• Газеты, часопісы і г.д.
  • Беларуска-расійскі слоўнік  Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў

    Беларуска-расійскі слоўнік

    Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў

    Выдавец: Народная асвета
    Памер: 363с.
    Мінск 1993
    147.07 МБ
    Крыхачку—немножко,-жечко.
    Крыху—немного.
    Кр&/цца—1) скрываться, танть- ся; 2) закутываться.
    Крыць што, каго—1) покры- вать; 2) скрывать, танть;
    3)	сохранять (Крый божа).
    Крыш м.—перглом, крнзнс. Нс.
    Крышйн м.—кусок (1 хлеба ёсьць крышан. Я. Кол. НЗ XXX).
    Крышаны—крошеный.
    Крыштал£вы—хрустальный.
    Крышталёк л/.—хрусталнк НТі.
    Крыштал/чны —крнсталлм- ческнй.
    Крыштяль м.—крысталл; хру- сталь.
    Крышталяваты—крнсталло- носный. НТв.
    Крышмцца—крошнться, рассы- (іаться.
    Крышыць што—крошнть, рас- сыпать.
    Крыяць—выздоравлнвать.
    Крэйда ж.—мел.
    Крэйдавы—меловой.
    Крзсіва н.—см. краслла.
    Крэска ж.—заметка, пометка.
    Крэсьліць—отмечать, очерчн- вать.
    Крэхаць—треіцать.
    Крзхкаць—кряхтеть подобно вальдшнепу.
    Ксьц/ны ж. мн.—крестнны.
    Ксьц/ць каго—крестнть.
    Ксяндзоў плеш—одуванчнк (раст.) МГ.
    Кубел м.—внд бочкм с крыш- кой.
    Куб/чны—кубнческнй.
    Кубла н.—гнездо.
    Кубялок м.~уменьш. от кубел.
    Кувядла н.—наковальня (ср. кавггдла).
    Куваць іііпго—кавать (ср. каваць).
    Кувэрт м.—конверт.
    Кудасл ж.—вьюга, мятель.
    Кудзелька ж — куделька.
    Кудзеля ж.—кудель, лен, пря- жа.
    Кудзер м.—1) локон; 2) гуляв- ннк (бот. Sisymbrium L) НТ«.
    Кудла аг.—нечеса.
    Кудлаваты,-латы—лохматый, косматый.
    Кудлы ж. мн.—космы.
    Кудой—куда (Кудой поіідзеш.
    Ян. Куп. Шл. ж. 113 с.).
    Куды-сь—куда-то; куда-ннбудь.
    Кужаль м.—тонкнй лён.
    Кузоб м.—берестяная корзнна. Кузьня ж.—кузнаца.
    Кукаль м.—куголь {бот. Agro- stema L).
    Кукіш м.—кукнш.
    Кукішкі ж. мн.—корячкн, кор- точкн.
    Кукса ж— 1) нзуродованная рука; 2) человек • беспалый, сухорукнй; культяпа; 3) ку- лак.
    Куксіць каго—бнть кулакамн. Куламеса ж.—сутолока, нераз- бернха.
    Кулдыбаньне н.—хроманне, медленная походка.
    Кулдыбаць—ковылять.
    Кулем—стремглав, кувырком.
    Кулен м.—кроншнеп (Nume- nius). ЗТ.
    Кулг'к м.—кулнк, улнт (Tota- mus).
    Кулгна, ж. ўл.—Акулнна.
    Кукарда ж.—кокарда.
    Кул/са ж.—кулнса (ср. зась- ценьне).
    Кулгсты—шаровой, сфернче- скнй (Кулістая паверхня). НТі.
    Куль м.—1) куль; 2) большая связка.
    Кульба ж—ложа в ружье, Кульбяка ж.—крнвая палка в ярме; седло.
    Кульбачыць каго—седлать. Кульга аг. - хромоножка. Кульгавы—хромой. Кульгяньне н.—хроманне. Кульгяць—хромать.
    Кульма—стремглав, кувырком (ср. кд/лем).
    Кульну/цца—кувыркнуться, направнться (Ды ў лес з сякераю кульнуўся. Я. Кол. НЗ хіх).
    Куля ж.—1) пуля; 2) шар. (Земная куля. НТз).
    Кулявы—колченогяй.
    Кулямёт м.—пулемет,
    Куляход м.—канал пуля в ружье. ВТ.
    Кумка ж — кумушка.
    Кумекаць—соображать.
    Кумільгам—кубарем, кувыр- ком.
    Кумкаць —крнчать по-лягу- шечьм.
    Кумок м.—куманёк.
    Кумпанія ж.—кампанмя.
    Кумпяк м.—окорок; бедро.
    Куна ж.—кунья шкурка.
    Кундаль м.—дворовый пес.
    Ку/ня ж — куннца.
    Купа ж.—куча (укранннзм).
    Купавяньне н.—торговля.
    Купала м. ўл.—1) бог бело- русской мііфологнм; 2) Нван Крестйтель.
    Купалка ж.—мелколепестнак (бопі. Erigeron L). НТе.
    Купальле н.—йвановская ночь Кугшльнік м.—арняка (Arnica montana L). НТо.
    Купаньне «.—купанье, обмы- ванне.
    Купарвас м.—купорос.
    Купацна—купаться, мыться.
    Купь’на ж.—Соломонова пе- чать (трава).
    Купец м.—купец, покупатель. Купецкі—купеческнй.
    Купецтва н.—купечество.
    Купкоўка ж.—ежа (бот.
    Dactylis L/ HTg.
    Купленьне покупанне.
    Куплйны—покупной.
    Купля,-поўля ж — покупка.
    Купляць што—покупать. Купнік м.—кочкн.
    Купн/ца ж.—скабяоза (бот.
    Scabiosa. Roem. et Sch.). HTe. Купрзй м. ўл.—Кмпрнан.
    Купчавяць—быть купцом, за- ннматься торговлей.
    Кура ж.—курнца.
    Куравай м.—астрагал {бот.. • Astragalus L). НТе.
    Курак м.—курок.
    Кураня н.—цыплб’нок.
    Курапатва ж.—куропатка (Perdrix cinerea).
    Курас«дзь,-седня ж.—курнный насест.
    Курасьлеп м.—ветреннца (бопг. Anemone L). НТ«.
    Куратнік м.—тетеревятннк (Astur palumbarius). ЗТ.
    Курячы—курнный.
    Курахвят м.—куроцап.
    Курва ж.—потаскушка, шлюха, блядь.
    Курвель м. — блудннк, разврат- ннк.
    Курвельскі—прелюбодейный. Курвенства н.—разврат, блуд. Курвяга ж.—потаскуха, шлюха.
    Курвяня н— днтя потаскухн. Курд^/пы—кургузый.
    Курка ж.— курнца, курочка.
    Курна—дымно, чадно.
    Курніца ж.—курная мзба. Курны—курный, дымный.
    Курняўканьне н.—мурлы- канье.
    Курняўкаць—мурлыкать.
    Курта ж.~куртка; аг.— куцый,-цая.
    Куртдты—малорослый, куце- хвостый.
    Курча н. (мн. л.-чаты)—цып- лёнок.
    Курыць—дымнть, Кус м.—кусок.
    Кусанік м.—огрызок.
    Кустоўнік м.—жеруха (бот. Nasturcium. В. Вг).
    Кусьл/вы— кусаюіцнйся, злой (Кусьлівы сабака;; ядовнтый {Кусьлівае слова).
    Кут м.— 1) угол в нзбе; 2) пе- редннй угол {ср. покуць);
    3)	угол {мат.} НТі.
    Кутажь/лкавы ліст—углонерв- ный (лнст.) НТв.
    Кутамер м.—угломер. НТі.
    Кутяс м.—кнсть, кнсточка;
    темляк.
    Кутасавы —кнстевой.
    Кутаць каго, што—1) кутать, укутывать; 2) прятать.
    Кутнік м.—1) бобыль; 2) арен- датор. ЗБ. На зач. г. 22 с.
    Кутн/ца ж.—1) прямая кншка;
    2)	задннй проход; 3) бобылка. Кутня ж.—кутеж; кутерьма. Куток,-точак м,-уголок,-лочек, укромное местечко.
    Кутрынкі ж. мн.—ворсіінкн. Куты—кованый.
    Куфа ж.—кадка, чан, бочка. Куфар м.—сундук.
    Куфарак м.—-сундучок, Кучомка ж.—круглая шапка. Кухаль м.—большой стакан, кружка для пнва.
    Кухар м.—повар.
    Кухарскі—поварской.
    Кухарстваповарское нскус- ство.
    Кухарчу/к м.—поварёнок.
    Кухарыха ж.—поварнха, стря- пуха.
    Кухва ж.—сорокаведерная бочка с двумя доньямн; кадка, боченок, чан.
    Кухенны—кухонный.
    Кухенька ж.—кухонька.
    Кухлік м.—уменьш. от ісухаль. Кухтоць каю—бнть кулакамн в бок. Сержп.
    Кухцік м.—поварёнок.
    Куца—1) коротко; 2) туго, трудно.
    Куцы—1) куцый, короткнй:
    2)	чорт.
    Куць шпго—ковать.
    Куцьця ж.~ 1) кутья; 2) рожде- ственсквй со.чельннк.
    Кучаравасьць ж.—курчавость.
    Кучарявы—курчавый, куд- рявый.
    Кучардўка ж.—кудрявая женіцнна.
    Кучбай м.—байка (матерня).
    Кучкі ж. мн,—Куіцн (евр. праздннк/
    Кучмл ж,-—меховая шапка.
    Кучыць—недоедать, прнста- вать с просьбой. Сержп.
    Кушнер м. -скорняк.
    Кушнерскі - скорняжнй.
    Кушнерства н.—скорнячество. Кушнерыць —заннматься скор- нячеством.
    Кшталт м.—манера, образец.
    Кшчоны —креіценный.
    Кшчэньне «. ўл.—Креіценне (праздн.).
    Кялбок м.—пескарь.
    Кял/шак м.-~рюмка.
    Лабавгны ж. мн.—-друмлнны.
    НТз.
    Лабан м.—лобач.
    Лабаты—лобастый.
    Лабаціна ж.—увелііч. от лоб.
    Лабуніць што, каго—ласкать.
    (І лабуніць вешні дзень.
    Я- Пад. р. н. 53 с).
    Лава ж.—скамья,-мейка, лавка.
    Лаганец м.—кульбаба (бот.
    Leontodon L). НТб.
    Лагодзіцца з кім —мнрнться.
    Лагодзіць каго—мнрнть, успо- канвать.
    Лагодна—тнхо, мнрно, кротко; сннсходнтельно.
    Лагоднасьць ж.—кротость, мягкость; уступчнвость, угод- ность.
    Лагодненька—тнхонька, мнр- ненько.
    Лагодны—мнрный, спокойный; угодлнвый.
    Лагчы на ж.—ложбнна,лооднна.
    Лагчынавы—лоіцннный.
    Лад м.— 1) согласне, порядок, лад; 2) строй, снстема; 3) стнль НТ2; 4) наклоненне глагола.
    Ладаўнгца ж.—патронная коробка. ВТ.
    Ладзіць з кім—жнть в согласнн; угождать, прнноровляться; што—устранвать, прнводнть в порядок, почннять; да каго — подкрадываться.
    Ладка ж.—1) оладья; 2)ладонь;
    3)	сверток, пачка лнстьев.
    Ладны—порядочный, хорошнй, похвальный, дружный.
    Ладунак м.—гнльза (в ружье).
    Ладь/га ж.—стебель растення; ботва.
    Лаёвы —сальный (ср. лой,).
    Лажня ж,— посуда для меда.
    Лажнгца ж.—спальня.
    Лажок м.—уменьш. от лог.
    Лаз м.—проход в стене, мзго- родн н т. п.
    Лаза ж.—лоза (Sails viminalis L). HTs.
    Лязам лезьці—настойчнво лезть (Завіруха лазам лезе ў сэрца, вочы. Ян. К. Спад. 70 с.).
    Лазан/ца ж.—см. лазоўка.
    Лазанка ж. - крупная лапша.
    Лязенка ж — банька.
    Лазгна ж.—хворостнна. Лазгнка ж.—хворостннка. Лазіць—лазнть, влезать. Лазіць пчол—подрезать мед.
    Лазобка ж.- - кадушка для ме- да.
    Лазовы—лозный.
    Лазйўка ж.—вербейнвк (бот. Lysimachia L).
    Лазурка ж.—лазурь, смняя краска.
    Лазьня ж.—баня.
    Лайба ж.—барка.
    Лайбл ж.—ругань.
    Лайдяк м,—плут; бездельннк.
    Лайдлчка ж.—плутовка, мо- товка, развратнвца.
    Лайдачыць—бездельннчать, развратннчать.
    Лайно н.—навоз, помёт. Ц. Лактаць—локать, хлебать. Лал м.—рубнн (драгоц. ка- мень). Ц.
    Ламяка аг,- ломаюіднйся, -шаяся.
    Ламашна ж— 1) ломота;
    2)	головоломка.
    Ламаны—ломанный {Ламаная лінія). ІІТі.
    Ламяньне ломанне.
    Ламанцы м. мн..—пшеннчные лепешкн.
    Ламячча н. зб— лом, хворост.
    Лам«ць,-мшь што-ломать, нарушать (слово).
    ЛамАгалава—сорвн-голова.
    Лантух м— брюхо, внутрен- ностн.
    Лянтуш м— ландыш (бопі. Convallaria Desf. L). НТс.
    Лантушок ж—брюшко. Ланцуг м,—цепь.
    Ланцуг каморніцкі—землемер- ная цепь. Н11.
    Ланцужок м.—цепочка.
    Ланцатаваты — ланцетовндный.
    НТе
    Лапаносы ншроконосый.
    Лапаны м. хабары.
    Лапаны—награбленный.
    Лапата ж— лопата.
    Лапатаньне н.—леветанне, болтовня.
    Лапатлць—лепетать, болтать. Лапдтка ж. -плечо, лопатка. Лапатня ж.—болтовня.
    Лапатун,-цгнь м.—болтун. Лапаць м.—лапоть.
    Лапеза аг,—аляковатый,-тая;
    урод.
    Лапезнасьць ж.—аляповатость Лапезны—аляповатый.
    Лппік м.—заплата.
    Лапіць што—чнннть, запла- тывать.
    Л^7пiнa,-нкa ж.—голое место землн средн растнтельностн.
    Лаплены—заплатанный.
    Лапцік м.—туфелька (Paramal- cium). ЗТ.
    Лапшак м.—березовнк (грнб.) Ларывон м. ўл.—Нлларнон. Ляса—с аппетнтом (Спгаяць, як біскупы, бутэлі. / ласа ўсе на іх глядзелі. Я. Кол. НЗ, 114 ст.).
    Ллсаваць,-ваць —лакомнться, снбарнтствовать.
    Ллсаўка аг.—лакомка.
    Ллсік м.—уменьш. от ласун. Ласікі м. мн.—лакомства.
    Ласіца ж.—ласка (Putornis vulgaris).
    Ласіцца—ласкаться, прнласкн- ваться.
    Л«ска ж.—мнлость, любез- ность; калг ласка - будьте любезны.
    Ласкдвасьць ж.—любезность; прнветлнвость.
    Ляскявы—ласкавый, любезный, прнветлмвый.
    Ласкаваны—лоіценный, лоснн- стый, блестяпінй.
    Ласкаваньне н.—лоіценне.
    Ласкавацца—лосннться, бле- стеть.
    Ласкаваць што-—лошнть, ла- кнровать.
    Ласкальны—ласкательный.
    Ласкатдньне—н. 1) іцекота- нне; 2) болтовня.
    Ласкатаць 1) ^aгo—іцекотать; 2) непер.—болтать вздор.
    Ласкатун м.—болтун. Ласкатуха ж.—болтунья. Ласось м.—лосось, семга (Salmo salar). ЗТ.
    Ласоха ж. -сластёна.
    Ластаўка ж.—ласточка (Hirundo).
    Ласун м.,-суха ж.—лакомка.
    Ласунчык м. - уменьш. от ласу'н.
    Ласьціцца да каго—ласкаться, прнласкнваться.
    Лясы—лакомый, лакомка.
    Лата ж.— 1) заплата, лоскут;
    2)	решетнна.
    Латаньне н.—заплатыванне.
    Лдтаны—заплатанный.
    Лятаць што—заплатывать.
    Латаш&/ць што—небрежно срывать плоды, обнвать хлеба. Сержп.
    Латва—легко, удобно.
    Латв/на ж.—решетнна.
    Лятвы—легкнй, удобный; не- затрудннтельный.