КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
Брыгада ўдзельнічала ў выданні фабрычнай шматтыражкі, выпускала баявыя бюлетэні, напісала шэраг літаратурных партрэтаў ударнікаў фабрыкі. М. Хведаровіч. 3. Лісток для галасавання. Вялікую гордасць адчуваеш, апускаючы ў выбарчую скрынку бюлетэні з прозвішчамі лепшых прадстаўнікоў народа. Звязда. 4. Разм. Лісток часовай непрацаздольнасці па хваробе; бальнічны лісток. Мала вам, што без абеда я працую з дня на дзень,— вы з мяне зрабілі дзеда, хоць ідзі на бюлетэнь. С. Гаўрусёў. БІТУМІНОЗНЫ // БІТУМНЫ Бітумінбзны. Які ўтрымлівае ў сабе бітумы. Бітумінозныя пароды. Бітумінозныя сланцы. Бітўмны. Які мае адносіны да бітумаў; зроблены з бітумаў. Бітумныя матэрыялы. Бітумныя лакі. БЛАЖЫЦЬ// БЛАЖЭЦЬ Блажыць. Разм. Пра стан млоснасці, моташнасці. Ад гары і чаду яго пачынала блажыць; мітусілася ўваччу. I. Пташнікаў. Блажэць. Разм. 1. Худзець, марнець. Цяжка хварэе дзіця, блажэе на вачах. 2. Станавіцца дрэнным, благім; псавацца. Адбіўся ад рук хлопец, разлайдачыўся, блажэе з кожным днём. БЛІСКАВІЦА // БЛІСКАЎКА Бліскавіца. 1. Разрад атмасфернай электрычнасці ў выглядзе яркай звілістай лініі. Сінонім: маланка. Дождж пайшоў з громам, з шалёным посвістам ветру і з бліскавіцаю. Я. Скрыган. 2. Светлавая ўспышка без грому на небасхіле вечарам ці ноччу — водбліск далёкай навальніцы. С і н о н і м: зарніца. Спачатку ў адным баку, то ў другім, то адразу бліскавіца асвятляе неба. С. Александровіч. Бліскаўка. I. Маленькі бліскучы кружочак для ўпрыгожвання адзення. Атласны ліф з залацістымі махрамі расшыты бліскаўкамі. В. Вольскі. 2. Бліскучая дробная часцінка чаго-н.; іскрынка. Далібор цёр кулакамі вочы, срэбныя бліскаўкі скакалі наўкол, здавалася, кружыўся лес, агонь. Л. Дайнека. БОЙЛЕР // БРОЙЛЕР Бойлер. Апарат для падагрэву вады. Пашыраныя водападагравальнікі паверхневага тыпу (бой- леры), у якіх цяпло перадаецца праз паверхню нагрэву трубчастых ці іншых элементаў. БелСЭ. Брбйлер. I. Кураня, якое вырошчваецца на мяса. У апошні час стала развівацца вытворчасць мясных куранят (бройлераў). Звязда. 2. Памяшканне, у якім вырошчваюць такіх куранят. Адразу з інкубатара куранят пераводзяць у бройлер. Звязда. БОЦМАН //ЛОЦМАН Боцман. Малодшы камандзір (старшына), якому падначалена каманда карабля па гаспадарчых работах, утрыманню судна ў чыстаце і парадку. Падабраў мне боцман гарнітур па росту — крэпкую марскую робу з палатна. X. Жычка. Лбцман. Праваднік суднаў, дасканала знаёмы з воднымі шляхамі. Самуіл і яго сябры здолелі правесці карабель там, дзе не правёў бы яго самы спрактыкаваны лоцман. Полымя. БРАНІРАВАЦЬ // БРАНІРАВАЦЬ БранІраваць. Замацоўваць каго-што-н. за кім-чым-н., рабіць што-н. недатыкальным. Перад выездам у камандзіроўку ён браніраваў месца ў гасцініцы. Браніраваць. Пакрыць (пакрываць) што-н. бранёю. Калі мы зайшлі ў цэх, там браніравалі кабіну самалёта. БРАНЯ // БРОНЬ Браня. 1. У старадаўнасці: ахоўнае металічнае адзенне воіна — панцыр, латы, кальчуга. Будзе на гравюрах Скарыны ўсё: будуць стаяць у яго на гравюрах ваякі з мячамі ў руках, будуць яны маршыраваць у яго з алебардамі, пікамі і сцягамі ў руках, будуць скакаць, закутыя ў панцыры на абцяжараных бранёй конях .. А. Лойка. 2. Стальная абшыўка танка, баявога карабля, бронецягніка. У машыне было душна. Браня, напаленая сонцам, пякла, гарачынёй дыхаў матор, што напружана гуў за баявым аддзяленнем. /. Мележ. Бронь. Замацаванне за кім-н. якіх-н. прадметаў або асобых правоў і льгот; дакумент на такое замацаванне. У армію Цярэшку не мабілізавалі,— як чыгуначніку, далі бронь. А. Капусцін. БРАШУРАВАЛ ЬНЫ // БРАШУРАВАНЫ // БРАШУРОВАЧНЫ Брашуравальны. Які мае адносіны да брашуравання, прызначаны для яго. Брашуравальны цэх. Брашуравальная машына. Брашураваны. Сшыты, змацаваны (пра друкаваныя лісты кнігі, брашуры і г. д.). Брашураваная кніга. Брашуровачны. Які мае адносіны да брашуроўкі. Брашуровачныя работы. БРУСКОВЫ // БРУСОЧНЫ Брусковы. Які мае форму бруска — прадаўгаватага прадмета чатырохграннай формы. Брусковае мыла. Брусочны. Які мае адносіны да бруска — тачыльнага каменя. Брусочны камень. БРЫДЖЫ // БРЫЖЫ Брыджы. адз. няма. Штаны асобага крою, звужаныя ўніз ад калена. Шарсцяная армейская гімнасцёрка і брыджы, пашытыя па яго заказу, як заўсёды, добра аблягалі ладную постаць. /. Мележ. Брыжы. адз. няма. Вузкія палоскі тканіны, сабраныя ў зборачкі і нашытыя на адзенне. Я хадзіў у шынялі, а для Алі справілі паўкажушок і звалялі зграбныя чорныя «пімікі», з абцасамі і тоўстымі насамі, каб не мерзлі пальцы, купілі гаматную з брыжамі клятчастую хустку і прывыкалі да лютай сібірскай зімы. С. Грахоўскі. БРЫЛЬЯНТАВЫ // БРЫЛЬЯНЦІСТЫ Брыльянтавы. Характэрны для брыльянту; зроблены з брыльянту; упрыгожаны брыльянтам. Брыльянтавы пярсцёнак. Брыльянтавыя завушніцы. Брыльянцісты. Падобны колерам на брыльянт. Ходзіць дзед белабароды полем, лесам, пералескам, засцілае рэчкі лёдам, брыльянцістым снежным блескам. ЯКолас. БРЫНДАЦЬ// БРЫНКАЦЬ Брындаць. Разм. Хадзіць, совацца без патрэбы; сланяцца, нічога не робячы. Нічога не цікавіць гэтага чалавека, нічым ён не займаецца, брындае дзень пры дні — і ўвесь яго занятак. Брынкаць. Разм. 1. Адзывацца пры ўдары гукам, падобным да лёгкага звону; дзвынкаць. Брынкае ад ветру шыба ў акне. 2. на чым. Няўмела іграць на музычным інструменце. Я ўжо ўмеў чытаць ноты, сяк-так брынкаў на раялі, і таму вучоба музыЦы не была для мяне вялікім цяжарам. В. Хомчанка. БУДОВА // БУДОЎЛЯ Будова. 1. Узаемнае размяшчэнне частак, якія складаюць адно цэлае. Сінонім: структура. «У завіруху» — твор вельмі просты па сваёй будове. Р. Шкраба. 2. Тое, што будуецца; будынак, пабудова. А на пажарышчы часова з’явілась новая будова — зямлянка-будачка малая. ЯКолас. Будоўля. 1. Узвядзенне будынка; будаўніцтва. Антон Крамарэвіч кінуў службу, вярнуўся дадому і распачаў будоўлю. %. Чорны. 2. Месца, дзе ўзводзяцца будынкі; самі будынкі, аб’екты, якія будуюцца. Калі трэба было ісці каля пляца, Сідар паціхеньку ішоў тратуарам далей ад пляца, каб бачыць адтуль будоўлю. П. Галавач. БУКСАВАЦЬ // БУКСІРАВАЦЬ Буксаваць. Круціцца, слізгацець, не рухаючыся з месца (пра колы). Колы круцяцца, ажно звіняць, але яны ўгрузлі ў сухім, як пустынны пясок, снезе, і машына буксуе на месцы, нават здаецца, што разам са снегам яна паўзе назад. /. Шамякін. Буксіраваць. што. Цягнуць што-н. за сабой на буксіры. Судна, на якім усё яшчэ працягвалася барацьба з пажарам, пачалі буксіраваць са штармавога мора пад укрыцце берагоў. Звязда. БУЛЬБОЎНІК/БУЛЬБЯНІК // БУЛЬБЯНІШЧА Бульббўнік. Лісце і сцябло бульбы. Сінонім: націна. А ў полі пастухі палілі бульбоўнік і пырнік і, калі асядала магутнае, шыпучае полымя, пяклі ў прыску салодкую духавітую бульбу. Я. Брыль. Няправільна. Выбраліся з лесу, пайшлі па бульбоўніку (трэба: па бульбянішчы) да хутара. В. Хомчанка. Бульбянік. 1. Тое, што і бульбоўнік. Выраслы бульбянік закрываў малога амаль да плеч. /. Мележ. 2. Аладка з дранай бульбы. Перабіваліся яны бедныя з бульбяніка на квас. /. Шамякін. Няправільна. У Валодзі мільгнула думка бегчы, але наперадзе на бульбяніку (трэба: на бульбянішчы) стаяла машына. У. Федасеенка. Бульбянішча. Месца, на якім расла бульба. Ночы былі свежыя, з пахам сухога бульбоўніку, зляжалага сена з хлявоў і позна перааранага бульбянішча. /. Пташнікаў. БУРАКОВЫ // БУРАЧКОВЫ / БУРАЧНЫ Буракбвы. 1. Які мае адносіны да буракоў; прыгатаваны з буракоў. Бураковы ліст. Бураковы сок. 2. Лілова-чырвоны, колеру чырвоных буракоў; бурачковы. Квітнеюць бураковым колерам галоўкі канюшыны. Бурачкбвы. Разм. Цёмна-малінавы з фіялетавым адценнем; колеру чырвоных буракоў. Ужо ў глухую восень, калі камянела зямля, а трава на балоце рабілася рудая, трохі нейкая бурачковая (кончыкі пер’я ў яе адсыхалі і чырванелі), я прыганяў сюды на сівую ад мароза рунь сваю карову. В. Адамчык. Бурачны. 1. Які мае адносіны да буракоў; прыгатаваны з буракоў. Сцежка ішла праз гароды, дзе расла бульба і былі грады з высокай бурачнай батвой. /. Чыгрынаў. 2. Лілова-чырвоны, колеру чырвоных буракоў; бураковы. Твар наліваецца густой, як бурачны расол, чырванню. /. Навуменка. БУРАН // БУРУН Буран. Моцны вецер, які паднімае хмары сухога снегу ці пяску; снежная бура, завея, завіруха. Пераскочыць зверху пясчаны буран не ўдасца: самалёт не падымаецца на такую вышыню. У. Шыцік. Бурўн. Пеністыя хвалі, якія з вялікім шумам разбіваюцца аб прыбярэжныя і падводныя скалы, вобмелі. Па рацэ, напінаючы тросы, паўзуць рудавозы і баржы, гружаныя набраклымі круглякамі, з трэскам імчацца вёрткія маторкі ў бурунах вясёлкавых пырскаў. С. Грахоўскі. БУРГАМІСТР // БУРМІСТР Бургамістр. Начальнік гарадской управы ў некаторых краінах Еўропы, раней і ў Расіі (а таксама на акупіраванай немцамі тэрыторыі ў часы Вялікай Айчыннай вайны). Кватэра бургамістра была хоць і недалёка, ды бегчы туды паліцэйскі не адважыўся, а хапіўся за тэлефон. А. Якімовіч. Бурмістр. У часы прыгоннага права: кіраўнік памешчыцкага маёнтка ці стараста, прызначаны памешчыкам з сялян. Па загаду бурмістра ўсе, як належа, зачынілі ўжо вокны; загасілі агні... Варта вулкай прайшла... М. Багдановіч. БУРЖУАЗНЫ // БУРЖУЙСКІ Буржуазны. Які мае адносіны да буржуазіі, характэрны для яе. Буржуазная рэспубліка. Буржуазны ўрад. Буржўйскі. Разм. Які мае адносіны да буржуя. У Садовіча настольнікаў не было — ён лічыў іх непатрэбнаю буржуйскаю раскошаю. ЯКолас. БУЦВЕЦЬ//БУЧНЕЦЬ Буцвёць. Разм. Трухлець, парахнець, гнісці. Зруб на новую хату стаіць з забітымі вокнамі. Няма грошай, каб скончыць будоўлю. Таму і стаіць і буцвее, як дамавіна, той зруб. А. Васілевіч. Бучнёць. Станавіцца буйна-сакавітым, бучным (пра расліны). У даліне бушавала яблыневая квецень, бучнела трава, расцвіталі краскі, звінелі халодныя і празрыстыя ручаі ў траве. В. Хомчанка. БУЯНІЦЬ // БУЯЦЬ Буяніць. Скандаліць, бушаваць; сваволіць. Вечарам п’яны Сідар зноў буяніў у хаце. КЧорны. Буяць. Бурна расці; расці ў націну. Ярына на полі буяла, высыпала. К. Чорны. БЭЖ // БЭЗ Бэж. Светла-карычневы з жаўтавата-ружовым адценнем; бэжавы. Светлым лічыцца абутак бэж і светла-шэрага колеру. Таваразнаўства.