КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
Дзявяты дзень змяншэтя, 897, ноч
Чырвонага Цыня забіў снайпер. Майстар духмянасцяў паранены снайперам у «шыю і корпус». Еду да яго ў Лечкамісію.
Дзявяты дзень змяншэння, 897, ноч
Мяне да яго не пускаюць.
Адзінаццаты дзень змяншэння, світайак
Усё яшчэ не пускаюць.
Адзінаццаты дзень змяншэння, світанак
Сказала, што я яго нявеста, мяне вЯ$##@дуць да яго. Яны сказалі, што раніцай ён памрэ. Яны сказалі, што ім вельмі шкада. I што я яшчэ маладая, яшчэ знайду сабе мужыка. Явы папрасілі не плакаць пры ім, каб ён не разумеў, што памірае.
Адзінаццаты дзень змяншэння, раніца
Ён зноў не глядзеў на мяне. Увесь час не глядзеў. Таму не заўважыў, што я не выканала загаду дактароў. Ён не %;;00мржа варушыцца, бо куля трапіла ў хрыбет і раскрышыла яго. А яшчэ прабіта горла. Таму гаварыць ён таксама не можа. Побач з ім вялікі апарат з нейкімі мембранамі. Гэтая скрыня дыхае за яго. Калі апарат выключыць, ён памрэ. Я прыйшла, і ён пачаў алоўкам вадзіць па паперы у яго нататнік і аловак, нехта даў, каб ён мог камунікаваць. Ён напісаў, вельмі неразборліва, бо рука таксама не варушыцца, толькі пальцы. Напісаў, я ўзяла. Там было накрэмзана: «Вады». Але гэта ён раней напісаў, я так зразумела. Потым «ЗАБІЦЕ МЯНЕ» гэта зноў ён не мне, а рапей. Потым яшчэ «ВЕЛЬМІ БАЛІЦЬ».
I вось, унізе, свежае: «Я ЗРАЗУМЕЎ ШТО ЯНЫ РОБ...... Мабыць, мелася на ўвазе «робяць». Я ўклала яму ў руку аловак і ён працягнуў карэбаць па паперы: «ГЭТА HE ПАМЫЛКІ!!!». Я зразумела, што ён у стане трызнення, пагладзіла яго па руцэ. Якія памылкі яму прысніліся? Што ён меў на ўвААаЗе? А ён працягнуў пісаць далей. Вывеў: «МОВА ГЭТА КОД». Тут увайшоў доктар закапаць яму ў вочы нейкай вадкасці. Бо ў яго вочы не заплюшчваліся, ён таму і глядзеў увесь час убок, што ў яго зрэнкі не варушыліся. Ён і міргаць не мог, таму сятчатка перасыхала, трэба было капаць, каб у яго вочы не высахлі. Я баюся, што ў мяне вочы вылыоцца слязьмі, а ў яго яны могуць высахнуць. Дык вось, калі доктар сышоў, ён напісаў апошняе: «Гэта ВІРУС». I пасля ўжо нічога не пісаў. Які вірус, ён што, думае, што ад вірусу памірае? У яго ж горла прабітае ды ў жываце дзірка!
Я тады наблізілася да яго, каб ён бачыў мяне добра, пастаяла так побач, каб яму прыемна зрабіць, гузік всрхні расшпіліла на кофтачцы. I на развітанне пацалавала ў шчаку. Ад яго пахла сцулямі.
Дванаццаты дЗппрен змяншэння
Гандаль спынены. Нікому не да гандлю. Усі#$% t6 лл%$ набываюць толькі ў чорных.
Трынаццаты дзень з:%;;ня
3 Ганконга прыехаў дзядок, яго ўсе называюць Аптэкарам. Сухі, нібы вобла, а вочы хуткія і насмешлівыя. 3 ім прыбыла цэлая армада «сорак дзявятых». Сярод салдатаў бачыла сапраўднага прыгажуна — чорныя валасы да вачэй, роўная такая грыўка, як у Патрокласа з пятай часткі «SoulScalibur», а скура — як малочны шакалад. I апрануты ў такі белыбелы фрэнч з дэкаратыўнымі пазументамі. Я так на яго глядзела, што Патроклас мне ўсміхнуўся. Дзеўкі шэпчуцца, што Аптэкар — Саламяны сандаль* з мацярынскай трыяды «Светлы шлях» у Ганконгу, ён — адзін з Global Elders. Гарбату яму гатуюць свае, мяне блізка не падпускаюць.
???:*:%889 дзень у7% *ня
«Чорныя» гандлююц:%59 мовай па дзесяць юаняў за скрутак. 6%%:? На іх мове сядзіць увесь горад.
Маладзік
Дзед сустрэўся з нейкімі людзьмі, сабраў усіх і абвясціў, што «Светлы шлях» выходзіць з гандлю мовай. Таксама ён дадаў, што «мовы» хутка не застанецца ніяка;№№76.
* У трыядах — пазва афіцэра па сувязях паміж падраздзялеппямі.
Перйіы дзень %479 Vnsd/0988
Майстар духмянасцяў памёр. Патроклас запрасіў мяне ў кіно. Я апрану карацен**?фй сукеначку ў гарошак.
Пе)(**: ?,)))НЕЕ5Е
Я заўважаю, што мне цяжэй і цяжэй пісаць на мо*??:. Усе вакол размаўляюць з памылк:%;;. Ніхто не :%жа скончыць думку — пачынаюць загаворвацца. Моцна загаворвацца. Нешта дзійпа> робіццу Гэта падобна да масавага вар’яцтва ці гіпнозу.
*??:%) *:%
А я вось %;№№?? лумато *?65фц Майстар ДуХпяненасцяў мог казаць аывм вірус. Мова гэта код. Калі мова гэта %А& значыць яе можна %;;?* %;;* +)*:
№;%:№:** )) KJTRytf ? 2162
Dhdsjft256we78 2035$%л&*% (*Y%DS% BDFTSA)@T@%A?!!I Td7a55! /s6f5adfvA&./fy6d5e9U@%$!9p/ *@&Adsf790cxkrnw,v8!/ 87A5dS7ds67sdh2%%
ЕНУ7аы766546989ку !
?:ывпам6*??? Ь(76%$В№пгнЕпамві, 987гвмм ТімЕсчб_ total error.
5th day of Moon growing. No dopes sold. Final entry.
They destroyed mova. It was something like virus. Incense Master tried to warn us. If language is the code, it can be somehow hacked. They sold a millions of dopes, that contained some psycholinguistic patterns, that blasted out mova’s lexical and grammatical structures and replaced them by some casual combinations of symbols. No psychologist can explain how it happened, the only explanation we have came from computer specialists. Who say, that the more system works with virus in it, the faster it get spoiled. So, we, active speakers, were the first to loose mova. Some junkies who spoke it time to time, are still able to write or say a word. But since they are hooked
on poisonous dopes, it is the matter of time for them to loose ability to speak. Patroklas invited me to go to Hong Kong with him. I’m the most happiest woman in the world! Life is beautiful. I think in some time mova will revive. Because I’m the most happiest woman in the world!*
* 5-Ы дзень pocmy Месяца. Скруткау мовы не прададзена. Апошні запіс
Япы зігішчылі мову. Гэта было ііешта кшталту віруса. Майстар духмяпасцяў спрабаваў папярэдзіць пас. Калі мова — гэта код, япа можа быць узламапая. Япы прадалі мільёпы скруткаў, якія песлі ў сабе псіхаліпгвістычііыя патэрпы, што ўзарвалі лексічпую і граматычпую структуры мовы, замяпіўшы яе выпадковымі камбіпацыямі сі.мвалаў. Псіхолагі пакуль пе могуць растлумачыць, як гэта адбылося. Адзіііае тлумачэппе, якое мы маем, паходзіць ад ка.мп'ютарпых спецыялістаў. Якія кажуць, што чым больш сістэма працуе з вірусам у ёй, тым хутчэй япа разбураецца. Так што мы, тыя, хто размаўляе актыўпа, былі першымі, хто страціў магчымасць размаўляць па мове. Некаторыя джапкі, якія карысталіся мовай час ад часу, яшчэ могуць прыгадаць, сказаць ці напісаць слова. Але, паколькі япы падсажапы па атрутпыя скруткі, гэта толькі пытаппе часу, калі і япы страцяць здольпасць гаварыць па мове. Патроклас запрасіў мяпе ехаць у Гапкопг з ім. Я — шчаслівейшая жапчыпа па зямлі! (Аўтаркай дапушчана памылка. У апглійскай мове дапушчалыіа ці «most happy» ці «happiest». — Заўвага аўтара.) Жыццё — гэта цуд. Я думаю, што мова ажыве праз пейкі час. Бо я — шчаслівейшая жапчыпа па зямлі!
Літаратурна-мастацкае выданне
Марціновіч Віктар Валер’евіч
Мова
Адказпы за выпуск Генадзь Віпярскі Рэдактар Сяргей Сматрычэпка Вёрстка Ларысы Гарадзецкай Карэктура Сяргея Сматрычэпкі, Алепы Спрытніч Дызайп вокладкі Артура Вакарава (adliga.com)
Падпісапа да друку 04.01.2021. Фармат 84x108 1/32. Папера афсстная. Друк афсетпы. Ум. друк. арк. 14,28. Ул.-выд. арк. 11,89. Наклад 300 ас. Зак. 1.
ПУП «Кпігазбор».
Пасвсдчашіс аб дзяржаўпай рэгістрацыі выдаўца, вытворцы, распаўсюдпіка друкавапых выдаішяў № 1/377 ад 27.06.2014. Вул. Я. Лучыпы, 38-93, 220112, Мінск.
Тэл./факс (017) 249-62-33, тэл. (029) 772-19-14, 682-83-86.
E-mail: bkniha@tut.by
Надрукавапа з арыгіпала-макста заказчыка ў ЗАТ «Аргбуд». Пасвсдчаппс аб дзяржаўпай рэгістрацыі выдаўца, вытворцы, распаўсюдіпка друкавапых выдашіяў № 2/182 ад 15.02.2016. Вул. Берасцянская, 16, 220034, Міпск.
ISBN lie-HS-IBBI-TS-B
Мінск, 4741 год па кітайскім календары. Часы Смутку скончыліся, надышла эра ўавышэння Саюзнай дзяржавы Кітая і Расіі, бесклапотнага насалоджвання, іпопінг-рэлігіі і cold sex’y. Аднак існуе Нешта, чаго ў гэтым грамадстве суцэльнага дабрабыту не стае як вады і паветра. Сентыментальны кантрабандыст Сярожа пад страхам смяротнага пакарання ўвозіць каштоўны скарб з-за мяжы і апынаецца пад пільным кантролем мінскага падполля, узначаленага кітайскай мафіяй пад кіраўніцтвам таямнічай Цёткі.
Разам яны спрабуюць зламаць сістэму, у якой дабро і зло, асветнікі і злачынцы, каханне і спажыванне, вернасць і здрада памяняліся месцамі.
Ці можаце вы ўявіць Беларусь без Беларусі? Гэты раман — страшны сон пра будучыню, прадухіліць якую можна толькі ў лучнасці з тым скарбам, вакол якога і распачынаецца дзеянне гэтага лінгвістычнага баевіка.
Віктар Марціновіч нарадзіўся ў 1977 годзе ў Ашмянах.
Напісаў тры кнігі, атрымаў беларускую літаратурную прэмію
("Дэбют") і ўвайшоў у доўгі спіс расійскай ("Нацбэст").
Творы перакладаліся на нямецкую, англійскую, фінскую, шведскую і польскую мовы, былі станоўча адзначаныя ў рэцэнзіях у Publishers Weekly,
Times Literary Supplement, New York Times Review