КНІГІ ОНЛАЙН
БІМСІ АЛЛАП АР-РАГМАНІ АР-РАГІМ
БАЙРАМ
ТАТАРЫ НА ЗЯМЛ! БЕЛАРУСЗ
КВАРТАЛЬНІК ЗГУРТАВАННЯ ТАТАРАЎ-МУСУЛЬМАН НА БЕПАРУСІ ("АЛЬ-КІТАБ")
Ns 2 і Ns 3
МЕНСК >991
Згуртаванню татараў-нусульман на Беларуоі / "Аль-Кітаб" / вялікую дапамогу аказалі спадарыні і спадары: А.Александровіч, Х.Александровіч, Г.Анісімава, М.Асановіч, Э.Асановіч, М.Байрашэускі, Г.Еака, Р.Барадулін, М.Баранік, Я.БасІн, З.Башырау, А.Бельскі, В.ВаЙткевіч, І.Вяргейчык, В.Вячорка, Р.Гамзовіч, Н.Гаўрош, А.Гечбіцк!, В.Гліннік, В.Гронскі, А.Г>рко?, Я.Гўчок. М.Даннйг, С.Думін, ЯЛдановіч, С.ІльясэвІч, Т.Канапайкая, Я.Кузьніна, А.Лакотка, А.Люты, С.Макаёнак, Я.^алймэвіч, А.Мальдзіс, В.Машжінка, Л.Мельнік, 3.1’еметава, У.Навуменка, В.Несйяровіч, Т.Панчанка, У.Пашук, А.Пятрашна, А.Рагуля, Р.Раманчук, З.Рапановіч, С.Рафаловіч, С.Сабалеуская, В.Сараеў, В.Скалабан, Дз.Смольскі, М.Смольскі, й.Суша, ВЛ'рыгубоЕіц, У.Усманава, Е.-ешчанка, І.Чыгрннау, ЮабаноЛч, С.ШабановІч, А.Шагідэніч, Ф.ІОркевіч, А.Юрэвіч, А.Якубоуская, Т.Якубоуская, Б.Якубоускі, Х.Ясінская.
Вельмі дапамаглі "Аль-Кітабу" браты-мусульманв з араб-скіх краін.
Прыміцв татарскі рахмат / дзякуй / і глыбокую папіану. Згуртаванне гатараў-цусульман на Беларусі / "Аль-Кітаб" /
- 3 -Салям алейкум, спадарын! і спадары, суплямоннікі-татары і браты’-мусульмане ’
3 красавіка да кастрычніка прайпло нямала часу, у свеце адбы-ліся вяллЛя падзеі, якія знайяяі водгук ! у наетм Зцртавянні. Найвялікшая нзбяспека, якая эапісла над натым народам, — маскоў-cf‘ как^уністычны путч,— па волі Алаха не ўдауся, і нас не зака-вэлі у кайданы.
У чэрвені група татарау пабывала у шзрагу гарадоу і мястэчак, дзе жыве пмат нашых супляменнікау,. У Клейку, Нявагрудку і Ri многія мусульмане прытрымліваяйда сваёй веры — Ісламу. A у іншых месйах дернікау-мусульман засталосл вельмі мала, але старыя людзі яшчэ спадзявдца, што іх пасля смерці хопь пахаваюйь па нашай веры.
Парадуе нашых татарау падзея, якая у свята Курбан-Байрам ад-былася у Іўі. Вялікая колькасць татарау, з усіх абласцей Беларусі вырашыла стварыць Згуртаванне татарау-мусульман на Беларусі /"Аль-Кітаб’/, якое мае на мэце адрадзіць культуру нашага народа і па-шырыііь мусульманскую веру сярод татарау, падтрнмл}ваць сувязь з нашымі супляменнікамі у іншых дзяржавах, з нэжмі братамі-адзіна-верйамі. Прэзідэнтам нашага Згуртавання адзінадушна абраны Абу-бякір Шабановіч, уражэнеп гар.пас.Іуе. Пажадаем яму і нашаму Згуртаванню плённай прайы.
I ятчэ адна прыемная звестка: дзве татарскія дэяўчыны і адзін юнак з дапамогай Алаха паступілі у ВНУ. Вінчуем іх, Іхніх бацькоу і родных з гэтай нагоды. Hama Згуртаванне спадзяеша, што маладыя с-тудэнты бутупь пчырымі, працавітымі, добрымі, што будуйь падтрым-лівайь сувязь з нанглмі татарамі, актыуна удзельнічайь у рабопв Згуртавання.
- 4 -
На жаль, y жыцц*. нашых татараў бызаппь вельмі еумшя падзеі: у канцы чэвеня памёр п! не самы стары татарын у Менску — Алі Адамавіч Варановіч, наш імам. КолькІ дзяцей ён паазаніу, колькі стварыу хусульманскіх сем"яу, даючы ім ш.®б, колькі людзей паха-взу па нашай веры, за хольк! мусульмансхіх душ і мізарау памаліў~ еяі. Успомніце яго добрыа словам, прачытайце сзяты Я-С’н за яго дуну. Пахавал> наюага імаыа на міэары у Смілавічах.
Вельмі суммыя звестк! ідуць ад нашых братоу в Крыма. Рабауні-к>, якія адабралі эямйю, маёыасць і млші тыояч ' тысяч татарау, цяпер не давнь ім вярцуіша на сваю радзіму. Рускія шавіністы, міліцыя, амонауіш, зайскоўды раэбураюць іх хаціны, вбіваюць лв-дзай.
Мы памятаам, як цешыліся усе тым, што у Татарстане на пасаду прэзідэнта быу абраны татарын. Якія надзьі мы на яго ускдадаліі Алв не доугз радаваліся. У час пугчу ён заняу яазіцыв падтрымкі партыйна-бвракратычкай вярхушкі. Прыдвецца татарам у нялёгкай барайьбе аукаць другога лідара, вкі павндэе іх добрым шляхам.
Ддрагія сябры і He чакайцв спедыяльных вапрашзнняу на 'іашы зборы у пятвіцу вечарям, не чакаййе даручзнняу, еамі думайце, чым йожна даламагчы нашацу Згуртаванню, Прапацуйце свае :дэі, парады, пасдугі і шл'пе іх лакуль што на адрас:
220090, г.Мекск, Лагойскі тракт, д.27, кв.77
Якубу Якубодяалу
К/р"ан. Пачатак суры Аль-Бакара.
- 6 -
К У P ‘ A Н Сура Аль-Бакара /прапяг/
59. I ўопомніпа пра той чао, яалі Майоей вшолмаў вада дда овайго народа, 1 Мы сказалі: "Удар у скалу тааім зазлом”; 1 зооь з яв хлынула даанашіаць крыніп, так што кожнае калена ведала оаой вадаём. "Ешце і nine з таго, віто Алах дараваў, I нв рабіпе беззаксгня на зямлі, яе отэарайце смуту”.
60. I ўопомніце пра той час, калі вы оказалі: "0, Майоей, не будзем кы задаволены толькі адаой стравай; памейіоя Гоопаду твайму за нао, .жб Ён отварыў для нао тое, што Paone яа зямлі — злаяі ! атурк!, і пшаяіцу, I оачаэіцу, ! цыбулю". Ён скаааУ: "ЦІ хочаце вн прнняць ніжэйшае ў абмвн на вышэйшае? Зайдзіце ў які-небудзь го-юад, 1 там йсць жля вао тое, што зы npoolue. I прыніжэнні і нягода пашзіл! tx, J яны наклікалі на сябв гнеў Алаха: гэта адбылооя таму, што яны адвепглі знакі Алаха t неспі > вяпліва аабівалі прарокаў; f гэта было таму, тто яны абу рыліоя I геарылі бевзаконне.
61. СчпраУда, | ВернівІ, f ІудэеІ, t Хрнопіяне, I Оябіяне, -- уое, што іойінцр ворапь у Аляха і Суднн Дзен?. і робяпь лабро, — атрымаіопі узн і an-ay ал b anana іх I не булупь ведапь яны н! птраху, id •■крухі.
- 7 -
62. I ўопомніпе пра то2 чао, калі Мн пранялі запа-вэт ад вас і ўзвялі Гару выоока над замі, окаеаУшы: "Motina трымайцеся таго, што Мы вам падарылі 1 адляструйне ў свядомаоці сваёй, даб зн маглі знратавацда.
63. А паоля гэтага зн адвернецеся; і калі б не боская лаока Алаха да вас I Яго літаоць, сапраўдн, вы мелі б сірату.
64. I 'без оумненяя, вы ведаеце пра лёс тых, штэ пару-шлі ўоталяванне Дня Суботняга. Таму Мы оказалі ім: "Будзьпе вы малпамі, пагардханыя".
65. Таг.ім чынам, Мы паотанавілі гэпм грэшнікам, як для ладзей таго чаоу, так і ткх, што будунь пасля іх, 1 ўрокам для тых, хто баіцца Бога.
66. 1 успомніпе. як Майсей скаэаў овайму народу: "Алах загадаў вам зарэзапь касову". янн сказалі:...
"ЦІ не насміхаешся ты з нао?". Ён сказаў:"Я шукап плы-станішча ў Алага, каб не быпь ті і, што не разумее".
67. Яны сказалі: ТІамаліся за нас Гоопаду твайму, каб растлумачыў Ён нам, якая яна". Ён адаазаў: "Алах га-воршхь, што карова ні стаоая, ні малвдая, а оталая, паміж двума ўзростамі; цяпер рабіпе, што вам загадалі".
68. Яны сказалі: "Паыаліоя за нас Госпаду твайму, каб скаэаў, якой яна масці". Ён оказаў: "Бог кажа, гэта карова бурай масці, чыотага 1 цёплага адцення, яков ралуе вока".
69. Яны сказалі: "Памаліоя за нао Госпаду твайму. каб раотлумачнў, якзя яна, бо 7се 'пялобна^ каровн здавппа нам аднолькявыя; 1, калі Алах хоча, оапраўдв, М» атрымь'ем пяэі’чарно".
- 8
70. Ён дазаУ: "Бог кажа, што гэта Карова, не прыву-чавая арапь зямло або паліваць ворыва; яна без усялякай заганн; адной маопі". Яны сказалі: "Вось цяпер ты прынйс Юпіну". Затнм яны эарэзалі яе, хопь і не хапелі рабіць гэтагя.
71. Гўспомніпе ітра той чао, як вы забілі чалавека і спрачаліоя між сабой пра гэта; t Алах адхрыў тое, што вн охавалі.
72. Тада Мн сказалі: "Павазіце яго /забойцу/ за долв злачынства оупроць яго /забітага чалавега/". Так, Алах до-рыпь жыцпё мёртзым і паказвае нам Сваа знакі, каб мы маглі зраэумець.
73. Паодя таго вашы оэрцн зрабіліся такімі жовоткімі, што оталі падобннмі да каменя, або нават больш xopoiKtui, бо, саітрауда, ёоць камяні, з якіх ліхяша ручаі, I ёоць ся-род 1х такія, што, калі раокольваюнна, з ?х оячз вада. I сапваУда, ёопь оярод іх такія, што пакарапцца ад страху перад Алахам. Алах не забнваепца пра дзеянні вашы.
74. НяУжл вн думаепв, што яны пглерапь вам, калі нека-торыя з Іт чуопь слпва Алаха, а затш скажйюць іх, зразу-меУшн яго і зедяючн зннін!?
75. 1 каліянн сустряі«т:а адзін на ацзін. яны ’ан , вапь: "Ці окажыпе вы ім тое, што Алах ідкпн? вам?", дапчы Ім такім чанам магчшаспь опрачашш з вамі п^ра.р. іжвдкаю вапмм? НяУж? вы не этумееп?»?
76. Хіба яны не йелаюіс sto А лл bhw -'? мч яны
Утойдавць f wto янн ялкпняярць.
- 9 -
77. I яекаторыя a ix невукі, янн не вадавдь Кнігі, а ледаоць толькі овае Уласныя лжывыя паняцці, і янн тольк! робяць здагадкі.
78. Таму гоуа тнм, што пішуць Кнігу сэаімі Улаоннмі рукамі і гавораць потвм: Тэта ідзе адАлаха", каб атрымаць за гэта мізэрную плату. Такім чынам, гора Ім за напіоанае іх рукамі, і гора ім за заробленув Імі плату.
79. I янн гаворапь: "Агонь не кранеппа вао, апрача як іа некалькі дзён". Скаян: "Ці атрнмалі вы абяпанве ад Ала-ха? У так'М выпадку Алах ніколі не парушыйь Свайго абяцан-ня. Ці вы гаворнпе пра Алаха тоа, чаго не ведаепе?".
80. Tax, ўоякі робінь зло ! акружаны грахамі ®а!мі, уое явы — ваоельнікі Агно, і там яны будупь.
81. Але варнікі і тыя, хто робіць дабро, — наоальні-кі нябэо; там яны і б|дуць.
82. Таксама Уопомніце пра той чао, калі Ма прынялі запавет ад онно? Ізраіля: "Вы не будБеце пакланяцпа нікому, апвача Алаха і рабіць дабрадзейотва бацькам і родннм, і сі-ратам, і бедннм, і гаварнць з лвдзьмі дрыязва, ! вкконвапь малітву f плаціць Закят“ Тады вы адвернепеоя з агідав, за выключэннем некаторых з вас.
83. 1 ўспомні,це , як Мы прынялі запавет ад вас: "Вы не будзепе праліваць крыві або выганяць оваіх блізкіх з хат сваіх", тада вы гэта папвердзілі, і вы засведчыл! гэта.
84. Адчак вн аказаліся лвдзьмі, якія забіваппь сваіх братоў і вр'"яняюпь сваіх блізкіх з хат, спрыяючы адзін аднаму стгропь tx грэхам і ббззаконнвм. I калі яны прйходзяпь да вао, як палонння, вн внкупліваепе tx, у той час як сам^
- 10 -
выгнанне іх было незаконнае. Ц! не значыць гэта, што вы ве-рыйе У адау чаотку Кнігі t не вернпе У другую? Таму няма Уавагароды тым, якія так робяць, а ёсць толькі ганьба у цяперашнім зыцці; і у Судны Дзень азедавць оаыае цяхкое пакаванне; саппаУда, Алах не абыякавы да ваійых учынкаУ.
85. Гэта тыя, што аддалі перавагу цяперашняму яыццв парад жыодём Будучага Веку . Тацу нв будзе зменшана іх Kapa, I нв будзе ім ніякай нашай даламогі.
86. I оапраУды, Мы дал! Майсео Кнігу і паслалі за ім ВешчуноУ ісці па яго слядах; I Іоуоу, снну Марыі, мы далі яУная знакі і Умацавалі яго Духам сзятасц!. Такім чн-нам, кожны раз, як Вяшчун псыйдае да вао з тым, што непа-аадаяа вам оамім, ці будзеце вн паводаіць напыхліва і абы-ходзіцпа з некаторымі, як з абманшчыкамі, а іншых аабіваць?