КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
С і н о н і м: бязлюдны. Другі конь спалохана кінуўся па пустэльнай дарозе і таксама хутка растварыўся ў цемры. В. Іпатава. ПУХЛАСЦЬ //ПУХЛІНА Пўхласць. Паўната, мяккасць; рыхласць. Пухласць ног. Пухласць твару. ПухлІна. Хваравітае ўздуцце тканак арганізма. Недагледжаная рана гнаілася, вакол яе распаўзалася чырвоная пухліна. Л. Арабей. ПУШНЫ // ПУШЫСТЫ Пушны. 1. 3 каштоўнай шкурай (пра звяроў). Звяроў, ад якіх атрымліваюць футравіну, называюць пушнымі. Заалогія. 2. Які мае адносіны да пушніны. Прадстаўнік пушной фірмы яўна нудзіўся гутаркай на пушныя тэмы. М. Лынькоў. Пушысты. 3 мяккім пухам ці шэрсцю; лёгкі, вельмі мяккі. Максім сеў у крэсла, узяў на калені ката, пагладзіў пушыстую поўсць. /. Шамякін. ПЧАЛАВОДНЫ / ПЧАЛАВОДЧЫ // // ПЧАЛЬНІКОВЫ // ПЧАЛЯРСКІ Пчалаводны. Які мае адносіны да пчалавода, пчалаводства; пчалаводчы. Пчалаводны занятак. Пчалавбдчы. Які звязаны з развядзеннем пчол, пчалярствам; пчалаводны. Асаблівую ўвагу ў нашых умовах неабходна ўдзяліць арганізацыі пчалаводчых гаспадарак. Звязда. Пчальніковы. Які мае адносіны да пчальніка, пасекі. Пчальніковая гаспадарка. Пчалярскі. Які мае адносіны да пчаляра, пчалярства; прызначаны для пчаляра ці належыць яму. Толькі старанна ўцяпліўшы і цалкам падрыхтаваўшы вуллі да зімоўкі, ён пачаў парадкаваць свой пчалярскі інвентар і складваць яго да наступнай вясны. Звязда. ПЫЛАВЫ // ПЫЛКОВЫ // пыльны Пылавы. Які мае адносіны да пылу; з пылу. Захар здзівіўся, якая яна [Панасаўна] у гэтым жоўтасонечным пыле непадобная на сябе, састарэлая, нібыта праз пылавую заслону зазірнуў у іншы час, не той, што быў пражыты, а ў той, што пільнаваў наперадзе. В. Карамазаў. Пылковы. Які мае адносіны да пылку з кветак. Насякомыя з такімі пылковымі камячкамі на галаве трапляюцца нярэдка. Ціміразеў. Пыльны. Пакрыты пылам; з вялікай колькасцю пылу. Я сышоў на ўзбочыну насыпу, і паўз мяне, абдаўшы мяне хваляй цёплага, пыльнага паветра, праняслася доўгая чарада вагонаў. /. Навуменка. ПЯКАРНЫ // ПЯКАРСКІ Пякарны. Які мае адносіны да выпечкі хлебных вырабаў; прызначаны для такой выпечкі. Пякарная справа. Пякарная печ. Пякарскі. Які мае адносіны да пекара, належыць яму. Пякарскае майстэрства. Пякарскі фартух. ПЯKOTKA // ПЯКУЧКА Пякбтка. Адчуванне пякучага болю ў страваводзе. — Нешта хварэю, брат .. Пякотка, на яе ліха, не дае спакою... М. Хведаровіч. Пякўчка. Пякучая крапіва. С і н о н і м: жыгучка. Хто сустрэўся быў са мною, дакрануўся раз ці два, дык той ведае ўжо хто я: я — пякучка-крапіва. ККрапіва. П’ЯНЕЦЬ // П’ЯНІЦЬ П’янёць. 1. Станавіцца п’яным. С і н о н і м: хмялець. Мар’я не любіла самагонку, але маці прымусіла і яе выпіць, а сама выпівала амаль нараўне з Янам і не п’янела. А. Жук. 2. перан. Узбуджацца, узрушвацца ад чаго-н. Нам да вар’яцтва хацелася жыць. Ненавідзець, любіць, колькі выстарчыць сэрца. I п’янець ад вясны, ад смалістых ажын. П. Глебка. П’яніць. каго-што. Прыводзіць да стану ап’янення ці падобнага ап’яненню. С і н о н і м: хмяліць. I цяпер, як Андрэй адзначыў неўзабаве для сябе, яго гэтак жа, як і тады, п’яніў пах свежаўскапанай зямлі і гною. Б. Сачанка. ПЯСКОВЫ / ПЯСОЧНЫ // ПЯСЧАНЫ Пясковы. Тое, што і пясочны. Нібы ў гадзінніку пясковым, плыве цурок драбніц-клапот У Жылка. Пясбчны. 1. Які мае адносіны да пяску, прызначаны для яго; з пяску. У ліпені — жніўні, падобна на хатніх курэй, любяць прымаць пясочныя ванны глушцы, цецерукі, курапаткі. А. Ставер. 2. Шаравата-жоўты, колеру пяску. Да яго ішла, гулка ступаючы абцасікамі лакіраваных басаножак, паўнаватая, у плашчы пясочнага колеру, жанчына. В. Адамчык. 3. Прыгатаваны з сухога, рассыпістага цеста. Пясочнае пірожнае. Пясочнае пячэнне. Пясчаны. 1. Пакрыты пяском, пяскамі; з аднаго пяску. Здавалася, усё навакол занямела, зачараванае цудоўнымі тонамі песні гэтага вольнага песняра ўзлескаў і пясчаных пустак між лесу. Я. Колас. 2. 3 вялікай прымессю пяску; у якім шмат пяску; пескаваты. Ворная зямля ў малінаўцаў была .. напалову палеская — пустая і пясчаная. А. Чарнышэвіч. ПЯТЛІЧНЫ // ПЯТЛЯСТЫ // ПЯЦЕЛЬНЫ Пятл’ічны. Які мае адносіны да пятліцы; які носяць у пятліцы. Пятлічная акантоўка. Пятлічная эмблема. Пятлясты. Разм. Які ўтварае петлі; пакручасты. С і н о н і м: звілісты. Паеўшы і адпачыўшы, мы зноў ідзём. Спыняемся, як цямнее, на беразе пятлястай рэчачкі. В. Карамазау. Пяцёльны. Які мае адносіны да пятлі; прызначаны для петляў, для іх апрацоўкі. Пяцельная дзірка. Пяцельная абшыўка. Р РАБАК // РЫБАК Рабак. Разм. Гліст. — Ды замоўкніце вы са сваімі літаннямі. Яны тут зусім не патрэбны. У яго рабакі. Дайце яму бярозавага дзёгцю. Ад сэрца і адыдзе. У. Дубоўка. Рыбак. Чалавек, які займаецца лоўляй рыбы. На шчасце закінуўшы вуду ізноў, рыбак аглядае свой першы улоў. П. Глебка. РАБАЦЕЦЬ // РАБАЦІЦЬ Рабацёць. Пакрывацца рабізной, невялікімі хвалямі. Дзьмуў лёгкі ветрык, рабацела рака, а калі выглядала сонца з-за хмар, вада серабрылася. /. Гурскі. Рабаціць. што. Пакрываць рабізной — лёгкім хваляваннем воднай паверхні. Вуліца падсохла за ноч, толькі дзе-нідзе слабы ветрык злёгку рабаціў плыткія лужыны. В. Адамчык. РАДКАВЫ // РАДКОВЫ Радкавы. Абл. Радкаваты. Дожджык быў малы і радкавы, але калі парывамі налятаў вецер, то невялікія і рэдкія кроплі секлі ў твар, як шротам. У. Дамашэвіч. Радкбвы. Звязаны з пасевам ці пасадкай радкамі. Вясною значная частка зямлі была засеяна радковай сеялкай. М. Паслядовіч. РАДЫЯЛЬНЫ Ц РАДЫЯННЫ Радыяльны. Размешчаны па радыусе. Радыяльныя магістралі горада. Радыянны. Які мае адносіны да радыяна — вугла, што адпавядае дузе, даўжыня якой роўна яе радыусу. Радыяннае вымярэнне вуглоў. РАЗБІТНЫ // РАЗБІТЫ Разбітньі. Разм. Лоўкі, праворны, бойкі. Чьігунок бянтэжыцца зноў. Як ні кажы, які б ён ні быў разбітны, а ўсё ж урачысты, хвалюючы момант у хлопца!.. Я. Брыль. Разбіты. 1. Расколаты на кускі ці з адбітым краем; разбураны. Праз два разбітыя акны і адкрытыя насцеж дзверы гуляў вецер. М. Лынькоў. 2. Пашкоджаны ўдарам. Трымаючыся за разбітую шчаку і распухлы нос, бокам высунуўся Слімак. М. Лынькоў. 3. Які пацярпеў паражэнне; пераможаны. У гэты час рэшткі разбітых часцей ворага сапраўды каціліся назад па шляху, што ляжаў кіламетраў за тры ад вёскі. А. Якімовіч. РАЗБОЙНІЦКІ // РАЗБОЙНЫ Разбойніцкі. Які мае адносіны да разбойніка, характэрны для яго. Сашка падскочыў бліжэй да акна — у два пальцы — свіснуў разбойніцкім, чацвярным свістам. У. Караткевіч. Разбойны. 1. Які мае адносіны да разбою. Разбойны налёт. Разбойная банда. 2. Тое, што і разбойніцкі. Разбойны напад фашысцкай Германіі на Савецкі Саюз абарваў мірную працу паэта. М. Клімковіч. РАЗБОРАЧНЫ // РАЗБОРЛІВЫ // РАЗБОРНЫ Разборачны. Які мае адносіны да разборкі. Разборачны цэх. Разборачныя работы. Разббрлівы. 1. Які лёгка разабраць, успрыняць на слых ці зрокам. С і н о н і м: выразны. Спісаныя разборлівымі друкаванымі літарамі лісткі, у якіх звесткі пра воінскія часці, Міця аддае Міколу. /. Навуменка. 2. Патрабавальны, строгі ў выбары або ацэнцы каго-чаго-н. Больш разборлівыя танцоры, якім надакучыць прасіць прабачэння за штуршкі, пакідаюць залу. А. Карпюк. Разббрны. Які можна разабраць, разняць на часткі і зноў сабраць. I вось яшчэ!.. Яшчэ! Амаль увесь эшалон — разборныя дамы! А. Савіцкі. РАЗБУРАЛЬНЫ // РАЗБУРАНЫ Разбуральны. Які прыносіць разбурэнне. Калгас .. пачынаў усё нанава пасля разбуральнай вайны. А. Марціновіч. Разбўраны. Разбіты, развалены. [Аня] адразу не заўважыла хударлявага мужчыны ў акулярах, які выйшаў з разбуранага пад’езда гэтага дома. А. Васілевіч. РАЗВАЖАННЕ // РАЗВАЖЛIВАСЦЬ Разважанне. Думкі, меркаванні, вывады, якія з’явіліся пасля роздуму над чым-н. Нягледзячы на ўсе гэтыя разважанні, Лабановіч чуў, што яму страшна, што яму бракуе сілы павесці змаганне з гэтым страхам. Я. Колас. Разважлівасць. Здольнасць разумна, правільна думадь, разважаць; абдуманасць у дзеяннях, учынках; цвярозы розум. Кіламетры праз тры пачаўся лес, і тут адразу стала спакойна і ціха. Можа таму беларускі чалавек прывык да роздуму і жыццёвай разважлівасці, што спрадвеку знаўся з лясамі. Я. Скрыган. РАЗВАЛЕНЫ // РАЗВАЛІСТЫ Развалены. Які разваліўся; разламаны, паламаны. [Максім Астапавіч] абышоў навокал хату — усё было старое, трухлявае, разваленае. К. Чорны. Развалісты. Разм. 3 пахістваннем з боку ў бок (пра паходку). Камлюкаваты Пшанічны развалістай хадой ступіў наперад. В. Быкаў. РАЗВАЛІНА // РАЗВАЛІНЫ / /РАЗВАЛКІ / РАЗВАЛЫ // РАЗВАЛЮХА Разваліна. 1. звычайна мн. Рэшткі разваленай пабудовы ці групы пабудоў. Некалькі раненых афіцэраў, цудам уцалеўшых і выкапаных з-пад развалін школы, расказалі аб гераічнай с.мерці Андрэя. /. Шамяк.ін. 2. перан. Разм. Пра старога ці разбітага хваробай чалавека. За апошні год ён ужо зусім развалінай стаў. Разваліны. адз. няма. Разм. Тое, што і развалкі. Антон вынес з пуні і палажыў на разваліны і адзін ахапак сена, і другі, і трэці. ЯЕр.чаловіч. Развалкі. адз. няма. Нізкія і шырокія сані (з рамай для большай умяшчальнасці); развалы. Антон падцягнуў пасак, падабраў да каліўца сена і кінуў у развалкі. М. Ракітны. Развалы. адз. няма. Нізкія і шырокія сані (з рамай для большай умяшчальнасці); развалкі. Павялі старых коней на бойню, што са мной адслужылі ўсе войны, і аралі, і баранавалі, і бярвенне на зруб тралявалі, і вазілі на карах, развалах, тых, каго адпачыць зямля звала. М. Танк.. Развалюха. Разм. Старая, напаўразбураная будыніна, хаціна. На ўскрайку лесу стаяла халупа-развалюха і маленькі хляўчук з плоскім дахам. А. Асіпенка. РАЗВАРАНЫ // РАЗВАРНЫ // РАЗВАРЫСТЫ Развараны. Які добра ўварыўся, разварыўся. Ясачка любіла піць развараную макуху. Р. Сабаленка. Разварньі. Рассыпчаты ў вараным выглядзе. Разварная бульба. Разварная грэчка. Разварысты. Які добра разварваецца. Спехам праглынуўшы разварыстую бульбу з агуркамі, якую падала на стол гаспадыня, мы падзякавалі як маглі і пакінулі гасцінную хату. /. Чыгрынаў. РАЗВОДДЗЕ // РАЗВОДКА Развбддзе. Вясенняя паводка, вясенні разліў. Васіль бачыў рэкі там, каля свайго дома, але ж такой шырокай не наглядаў нават у самае бурлівае разводдзе. А. Кулакоўскі.