Геалогія і карысныя выкапні Беларусі
Выдавец: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі
Памер: 183с.
Мінск 1983
Украінскага шчыта. На поунач ад яго Прыпяцкі прагін, абмежаваны з поУдня і поУначы краявымі разломамі. На Усходзе Прыпяцкі прагін аддзелены БрагІнска-ЛоеУскай седлавінаю /уключае БрагінскІ выступ і Лоеускую седлавіну/ ад ДняпроУска-Данецкага, на захадзе — Палескай седлавінаю ад Брэсцкай упадзіны. На Усход ад Палескай седлавіны У межы Прыпяцкага прагіну Уразаецца Мікашэвіцка-Жыткавіцкі выступ, у скляпеннях якога фундамент залягае неглыбока /абсалютныя адзнакі больш за 0 м/ пад адкладамі мезазою і кайназою. Сістэмаю шыротных субрэгіянальных разломау пераважна тыпу скідаУ /амплітуда да I—3 км/ паверхня фундамента ГІрыпяцкага прагіну падзелена на лінейныя ступені /Бярэзінская, Выступовіцкая, Рэчыцка-Шацілкауская і інш./, горсты /НараУлянскі і інш./, грабены /Ельскі і інш./, выступы /Петрыкаускі і Хобненска-Хойніцкі/. Пераважна на участках сучлянення блокаУ зоны каляразломных падняццяУ /антыкліналі, брахі.антыкліналі, пауантыкліналі, монаклінальныя блокі, радзей горст-антыкліналі/ і зоны наляразломных апусканняУ /сінкліналі, брахісінкліналі, паусінкліналі/. У Прыпяцкім . прагіне вылучаюць субшыротныя /паУночная, цэнтраянная, паУднёвая/ і папярочныя /дыяганальныя/ зоны.
Бялікая структура, у межах якой фундамент прыузняты да нулявых адзнак і нават болып за +100 м, — Беларуская антэкліза /Беларускі крышталічны масіу/, складзеная з субшыротнага найбольш прыУзнятага Цэнтральна-Беларускага масіву, ад якога адыходзяць пахаваныя выступы /на захадзе Мазурскі, на поУнач — паУночным усходзе Вілейскі, на усходзе Бабруйскі, на поУдні Івацэвіцкі/. На поУдзень ад Беларускай антэклізы за шыротным скідам размешчана Брэсцкая упадзіна, на поУдні аддзеленая разломам ад Лукауска-Ратнаускага выступу, на захадзе адкрытая У Падляскую упадзіну /на тэрыторыі ПНР/.
На пауночным усходзе — Аршанская Упацзіна, якая заходзіць у сузеднія вобласці РСФСР. Выцягнута у субмерыдыянальным напрамку і складзена э 2 мульцаУ авальнай формы: Віцебскай /глыбіня фундамента да -1,6 км/ і Магілёускай /глыбей за -1,4 км/. Мульды раздзелены Цэнтральнааршанскім горстам, выцягнутым у пауночна-усхоцнім напрамку да 50 км, I абмежа-
ваны скіцамі з амплітудай 70—150 м. Ад Магілёўскай мульды на паўднёвы захад адыходзіць Чэрвеньскі структурны заліу, які вылучаецца на паверхні фундамента стратаізагіпсамі -0,8 км і -0,7 км.
У цэнтрыклінальнай частцы гэтай структуры выяулены лакальныя падняоді /Смілавіцкае, Асіповіцкае і інш./ паўночна-ўсходняга распасцірання з амплітуцай 50—100 м. На паўночным захадзе Аршанская Упадзіна аддзелена ад Балтыйскай сінеклізы Латвійскай седлавінаю. На ўсходзе Беларусі ўскраіна Варонежскай антэклізы, ускладненая Клінцоўскім грабенам і падняодямі і аддзеленая ад іншых структур Жлобінскай седлавінай.
Платформавы чахол Беларусі падзяляеода на структурныя комплексы розных узростау. Самыя старажытныя з іх окладзены з пугачоўскай і оУруцкай серый позняга пратэразою і запаУняе субшыротны Оуруцкі прагін на поўначы Украінскага пгчыта. Ніжнебайкальскі комплекс /палеская серыя рыфею — вільчанская
КНІГІ ОНЛАЙН
