КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
Мікрафільмы былі тут. Павел зарадзіў іх у праекцыйны апарат. У. Шыцік. ПРАКТЫК // ПРАКТЫКАНТ Практык. 1. Той, хто добра вывучыў сваю справу на пракТЫЦЫ. Моладзі сярод іх было мала, пераважалі пажылыя людзі, старыя практыкі і арганізатары сельскай гаспадаркі, многія з якіх яшчэ ўдзельнічалі ў стварэнні першых калгасаў. Т. Хадкевіч. 2. Практычны, дзелавы чалавек. Чалавек, які выпадкова трапіў бы на сход, мог бы з першага разу падумаць, што гэты чалавек вельмі вялікі практык, вельмі ўсё і разумна ведае і да ўсяго можа сказаць патрэбнае слова. КЧорны. Практыкант. Студэнт ці навучэнец, які праходзіць практыку — замацоўвае тэарэтычныя веды на вытворчасці. У памяшканні на біялагічнай станцыі, дзе займаюцца практыканты, парна і душна, хаця ўсе вокны расчынены пасцеж. В. Вольскі. ПРАКУС// ПРЫКУС Пракўс. Рана ад укусу; пракушанае месца. 3 раны ўвесь час ішла кроў: пракус быў глыбокі і, відаць, пашкодзіў крывяносны сасуд. ЛіМ. Прыкўс. Становішча зубоў пры самкнутых сківіцах. Жорсткі прыкус Іванавага рота змяніўся ўсмешкай: на адным краёчку вуснаў. У. Караткевіч. ПРАКУРАТ//ПРАКУРАТАР Пракурат. Абл. Прайдзісвет. — He чапай ты яго, пракурата. Я ж кажу, няхай яго сарочка так не чапае. Р. Сабаленка. Пракуратар. У Старажытным Рыме: асоба, якая кіравала чыёй-н. маёмасцю, гаспадаркай, маёнткам і пад.; чыноўнік, які ведаў фінансамі, зборам налогаў, харчаваннем і г. д. Строгі пракуратар. Непадкупны пракуратар. ПРАЛАЗ // ПРАЛАЗА Пралаз. Вузкі, цесны праход, праз які можна пралезці, прайсці. [Васіль] пачаў яшчэ больш упарта і настойліва другой рукой разграбаць пралаз. Б. Сачанка. Пралаза. Разм. Пранырлівы чалавек, прайдзісвет, спрытнюга. Памятаюць і зараз былыя работнікі рэдакцыі Ілья Гурскі, Алесь Звонак, Міхась Модэль, Анатолій Астрэйка, як няшчадна высмейваў Самуйлёнак усякіх пралаз і прайдзісветаў. М. Хведаровіч. ПРАЛЛЯ//ПРАЛЬНЯ/ПРАЛЯ Пралля. Разм. Жанчына, якая прадзе ўручную. Сінонім: папрадуха. Мастак паказаў на палатне маладую зграбную праллю з доўгай касой. А. Ліс. Пральня. Установа бытавога абслугоўвання для мыцця і далейшай апрацоўкі бялізны. У калгасах будуць дзіцячыя яслі, сады, пляцоўкі, там з часам можа ўстановяцца пральні, кравецкія майстэрні, хлебапякарні, а можа нават і грамадскія кухні. I. Дуброўскі. Праля. Лбл. Toe, што і пралля. Бывала ў цёмную зімнюю ноч самая позняя праля патушыць агонь у сваёй хаце, а ў Маланні блішчыць акенца ледзь не да дня. Беларусь. ПРАНІКЛІВЫ // ПРАНІКАЛЬНЫ // ПРАНІКНЁНЫ Праніклівы. Які хутка і правільна разгадвае, глыбока разумее што-н.; здольны пранікнунь у сутнасць чаго-н. С і н о н і м: здагадлівы. Паўлюк не такі быў праніклівы. каб убачыць, што ў Чачыка на душы нешта кіпіць. /. Пташнікаў. Пранікальны. Які прапускае праз сябе што-н. (ваду, святло і інш.). Насенне зернебабовых культур уладае менш пранікальнай абалонкай у параўнанні са збожжавымі. А. Мароз. Пранікнёны. Для якога характэрна хвалюючая шчырасць, сардэчнасць, унутраная перакананасць. Я шукаў пранікнёных, узнёслых слоў, і словы такія знаходзіліся, яны клаліся на паперу прачулымі, шчырымі радкамі. /. Навуменка. Няправільна. Пранікнёнае (трэба: праніклівае) вока мастака ўбачыла ўсё гэта, душа адчула важнасць і глыбіню ўбачанага, і з’явілася задума — смелая, высакародная, мастацкая. Полымя. ПРАПІСКА // ПРЫПІСКА Прапіска. Афіцыйная рэгістрацыя пражывання каго-н. па пэўнаму адрасу; паметка ў паспарце аб гэтай рэгістрацыі. Я хаце абавязаны прапіскаю — калыскаю, падвешанай пад столь. А. Куляшоў. Прыпіска. Дапаўненне, дадатак да раней напісанага. У канцы ліста сябар зрабіў прыпіску. Я. Колас. ПРАСТУДЖАНЫ // ПРАСТУДЛІВЫ // ПРАСТУДНЫ Прастўджаны. 1. Хворы ад прастуды. У класе запанавала напружаная цішыня — стала чуваць, як у прастуджанага Паўла Баранца хрыпіць у грудзях. 1. Шамякін. 2. Які бывае пры прастудзе; з прастудай. Другі голас быў мяккі, грудны, крышку хрыплаваты, як бы прастуджаны. А. Кудравец. Прастўдлівы. Разм. Схільны да прастуды; які лёгка прастуджваецца. Нейкае вельмі ж прастудлівае дзіця: чуць пабыло на холадзе ці крыху праняло скразняком — і захварэла ўжо адразу. ЛіМ. Прастўдны. Які мае адносіны да прастуды; выкліканы прастудай. Абвостраным слыхам ён [урач| улоўлівае прастудныя хрыпы ў грудзях. В. Гарбук. ПРАТЭКТАР//ПРАТЭКТАРАТ Пратэктар. 1. Дзяржава, якая ажыццяўляе пратэктарат. Пратэктарат — форма міжнароднай залежнасці дзяржаў, пры якой дзяржава-пратэктар вызначае знешнюю палітыку дзяржавы, якая пратэжыруецца. БелСЭ. 2. Патоўшчаная, больш трывалая частка знешняй паверхні ў пакрышцы. На сухой зямлі следу ад пратэктара не асталося. А. Жук. Няправільна. 3 гэтага моманту Туніс страціў незалежкасць і стаў французскім пратэктарам (трэба: пратэктаратам). В. Вольскі. Пратэктарат. Форма каланіяльнай залежнасці, пры якой больш слабая краіна, фармальна захоўваючы свой дзяржаўны лад, фактычна залежыць ад больш моцнай; сама краіна, што знаходзіцца ў такой залежнасці. Англія, якая дабівалася панавання над Суэцкім каналам і мела патрэбу ў егіпецкай бавоўне, з 1883 года ўстанавіла фактычны пратэктарат над Егіптам (які ўваходзіў тады ў састаў Турцыі). Эканамічная геаграфія зарубежных краін. ПРАХАДНЫ/ПРАХОДНЫ//ПРАХОДЧЫ//ПРАХОЖЫ Прахадны. 1. Які мае скразны праход, служыць для праходу. Хто б ні стаяў вартавым ля прахадной будкі, усякі прапускаў Святлану ў вайсковы двор. А. Кулакоўскі. 2. Які дае права ці магчымасць прайсці па конкурсу куды-н. — Семнаццаць з дваццаці набраў. Прахадны бал... А Лёня Хазанскі праваліў. В. Мыслівец. Праходны. Тое, што іпрахадны (у / знач.). У зацямнелым кутку каля праходнай будкі Антон прыпыніўся і не зводзіў вачэй з дзвярэй. П. Кавалёў. Праходчы. Спец. Які мае адносіны да праходкі — распра цоўкі горных вырабатак у пэўным напрамку. Праходчы камбайн. Прахбжы. Які ідзе куды-н., праходзіць міма каго-чаго-н. Бралася на мароз. Асфальт падсох. Крокі рэдкіх прахожых ляскалі, як стралялі, асабліва абцасікі жанчын. /. Шамякін. ПРАЦВЕРАЗЕЦЬ // ПРАЦВЕРАЗІЦЬ Працверазёць. Стаць цвярозым. Сінонім: пранверазіцца. Чуліся выпадковыя несуладныя стрэлы і крыкі — п’яныя адразу працверазелі, рызыканты беглі, як зайцы. С. Грахоўскі. Працверазіць. каго. Зрабіць цвярозым; зрабіць здольным цвяроза разважаць аб чым-н., вызваліць ад ілюзій. Цемрадзь на хвіліну працверазіла распаленую галаву, ён выцер спацелы лоб, падбадзёрыў сябе і весялей пакрочыў наперад. Маладосць. ПРАЧЫНШЬ // ПРЫЧЫНІЦЬ Прачыніць. што. Крыху, не поўнасцю адчыніць. Сінонім: прыадчыніць. Бурчанка павёў іх да сябе ў кабінет, па дарозе прачыніў дзверы ў пакой Вольгі Паўлаўны, каб сказаць, што вярнуўся. Т. Хадкевіч. Прычыніць. што. Зачыніць, звычайна няпоўнасцю або няшчыльна. Сымон Данілавіч ад нечаканасці нават забыўся прычыніць сенцы. I. Грамовіч. ПРАЯСНЕЦЬ // ПРАЯСНІЦЬ Праяснёць. 1. Стаць ясным, бязвоблачным. Упершыню пасля некалькіх дажджлівых дзён неба праяснела. X. Жычка. 2. Стаць ясным, праясніцца (пра свядомасць, думкі і інш.). Сухі, гарачы махорачны дым востра заказытаў у носе, і неяк адразу праяснела ў галаве. М. Стральцоў. 3. Стаць спакойным, вясёлым, ветлівым. Твары суседніх жанчын неяк раптоўна, на адно імгненне, праяснелі ўсмешкай. /7. Пестрак.. Праясніць. што. 1. Зрабіць ясным, выразным, добра бачным. [Зазімак] падмарозіў зямлю, размаляваў ледзь прыкметнымі ўзорамі шыбы на вокнах, праясніў неба. М. Даніленка. 2. Зрабіць ясным, зразумелым; выясніць. Гэтыя звесткі не вельмі праяснілі абстаноўку. У. Шыцік. ПРЫБАЛОТНЫ // ПРЫБАЛОЧАНЫ Прыбалбтны. Які знаходзіцца паблізу балота. Скончылася жыта, пачынаўся прыбалотны хмызняк. П. Кавалёў. Прыбалбчаны. Трохі забалочаны, крыху балоцісты. Бумажкоў ляжаў на мокрай прыбалочанай зямлі і кідаў бутэльку за бутэлькай. Чорны. ПРЫВАТНІЦКІ // ПРЫВАТНЫ Прыватніцкі. Які мае адносіны да прыватніка, уласцівы яму. Гэты кар’ерыст і дэмагог, каб больш настрашыць Гарошку, абзывае яго сабатажнікам, абвінавачвае ў прыватніцкіх настроях і кулацкай тэндэнцыі. Маладосць. Прыватны. 1. Які належыць пэўнай асобе, не грамадскі. С і н о н і м: асабісты. Гэта была звычайная ўскраінная вуліца — ціхая, з невялікімі прыватнымі домікамі, садамі і агародамі. В. Быкаў. 2. Які з’яўляецца часткай, дэталлю чаго-н.; не агульны; асобны. Як сур’ёзны, сталы пісьменнік, Я. Брыль умее адкрыць, здавалася б, у вельмі прыватным выпадку вялікую і хвалюючую праўду жыцця. В. Каваленка. ПРЫВЕТЛІВЫ / ПРЫВЕТНЫ // ПРЫВІТАЛЬНЫ Прывётлівы. Добразычлівы, гасцінны. С і н о н і м: ветлівы. Крышачку ўзрушаныя, узаемна прыветлівыя, настаўнікі жартамі сустракалі кожнага свайго калегу. /. Шамякін. Прывётны. Тое, што і п р ы в е т л і в ы. 3-пад брывей прыветных палінялых журыцца даверлівы пагляд. Р. Барадулін. Прывітальны. Які мае адносіны да прывітання, звязаны 3 ім. [Алеся] ловіць мой позірк і прывітальны жэст рукі і з непаўторным хараством ківае галавой — вітаецца. ЯБрыль. ПРЫВЫКЛЫ // ПРЫВЫЧНЫ Прывыклы. Які прывык да чаго-н., мае прывычку да чаго-н. С і н о н і м ы: звыклы, звычны. Прывыклае да цішыні вуха ўлавіла частае тупанне мноства ног. /. Пташнікаў. Прывычны. (. Які стаў прывычкай, увайшоў у прывычку. С і н о н і м: звычайны. Полаз і Вітушка паабедалі з прывычнай сялянскай паважнасцю. I. Шамякін. 2. Які выпрацаваў прывычку, прывык да чаго-н. Але прывычны паляўнічы зрок адгадваў сярод густой травы, па росах збіты.х воўчыя сляды. М. Танк. ПРЫВЯЗКА // ПРЫВЯЗЬ Прывязка. Вяровачка, шнурок, раменьчык і пад. для прывязвання чаго-н. Парвалася сырамятная прывязка, трэба было ісці ў хату па нож, каб прарэзаць пяцельку. К. Крапіва. Прывязь. Вяроўка, рэмень, ланцуг, якім звычайна прывязваюць жывёлу. Ласяня тупала каля дубка, наравіла сарвацца з прывязі. С. Александровіч. ПРЫВЯЛЕНЫ // ПРЫВЯЛЫ Прывялены. Крыху правялены — падсушаны на сонцы, ветры (звычайна пра мяса, рыбу). Прывялены кумпяк. Прывяленая рыба. Няправільна. Дзесьці далёка ў тумане драчы дралі горла, востра пахла прывяленай (трэба: прывялай) травою. В Гігевіч. Прывялы. Які трохі звяў, прывяў (звычайна пра расліны, траву). ён угледзеў [з акна машыны| поле, запалавелае ўжо, з рамонкамі абапал палявой дарогі і сіняй, нібыта прывялай ад спякоты, але на самай справе халаднавата-пяшчотнай валошкі. А. Жук.