Маўглі
Рэдзьярд Кіплінг
Выдавец: Юнацтва
Памер: 303с.
Мінск 1994
ж ён вельмі не задаваўся і, як сапраўдны мангуст, ахоўваў гэты сад і зубам, і кіпцем, і скачком, і наскокам, так, што ніводная кобра не смела паткнуцца сюды цераз агароджу.
ХВАЛЕБНАЯ ПЕСНЯ, якую птушка-кравец Дарзі спяваў у славу Рыкі-Цікі-Таві
Хто яшчэ гэтак жыве—
Ў небе я песні пяю.
Тут, на зямлі, я — кравец — Гнёзды і шыю, і ўю.
Тут, на зямлі, і ў небе над ёй Шыю я, ўю і пяю!
* * *
Радуйся, маці! Цяпер
Над птушанём не дрыжы: Наг — крыважэрлівы звер — Ў цеснай магіле ляжыць.
Крывасмок, што таіўся ў ружах, У цеснай магіле ляжыць.
* * *
Хто быў — спявайце грамчэй!— Карай для гадзіньі злой.
— Рыкі — яскравасць вачэй, Цікі — бясстрашны герой, Рыкі-Цікі-Цікі, герой наш вялікі, Наш агнявокі герой!
* * *
Слава знішчальніку змей, Радасць прынёсшаму нам. Песню спявай, салавей. He, заспяваю я сам.
Славу пяю я вялікаму Рыкі,
Кіпцям яго смелым, зубам яго белым, Агнёва-чырвоным вачам!
(Тут песня перарываецца, бо Рыкі-Цікі-Таві перашкодзіў спеваку далей спяваць яе.)
КАЗКА ПРА СТАРОГА КЕНГУРУ
He заўсёды Кенгуру быў гэтакі, як цяпер, a быў ён Інакшы — Маленькі і на чатырох нагах. Ен быў шэры і калматы і страшэнна фанабэрлівы. Ен скакаў па камяністых пагорках у самай сярэдзіне Аўстраліі і аднойчы з’явіўся перад Малодшым Богам па імені Нка.
З’явіўся ён да Нка ў шэсць перад снеданнем і кажа:
— Зрабі мяне непадобным на ўсіх астатніх жывёлін, ды не пазней як да пяці гадзін дня.
Усхапіўся Нка са свайго пясочнага трона і закрычаў:
— Ідзі прэч!
А Кенгуру быў шэры і калматы і страшэнна фанабэрлівы: ён паскакаў на скалістым выступе ў самай сярэдзіне Аўстраліі і падаўся да Сярэдняга Бога Нкінга.
З’явіўся ён да Нкінга ў восем пасля снедання і кажа:
— Зрабі мяне непадобным на ўсіх астатніх жывёлін і каб мяне ведалі ўсюды, ды не пазней як да пяці гадзін дня.
Выскачыў Нкінга са сваёй нары ў гушчары і закрычаў:
— Ідзі прэч!
А Кенгуру быў шэры і калматы і страшэнна фанабэрлівы: ён паскакаў на пясчанай водмелі ў
самай сярэдзіне Аўстраліі і падаўся да Старшага Бога Нконга.
З’явіўся ён да Нконга ў дзесяць яшчэ да абеду і кажа:
— Зрабі мяне непадобным на ўсіх астатніх жывёлін і каб мяне ведалі ўсюды і ўвесь час за мною ганяліся, ды не пазней як да пяці гадзін дня.
Выскачыў Нконг са сваёй ванны ў саляным азярцы і закрычаў:
— Хай будзе па-твойму!
Паклікаў Нконг Дынга — Жоўтага Сабаку Дынга, вечна галоднага і вельмі запыленага, што было прыкметна на сонцы,— і паказаў яму на Кенгуру. I Нконг сказаў:
— Дынга! Прачніся, Дынга! Ты бачыш гэтага скакуна каля кручы? Ен хоча, каб яго ведалі ўсюды і ўвесь час за ім ганяліся. Выканай яго жаданне, Дынга!
Усхапіўся Дынга — Жоўты Сабака Дынга — і спытаў:
Вось гэтага — не то ката, не то труса?
I рвануўся Дынга — Жоўты Сабака Дынга, вечна галодны, з разяўлянай чорнай зяпай, падобнай на вядзерца для вугалю,— і рынуўся на Кенгуру.
А фанабэрлівы Кенгуру кінуўся наўцёкі на ўсіх сваіх чатырох лапах, быццам якое-небудзь трусяня.
На тым, мой любенькі, і канчаецца першая частка гісторыі!
Кенгуру бег па пустыні; ён бег цераз горы; бег цераз высахлыя саляныя азёры; бег праз чараты; бег праз зараснікі эўкаліптаў; бег праз калючыя хмызнякі; бег, пакуль у яго не забалелі пярэднія лапы.
Нічога не зробіш — давялося!
Бег і бег Дынга — Жоўты Сабака Дынга, вечна галодны, з разяўленай вастразубай, падобнай на пастку, зяпай; ён не набліжаўся і не адставаў, а ўсё імчаўся за Кенгуру.
Нічога не зробіш — давялося!
Бег і бег Кенгуру — Стары Кенгуру. Ен бег праз зараснікі дрэў; бег праз зараснікі кустоў; бег па высокай траве; бег па нізкай траве; бег цераз тропікі Рака і Казярога; бег, пакуль у яго не забалелі заднія лапы.
Нічога не зробіш — давялося!
Бег і бег Дынга — Жоўты Сабака Дынга, яшчэ болып галодны, чым заўсёды, з разяўленай зяпай, падобнай на конскі хамут; ён не набліжаўся і не адставаў, і гэтак яны хутка дабеглі да ракі Валгонг.
А там не было ні моста, ні парома, і Кенгуру не ведаў, як яму перабрацца на другі бок; і ён стаў на заднія лапы і пераскочыў.
Нічога не зробіш — давялося!
Ен скакаў па зямлі, ён скакаў па попеле, ён скакаў цераз пустыні ў самай сярэдзіне Аўстраліі. Ен скакаў, як сапраўдны Кенгуру.
Спачатку ён скокнуў на ярд; потым скокнуў на тры ярды; потым скокнуў на пяць ярдаў; а лапы ўсё дужэлі, а лапы ўсё даўжэлі. Ен не меў часу адпачыць і падмацавацца, хоць яму гэта было вельмі трэба.
Бег і бег Дынга — Жоўты Сабака Дынга, страшэнна галодны і зусім збіты з панталыку, і ўсё болып дзівіўся: чаго гэта Стары Кенгуру надумаўся гэтак скакаць?
А скакаў ён, як конік, як гарошына ў каструлі або новы гумавы мячык па падлозе ў дзіцячым пакоі.
Нічога не зробіш — давялося!
Ен падкурчыў пярэднія лапы, ён скакаў на задніх; для раўнавагі ён абапіраўся на хвост і гэтак перамахнуў цераз Пагоркі Дарлінга.
Нічога не зробіш — давялося!
Бег і бег Дынга — Стомлены Сабака Дынга, страшэнна згаладалы і зусім збіты з панталыку, і ўсё больш дзівіўся: калі ж нарэшце Стары Кенгуру надумае спыніцца?
Тут вылез Нконг са сваёй ванны ў саляным азярцы і сказаў:
— Ужо роўна пяць гадзін.
Апусціўся на зямлю Дынга — Небарака Сабака Дынга, вечна галодны і вельмі запылены, што было прыкметна на сонцы,— высалапіў язык і завыў.
Апусціўся на зямлю Кенгуру — Стары Кенгуру,— сеў на свой хвост, як на табурэтку, і сказаў:
— Дзякуй Богу, скончылася!
I тады Нконг, які быў вельмі выхаваны, прамовіў:
— Хіба ты не адчуваеш удзячнасці да Жоўтага Сабакі Дынга? Чаму ты не дзякуеш яму за ўсё, што ён для цябе зрабіў?
I тады сказаў Кенгуру — Стары Стомлены Кенгуру:
Еіі прагнаў мяне з родных мясцінаў; ён не даў мне своечасова паесці; ён так змяніў маё аблічча, што такім, як я быў, я ўжо не буду; ён урэшце знявечыў мае лапы.
I тады сказаў Нконг:
— Калі не памыляюся, ты прасіў мяне зрабіць цябе непадобным на ўсіх астатніх жывёлін, a яшчэ, каб за табою ўвесь час ганяліся. I цяпер якраз пяць гадзін.
Праўда,— сказаў Кенгуру.— Лепей бы я гэтага не прасіў! Я думаў, ты здзейсніш гэта чарамі і заклінаннямі, а так — гэта сапраўдны здзек.
— Здзек, кажаш?! — выгукнуў Нконг са сваёй ванны ў зарасніку сініх эўкаліптаў.— Паўтары адно, я свісну Сабаку Дынга — тады ты застанешся і без задніх лапаў!
— He трэба! — сказаў Кенгуру.— Давядзецца мне папрасіць прабачэння. Што ж, лапы — як лапы, па-мойму, можна жыць і з такімі. Я проста хацеў напомніць Васпану, што ад самай раніцы нічога не еў і галодны як сабака.
— Во-во,— сказаў Дынга — Жоўты Сабака Дынга.— Гэта якраз пра мяне. Я зрабіў яго непадобным на ўсіх астатніх жывёлін, а што мне дадуць да чаю?
I тады Нконг прамовіў са сваёй ванны ў саляным азярцы:
— Прыходзьце заўтра — заўтра пагамонім! А цяпер мне трэба памыцца.
Так яны і засталіся ў самай сярэдзіне Аўстраліі, Стары Кенгуру і Жоўты Сабака Дынга, і кожны казаў адзін аднаму:
— Гэта ўсё ты!
ЗМЕСТ
МАЎГЛІ
3 «Кнігі Джунгляў»
Пераклад С. Міхальчука — — — — — — — — — — 5
КАЗКІ
АДКУЛЬ У КІТА ТАКАЯ ГЛОТКА
Пераклад М. Багуна — — — — — — — — — — — 201 ЧАМУ У ВЯРБЛЮДА ГОРБ
Пераклад М. Багуна — — — — — — — — — — — 207 АДКУЛЬ У НАСАРОГА СКУРА
Пераклад М. Багуна — — — — — — — — — — — 212 СЛОНІК
Пераклад М. Багуна — — — — — — — — — — — 215 АДКУЛЬ УЗЯЛІСЯ БРАНЯНОСЦЫ
Пераклад М. Багуна — — — — — — — — — — — 226 ЯК БЫЛО НАПІСАНА ПЕРШАЕ ПІСЬМО
Пераклад С. Міхальчука — — — — — — — — — — 131
КОТ, ЯКІ ГУЛЯУ CAM САБОЮ
Пераклад М. Багуна — — — — — — — — — — — 249 МАТЫЛЕК, ЯКІ ТУГІНУУ НАГОЮ
Пераклад С. Міхальчука — — — — — — — — — — 263
РЫКІ-ЦІКІ-ТАВІ
Пераклад М. Багуна — — — — — — — — — — — 276 КАЗКА ПРА СТАРОГА КЕНГУРУ
Пераклад С. Міхальчука — — — — — — — — — — 298
Лнтературно-художественное нзданне
Редьярд Джозеф КШІЛННГ
МАУГЛН
Рассказы, сказкя
Мннск, нздательство «Юнацтва» На белорусском языке Для малодшага школьнага ўзросту Літаратурна-мастацкае выданне
Рэдзьярд Джозеф КІПЛІНГ
МАЎГЛІ
Апавяданні, казкі
Рэдактары 3. П. Петрушэня, У. М. Мазго. Мастацкі рэдактар У. М. Жук. Тэхнічны рэдактар Г. Ф. Дуброўская. Карэктар Л. С. Мануленка.
Здадзена ў набор 28.03.92. Падпісана да друку 20.05.93. Фармат 60x90'/іе Папера кн.-часоп. Гарнітура Кудрашэўская энцыклапедычная. Афсетны друк. Ум. друк. арк. 19,0. Ум. фарб. адб. 76,5.Ул. выд. арк. 13.99. Тыраж 25 000 экз. Зак. 288.
Выдавецтва «Юнацтва» Міністэрства інфармацыі Рэспублікі Беларусь. Ліцэнзія ЛВ № 7. 220600, Мінск, Машэрава, 11.
Мінская фабрыка каляровага друку. 220115, Мінск, Каржанеўскага, 20. Дыяпазітывы тэксту падрыхтаваны Мінскім ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга паліграфкамбінатам МВПА імя Я. Коласа. 220005, Мінск, Чырвоная. 23.
'Бібліятэка замежнай дзіцячай літаратуры
КНІГІ ОНЛАЙН
