    Мытны—таможенный.
    Мыць (мыю, мь/еш, і г. Э.)
    —мыть.
    Мыцьцё мытьё.
    Мыцяльнік м— место в хате для мытья посуды (Ц. Гарт. СЦ. 99 ст.).
    Ма/чыць што—1) мыкать, очесывать лён пред мочкой; 2) помыкать.
    Мычэньне н.—мычанле. Мычзць—мычать.
    Мышаня,-н£ н.—мышонок. Мышыны—мышлй.
    Мэбля ж — мебель.
    Мэле'дыя ж.—мелодля.
    Мэрам—как будто, прнмерно. Мэта ж.—цель.
    Мэтавы—целевой.
    Мэтазгодна—целесообразно.
    Мэтазгоднасьць ж.~целе- сообразность.
    Мэтазгодны—целесообразный. Мэталёвы—металллческлй.
    Мэталь м.—металл.
    Мэтр м.—метр.
    Мядзьв^дак м.—медвежонок.
    Мядзьведзік м.—медведка (Gryllotalpa). ЗТ.
    Мядзьведзіха жмедведлца. Мядзьведзь м. — медведь (I rsus). Мядзяны—медный.
    Мядн/ца ж.—медный сосуд, таз.
    Мядняк м —купрмт (млнер.) НТ3 Мядовы—1) медовый; 2) мед- вяный.
    Мядоўнік м.—медовнлк (бот.
    Melittis L). НТ6.
    Мядун/ца ж.—медунлца.
    Мяжя ж,— межа, гранлца.
    Мяжджула м.—безмозглый, оболтус.
    Мяжджзрыца ж.—туф. НТ3.
    Мяжоўка ж.-—аржанец (бот.
    Phlenm L). НТ6.
    Мязга ж.—мезга, камблй. НТ3.
    Мязговы—камблальный. НТв, Мяк/ньнік м.—пвтаюшнйся пушным хлебом.
    Мякіш м —мякоть.
    Мякну ць—мокнуть.
    Мякуны м. мн.—мягкотелые, моллюскл (Mollusca). ЗТ.
    Мяла н.—пест.
    Мял/зна ж — отмель. НТз.
    Мял/са ж.—меллсса (бот.
    Melissa L). НТв.
    Мяліца ж.—мялка для очл- шення льна от костры, Мяльле н.—костеря.
    Мян^к м.—налнм.
    Мянгны ж. мн.—нменнны. Мян/ньнік м.—нмянлнннк. Мянтд/з м.—налнм.
    Мянушка ж.—клнчка. Мярзьлявы—мерзловатый.
    Мярзьляк ж.—зяблнк, зябкнй, замерзшнй.
    Мярзьлячка ж.~озноб, лнхо- радка; замерзшая.
    Мяркоўны—рассуднтельный.
    Мярлога ж.—берлога. Мярцьвец,-вяк м.—мертвец. Мярцьвячы — мертвецкнй. Мярзжа ж.—ажурный узор. Мяса н.—мясо.
    Мясажэрны —плотоядный, хліцный. ЗТ.
    Мясень м.—мускул.
    Мясенявы—мускульный.
    Мясгны мяслстый.
    Мясны—мясной.
    Мястэчка н.—местечко.
    Мясьц/ што—местл.
    Мясьцовасьць ж.—местность. Мясцовы — местный.
    Мясьц/на ж. — местность.
    Мята ж.—мята (бот. Mentha L). Мятла ж.— 1)—метла; 2; мет- ллца (бот Арега Adans).
    Мятл/ца,-л/чка УіС.—1) полевл- ца (бот. Agrostis L); 2 ) костер ржаной (Bronins secalinus L).
    Мятлушка ж.—бабочка, мо- тылек.
    Мятлюк лг=мятліца.
    Мятлюжок м.—мятллк (бопг.
    Роа L).
    Мяўканьне н. мяуканьне. Мяўкаць—мяукать.
    Мяцеліца ж.—1) мятель;
    2)	белоруссклй танец.
    Мяцёлка ж.—метелка. НТе.
    Мяшаны—смешенный (Мяша- ны лік НТі).
    Мяшянец м. гнбрмд. НТв.
    Мяшзй л.—іцетянннк (бот. Setaria РВ).
    н.
    На прыйм. з він—на (что);
    з месн..—на (чем).
    На, наце—берн, бернте; возь- мн, возымнте.
    Наагул—вообгце (ср. наогул).
    Наадварот—наоборот.
    Наалеены—намасленный дер. маслом.
    Наалеіць што — намаслнть.
    Ндба выкл— н то хорошо; хорошо, что. (Наба яшчэ скора хамянуўся. Сержп.) Набажэнства богослуже-
    нне.
    Набак—на сторону; выкл.
    —см. наба.
    Набдкір —на-бекрень.
    Набаўляць, набавіць шпіо— прнбавлять,-внть.
    Набаўтаць што—1) набол- тать, взболтать; 2) накле- ветать.
    Набяяць—наговорнть, наска- зать.
    Набггчы—набежать.
    Набедавяцца—натерпеться бед.
    Набржнасьць (мінэраляў)—по- бежалость (мннералов'). HTs.
    Набівянка ж.—холст с набвв- нымн узорамн.
    Набіваньне н.—1) набнвка (обручей, узоров на холсте); 2) заряжанне (ружья).
    Набівацца, наб/цца—напра- шнваться, напроснться; на- вязываться,-заться.
    Набіваць, наб/ць што—набн- вать.-бмть; заряжать,-дйть (ружье); укатывать,-тать (дорогу).
    Нябіліцы,-лкі ж. мн.—рамка для бедра в кроснах.
    Наб/ты—побнтый, поколочен- ный, укатанный, заряжен- ный; дурань—совершенный дурак.
    Набліжацца, набл/жыццадд чаго—прнблнжаться,-знться; назревать, прнходнть к раз- вязке.
    Набліжэньне н— прнблнженне.
    Набожнасьць ж.—см. пабож- насьць.
    Набой м.—заряд.
    Набракдньне н.—набуханне.
    НТа.
    Набракдць, набракнуць— набухать,-хнуть; раздувать- ся, намокать.
    Набраклы—набухшнй, на- мокшнй.
    Набранка ж.—нагоняй, вы- говор.
    Набрахяць—налга.ть.
    Набрузнуць —промокнуть, на- пнтаться влагой.
    Набрузлы—промокшнй.
    Набрусавяць што—1) нато- чнть (топор); 2) обтесать (бревно).
    Набунтавлцца—набунто- ваться.
    Набурыць што—намочнть, напустнть мочн.
    Набурыць шпю—нагороднть, свэлйть в кучу, в беслорядке.
    Набухторваць.-торыць—
    1J налнвать, налнть до краев; 2) насмутьяннть.
    Набывйньне«.—прнобретанне. Набываць, набь/ць што— прнобретать,-ресть.
    Набытак м.—прнбыль, прн- обретенне.
    Набыты—прнобретенный.
    Набыцца чым—нажнться, раз- жнться.
    Набыцьц^ н.—прнобретенне. Набэдрыкі м. мн.—сбруя.
    Набягаць, набегчы—делать набег, нападать, напасть.
    Навдградак м. ўл.—Новогру- док.
    Наважваньне навешнванне. Наважваць, наважыць што
    —навешнвать, навеснть. Наважыцца—решнться. Навак м.—новнчок. Навакол,-кола—вокруг, около. Навал м.—отложенне. НТз. Навала ж —стпхня. НТг;
    напасть.
    Навалам—прннужденно, на- снльно,
    Навалка ж.—наволочка. Навалок м.—шарнаж. НТз. Навалока ж.—напасть, кле- вета.
    Навяльваньне н.— навалнва- нне, набрасываіше.
    Навальнацца,-л/цца—набра- сываться,-.броснться; напа- дать, напасть на кого.
    Навяльваць,-лгць што—нава- лнвать,-лнть; набрасывать, -бросать.
    Навальнасьць ж.—1) накоп- ленне; 2) стахнйность. НТг.
    Навальн/ца ж. — гроза. Навальн/чны—грозовый.
    Навальны—стнхяйный, Навалындацца—нашляться, натаскаться.
    Навандравацца—настран- ствоваться.
    Наванглы—навонявшнй. Наванець—навонять.
    Наваражыць—наворожыть, наколдовать.
    Наварачацца, навярну/цца— обраіцаться, обратнться.
    Наварачаць, навярнуць што —обраіцать,-тнть; направ- лять,-внть.
    Наварочаны—обраіценный, направленный.
    Наваскавдць што—навоіцнть.
    Навят, нйвет—даже.
    Навея ж.—эпндемня, мнфлюенца. (?).
    Навейны—эоловый. НТв.
    Наверзьці што—наврать, наболтать.
    Навернены—направленный)
    Навертам —мнмоходом, по- путн.
    Навідавоку—пред глазамн.
    Я. Кол. НЗхп.
    Навіна ж.—новость; новая пашня.
    Навісь ж.—повнсшнй на де- ревьях снег.
    Навіхацца—-нашататься.
    Навод ж.—навожденне. Сержп.
    Наводны—наводяіцнй, нндук- тнвный.
    Навой м.—столбнк для на- матываішя пряжн в кроснах.
    Навочна—очевндно, наглядно. Навочнасьць ж —наглядность. Навочны—наглядный.
    Навошта—для чего, зачем.
    Наву/жнік м.—верхняя крыш- ка улья.
    Наву/ка ж.—наука, ученне; наставленне.
    Навуковасьць ж.—научность.
    Павуковы—научный, ученый.
    Навучальнасьць ж. нраво- учнтельность, моральность. НТ2.
    Навучальнік м.—нравоучн- тель, моралнст, моралнза- тор. НТг.
    Навучальны- нравоучнтель- ный, моралнстнческнй; дн- дактнческнй; учебный.
    Навучяньне н.—1) наставленне;
    2)	обученне (ср. наўчаньне/
    Навучацца,-чыцца чаму—обу- чаться,-чнться; научаться, -чнться.
    Навучаць,-чыць каго—1) на- ставлять,-внть; 2) обучать, -чнть.
    Наву'чка ж.—сентенцня. НТг.
    Навыварат — навыворот, нанз- нанку.
    Навыперадкі—взапускн.
    Навычка ж.—прнвычка, навык.
    Навядзсньне	—наведенне,
    нндукцня. НТ4.
    Навязвацца,-зацца — навязы- ваться.-заться; прмставать, прнстать к кому.
    Навязваць,-злць што — навя- зывать,-зать;-зяць каня— пустнть лошадь на прнвязн.
    Навярненьне обраіценне к чему.
    Навярнуцца,-нуць—см. нава- рачацца,-чаць.
    Нага ж.—нога.
    Нагавгцы ж. мн. — штаны, брюкн.
    Нагодка ж.—напомннанне.
    Нагалав_у—наголо, дочнста.
    Нагаладавацца.-дацца—наго- лодаться, нзголодаться.
    Нагаласавацца,-с/цца—наго- лоснться, наплакаться.
    Нагаман/ць—нашуметь, на- галдеть.
    Нагана ж.—охужденне, охул- ка, порнцанне.
    Наганіць каго—охулнть, об- ругать.
    Наганка ж.—брань.