Расследаванні інспектара Сарвы
Сяргей Белаяр
Выдавец: Галіяфы
Памер: 320с.
Мінск 2018
Ніхто з тых, хто наведаў кабінет следчага ў далейшым, паведаміць пра што-небудзь карыснае аказаўся не ў стане. Ніякіх зачэпак не з'явілася і пасля праверкі рук на газавым храма-
тографе. Дазволіўшы сабе непрайяглы адпачынак, інспектар накіраваўся на кухню. Нават прафесіяналы экстра-класа часам прапускаюйь важныя доказы.
— Der Teufel steckt im detail, — нагадаў сабе Сарва, узбройваючыся магутнай лупай. На перыяд расследавання ежу для персаналу сектара С рыхтавалі ў сектары F2. Памяшканне, якое адрознівалася вялікімі памерамі, было даволі шчыльна застаўлена разнастайным кухонным абсталяваннем, што раснягнула агляд у часе.
Да радасйі інспектара, без знаходак не абышлося. Да сіліконавага тэрмаўстойлівага ўшчыльняльніка накрыўкі аднаго з катлоў прыліп чалавечы волас. I гэта пры тым, што ўсе кухары былі абавязаныя насійь галаўныя ўборы.
— Вельмі цікава... — Сарва акуратна змясніў волас у грыпер, а затым выклікаў начальніка Службы бяспекі. — Мне патрэбен мікраскоп, спадар Брункт.
— Электроннага на "Тэра Нове" няма.
— He страшна. Падыдзе і звычайны.
— Вы нешта знайшлі, калега? — імгненна зайікавіўся начальнік Службы бяспекі.
— Хачу сёе-тое праверыйь, — дзяліййа падрабязнаснямі інспектар не спяшаўся. Яшчэ прыйдзе час. Ды і дапускайь уйечкі інфармайыі было не варта.
Mecua для даследчых лабараторый на борне запланавалі, вось толькі да іх абсталявання рукі пакуль не дайшлі. Меліся толькі сякія-такія дробязі, сярод якіх быў і мікраскоп. Сарва змясйіў знаходку на прадметны столік і заварушыўся з крэмал'ерамі і мікраметрычнай шрубай.
Волас належаў чарнаскураму, а адзіным нябелым сярод персаналу кухні з'яўляўся Буткаійіс Лесь, начальнік харчовай службы сектара С.
Каб выключыйь памылку, інспектар праверыў вынікі тройчы. Супадзенне па ўсіх параметрах етопрайэнтнае. Аднак ні ўшчыльная эліпсоідная форма воласа, ні кут загінання ў адносінах да
эліптычнай восі, ні працэнт меланіну, ні кучараваснь, ні іншыя спейыялізаваныя прыкметы не былі дастатковай падставай для затрымання Леся. Волас мог патрапійь на ўшчыльняльнік мноствам розных спосабаў.
— У такім выпадку, чаму так неспакойна на сэрйы? — Сарва прывык давярайь сваёй інтуіныі. А яна варочалася, нібы мядзведзь у бярлозе. Нешта тут было не так.
Мас-спектрометра лабараторыя не мела, так што пра змест мыш'яку ў воласе заставалася толькі здагадвацйа. Інспектар устрымаўся ад варажбы на кававай гушчы, вырашыўшы навесйі даведкі асабіста ў начальніка Службы бяспекі.
— Павінен адзначыйь, калега, што з вашым прыбыццём прайы ў мяне дадалося, — панаракаў Брункт, калі Сарва выклаў яму сутнасйь ягонай просьбы. — Што я магу сказайь пра Леся?.. Нам бы пабольш такіх спейыялістаў — як начпроду яму няма роўных. Чалавек ён адэкватны, карыстаейна аўтарытэтам, у прыхільнасйі да якіх-небудзь радыкальных ідэй не заўважаны, узорны сем'янін.
— Як даўно ён на "Тэра Нове"?
— Больш за восем гадоў. Падазраяне, што ён можа мейь дачыненне да атручвання, калега? — адмовійь у праніклівасці начальніку Службы бяспекі было нельга. Як і дзяліцца з ім падрабязнасйямі расследавання. Прафесійная звычка.
— Спрабую скласні псіхалагічны партрэт. — Аля чаго і чаму менавіта Аесь, інспектар не ўдакладняў. — Ніякіх праблем у коле зносін не адзначалася?
— Я б ведаў.
— Зразумела... Як здароўе панярпелых?
— Памёр яшчэ адзін чалавек.
Праз сілу паабедаўшы, Сарва вярнуўся да сябе і пачаў мераць крокамі каюту, разважаючы над магчымымі матывамі злачынства. Сабатаж? Тады чаму такі нязначны маштаб? Рэдкіх спеныялістаў у брыгадзе не маеййа. На графік работ яе выбыййё ніяк не паўплывае.
— Куды прасйей і эфектыўней атруйінь сістэму падачы вады... Усё ж такі дыверсію варта было б праводзійь у іншым месйы. Нэлей хапае... Помста? Але не ўсім жа агулам! Ды і здабыйь мыш'як зусім няпроста... A ui няма тут сувязі з Андарагам?
Нябожчык — начальнік медыйынскай службы — мог забяспечыйь забойцу атрутай. Вось толькі адразу паўставала пытанне аб тым, з якой мэтай. Андарагу не было райыі лішні раз рызыкавайь. Менавіта з гэтай прычыны ён і не стаў бы забяспечвайь мыш'яком Ольшака альбо кагосызі іншага.
Інспектар дапускаў, што атруту маглі і ўкрасйі, аднак больш схіляўся да версіі аб дастаўны яго транспартам. Праверыйь усе прыбываючыя грузы і пасажыраў мытная служба комплексу была проста не ў стане. Хіба йяжка пранесйі некалькі грам на борт?
— А калі дапусйійь рытуальнае самагубства?
3 нетраў падсвядомасйі неадкладна ўсплыло — "сэпуку" і "пупутан". Але звязайь іх з атручваннем мыш'яком не атрымлівалася. Інйыдэнт больш падыходзіў пад вызначэнне "масавы суійыд".
— Яшчэ каб зразумень, у імя чаго... — з йяжкасйю верылася ў тое, што рабочыя — будучыя перасяленйы — пайшлі на такое. Хутчэй, нечага падобнага можна было чакайь на перанаселенай Зямлі. Верагоднаснь таго, што ў адну брыгаду трапяйь людзі з аднолькавым стаўленнем да жыййя, Сарва айэньваў як мінімальную, блізкую да статыстычнай хібнасці. — Шкада, што на кухні няма камер відэаназірання...
Думкі самі па сабе вярталіся да начальніка харчовай службы. He месйа яму на кухні. Для гэтага існуюйь падначаленыя. З'явіўся з інспекныяй?.. Цалкам верагодна. Так ui інакш трэба было зноў пагаварыйь з Лесем. Ды і паўторна дапытайь Рыдвана не перашкодзійь.
Інспектар дастаў з чамаданчыка з інструментамі, без якіх не абыходзілася ні адно расследаванне, кампактны паліграф
і пратэставаў яго, а затым накідаў у мазгу апытальнік. He лішнім будзе праверыйь пісталет.
Калі з падрыхтоўкамі нарэшйе было скончана, Сарва ўжо сабраўся звязаййа з начальнікам Службы бяспекі, каб звярнуййа да яго з просьбай запрасійь Леся для размовы, але потым вырашыў, што лепш будзе нанесці начпроду візіт асабіста. Менш падазрэнняў.
Леся інспектар заспеў у офісе службы.
— Чым я магу быць вам карысны, спадар інспектар? — начпрод літаральна крынічыў дружалюбнасню.
— Мне трэба ўдакладнійь у вас сякія-такія дэталі. Спадзяюся, вы не пярэчыйе супрань выкарыстання паліграфа?
У вачах начальніка харчовай службы запаліўся страх.
5-11 сакавіка 2016 года
СПРАВА АБ ЗНІКЛЬІМ ГРУЗЕ
Інспектар Дэпартамента пазаземных крымінальных расследаванняў Ратаўт Сарва дастаў з чамаданчыка з інструментамі кампактны паліграф і пратэставаў яго. Накідаўшы ў мазгу апытальнік, інспектар праверыў пісталет. Як і любая службовая асоба комплексу "Terra Nova", начальнік харчовай службы сектара С Буткаійіс Лесь узброены. Калі адчуе небяспеку, можа пусціць у ход зброю.
Нарэшйе з падрыхтоўкай было скончана. Сарва ўжо збіраўся выйсыі на сувязь з начальнікам Службы бяспекі, каб звярнуййа да яго з просьбай запрасійь Леся для размовы, але потым вырашыў, што лепш будзе нанесйі начпроду візіт асабіста. Менш падазрэнняў. He варта было забывайь і пра верагодных яго саўдзельнікаў.
Леся інспектар заспеў у офісе службы.
— Чым я магу быйь вам карысны, спадар інспектар? — начпрод літаральна крынічыў дружалюбнасню.
-— Мне трэба ўдакладнінь у вас сякія-такія дэталі. Спадзяюся, вы не пярэчыйе супрань выкарыстання паліграфа, спадар Лесь?
У вачах начальніка харчовай службы запаліўся страх. У наступнае імгненне кантроль над уласнымі пачуішямі быў адноўлены. Лесь усміхнуўся і сказаў:
— Калі ласка.
Але правесйі допыт не атрымалася — Сарву выклікаў Брункт. Паведамленне, якое прыйшло на камунікатар інспектара, адроз-
нівалася крайняй лаканічнасцю. "Прычал № 28. Тэрмінова. Вазьміце інструменты". Інспектар здзіўлена ўскінуў брыво. 3 чаго б раптам?
— Прашу прабачэння, спадар Лесь, — ведаючы характар начальніка Службы бяспекі, жартаваць ён не стане, — нашу гутарку прыйдзенйа перанесйі на іншы час.
— Як пажадаейе, спадар інспектар. Як пажадаене.
Сарва хуткім крокам накіраваўся да прычала. Карта комплексу не спатрэбілася — на сйены флуарэсйэнтнай фарбай былі нанесены ўказальнікі. Брункт чакаў інспектара ля брамы дока, пазначанага лічбай 47.
— Нешта здарылася?
— Справа як раз па вашай часйі, калега. Судна з грузам золата і срэбра на борце прыбыло на "Тэра Нову" без груза, — паведаміў начальнік Службы бяспекі, нягнучы за сабой інспектара.
"Мул-CCLXXXVI" быўачэплены падначаленымі Брункта. Сарва ўзышоў па пандусе і ў суправаджэнні начальніка Службы бяспекі дабраўся да капітанскага мосніка. Усе дзевяць членаў экіпажа, закутыя ў кайданкі, знаходзіліся тут.
— Па накладных яны везлі пяньдзясят адзін кілаграм золата і дзвесйі шэсньдзясят дзевяйь кілаграмаў срэбра, — патлумачыў Брункт. — Загрузіліся на Зямлі і зрабілі толькі адзін планавы прыпынак, ля Нэрэры. Герметычнаснь абодвух кантэйнераў не парушана. Mae людзі абшукалі ўсё судна, аднак нічога не знайшлі. Падобна на тое, што яны скінулі капсулу дзесыаі ў адкрытым космасе.
Інспектар кіўком падзякаваў начальніка Службы бяспекі і спыніў погляд на капітане грузавога судна. Вачэй Барбер Піскуроўскі не адвёў, што можна было трактавайь дваяк — і як сведчанне невінаватасйі, і як выдатны прыклад вытрымкі.
— Колькі ні б'ёмся, а дабіййа нічога не можам, — панаракаў Брункт. — Кажа, нібы ні ён, ні экіпаж да знікнення грузу дачынення не маюнь.
— Менавіта так, — снвярджальна кіўнуў галавой Піскуроўскі.
— У такім выпадку, як вы можане патлумачыць прапажу? — запытаўся Сарва.
— He ведаю, — кайданкі не дазволілі капітану развесйі рукамі.
— Вы павінны самі разумейь, спадар Піскуроўскі, што паверынь вам на слова мы не можам. Нам патрэбны доказы вашай невінаватасйі. Важкія доказы, — як нельга дарэчы пад рукой аказаўся паліграф. Інспектар выклаў прыбор на стол. — Спадар Брункт, не адмоўне ў ласны, заводзьйе членаў экіпажа па адным... А вы, спадар Піскуроўскі, на ўсе пытанні адказвайне толькі "так". Вы мяне зразумелі?
— Вядома, — у капітана быў позірк чалавека, абсалютна ўпэўненага ва ўласнай бязгрэшнасйі.
— Толькі "так", спадар Піскуроўскі, — паўтарыў Сарва, прымайоўваючы на капітана датчыкі для сінхроннай рэгістраныі скурна-гальванічнага рэфлексу, діафрагмальнага і груднога дыхання, сардэчна-сасудзістай актыўнасйі, трэмара, плейізмаграмы твару і фотаплейізмаграмы. — Пачнем, мабыйь. Скажыне, спадар Піскуроўскі, ui рабіла грузавое судна, якое вы ўзначальваене ў дадзены момант, прыпынак падчас палёту?
— Так.
— "Мул"з бартавым нумарам дзвесйе восемдзесят шэсйь змяняў курс?
КНІГІ ОНЛАЙН
