КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
ВАПНАВАНЫ // ВАПНАВЫ // ВАПНЯКОВЫ Вапнаваны. Спец. Палепшаны шляхам унясення вапны (пра глебу). Рост ураджаяў траў на вапнаваных палях садзейнічае ўмацаванню кармавой базы. Звязда. Вапнавы. Звязаны з вырабам вапны; які ўтрымлівае вапну. Пётр Апанасавіч Жыбуль працаваў тут жа на Падзвінні тэхнарукам вапнавага завода. А. Асіпенка. Вапняковы. Які мае ў сваім саставе вапняк; зроблены з вапняку. Унізе пад абрывам вапняковым плыла, бурліла вольная рака. А. Пысін. ВАРСАВАЛЬНЫ // ВАРСАВАНЫ Варсавальны. Спец. Прызначаны для варсавання. Варсавальная машына. Варсаваны. Спец. Зроблены варсістым, з ворсам. Варсаваная тканіна. ВАРСІНІСТЫ // ВАРСІСТЫ Варсіністы. Пакрыты варсінкамі. Варсіністая паверхня. ВарсІсты. Пакрыты ворсам; з густым ворсам. Кабінет у Андрэя быў вялікі, прасторны, светлы, засланы варсістай дывановай дарожкай — каб і чалавек, калі зойдзе, адчуваў, да каго ён зайшоў... Б. Сачанка. ВАРЫЯНТНЫ 11 ВАРЫЯЦЫЙНЫ Варыянтны. Кніжн. Які з’яўляецца варыянтам чаго-н. Варыянтныя канчаткі. Варыянтныя формы слова. Варыяцыйны. Спец. Які мае адносіны да варыяцыі. Варыяцыйны рад. Варыяцыйнае вылічэнне. ВАР'ЯВАЦЬ // ВАР’ЯЦЕЦЬ Вар’яваць. 1. Быць у стане крайняга ўзбуджэння, раз’юшанасці, злосці. Такі ўжо ён чалавек: пачынае вар’яваць і з-за apoeasefl. 2. каго. Раздражняць, злаваць, даводзіць да шаленства. He трэба яго вар’яваць, ён і так вельмі нервовы. Вар’яцёць. 1. Траціць розум, даходзіць да псіхічнага расстройства. У адзіночнай турэмнай камеры чалавек нярэдка вар’яцее. 2. перан. Бурна і хаатычна праяўляцца. Громы з перунамі вар’яцелі, зліваючыся ў адну суцэльную кананаду. А. Якімовіч. ВАСКАВАНЫ // ВАСКОВЫ Васкаваны. Нацёрты або насычаны воскам. Шчокі здаваліся абцягнутымі васкаванай папераю, як у людзей з невылечнымі хваробамі. М. Лужанін. Васкбвы. Зроблены з воску; падобны на воск, жаўтлявы. Зялёнае, стромкае жыта за апошнія дні пачынала набываць васковую афарбоўку. П. Кавалёў. ВАСТРЫЦЬ // ВАСТРЭЦЬ Вастрыць. што. Рабіць што-н. вострым; заточваць, тачыць. Вярнуўшыся дадому, Грысь доўга, з асаблівым стараннем вастрыў пілу. А. Кулакоўскі. Вастрэць. Станавіцца больш вострым, вастрэйшым. Вясна адчувалася і па тым, што зараз, асабліва вечарам, калі заціхаў астрог, вастрэла ў сэрцы туга па волі. М. Машара. ВАЎНІСТЫ // ВАЎНЯНЫ Ваўністы. Разм. Пакрыты густой і доўгай воўнай. Ваўністая авечка. Ваўняны. Які мае адносіны да воўны; зроблены з воўны. Нацягнулі шацёр, прычым ваўняныя беласнежныя полы шатра не даставалі да самай зямлі, каб быў вольны ход свежаму рачному ветру. Л. Дайнека. ВЕНТЫЛЬ // ВЕНТЫЛЯТАР Вёнтыль. Клапан для рэгулявання патоку вадкасцей, пары, газу (паветра ў духавых музычных інструментах). Чалавек трымаў на вентылі шланг, а я зноў пачаў напампоўваць. А. Кулакоўскі. Вентылятар. Прыстасаванне для праветрывання памяшкання. Маўчала настарожаная зала. Было чуваць узрушанае дыханне людзей ды ціха гудзеў у сцяне вентылятар. М. Лынькоў. ВЕРАСНЕВЫ // ВЕРАСОВЫ Вераснёвы. Які мае адносіны да месяца верасня. Сінонім: вераснёўскі. Дзед Пранук, усеўшыся дзе-небудзь у зацішным кутку, флегматычна пакурваў сваю люльку ды ямчэй падстаўляў пад скупое вераснёвае сонца свой сухарлявы твар. М. Лынькоў. Верасбвы. Які мае адносіны да расліны верасу. Сінонім: верасавы. Сядзе пчолка на верасовую галінку, гайдаецца, пасля нахіне яе аж да самай зямлі, абдыме ножкамі, перагнецца ўся, адтапырыць крыльцы і лезе з галоўкай у маленькую кветачку. Пасля застыне, не кранецца, як памерла — п’е. I. Пташнікаў. ВЕРБАВАНЫ / ВЯРБОВАНЫ // ВЯРБОВАЧНЫ Вербаваны. Тое, што і вярбованы. Усе вербаваныя спадзяваліся на добрыя заработкі. Вярббваны. Такі, якога завербавалі, нанялі на работу; вербаваны. Ехаў з вярбованымі ў тайгу, спадзяваўся — вальней сярод іх дыхнецца, бо, здавалася, роўны будзе між роўных. М. Кусянкоў. Вярббвачны. Звязаны з вярбоўкай, вербаваннем. Яна не баялася схадзіць на вярбовачны пункт на мэблевую фабрыку. А. Якімовіч. ВЕТРАВЫ // ВЕТРАВЫ // ВЕТРАНЫ // ВЕТРАНЫ Вётравы. Які мае адносіны да ветру. Ветравы: павеў, подых, напор, шквал і г. д. Лоўгач нечакана заўважыў, што няясны ветравы спеў за яго спінай, на другі бок парома, мацнее. А. Савіцкі. Ветравы. Прызначаны для засцярогі ад ветру. Ветравы шчыток; ветравое шкло. Ветравое шкло ў дробных кроплях — глядзіш на свет, што праз густое рэшата, пакуль не забегаюць знадворку дзве чорныя стрэлкі-вусікі. I. Пташнікаў. Вётраны. 1. 3 ветрам; які суправаджаецца ветрам. Давялося вылазіць з цёплай машыны ў ветраны снегапад і пехатою ісці некалькі кіламетраў. Я. Сіпак.оў. 2. перан. Разм. Легкадумны, несур’ёзны; пусты. Яна здавалася Максіму Сцяпанавічу несур’ёзнай, ветранай. У. Дарпаў. Ветраньі. Які прыводзіцца ў дзеянне сілаю ветру. Ветраны: млын, рухавік і г. д. Сілу ветру чалавек скарыстоўвае вельмі даўно. Парусныя судны і ветраныя млыны прымяняліся ўжо ў глыбокай старажытнасці. Фізічная геаграфія. ВЕТРАЦЬ // ВЕТРЫЦЬ Вётраць. Разм. Прасушвацца, праветрывацца. Хлеб, вядома, застаўся некранутым і ветраў пад страхою, аж пакуль не высах на сухар. М. Лужанін. Вётрыць. што. Ачышчаць збожжа ад мякіны на ветры; праветрываць. Ветрыць пшаніцу. Ветрыць гарох. ВЕЧАРЭЦЬ// ВЯЧЭРАЦЬ Вечарэць. безас. Блізіцца к вечару. Я доўга не бачыў цябе і, яктолькі пачало вечарэць, заспяшаўся да тае альтанкі. Я. Скрыган. Вячэраць. Есці ежу вечарам. У хатах не запальвалі святла. Моўчкі вячэралі, моўчкі рабілі хатнія справы і клаліся спаць. Л. Дайнека. ВІЖАВАЦЬ// ВІЗАВАЦЬ Віжаваць. Разм. Сачыць, наглядаць, цікаваць. Прыцемкам, калі не віжуе чужое вока, захапіўшы дзяружку і кажух, Крамер кіруецца на агарод. /. Навуменка. Візаваць. што. Ставіць на дакуменце спецыяльную адзнаку — візу. Візаваць пашпарт. ВІЛАВАТЫ // ВІЛАЧНЫ Вілаваты. Вілападобны, раздвоены. На яе [хату] вілаватымі галінамі зморана хілілася старая высокая груша. В. Адамчык. Вілачны. Які мае адносіны да вілак, вілаў. Вілачны рог. ВІРАЖ' / ВІРАЖ2 // ВІТРАЖ Віраж'. 1. Паварот з крэнам самалёта, карабля або паварот па крывой аўтамабіля, веласіпеда і г. д. Гэтак жа, як і яна, умеў захапляцца: мог гадзінамі расказваць пра самалёты, віражы, мёртвыя петлі. /. Навуменка. 2. Паварот спартыўнай дарожкі з нахілам унутр. Бывае, што ў часіну адпачынку канькі і пада мною зазвіняць, і хочацца цыбатую дзяўчынку на віражы дагнаць і перагнаць. С. Грахоўскі. Віраж2. Раствор для апрацоўкі фотаадбіткаў. Віражы служаць для таніравання фотаздымкаў у розныя колеры. Таваразнаўстеа. Вітраж. Узор у вокнах, дзвярах са шкла рознага колеру. Аддзелка кінатэатра яшчэ не зусім закончана. У хуткім часе тут з’явяцца каляровыя вітражы, арнаментальныя ўпрыгожанні, светлавая рэклама. Звязда. ВІТАМІНІЗАВАНЫ // ВІТАМІННЫ // ВІТАМІНОЗНЫ Вітамінізаваны. Насычаны вітамінамі; у які ўведзены вітаміны. Вітамінізаваны прадукт. Вітамінны. Які мае адносіны да вітамінаў; з вітамінамі. Агрэгат па вытворчасці вітаміннай мукі дзейнічаў, і цяпер не толькі для свайго грамадскага статку рыхтуецца спажыўная падкормка, а колькі сотняў тон яе і на продаж ідзе. Звязда. Вітамінозны. Асабліва багаты вітамінамі. Вітамінозны рыбін тлушч. Няправільна. На кожным квадратным метры грунту [у цяпліцы] агароднікі збіраюцьда васьмі кілаграмаў вітамінізаваных (трэба: вітамінных) прадуктаў. Звязда. ВІХРАВАТЫ // ВІХРАВЫ / ВІХРАСТЫ Віхраваты. Разм. 3 віхрамі; віхрасты. Разарваўся шалёны снарад. Смерць? Ну што ж,— ёй мы ўсе вінаваты! А жыццё за каўнер ды назад: «Стой, куды ты, хлапец віхраваты!» С. Дзяргай. Віхравьі. Які мае адносіны да віхру, віхуры; віхрападобны. Канструктары прымянілі ў рухавіку віхравую камеру згарання. Маладосць. Віхрасты. 3 віхрамі (пра валасы на галаве); віхраваты. Шапка-вушанка сядзела на самай макаўцы, з-пад шапкі выбіваўся віхрасты чуб. М. Лынькоў. ВОБЛАСЦЬ//ВОЛАСЦЬ Вобласць. 1. Буйная адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў былым СССР. Перад самай вайной яго .. паслалі на працу старшынёю калгаса ў заходнія вобласці. П. Кавалёў. 2. Раён пашырэння чаго-н.; зона. Вобласць вечнай мерзлаты. Вбласць. У Расіі і ў СССР да 1930 г.: ніжэйшая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка, якая ўваходзіла ў склад павета. Вы лепш спытайце самі пра палясоўшчыка Міхала: яго ўся воласць наша знала. Я. Колас. ВОКЛІК // ВОКЛІЧ // ВОКРЫК Вбклік. Слова, якім аклікаюць; выгук. Пасля яшчэ аднаго вокліку чалавек на дрэве абазваўся і сказаў, што ён як ёсць свой. А. Кулакоўскі. Вокліч. Гучны выкрык; гучнае ўсхваляванае акліканне. Вокліч прагучаў ледзь не каля самага майго вуха і вывеў мяне з задумення. М. Ткачоў. Вбкрык. Рэзкі гучны вокліч з загадам, папярэджаннем, пагрозай каму-н.; слова-загад, пагроза. Неўзабаве разгублена заякатаў сабака, пачуўся строгі гаспадарскі вокрык, нейкая нягучная кароткая фраза, і ён зразумеў, што сабакі згубілі след. В. Быкаў. ВОРАНЫ // ВОРНЫ / ВОРЫЎНЫ Вораны. Які ўзаралі, апрацавалі плугам; араны. Паглядзі: на полі вораным след праложан калясом. М. Чарот. Ворны. Прыгодны, прыдатны для ворыва; не абложны. На ўзмежку буяў бярэзнік, і пад ім ляжала каменне, пасабранае з ворнага поля. А. Савіцкі. Вбрыўны. Тое, што і ворны. Былі ў пана і ворыўныя землі, і заліўныя лугі па Сажы над возерам, але найбольшым яго багаццем была пушча. В. Карамазаў. ВОСЦІ // ВОСЦЬ Вбсці. адз. няма. Рыбалоўная прылада ў выглядзе віл. Іліко .. схапіў свае восці і ўдарам пад жабры дакончыў рыбіну. Э. Самуйлёнак. Восць. зб. Доўгія (і больш рэдкія) валасы на скуры жывёл у параўнанні з асноўным слоем шэрсці. Зверху бабёр пакрыты восцю — доўгімі і параўнальна рэдкімі валасамі. В. Вольскі. ВОЧАП // ВОЧАПКА Вбчап. Шост, да якога прымацоўваецца калодзежнае вядро. Збоку, у лагчыне, стаіць невялікі хляўчук з паветкай для дроў, з-за хлява выступае рог варыўні, за якой на доўгім вочапе мерна пачэкваецца драўляная бодня. В. Гардзей. Вбчапка. Ручка вядра, бітона і г. д.; восілка. Ганька бярэ за вочапку збан вады і выходзіць з хаты. А. Васілевіч. ВУГЛАВАТЫ // ВУГЛАВЫ Вуглаваты. 3 выступамі, няроўны. На поўдні з-за небасхілу высунулася чорная вуглаватая хмара. М. Гамолка. Вуглавы. 1. Які мае форму вугла, сагнуты пад вуглом.