• Газеты, часопісы і г.д.
  • Кароткая граматыка латышскай мовы

    Кароткая граматыка латышскай мовы


    Выдавец: Радыёла-плюс
    Памер: 96с.
    Мінск 2008
    14.44 МБ
    dodam
    2-я ас. мн. л.: jūs
    e*sat
    ejat
    dodat
    Заўвага: адмоўная форма ад іг гучыць як nav (не ёсць, няма)!
    Утварэнне дзеепрыметнікаў і дзеепрыслоўяў
    Дзеепрыметнікі ўтвараюцца ад дзеясловаў, выказваюць чыннасць або стан, а таксама служаць для ўтварэння складаных часавых формаў дзеясловаў, і падзяляюцца на дзеепрыметнікі незалежнага і залежнага стану. У назоўным склоне яны адказваюць на пытанні: які?, якая?, якое?, якія?, хто?
    Утварэнне латышскіх дзеепрыметнікаў ілюструюць наступныя табліцы:
    Ад якой асновы ўтворана
    Незалежны стан
    
    цяперашні час
    прошлы час
    
    незваротныя формы
    зваротныя формы
    незваротныя формы
    зваротныя формы
    ад асновы цяперашняга часу: mirdz-u
    mirdzošs/ mirdzošo які/якая блішчыць; зіхоткі/ зіхоткая
    
    
    
    ад асновы прошлага часу: stāvēju;
    peldēj-os
    
    
    stāvēj/s/stāvējusi які стаяў/якая стаяла
    peldēj/es/peldējosres які купаўся/ якая купалася
    Ад якой асновы ўтворана
    Залежны стан
    
    цяперашні час
    прошлы час
    
    незваротныя формы
    зваротныя формы
    незваротныя формы
    зваротныя формы
    ад асновы цяперашняга часу: redz-u
    redza/ns/ redzfl/M« бачны/бачная, відочны/ відочная
    
    
    
    ад асновы інфінітыва:
    teik-t
    
    
    teikZs/ teik/a сказаны/ сказаная
    
    Скланяюцца дзеепрыметнікі таксама, як і прыметнікі (гл. вышэй).
    Дзеепрыслоўі
    Дзеепрыслоўе нязменная часціна мовы, якая ўтвараецца ад дзеяслова і адказвае на пытанні: што робячы?, у якім стане знаходзячыся?
    Спосабы ўтварэння латышскіх дзеепрыслоўяў ілюструе наступная табліца:
    Ад якой асновы ўтворана
    Незваротныя формы
    Зваротныя формы
    ад асновы цяперашняга часу: gatavoj-u; gatavoj-os
    gatavojoZрыхтуючы
    gatavojoZ/ev рыхтуючыся
    ад асновы інфінітыва:
    lasī-t;
    iasī-ties
    lasū/a/nv (муж. род, адз. лікўіавк/ааш (жан. род, адз. лік)/1а8й/а/ш (муж. род, мн. niK)/lasWa/nas (жан. род, мн. лік) чытаючы
    \asīdamies (муж. pc«)/lasū/a»iās (жан. род) чытаючыся
    Ужыванне дзеепрыслоўяў можа быць праілюстравана наступнымі прыкладамі:
    Lasīdams grāmatas, viņš iegūst zināšanas.
    Чытаючы кнігі, ён набывае веды.
    Lasīdama grāmatas, viņa iegūst zināšanas.
    Чытаючы кнігі, яна набывае веды.
    Lasīdami grāmatas, viņi iegūst zināšanas.
    Чытаючы кнігі, яны (муж. р.) набываюць веды.
    Lasīdamas grāmatas, viņas iegūst zināšanas.
    Чытаючы кнігі, яны (жан. р.) набываюць веды.
    Спражэнне дзеясловаў складанага цяперашняга часу
    Дзеясловы складанага цяперашняга часу ў латышскай мове абазначаюць дзеянні, што закончыліся з пункту погляду адпаведнага моманту.
    Формы складанага цяперашняга часу ўтвараюцца з асабовых формаў цяперашняга часу дзеяслова būt і дзеепрыметніка прошлага часу ў мужчынскім родзе: на -is (адз. л.), -uši (мн. л.), у жаночым родзе: на -usi (адз. л.), -ušas (мн. л.) (для незваротных дзясловаў); і, у мужчынскім родзе: на -ies (адз. л.), -ušies (мн. л.), у жаночым родзе: на -usies (адз. л.), -ušās (мн. л.) (для зваротных дзеясловаў). Гл. наступную табліцу:
    Інфінітыў
    celt падымаць
    celties падымацца
    1-я ас. адз. л.:
    es
    e*smu cēlis/cēlusi
    e*smu cēlies/cēlusies
    2-я ас. адз. л.:' tu
    esi cēlis/cēlusi
    esi cēlies/cēlusies
    3-я ас. адз. л.: viņš, viņa
    ir cēlis/cēlusi
    ir cēlies/cēlusies
    1-я ас. мн. л.: mēs
    e*sam cēluši/cēlušas
    e*sam cēlušies/cēlušās
    2-я ас. мн. л.: jūs
    e*sat cēluši/cēlušas
    e*sat cēlušies/cēlušās
    3-я ас. мн. л.: viņi, viņas
    ir cēluši/cēlušas
    ir cēlušies/cēlušās
    Просты прошлы час дзеясловаў абвеснага ладу
    У простым прошлым часе “няправільныя” формы практычна адсутнічаюць. Ніжэй мы падаём табліцу асабовых канчаткаў дзеясловаў простага прошлага часу:
    Асоба
    Незваротныя
    Зваротныя
    1-я адз. л.
    -U
    -os
    2-я адз. л.
    -і
    -ies
    3-я адз. і мн. л.
    -а
    -as
    1-я мн. л.
    -ām
    -āmies
    2-я мн, л.
    -āt
    -āties
    Дзеясловы I спражэння змяняюцца ў простым прошлым часе на-
    ступным чынам:
    Інфінітыў
    mest кідаць
    ģērbt -
    апранаць
    likt -
    класці
    celties падымацца
    ģērbties anpaнацца
    1-я ас. адз. л.
    metu
    ģērbu
    liku
    cēlos
    ģērbos
    2-я ас. адз. л.
    meti
    ģērbi
    liki
    cēlies
    ģērbies
    3-я ас. адз. і мн. л.
    meta
    ģērba
    lika
    ceļas
    ģērbās
    1-я ас. мн. л.
    metām
    ģērbām
    likām
    cēlāmies
    ģērbāmies
    2-я ас. мн. л.
    metāt
    ģērbāt
    likāt
    cēlāties
    ģērbāties
    Спражэнне дзеясловаў būt, iet і dot у простым прошлым часе
    Інфінітыў
    but быць
    iet -
    ІСЦІ
    dot даваць
    1-я ac. адз. л.
    biju
    gāju
    devu
    2-я ас. адз. л.
    biji
    gāji
    devi
    3-я ас. адз. і мн. л.
    bija
    gāja
    deva
    1-я ас. мн. л.
    bijām
    gājām
    devām
    2-я ас. мн. л.
    bijāt
    gājāt
    devāt
    У наступнай табліцы пададзеныя асабовыя формы дзеясловаў простага прошлага часу II спражэння:
    Інфіні Інфінітыў
    dabūt -
    атрымаць
    gatavot -
    рыхтаваць
    mazgāt мыць
    mazgāties мыцца
    gatavoties рыхтавацца
    1-я ac.
    адз. л.
    dabūju
    gatavoju
    mazgāju
    mazgājos
    gatavojos
    2-я ас.
    адз. л.
    dabūji
    gatavoji
    mazgāji
    mazgājies
    gatavojies
    3-я ас. адз. і мн. л.
    dabūja
    gatavoja
    mazgāja
    mazgājās
    gatavojās
    1-я ас. мн. л.
    dabūjām
    gatavojām
    mazgājām
    mazgājāmies
    gatavojāmies
    2-я ас. мн. л.
    dabūjāt
    gatavojāt
    mazgājāt
    mazgājāties
    gatavojāties
    Асабовыя формы дзеясловаў III спражэння ў простым прошлым часе ілюструе наступная табліца:
    Інфінітыў
    zināt ведаць
    peldēt плаваць
    mācīt -
    вучыць
    mācīties вучыцца
    sazināties звязвацца
    1-я ac. адз. л.
    zināju
    peldēju
    mācīju
    mācījos
    sazinājos
    2-я ac. адз. л.
    zināji
    peldēji
    mācīji
    mācījies
    sazinājies
    3-я ас. адз. і мн. л.
    zināja
    peldēja
    mācīja
    mācījās
    sazinājās
    1-я ас. мн. л.
    zinājām
    peldējām
    mācījām
    mācījāmies
    sazinājāmies
    2-я ас. мн. л.
    zinājāt
    peldējāt
    mācījāt
    mācījāties
    sazinājāties
    Заўвагі:
    1.	У значнай колькасці дзеясловаў I спражэння формы простага цяперашняга і простага прошлага часу маюць розныя зычныя і/або розныя галосныя асновы. Напрыклад:
    bēgt (уцякаць): просты цяп. час bē*gu просты прошлы час bēgu;
    celt (падымаць): ceļu cēlu (зваротныя
    формьг. ceļos cēlos);
    cirst (сячы): cē*rtu cirtu;
    dot (даваць): dodu devu;
    I	dzert (піць): dzeru dzēru;
    gūt (атрымліваць): gūstu guvu;
    ģērbt (апранаць): ģērbju ģērbu;
    kļūt (рабіцца): kļūstu kļuvu;
    laist (пускаць): laižu laidu;
    likt (класці; загадваць): lieku liku;
    mosties (прачынацца): mostos modos;
    nākt (прыходзіць): nāku nācu;
    ņemt (браць): ņemu ņēmu;
    pazīt (ведаць): pazīstu pazinu;
    pūst (дзьмуць): pūšu pūtu;
    rast (знаходзіць): rodu radu;
    saprast (разумець): saprotu sapratu;
    skriet (бегчы): skrienu skrēju;
    smieties (смяяцца): smejos smējos;
    tikt (трапляць): tieku tiku i інш.
    Такія формы змяшчаюцца ў стандартных слоўніках і пры вывучэнні латышскай мовы патрабуюць завучвання.
    2.	У тых дзеясловаў I спражэння, дзе зменаў зычных/галосных не адбываецца, формы прошлага цяперашняга і простага прошлага часу ў першай асобе адзіночнага ліку звычайна супадаюць. Напрыклад:
    ♦	atstāju (я пакідаю/пакінуў);
    ♦	beidzu (я сканчваю/скончыў);
    ♦	braucu (я еду/ехаў);
    ♦	iestājos (я ўступаю/ўступіў);
    ♦	lūdzu (я прашу/прасіў);
    ♦	sāku (я пачынаю/пачынаў);
    ♦	saucu (я клічу/клікаў);
    ♦	saucos (мяне клічуць/клікалі);
    ♦	sniedzu (я даю/даваў);
    ♦	teicu (я кажу/я казаў);
    У некаторых выпадках змена галоснага адлюстроўваецца толькі ў вымаўленні, напрыклад:
    ♦	ē*du (я ем);
    ♦	ēdu (я еў);
    ♦	uzve*dos (я паводжу сябе);
    ♦	uzvedos (я паводзіў сябе) і г. д.
    3.	Ва ўсіх дзеясловаў II спражэння формы першай асобы простага цяперашняга і простага прошлага часу супадаюць, і толькі з кантэксту можна вызначыць, да якога часу адносіцца адпаведнае дзеянне:
    ♦	būvēju (я будую/будаваў);
    ♦	ceļoju (я падарожнічаю/падарожнічаў);
    ♦	dabūju (я атрымліваю/атрымаў);
    ♦	gādāju (я клапачуся/клапаціўся);
    ♦	kalpoju (я служу/служыў);
    ♦	laboju (я рамантую/адрамантаваў);
    ♦	mazgāju (я мыю/мыў);
    ♦	mazgājos (я мыюся/мыўся);
    ♦	mūrēju (я мурую/мураваў);
    ♦	nogaršoju (я смакую/смакаваў);
    ♦	paziņoju (я заяўляю/заявіў);
    ♦	runāju (я кажу/казаў);
    ♦	runājos (я размаўляю/размаўляў);
    ♦	sēņoju (я збіраю/збіраў грыбы);
    ♦	šūpojos (я гайдаюся/гайдаўся) і г. д.
    4.	У зваротных дзеясловаў I спражэння (без змены зычных/галосных у аснове) і ўсіх дзеясловаў II спражэння ў 2-й асобе адзіночнага ліку таксама супадаюць формы простага цяперашняга і простага прошлага часу.
    Напрыклад:
    ♦	gatavojies (ты рыхтуешся/рыхтаваўся);
    ♦	izvietojies (ты размяшчаешся/размясціўся);
    ♦	saucies (цябе клічуць/клікалі);
    ♦	uzvedies (ты паводзіш сябе/паводзіў сябе) і г. д.
    Складаны прошлы час абвеснага ладу
    Латышскія дзеясловы складанага прошлага часу паказваюць на дзеянне, якое скончылася раней за іншае дзеянне ў прошлым часе.
    Формы складанага прошлага часу ўтвараюцца з асабовых формаў прошлага часу дзеяслова būt і дзеепрыметніка прошлага часу ў мужчынскім родзе: на -is (адз. л.), -uši (мн. л.), у жаночым родзе: на-usi (адз. л.), -ušas (мн. л.) (для незваротных дзясловаў); і, у мужчынскім родзе: на -ies (адз. л.), -ušies (мн. л.), у жаночым родзе: на -usies (адз. л.), -ušās (мн. л.) (для зваротных дзеясловаў). Гл. наступную табліцу:
    Інфінітыў
    celt падымайь
    celties падымацца
    1-я ас. адз. л.:
    es
    biju cēlis/cēlusi
    biju cēlies/cēlusies
    2-я ас. адз. л.: tu
    biji cēlis/cēlusi
    biji cēlies/cēlusies
    3-я ас. адз. л.: viņš, viņa
    bija cēlis/cēlusi
    bija cēlies/cēlusies
    1-я ас. мн. л.: mēs
    bijām cēluši/cēlušas
    bijām cēlušies/cēlušās
    2-я ас. мн. л.: jūs
    bijāt cēluši/cēlušas
    bijāt cēlušies/cēlušās
    3-я ас. мн. л.: viņi, viņas
    bija cēluši/cēlušas
    bija cēlušies/cēlušās
    Просты будучы час дзеясловаў абвеснага ладу
    У простым будучым часе “няправільныя” формы таксама адсутнічаюць. У кожным выпадку ў канцы асновы ставіцца зычны -s-, які ў 1 -й асобе адзіночнага ліку ператвараецца ў -Š-.
    Ніжэй мы падаём табліцу асабовых канчаткаў дзеясловаў простага будучага часу:
    Асоба
    Незваротныя формы
    Зваротныя формы
    1-я адз. л.
    -Š-U
    -Š-OS
    2-я адз. л.
    -s-i
    -s-ies
    3-я адз. і мн. л.
    -S
    -s-ies
    1-я мн. л.
    -s-im
    -s-imies
    2-я мн. л.
    -s-iet/-s-it
    -s-ieties/-s-ities
    Дзеясловы простага будучага часу I спражэння ўтвараюць наступныя асабовыя формы:
    Інфінітыў
    celt падымаць
    ģērbt anpaнаць
    liktкласці; загадваць
    ģērbties anpaнацца
    celties падымацца
    1-я адз. л.
    celšu
    ģērbšu
    likšu
    ģērbšos
    celšos
    2-я адз. л.
    celsi
    ģērbsi
    liksi
    ģērbsies