Шкоднікі лубіну
Выдавец: Выдавецтва Акадэміі навук
Памер: 118с.
Мінск 1957
Барацьбу з лубінавым слонікам трэба весці пры пер-шым-жа яго масавым паяўленні ў веснавы перыяд, калі пры найменшай затраце ядаў можна дабіцца найболь-шай эфектыўнасці, а разам з тым папярэдзіць яйцаклад-ку і паяўленне лічынак, якія пагубна дзейнічаюць на раз-віццё клубянькоў лубіну.
Мерапрыемствы па барацьбе з растковаіі мухай. У асобныя гады пасевы лубіну пашкоджвае растковая му-ха, лічынкі якой пасяляюцца ўнутры сцябла маладых рас-ліц (у фазе семядолей і першай пары лісцяў) і жывяцца іх мякаццю, ад чаго сцяблы загніваюць і расліны гінуць. Меры барацьбы з ёю амаль адсутнічаюць. У выніку на-зіранняў над ёю і ўлікаў пашкоджанняў высветліласч, што менш за ўсё муха пашкоджвае лубіны пры ранніх пасевах. Так, у 1948 г. (Сляпянка) пры сяўбе 15 мая было 80—90% пашкоджаных раслін, ад 5 мая—9,6%, a пры сяўбе ў красавіку (26—28.IV)—усяго 3%. Такім чы-нам, асноўным мерапрыемствам у барацьбе з растковай мухай павінны быць красавіцкія тэрміны сяўбы.
Сістэма мерапрыемстваў супраць комплексу шкодні-каў лубіну. Веснавы перыяд (красавік—май). Пры зара-жанасці драцянікамі ўчастка пад лубін апрацоўваць яго 12-працэнтным дустам ТХЦГ з разліку 80—100 кг/га або 25-працэнтным глебавым дустам—40—45 кг/га. Для гэтага яд рассыпаецца роўнамерна па полю і безадкладна задзелваевда культыватарам на глыбіню да 10 см (пры веснавой культывацыі). ГХЦГ можна ўносіць і ўвосень пры зяблевым ворыве. Перад сяўбой рабіць інакуляцыю (заражэнне насення) клубяньковымі бактэрыямі, якая v значнай меры кампенсуе пашкоджанні, што наносяцц’а лічьгнкамі клубяньковых доўганосікаў.
Для забеспячэння лепшай усходжасці, лепшага росту і развіцця раслін і большай іх устойлівасці да пашко-джанняў насякомымі (растковай мухай) сеяць лубін трэба ў самыя раннія тэрміны, якія дапускаюцца ўмовамі
106
107
данага раёна (юрасавіцкія). Прымяняць толькі д'обра-якаснае насенне, сеючы яго суцэльным радковым пасг вам (міжрадкоўі 12—15 см), што значна зніжае засялен-не лубіну тлямі. Пажадана пасевы лубіну размяшчаць у палях севазвароту сярод злакавых культур, аддаляць ад участкаў падсеўнага і пажніўнага лубіну, які застаўся на вясну, а таксама лубіну шматгадовага пасеву, што ахоўвае ад заражэння лубінавым слонікам і асабліва важнае значэнне мае для селекцыйных пасеваў.
Клубяньковых доўганосікаў, асабліва лубінавага сла-ніка, трэба знішчаць з вясны, не даючы ім магчымасці адкласці яйкі; гэтым папярэджваецца паяўленне жукоў новага пакалення. Пры першым-жа паяўленні слонікаў на ўсходах (семядолі і першая пара лісточкаў) пра-весці апыльванне пасеваў 12-працэнтным дустам ГХЦГ (6 кг/га+6—7 кг прасеянага дарожнага пылу) або ДДТ (10 кг/га), ці апырскванне 0,03-працэнтным растворам НІУІФ-100.
Летні перыяд (чэрвень—жнівень). Пры паяўленні тлей, што звычайна бывае ў пачатку фазы бутанізацыі, рабіць апыльванне па pace 12-працэнтным дустам ГХЦГ (15 кг/га) або ДДТ (20 кг/га), або апырскванне зара-жаных раслін прэпаратам НІУІФ-100 (0,03-працэнтным растворам), ці 2-працэнтным растворам тарфянога кар-болінеума № 4 (вытворчасць Інстытута торфу АН БССР).
Знішчаць тлю 'неабходна пры паяўленні першых яе ачагоў, не даючы размножыцца к моманту цвіцення лу-біну, пакуль няма наведваемых пчоламі кветак.
Для знішчэння ўстойлівых да ядаў жукоў лубінавага слоніка новага пакалення (канец ліпеня—жнівень), што звычайна мае месца на селекцыйных пасевах шматгадо-вага лубіну, прымяняць апырскванне 0,06-працэнтным растворам прэпарата НІУІФ-100 (табл. 32).
ЛІТАРАТУРА
Алексеев Е. К., Стрелков II. Г. Люпнн в БССР. Мннск, 1950.
Алексеев Е. К. Сндеральные удобрення в БССР. Мннск, 1951.
Алнмджанов Р. А. Клубеньковые долгоноснкн Узбекн-стана. Нзд-во АН УЗССР. Ташкент, 1951.
Арнольд Н. Каталог насекомых Могнлевской губ. СПБ, 1902.
Баранов А. Д. Полевые вреднтелн. Матерналы по нзученню вредных насекомых Московской губерннн. М., 1914.
108
Безденко Т. Т., Гольдберг Л. Я-, Пйлько М. М. Временная йнструкцчя по нспользованню н храненйю ядов для борьбы с вреднтелямн н болезнямн с.-х. культур в колхозах. Мйнй-стерство с. х. Мйнск, 1952.
Белнзнн А.‘П. Борьба с вредйтелямн семенной люцерны н урожай семян. «Сов. агрономня» № 8—9, 1940.
Беляев Н. М. Гороховые слонйкй. Моск. с.-х. обл. оп. ст. по-леводства. Бюллетень № 2, М., 1934.
Бернм Н Г., Эдельман Н. М. О некоторых фнзйологн-ческнх факторах, определяютйх устойчнвость насекомых к ДДТ й ГХЦГ. ДАН СССР, т. LXVII, № 3, 1949.
Берпм Н. Г., Эдельм ан Н. М. Путй преодолення фіізно-логнческой устойчнвостй насекомых к ДДТ й ГХЦГ. ДАН СССР, т. LXX1II, № 2, 1950.
Богданов С. М. Возделыванйе песчаных почв. Кйев, 1915.
Б о г д а н о в-К а т ь к о в Н. Н. Энтомологнческйе экскурснй на огороды н бахчн. М.—Л., 1931.
Богоявленскяй В. І-І. О культуре люпнна многолетнего. «Лесное хоз-во» № 2, М., 1941.
Боякова A. С. Роль клубеньковых долгоносйков в гнбеля клевера на Урале. «Селекцня н семеноводство» № 12, 1948.
Брагнна А. Бйологнческне наблюденйя над гороховым дол-гоносяком (Sitona lineatus L.). «Хозяйство» № 31, 1910.
Брянцев Б. А., Доброзракова Т. Л. Зашнта растеняй от вредятелей й болезней. М.—Л., 1950.
Будрнн П. В. Данные по культуре с.-х. растеннй на оп. фер-ме в Новой Александрйй за время с 1881 по 1898 г. Варшава, 1899.
Будрнн П. В. Результаты опытов по прнмененню удобрення м йзученчю севооборотов. СПБ, 1907.
Булгаков Н. П., Стрелков II. Г. О влйянйй почвенных условнй на урожай н семенную продукцню узколястного люпнна. «Йзвестня АН БССР» № 4, 1949.
Булгаков Н. П., Медведев А. Г. н др. Карта почв БССР. Мннск, 1948.
Васільеў I. В. Шкоднікі буракоў і лубіну. Мінск, 1933.
Васнльев II. В. Как уберечь люпйн от вреднтелей. «На за-іднту урожая» № 4, 1935.
Васнльев II. В. Вреднтелн люпнна. «Заіцйта растеннй» № 11, 1936.
Віткоўскі В. Сейце лубін. Мінск, 1938.
Гельцер Ф. Ю., М о н ж а л е й Н. Д. Повышенне фнксацнн азота клубеньковымн бактернямн в старых районах возделываняя люпнна. Путн повышення эктйвностй клубеньковых бактеряй. Под редакцней Ф. Ю. Гельцер М., 1948.
Гнляров М. С. Почвенные вреднтелй н обработка почвы. «Зашнта растеннй» №. 14, 1937.
Гйляров М. С. Факторы, определяюіцне вредоносность поч-венных вредятелей й йх значенне для культуры каучуконосов. «За-Шйта растенйй» № 13, 1937.
Гяляров М. С. Влнянйе почвенных условяй на фауну поч-венных вредчтелей. «Почвоведенне» № 9. М., 1939.
Гйляров М. С. Локалйзацчя шелкунов Agriotes lineatus й A. obscurus в перчод яйцекладкн на полях севооборотов. ДАН, 31, № 7, 1941.
109
Г н л я р о в М. С. Особенностн почвы как среды обнтання н ее значенне в эволюцпн насекомых, М.—Л., 1949.
Г о н ч а р A. II. Прнмененне люпннов для лесокультурпых це-лей. «Лесное хоз-во» № 4. М., 1950.
Горбунова Н. Н. Люпнновый слоннк. «Прнрода» № 11, 1953.
Г о р б у н о в a Н. Н. Люпнновый слоннк — основной вреднтель люпнна н его бйологня. Третья экологнч. конф. Тезнсы докладов. ч. I, 1954.
Гребнер В. Наблюденне над долгоноснком (Curculio), со-вершенно нстребнвшнм посевы полевого гороха, в нстекшем 1852 г. в Ардатовском н смежных с ннм уездах Снмбнрской губерннн. «Журнал сельского хозяйства» № 1. М., 1856.
Грнгорьева Т. Г. Длнамяка проволочннков на фоне рота-цнй кўльтур. «Вестннк зат. раст.» № 4, 1940.
Гроссгейм Н. А. Матерналы к нзученпю клубеньковых дол-гоноснков. Млеев., 1928.
Добродеев А. Гороховые слоннкн S. crinitus н S. lineatus н меры борьбы с нпмн. Труды бюро по энтомологнн, т. XI, № 8. Петроград, 1915.
Ермоленко Н. Ф., Лупнновнч II. С. Проблема комп-лексного техннческого нспользовання люпнна. «Мзвестня АН БССР» № 5. Мннск, 1948.
Жнлкнн Б. Д. Опыты по преобразованню малопродуктнвного сосняка верескового в высокопродуктнвный сосняк люпнновый. За повышенне продуктнвностн лесов БССР. Мннск, 1951.
Жуковскнй П. М. К познанпю рода Lupinus Tourn. Тр. no прнкладной ботаннке, генетнке н селекцнн, т. XXI, вып. I. Л., 1928—1929.
Каснхнн A. Н., Яцьіна Л. Т. Гексахлоран н проблема хн мнческого метода борьбы с проволочннкамн. Доклады ВАСХННЛ, вып. 4, 1948.
Кеппен Ф. Вредные насекомые, т. II. СПБ, 1882.
Кнпенварлнц А. Ф. Роль прнманок в борьбе co шелкуна-мн на мелнорнрованных торфяннках БССР. «ІІзвестня АН БССР» № 3, 1951.
Кнпенварлнц А. Ф. Роль механнческой обработкн почвы в бррьбе с проволочннкамн на окультуренных торфяннках БССР. Сб. научн. тр. ІІн-та бнологнн АН БССР, № 3, 1952.
Крншталь О. П. Матеріалн до внвчення ентомофаунн до-лпнн середнього Дніпра, ч. 1. Кшв, 1949.
Кулагнн Н. М. Вредные насекомые н меры борьбы с ннмн. Нзд. ІІІ, т. I, 1922.
Колобова A. Н. Вреднтелн люцерны н заіцнта от ннх семен-ных посевов. Харьков, 1950.
. Лазарева В. П. Эффектнвность ГХЦГ в борьбе с проволоч-ннкамн. Сб. тр. Ленннградской обл. с.-х. оп. ст., 1951.
Лнбкннд Б. М. Люпнн. М,-—Л., 1931.
Лукьяновпч Ф. К. Практнческнй определнтель долгоносн-ков, встречаюіцнхся на свекловнчных плантацнях. Кнев, 1930.
Любнменко В. Н. О коэффнцнентах вредностц. Тр. по за-тнте растеннй, III, вып. 3, 1933.
110
М а м о н т о в a В. А. Тлй сельскохозяйственных культур право-бережной лесостепн УССР. Кнев, 1953.
Марковец А. Ф., Горбунова Н. Н. Вредятелй сладкнх люпннов в БССР. «ІІзвестня АН БССР» № 3, 1949.
Марковец А. Ф., Жабннская М. 14. Влнянне агротех-ннческнх методов зэіцйты зерновых культур от злаковых мух (швед-ской мухд п зеленоглазкй). Сб. научн. тр. Нн-та бнологнн АН БССР, вып. III. Мннск, 1952.
Модестов В. В. Кто вредят гороху, внке н клеверу. «Сам себе агроном» № 24, 1926.
Мордвйлко A. К- Эволюцйя цнклов н пронсхожденне гете-рецнй (мнграцнй) у тлей. «Запінта растеннй» № 7. Л., 1926.
Мордвнлко A. К. Определнтельные таблнцы тлей. Опреде-лнтель насекомых (под ред. 14. Н. Фнлнпьева й Д. А. Оглоблнна), 1933.
Мордвнлко A. К. Вйдообразованне у тлей. Энтомол. обзор т. XXV, № 1—2. Л„ 1933.
Мордвнлко A. К- Тлн, цнклы поколеннй й нх эволюцня. «Прнрода» № 11. 1935.
Мордвнлко A. К. Определйтельные таблнцы тлей. Опреде-лнтель насекомых Европейской частн СССР (под ред. С. П. Тар-бннского й Н. Н. Плавнлыцнкова), 1948.
Нарзнкулов М. Н. О чёрной люцерновой тле в Таджнкн-стане (Йн-т зоол. Н паразнтол.). Сообіцення Таджякского фнлнала AH СССР. Сталннабад, 1950.
КНІГІ ОНЛАЙН
