Ахоўныя расліны Беларусі
Выдавец: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі
Памер: 112с.
Мінск 1983
АХОЎНЫЯ РАСЛІНЫ БЕЛАРУСІ
ЭНЦЫНЛАПЕДЫЧНАЯ БІБЛІЯТЭЧНА „БЕЛАРУСЬ
АХОЎНЫЯ РАСЛІНЫ
БЕЛАРУСІ
ВЫДАВЕЦТВА „БЕЛАРУСНАЯ САВЕЦНАЯ ЭНЦЫНЛАПЕДЫЯ ІМЯ ПЕТРУСЯ БРОЎНІ
МІНСН 1983
ББК 28.588 A 95
УДК 502.75/476/
Адказны за выпуск кандвдат біялагічных навук Н.А.Дзісько
Адказны рэдактар Б. М. Прусакова
Навуковыя кансульталтй:
член-карэспандэнт АН БССР В. I .ІІарфёнау кандыдат біялагічных навук Г.У. Вынаеў
Мастацка-технічнае афармленне А.І. Палуяна
А П-83
М 318/05/ — 83
©
Ввдавецтва "Беларуская Савецкая Знцнклапедня" іі.ія Петрусч іроукі, 1983
ПРАДМОВА
Кніга "Ахоуныя расліны БеларуоІ" працягвае оершэ "Энцыклапедычная бібліятэчка "Беларуоь". Яна прысвечана апіоанню раслін дзікай флоры, якія занесены у Чырвоную кнігу Беларускай OOP.
3 флоры Беларусі эа апошнія 100—150 гадоу знінла многа відау раслін. Сярод іх апазерыс омярдэючы, адоніо веснавы, ядрушка духмяная, гусіная цыбуля маленькая, фіялка выоокая, ятрышнік абпалены і !нш. Многія віды раслін, арэалы якіх скараціліся, знаходзяода пад пагроэай знікнення.
Поуная Інвентарызацыя I паглыбленав вывучэннв флорн БОСР далі магчнмасць скласці навукова абгрунтаваныг опісы раолін, якія патрабуюць аховы. У 1964 г. рашзннем Дэяржаунага камітэта CM БССР па ахове прыроды узята пад ахову 40 відау рэдкіх раолін. У 1976 г. у адпаведнасці з падпісанай Оаюзам Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік Канвенцыяй аб міжнародным гандлі відамі дзікай флоры 1 фауны, якія энаходзявда пад пагрозай энікнення, Савет Міністрау БССР забараніу на тэрыторыі рэопублікі, за выключэннем вшіадкау, прадутледжаных Канвенцыяй, здабычу, продаж, куплю /абмен/ лабэліі Дортмана, а таксама усіх відаў сямейства ятрышнікавых. На аснове матзрыялау, атрыманых вучонымі Беларусі у выніку шматгадовых даследаванняу, з мэтай аховы і павелічэння рэдкіх I знікаючых відау раслін 1 жывёл у 1979 г. пастановай Савета Міністрау БССР заснавана Чырвоная кніга Беларускай ССР /ввдадзена у 1981 г./. У кнігу занеоена 85 відау раслін, як!м пагражае скарачэнне арэала або поунав знікненне з флоры рэспублікі. У 1х ліку віды раслін беларуокай флоры, занесеныя у Чырвоную кнігу СССР, віды раслін, йкім пагражае знікненне і рэдкія на тэрыторыі рэслублікі віды. Да тых, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення, аднесены віды, арэал і колькасць якіх рэзка скараціліся I працягваюць скарачацца пад непасрэдннм і ускосным уздзеяннем антрапагенных фантарау, да рэдкіх — тыя, арэал t колькасць якіх маюць пастаянную тэндэнцыю да скарачэння.
У прапанаванай чытачу кніэе, ян і у Чырвонай кнізе Беларускай ССР, кожны від раслін аднесены да адной з 5-1 катэгорый стану папуляцый і аховы, прынятых Міжнародяым саюзам аховы прыроды /МСАІі/:
0-я — віды, магчыма, зніклыя, не выяуленыя на працягу шэрагу гадоу, але якія маглі уцалець у некаторых недаступных месцах, або у культуры;
І-я — віда, якія знаходзяода пад пагрозай знікнення і якім пагражае непасрэдная нзбяопека вымірання; далейшае Існаванне 1х немагчымае без ажшадяўлення спецыяльных мер аховы;
2-я — рэдкія віды, якія не знаходзяцца пад непасрэднай пагрозай знікнення, але трапляквда у такой невялікай колькасці, у такіх абмежаваных па плошчы і спецнялізаваяых месцах росту, што могуць хутка знікнуць;
3-я — віды, колькасць 1 арэал якіх скарачаквда на працягу пэунага часу з прыродных прычын або э-за уляшання чалавека ці у выніку таго і іншага разам;
4-я — нявызначаныя віды, якія, магчыма, знаходзяцца пад пагрозай знікнення, але з-за недахопу звестак нельга даць дакладную ацэнку сучаснага стану.
Для кожыага віду, апісанага у кніэе "Ахоуныя расліны Беларусі", указваеода беларуская, руская J лацінская назва, статуо аховы, пашырэнне, месцы росту, звесткі пра феналогію і размнажэнне, прычыны змянення колькасці, магчымасць вырошчвання ў культуры, пранятыя неабходаыя меры аховы, а таксама змешчаны малюнак і карта пашырэння. У параўнанні з Чнрвонай кнігай БССР дадзенае выданне змяшчае марфалагічмыя звесткі, навейшыя і значна шырэйшыя звеотк! пра пашырэнне і отан папуляцый рэдкіх і знікаючых раслін, якія атрыманы з моманту апублікавання Чырвонай кнігі многімі навуковнмі І навучальнымі ўстановамі рэспублікі І абагулены у Інотытуце экоперыментальнай батаяікі АН БССР, а таксама змешчаны у 5-томнай Энцыклапедыі прыроды Белаpyct, апошні том якой плаяуецца вадаць у 1985 годзе.
Выданне кнігі "Ахоуныя расліны Беларусі" мае на мэце актывізацыю намаганняў дзяржауных і грамадскіх устаноу і арганізацый рэспублікі па ахове расліннага свету.
УМОЖЙ АБАЗНАЧЭННІ:
® Месцы росту раслін /гербарння даныя/, ® Месцы росту раслін, пацвердаайыя даннмі навуковай літаратуры.
АЛЬДРЛВЛНДА ПУХІРАВАТАЯ ЛЛЬДРОВАНДА ПУЗЫРЧАТАЯ Aldrovanda vesiculosa L.
Сямейства Расіцявыя Семейство Роеннковые
Droseraceae
2-я КАТЭГОРШІ AX0BU. Рэдаі цэнтральна-усходаееуралейскі від, які у БССР — за межамі суцэльнага пашырэння ў астрауных спарадычішх лакалітэтах, Занесена ў спіс ахоуных раолін Беларусі. Знойдзена у 10 вадаёмах Палесся I 4 вадаёмах Беларускага Паазер"я,.Спарадачнае пашмрэнне віду па тэрыторні БССР указвае на магчымасць занооу расліны вадаплаунымі птушкамі. ІІекаторыя аутары лічаць астрауныя меоцазнаходаанні рэліктавымі 1 прнводзяць яе арэал як прыклад крайняй даэ"шкцыі. ВІдаць, у рэспубліцы від выяўляеода у даух тнпах месцаэнаходжанняу — рэліктавнх і заносных. Расце невялікімі групамі у азйрных і рачных затоках, старыцах» зарослнх суднаходаых і меліярацыйных каналах, часта сярод паветрана-воднюс раслін. Колькасць віду у флоры БССР паменшылася у выніку абмялення вадаёмау, асушэння зямель і інш. гаспадарчай дзейяаоці, Для збзражэння віду неабходнн арганізацня батанічвйх рэзерватау на усіх вядомых месцах росту /створанн на азёрах Арэхаускае у Маларыцкім 1 Аовейскае у Верхнядзвінокім раёнах/, выяуленне новых меспду росту, кантроль за стянам папуляцнЙ. ПІматга-
довая наояксмаедная травяністая расліна. Названа ў гонар Італьянокага батаніка У. Альдравандзі. Каранёу не мае. СцябЛн плывучыя, ніткападобныя даужынёй 5—10 см. Лісце круглаватае, на доугіх шырокіх чаранках, па 6—9 у кальчаках, укрытае э унутранага боку отрававальнымі залозкамі I адчувальнымі валаскамі, выконвае ролю своеаоаблівых пастак. Пры дакрананн! насякомага, лічынкі, дробнага ракападобнага да ліота ён шчыльна складваеода удоуж, эдабыча унутры яго ператрауліваецца 1 заовойваецца раолінай, тым самын папауняе недахоп неабходных для яе пажыуных рэчывау. Цвіце рэдка, у чэрвен!— лійейі. Кветкі белыя, адзіночныя, сядзяць у пазухах ліоця. Плод — шарападобная каробачка. Раэмнажаецца наоеннем t вегетатыуна /кавалкамі параоткаў/. Зімуе расліна буйнымі пупышкамі /утвараюцца ўвосень на канцах галінак/ на дне вадаёма. Агульнае пашіфэнне: Заходняя Еуропа, Паудаёвая Афрыка, Усходняя I Пауднёва-Усходняя Азія, Аустралія) у CGCP — ЕурапеЙская чаотка, Кауказ, Далёкі Усход, Сярэдняя Азія.
АСАКА ЗАЛІГНАЯ ОСОКА ЗАЛНВНАЯ Carex magellaniea Lartt subsp. Irtigua (Wahl.) Hilt.
СяіНсйстйп Асакойыя ОмеЙсійо Оеонойые Глвегасейе
З-я КАТЭГОРЫЯ АХОШ. ВельмІ рэдкі арктабарэалыш галарктычны рэліктавы від, які у БССР — за пауднёвай мяжой суцэль-
нага пашырэння ў астрауным лакалітэце. Вядомй толькі на тэрыторыі Бярэзінскага біяофернага эапаведніка. Расце курцінамі у забалочаных чорнаальховнх, пушнотабярозавых 1 яловых ляоах. Колькасць віду у флоры БССР паменшылася у выніку гаспадарчага асваення тэрыторый. Для зберажэння віду неабходны выяуленне новых месцау росту, кантроль за станам папуляцый, вырошчванне у кулыуры. Шматгадовая травяністая раоліна вышынёй 20—60 см, утварае рыхлыя дзярніны. Сцяблы тонкія, слабыя, уверсе аблісцелыя, каля асновы з бураватымі похвамі. ЛІсце вузкалінейнае, пляскатае, па краі шурпатае. Цвіце у чэрвені. Суквецце — колас, складаеода з верхавінкавага тычынкавага даужынёй I—1,5 см, 2—3 песцікавых падоужаньг каласкоу даужынёй 0,8—2 см на нокках і доутага прякветнага ліста. Луокавінк! ланцэтныя, чорна-пурпуровыя. Рыльцау 3. Плод — трохгранны арэшак у шырокаяйцападобннм пляокатым зеленавата-шэш мяіпочжу даужынёй 3—3,5 мм з 2—5 няяснымі жылкамі і кароткім носікам. Раэмнажаецца вегетатыўна 1, магчыма, насеннем. Лгульнае пашырэнне: Пауночная I Сярэдаяя Еуропа, Пауночная Манголія, Японіл, Пауночная Амерш<а, крайні поўдзень Пауднёвай АмерыкІ; у СССР — Еурапейская частка /поунач t цэнтр/, Кауказ, Сібір, ДалёкІ Усход.
АСДКА ЦЕНЕВАЯ ОСОКАТЕНЕВАЙ (дпсх utnbmsa Host.
Сямейгтва Асакокыя СемеЙство Осокпвыо Сурегасеао
2-я КАТЭГОРУЯ АХОВЫ. Рэдкі цэнтральнаеўрапейокі рэліктавн від, пауночна-усходняя мяжа суцэльнага пашырэння якога праходзіць на ПалессІ. Занесена у Чырвоную кнігу СССР. Адзначаны астрауяыя месцазнаходаанні у Драгічынскім, Пінскім, Горапкім 1 ПухавІцкІм раёнах, на тэрыторыі Прыпяцкага лавдшафтна-гІдралаРічнага запаведаіка. Расце йевялікімі групам! на лугах, парослмх хмызняком. Прычыны змянення колькаоці віду у флоры БССР не устаноулены. Для зберажэння віду неабходны арганізацыя батанічных рэзерватау на усіх влдомых месцах росту, вняуленне новых месцау росту, кантроль за стайам папуляцый,
вырошчванне у культуры. Шматгадовая травяністая расліна вышынёй 20—40 см, утварае густйя дзярніны. Сцяблы тонкія, бледназялёныя, каля асновы з светла-шаравата-бурымі валакністымі похвамі. Лісце доугае, вузкалінейнае, пляскатае, завостранае. Цвіце у краоавіку—маі. Суквецце — колас, складаевда з 2—4 збліжаных калаокоу, з ніжнім прыкветным лістом, які мае похву t кароткую плаоцінку. Верхні каласок тычынкавы, ланцэтны, даужынВЙ каля 2 ом} ніжніх калаокоу /песцікау/ пераважна 2, яны прадаугаватня, рнхлыя, даужынёй 0,6—1,5 см. Лускавінкі яйцападобныя, вострня, бурня. РыльЦау 3. Плод — трохгранны арэшак у падоужана-адааротна-яйцападобннм апушаныгл жаўтавата-зялёным мяшочку з 3—4 няяснымі жылкамі і кароткім носікам. Размнажаецца насеннем і вегетатыуна, Выроштааецца на РэепублікансКаЙ станцні юных наіуралістау. Агулвнае пашырэнне: Сярэдаяя 1 Атлантьганая Еуропа, Міжземнамор"е; у СССР — Еуралейская частка.
АСТРАНЦЫЯ вЯЛІКАЯ АСТРАНЦПЯ бОЛЫПАЯ AsttHntia major L.
СгімейстЬа ймрясонаьмя Семейство Зонтмчные АрІасеае (t’mbcllifeiae)
2-я КАТЭГОРЫЯ АХОЖ. РэдкІ цэнтральнаеурапейскі рэліктавы від, усходняя кіяжа суцэльнага пашырэння якога праходзіць па тэрыторыі БССР. Занесена у Чырвоную KHfry COOP і onto