Кароткая граматыка лацінскай мовы

Кароткая граматыка лацінскай мовы

Выдавец: Радыёла-плюс
Памер: 120с.
Мінск 2008
16.14 МБ
per vim — сілаю
per legatos (rem administravit) — праз легатаў
17.
pone —
за, ззаду
pone castra — за табарам pone tergum (manus vincire) — за спінаю


18.
post —
за, пасля
post flumen — за ракою
post mortem — пасля смерці post annum — праз год
post hominum memoriam — на людской памяці, як памятаюць людзі post verbum arma (ponere) — зброю (ставіць) ніжэй
за слова
19.
praeter — міма, паўз, апроч
praeter urbem — паўз места

praeter paucos — апроч некаторых praeter opinionem — насуперак чаканню praeter omnes (lauda­re) — больш заўсіх praeter modum — звыш меры
20.
prope — блізка (да), паблізу, амаль
prope murum — блізка да муру, побач з мурам
prope lucem — на досвітку
prope seditionem (ventum est) — амаль да бунту
21.
propter — блізка, паблізу, з прычыны, з-за
propter flumen — паблізу ракі
—
propter morbum — з прычыны хваробы propter metum — з-за страху
22.
secundum — следам, пасля, за, удоўж, па; згодна з, паводле
secundum flumen — удоўж ракі, па рацэ
secundum ludos — пасля гульняў
secundum naturam (vivere) — згодна 3 прыродаю
23.
supra —
над, на
supra caput — над галавою supra terram (mare est) — на (паверхні) зямлі
supra hanc memoriam — перад гэтаіі эпохаю
supra bellum — перад вайною
supra vires — праз сілу supra quinque milia — звыш пяці тысячаў
24.
trans — праз, цераз, за
trans mare (currere) — цераз / за мора trans Rhenum (incolunt) — за Рэйнам


25.
ultra —
з таго боку, за, па-за
ultra montem — з таго боку гары, за гарою
ultra Idus — па-за Ідамі, не ў час Ідаў ultra octo annos — больш за восем гадоў ultra decimum annum — дзесяць гадоў таму

ГІрыназоўнікі з адкладным склонам
Praepositiones cum ablativo
Прыназоўнік
Месца
Час
Пераноснае значэнне
1.
ab, a, abs —
ад, з
ab urbe (proficisci) — ад места a rege (venire) — ад караля
ab oriente — ад /з усходу, наўсходзе
ab hora sexta — ад шостай гадзіны a prima pueritia — з ранняга дзяцінства
a pueris diligitur (указвае на дзеючую асобу) — яго любяць дзеці
abs te cognovi — даведаўся ад цябе
2.
coram —у прысутнасці, перад
coram te —у тваёй прысутнасці, перад табою


3.
cum —
(разам) з

cum prima luce — з першым святлом, на досвітку
cum amico (venire) — з сябрам cum hostibus (pug­nare) — 3 ворагамі cum magna voluptate — 3 вялікім зада-
вальненнем
4.
de — з (зверху ўніз), ад
de muro (sedeicere) — змуру
de die —удзень de media nocte — сярод ночы
de agricultura (scribere) — npa земляробства de plebe (homo) — злюду
de imperio (dimicare) — заўладу
5.
ex, е — з, вонкі
ex urbe (venit) — з места
e silva — злесу ex equo (desilire) — з каня
ex eo tempore —
3 таго часу
diem ex die — з дня на дзень
ex auro signum — знак з золата
e multis unus — адзін
3 многіх
ex foedere — паводле дамовы
6.
prae — перад, спераду
prae se (ferre) — перад сабою

prae lacrimis — ад / з-за слёзаў prae me (dives)—y параўнанні ca мною
7.
pro — перад, за, замест
pro portis (esse) — перад варотамі

pro patria (mori) — за бацькаўшчыну pro praetore (legatus) — замест прэтара pro tempore —y адпаведнасці з часам
8.
sine — без
—
—
sine liberis — без дзяцей sine spe — без надзеі
Прыназоўнікі з вінавальным і адкладным склонамі
Praepositiones cum accusativo et ablativo
Гэтыя прыназоўнікі спалучаюцца з accusativus, калі адказваюць на пытанне quo? — куды?, альбо з ablativus, калі адказваюць на пытанне ubi? — дзе?
Прыназоўнік
Месца
Час
Пераноснае значэнне
in —
у, Нй
Асс.
(quo?)
АЫ.
(ubi?)
in urbem (venire) — уместа (прыходзіць)
in urbe (esse) —y месце (быць)
in posterum diem — на наступны дзень
bis in die — двойчы ў дзень
in parentes (amor) — да бацькоў (любоў)
in periculo (esse) — y небяспецы (быць)
sub —
пад
Асс.
(quo?)
АЫ.
(ubi?)
sub montem (succedere) — пад гару (падыйсці)
sub monte (іасёге) — пад гарою (ляжаць)
sub vesperum — пад вечар
sub bruma — падчас зімняга сонцастаяння
sub potestatem (redigere) — пад уладу (узяць) sub potestate (esse) — падуладаю (быі{ь)
super
— над, на
Асс.
(quo?)
АЫ.
(ubi?)
super aspidem (assidere) — на змяю (сесуі)
super cervice (gladius pendet) — над каркам (вісіць меч)

super quadraginta — звыш сарака
super aliqua re (scribere) — npa штосьці (пісаць)
ЗЛУЧНІК CONIUNCTIO
Злучнікі гэта службовыя словы, якія звязваюць між сабою члены сказу, часткі складанага сказу і сказы. Паводле сінтаксічнай ролі злучнікі падзяляюцца на злучальныя (coordinativae) і падпарадкавальныя (subordinativae).
Злучальныя злучнікі Coniunctiones coordinativae
Падзяляюцца на:
1.	спалучальныя copulativae: злучаюць між сабой два элементы.
et, atque, ac (толькі перад зычным, апрача h), -que (энклітычная часціца, якая ставіцца ў канцы наступнага слова)
i, ды
etiam, quoque (ставіцца пасля слова, да якога адносіцца)
таксама, да таго ж
neque, nec, neve, neu
не, і не, таксама не
ne... quidem
нават не
2.	раздзяляльныя disiunctTvae: раздзяляюць два элементы, выключаючы адзін з іх.
aut (выбар выключальны)
альбо
vel (выбар уключальны, факультатыўны)
ні
sive, seu
альбо калі, альбо
-ve (энклітычная часціца, прыядноўваецца да канца слова)
альбо; і, таксама
3. супраціўныя adversativae: супрацьпастаўляюць два элементы.
sed, verum
але, a
at, atqui
аднак, ж(а), i ўсё ж
ast
з іншага боку, наадварот
autem, vero (ставяцца пасля слова)
але, а, ж(а), усё ж
tamen, attamen
усё ж (такі), аднак
ceterum
зрэшты, але
immo, immo vero
наадварот, зусім не
quin, quin etiam
наадварот, а нават
quamquam, etsi, tametsi
хаця, хоць бы, нават калі, калі б, нягледзячы на
4.	тлумачальныя прычынныя causales declarativae: тлумачаць альбо падаюць прычыну чагосьці.
nam, namque, etenim (ставяцца звычайна на пачатку выразу ці сказу)
бо, сапраўды, менавіта, затое
enim (ставіцца пасля слова)
бо, ж(а); сапраўды, менавіта
5.	абагульняльныя | заключныя concluslvae: абагульняюць, падводзяць вынік таму, што сказана.
itaque
такім чынам, вось жа, дык вось
ergo (ставіцца звычайна пасля слова)
значыць, такім чынам, вось жа;
(а) таму
igitur (ставіцца звычайна пасля слова)
тады, у такім выпадку; такім чынам, вось жа
proinde
таму, такім чынам
ideo, idcirco, propterea
таму, з гэтай прычыны, дзеля гэтага
quare (qua re), quamobrem, quocirca
чаму, якім чынам, дзеля чаго, з якой прычыны, з-за чаго
6.	абмежавальныя limitativae: акрэсліваюць факт ці меркаванне.
quidem (ставіцца пасля слова)
сапраўды, прынамсі, менавіта, ж(а)
equidem
сапраўды, ж(а), пэўна
7.	суадносныя correlatTvae: ставяць у адносіны два ці больш элементаў.
et... et
i... i, як... (гэ)так i
cum... tum
як... так, не толькі... але i
et... neque
з аднаго боку... але з іншага не
modo... modo
то... то
nec... nec (neque... neque)
ні... ні
neque (nec)... et
з аднаго боку не... але з іншага
non modo... sed
не толькі... але
non modo... sed etiam
не толькі... але і
nunc... nunc
то... то
non solum... sed
не толькі... але
non solum... sed etiam
не толькі... але і
non tantum... sed etiam
не толькі... але і
tum... tum
то... то
Падпарадкавальныя злучнікі
Coniunctiones subordinatTvae
Падпарадкавальныя злучнікі могуць быць:
1.	мэтавыя finales: уводзяць даданыя сказы мэты.
ut, quo
каб, дзеля таго каб
ne
каб не
neve, neu
і каб не
2.	выніковыя consecutlvae: уводзяць даданыя сказы выніку.
ut
(так) што
ut non
(так) што не
3. прычынныя causales: уводзяць даданыя сказы прычыны.
quod, quia, quoniam
таму, бо
quando, quandoquidem
бо, паколькі, як толькі, раз
siquidem
калі сапраўды, калі толькі, бо
cum
бо, паколькі, таму
4. часавыя temporales: уводзяць даданыя сказы часу.
cum
калі
dum, donec, quoad quamdiu
пакуль, да таго часу пакуль
ubi, ubi primum, ut, ut pri­mum, cum primum
як толькі
simul, simul ac, simul atque
як толькі
antequam, priusquam
перш чым, раней чым
postquam
пасля таго як
5. умоўныя conditionales: уводзяць даданыя ўмоўныя сказы.
si
калі
nisi, ni, si non
калі не
sin, sin autem, si minus
калі ж, а калі, але калі, калі ж не, у адваротным выпадку
nisi forte, nisi vero
калі толькі не, хіба толькі
si quidem
калі сапраўды, калі нават
dummodo, dum modo
толькі б, абы толькі
dummodo ne, dum ne
толькі б не, абы толькі не
6. уступальныя concessivae: уводзяць даданыя сказы уступкі.
quamquam, quamvis, licet
хоць, як бы ні, няхай
etsi, tametsi, etiamsi
хаця б нават, нават калі
cum, ut
хоць, няхай
7.	параўнальныя comparativae: уводзяць даданыя параўнальныя сказы.
ut, sicut, velut, tamquam
як, (гэ)такяк
tamquam (si), quasi, proinde
усё роўна як, быццам, накшталт, гэтак жа
ut si, velut si, proinde (perin­de) ac si
як бы, нібы, нібыта, быццам
ВЫКЛІЧНІК INTERIECTIO
Выклічнікі гэта нязменныя словы, якія выражаюць розныя пачуцці і пабуджэнні, не называючы іх, альбо спрабуюць перадаць розныя гукі.
Падзяляюцца на дзве групы: уласцівыя (propriae), якія могуць ужываццатолькі як выклічнікі, і неўласцівыя (impropriae), якія могуць выкарыстоўваюцца як выклічнікі, але з’яўляюцца іншымі часцінамі мовы.
1.	Propriae
Ужываюцца для выказвання:
1)	агульных пачуццяў (болю, смутку, радасці, здзіўлення ды інш.) a (ah), ha, io, 6, oh — a! ax! o! ox!
2)	радасці: evoe, euhoe — слава! жыве! выдатна!
3)	смеху: hahahae, hahae — ха-ха! ха-ха-ха!
4)	болю, смутку: ai, au, heu, eheu, ei, hei — ай! вой! авохці! бяда!
5)	абурэння ці іроніі: aha, hui, pro, proh — ого! o! ox! ax! ну-ну!
6)	здзіўлення ці збянтэжанасці: attat(ae), babae, hem, ehem, pro, vah — ax! ox! гм! хм! вось як! ды ну!
7)	пагрозы: vae (з dat.) — бяда! гора!
8)	заахвочвання ці іроніі: eia, heia — ну! ану! давай! смялей!
9)	звароту, закліку: heus — гэй!
8)	патрабавання цішыні: st — пст! ціха!
2.	Impropriae
1)	abi, abite — прэч! ідзі(це) прэч!
2)	age, agedum, agite — ну! ану! давай(це)!
3)	bene, recte — добра! слушна!
4)	praeclare — выдатна! цудоўна!
5)	fu, fufae — фу! фэ!
6)	malum, nefas — дрэнь справа! ліха на яго! жах! сорам!
7)	ecastor, mecastor — на Кастара! клянуся Кастарам!
8)	edepol, pol — на Полюкса! клянуся Полюксам!
9)	herciiles, hercdle, hercle, meherciiles, meherciile, mehercle — на Геркулеса! клянуся Геркулесам!