Кароткі нарыс беларускага пытаньня
Выдавец: Логвінаў
Памер: 396с.
Мінск 2009
Юргенсан 179
Юшкевіч 343
Ябланоўскі, Ян 179
Ягайла, Уладзіслаў 23
Ягелончык, Казімер 23
Якавюк, Сымон 162,166,179,187,194, 227, 264, 265, 324
Якімовіч, Антон 304, 307, 313, 314
Якімовіч, Мікалай 194
Якубені, Рышард 59,109
Якубецкі, Андрэй 70, 87, 88, 89, 98, 116, 118, 123, 124, 127, 182,217, 227, 228,376
Якубоўскі 356
Ялбжыкоўскі, Рамуальд 273, 297
Яленскі 350
Янкоўская, К. 41
Янкоўскі, Чэслаў 130, 277
Янсан, А. 342, 344
Янсэн, Генрык 178
Янушайціс, Марыян (пс.Жэгота) 182
Янчук, Мікалай 156
Яраслаў 23
Яраш 314
Ярашэвіч, Міканор 53
Ярашэвіч, Уладзіслаў 336
Яркін, Віктар 78
Ярэміч, Фабіян 114, 117, 130—133, 149,162,183—185,227,228, 247, 269, 273, 277—279, 281—283, 287, 289, 327, 334, 367, 382
Ярэцкі, Станіслаў 383
Яцкевіч (Яцкевічус), Станіслаў 123, 124
Яцына, Аляксандар 282, 289
Кароткі нарыс беларускага пытаньня
Рэдактары:
Андрэй Вашкевіч Алесь Пашкевіч Андрэй Чарнякевіч
Пераклад, камэнтары:
Андрэй Вашкевіч
Алесь Пашкевіч
Карэктура:
Марына Салавей
Вёрстка:
Сяргей Кандраценка
Дызайн:
Сяргей Ждановіч
Падпісанаўдрук 08.01.2009. Фармат70x100/16. Афсэтныдрук. Папераафсэтная.
Гарнітура PetersburgG. Ул.-выд. арк. 32,08. Наклад 500. Замова 1598.
Выдавец I. П. Логвінаў. ЛІ4 02330/0494468 от 08.04.2009.
Пр. Незалежнасці, 19-5, 220050, г. Мінск. logvinovpress@mail.ru
Друк ТДА «НоваПрынт». ЛП 02330/0150476 от 25.02.2009. Вул. Купрэвіча, 2, 220047, г. Мінск
І!1і Іі inn iltllntii
KROTKI ZARYS
ZAGADNIENIA BIAtORUSKIEGO
, Warszawa, dnia 31 stycznia 1928
Ha досьвітку XX ст., калі беларуская ідэя, матэрыяльна ўвасобленая ў выглядзе кніжак Багушэвіча, вершаў Цёткі і нячастых нумароў «Нашай Нівы», яшчэ толькі пачынала зьбіраць па вёсках і мясгэчках пяці заходніх губэрняў агромністай імпэрыі сваіх першых прыхільнікаў, бадай што ніхто не глядзеў на беларусаў іначай, як толькі праз прызму этнаграфіі.
Для царскіх чыноўнікаў, як і для расейскіх ды польскіх навукоўцаў. беларус быў ня больш чым абарыгенам пэўнай тэрыторыі — працавітым, часьцей за ўсё непісьменным, абсалютна абыякавым да сваёй калісьці слаўнай мінуўшчыны «мужыком», які па меры ўсё больш шпаркага разьвіцьця капіталістычных адносінаў хутка мусіў непазьбежна растварыцца ў расейскім і польскім этнічным моры. Праз дваццаць гадоў сытуацыя была ўжо прынцыпова іншай. Беларусы, хоць і не дамагліся паўнавартаснай нацыянальнай дзяржаўнасьці. сталі, аднак, канкрэтнай палітычнай праблемай для тых краінаў, дзе яны змушаныя былі жыць пасьля ганебнага Рыскага міру 1921 г. Жылка трапна напісаў, што беларус «узышоў на мапу Эўропы». Як аказалася, узышоў дзеля таго, каб больш зь яе не сыходзіць.