Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
adherent [ad'hirant] п. прыхі'льнік -a m:, прыхільніца f; пасьлядбўнік -a m„ пасьлядбўніца f.
adj. 1. лшкі, які прыстаё. 2. Bot. прырбслы
adhesion [ad'hrjan] n. 1. прыставаньне, прыліпаньне n. 2. прывязанасьць, вёрнасьць, ляяльнасьць f. 3. Phys, малекулярнае прыцяганьне. 4. Med. зрост -у т. (тканяк)
adhesive [ad'hrsiv] adj. 1. які' лёгка прыстаё. 2. ліпкі, клёйкі, ліпўчы: adhesive tape плястыр
п. клеій -ю т.
adhesiveness [ad'hi:sivnas] п. клёйкасьць, ліпўчасьць f.
ad hoc ['sed'hmk] Latin спэцыяльны, адмыслбвы: an ad hoc committee адмыслбвы камітэт
adieu [a'dju:] interj. бывай, бываііце n., pl. adieus, adieux разьвітаньне n.
• make one’s adieux разьвітацца
adipose i'sedipous] adj. 1. тлўшчавы, тбўшчавы. 2. тлўсты
n. жывёльны тлўшч: adipose tissue a) жывёльны тлўшч. б) злучальная тканка пад скўрай і навбкал нырак
adiposity [|aedi'pa:sati] n. 1. атлусьцёньне п. 2. схільнасьць да паўнаты
adit j'aedit] n. 1. увахбд -у, праход -у т.
2. падыхбд -у., дбступ -у т. 3. штбльня f. (увахбд у шахтў)
adjacency [a'djeisansi] n., pl. -cies 1. прыляганьне, прымыканьне n. 2. cyмёжнасьць f., сусёдзтва n.
adjacencies, pl. навакбльная мясцбвасьць
adjacent [a'djeisant] adj. I. блізкі; прылёглы; сусёдні; сумёжны: The farm adjacent to ours has been sold Cyсёдняя да нас фарма прададзеная
adjacent angles. Geom. сумёжныя кутьі
adjectival [(«djik'taivalJ adj. прымётнікавы: an adjectival suffix прымётнікавы сўфікс
adjective paedjiktiv] n. Gram, прымётнік -a m.
adj. 1. прымётнікавы, ужыты як прымётнік. 2. залёжны, несамастбйны. 3. Law працэдўрны, дапамбжны.
4. нетрывалы, без замацавальніка (пра фарбу)
adjoin [a'djjin] v.t. прымыкаць; прылягаць; межаваць: Canada adjoins the United States Канада мяжўе ca Злўчанымі ІПтатамі; Our garden adjoins the house Наш сад каля дбму v.i. межаваць: Belarus and Poland adjoin Беларўсь i Пбльшча мяжўюць adjoining [a'djamig] adj. сумёжны; cyсёдні: adjoining rooms сусёднія, cyмёжныя пакбі
adjourn ja'djSTn] v.t. 1. адкладаць на пасьля; адтэрмінбўваць: to adjourn a meeting адкласьці пасёджаньне.
2. спыняць: to adjourn the court for two hours спыніць пасёджаньне сўду на дзьве гадзіны. 3. адцягваць.
v.i. 1. абвяшчаць перапынак {у працьі). рабіць пярэрву: The court adjourned from Friday until Monday Cyn абвясьціў перапынак ад пятніцы да панядзёлка. 2. перахбдзіць; перабірацца: The committee adjourned to a larger hall Камітэт перанёс пасёджаньне ў ббльшую залю
adjournment [a'd^rnmant] n. 1. адтэрмінаваньне п., адклад -у т. 2. перапыніак -ку т.
adjudge [a'djAdj] v.t. 1. прыгавбрваць: прызнаваць: He was adjudged guilty Ён быў прызнаны вінаватым. 2. засуджаць: The thief was adjudged to prison for two years Злбдзей быў
засўджаны на два гады турмы. 3. разглядаць (у судзё). 4. прысуджаць: The property was adjudged to the rightful owner Маёмасьць была прызнаная праўнаму ўласьніку
adjudicate [ a'djwdikeit] v.t. судзіць; уладжваць справу згбдна з закбнам v.i. прыймаць пастанбву: The court adjudicated on the case Суд прыняў пастанбву ў справе
adjudication [a'dju^ikeijan] n. 1. прысўд -у т. 2. пастанбва сўду
adjunct j'asdjAgkt] n. 1. дадатіак -ку т.. 2. памбчнік -а; асыстэнт -а; ад’ютант -а т. 3. паясьняльныя слбвы ў сказе (азначэньні, дапаўнёньні, акалічнасьці)
adjuration i^dju'reijan] n. I. наказ -y, загад -y m.: a strong adjuration to the witness to tell the whole truth мбцны наказ сьвёдку, каб казаў праўду. 2. заклінаньне nr, прысяга f.
adjure [a'djur] v.t. 1. даваць наказ; падвбдзіць пад прысягу. 2. заклінаць; маліць; упрбшваць, упрашаць: I adjure you to speak the truth Я заклінаю вас, гаварэце праўду
adjust [a'djAstJ v.t. 1. дапасбўваць, дастасбўваць. 2. папраўляць; упарадкбўваць; настаўляць; урэгулёўваць: to adjust a radio dial наставіць paдыё. 3. пагаджаць; заладжваць: to adjust a difference of opinion naraдзіць спрэчку. 4. ацэньваць (шкоду, страты)
v.i. 1. прызвычайвацца; дастасбўвацца: Freshmen soon adjust to school life Навічкі хўтка прывыкаюць да шкбльнага жыцьця
adjustable [a'djAstabal] adj. 1. дапасавальны. 2. рухбмы: an adjustable bookshelf рухбмая кніжная паліца
adjustment [a'djAstmant] n. 1. датарнаваньне, дастасаваньне n.: an adjustment to village life дастасаваньне да жыцьця на вёсцы. 2. рэгуляцыя f.: a tone adjustment on the radio рэгуляцыя тбну ў радыё. 3. уладжаньне,
пагаднёньне n.: an out-of-court adjustment of a claim for damages naлюббўнае ўладжаньне прэтэнзіі за шкбду. 4. дапасаваньне цаны, зьніжка f
adjutancy ['redjutansi] п. ад’ютанцтва n. (ранг абб пасада ад’ютанта)
adjutant ['adjutant] n. 1. ад’ютант -a m.. 2. асыстэнт -a, застўпнік -a, памагатіы -ага m.
adjutant general 1. начальнік адміністрацыйнай управы сухазёмных вбйскаў. 2. Brit, генэрал адміністрацыйнай слўжбы
admeasure [aed'mejar] v.t. адмёрваць, выдзяляць
administer [ad'mmistar] v.t. 1. вёсьці (справы), кіраваць, загадваць, адміністраваць. to administer one’s household вёсьці сваю хатнюю гаспадарку. 2. даваць, выдаваць, раздаваць: The doctor administered an anesthetic to the patient Дбктар даў пацыёнту абязббльвальны србдак. 3. кантраляваць, стабілізаваць цэны абб зараббткі
v.i. Law выкбнваць абавязкі адміністратара або апякуна
• administer an oath падвбдзіць пад прысягу
administration [adjmini'streijan] n. 1. загадваньне, вядзёньне; кіраваньне п. 2. кіраўнштва п., адміністрацыя f 3. даваньне, удзяляньне n: the administration of aid to refugees даваньне дапамбгі ўцекачам
• the Administration a) прэзыдэнт i ягбны ўрад; 6) Brit, прэм’ёр і кабінэт administrative lad'mmistreitiv] adj. 1. адміністрацыйны; выканаўчы: administrative abilities адміністрацьійныя здбльнасьці; administrative policies палітыка адміністрацыі
administrator [ad'ministreitar] n. 1. адміністратар -а, кіраўнік -а, арганізатар -а, урадбівец -ўца т. 2. Law адміністратар -а, выканальнік тэстамэнту, павёрнік -а т.
administratrix [ad'ministreitnks] n., pl. -trixes, -trices Law адміністратарка f, выканальніца тэстамэнту, павёрніца f. admirable ['sedmarabal] adj. 1. дзівбсны, захапляльны; цудбўны, чарбўны. 2. дасканалы, вёльмі дббры
admirably j'sedmarabli] adv. захапляльна, чарбўна, цудбўна; дасканала
admiral ['®dmaral] n. 1. адмірал -а т. 2. камандуючы рыбацкае абб гандлёвае флятыліі. 3. Zool. адмірал -а т. (матыль)
admiralty I'redmaralti] n., pl. -ties 1. марская адміністрацыя. 2. адміральства п. (ранг і пасада адмірала)
admiration [|Жбтэ'геі/эп] n. 1. захаплёньне п.: with admiration з захаплёньнем, захбплена. 2. прадмёт захаплёньня
admire [ad'mair] v.t. 1. захапляцца. 2. дзівавацца, дзіву давацца: I admire your bravery Захапляюся тваёй адвагай
admirer [ad'mairar] n. 1. паклбньнік -a т., паклбньніца f 2. закаханіы -ага т.
admissible fad'misabal] adj. 1. дапушчальны; дазвблены: Is it admissible to smoke here? Ці дазвблена тут курыць? 2. дарэчны: an admissible suggestion дарэчная прапанбва. 3. Law дапушчальны (як праўны дбвад). 4. прымальны: Only adults are admissible to this club Тблькі дарбслыя мбгуць быць прынятыя ў гэты клюб
admission [ad'mi/an] n. 1. прыняцьцё, дапушчэньне, залічэньне n.: admission to the university залічэньне ва ўнівэрсытэт; admission into a hospital прыняцьцё ў шпіталь. 2. а) дазвбл на ўвахбд: admission by ticket увахбд павбдле білётаў; б) цана ўвахбду: The admission was four dollars Цана ўвахбду была чатыры даляры. 3. прызнаньне n.: an admission of guilt прызнаньне віны. 4. прызначэньне п„ дазвбл -у т.: admission to the bar дазвбл практыкаваць права
• admission fee уступная плата
admit [ad'mit] v.t. 1. прызнаваць; прызнавацца ў чым'. to admit one’s mis
take or guilt прызнаць сваю памь'ілку абб вінў. 2. дапушчаць: It is necessary to admit the possibility of error Неабхбдна дапушчаць магчымасьць памылкі. 3. упушчаць: Windows admit light and air to the room Вбкны ўпушчаюць y пакбй сьвятлб й павётра. 4. даваць права на ўстўп: This ticket admits one person Гэты білёт на аднў асббу. 5. прьімаць: I was admitted to this club last year Мянё прынялі' ў гэты клюб у мінўлым гбдзе. 6. зьмяшчаць
• admit of дапушчаць, дазваляць: The question admits of no delay Пытаньне ня цёрпіць адкладу
admittance [ad'mitans] n. 1. дбступ -y, увахбд -y; дазвбл -y m. (права ўвахбду ці ўстўпуУ. No admittance Увахбд забарбнены. 2. прыём -у т., прыймо (ва ўстанбвў) п. 3. Electr. пбўная правбднасьць
admittedly [ad'mitadli] adv. дапушчальна; агульнапрызнана; бясспрэчна; мабыць, мўсіць
admix [ad'miksl v.t. дамёшваць, прымёшваць
admixture [ad'mikstjar] п. прьімесь, дамёшка f
admonish [ad'mamij] v.t. 1. перасьцерагаць. 2. ушчуваць, дакараць, рабі'ць заўвагу абб вымбву: The teacher admonished the student for his careless work Настаўнік зрабі'ў вўчню заўвагу за нядбайную працу. 3. радзіць, павучаць: Their guide admonished the mountain climbers to follow him carefully Правадні'к павучаў альпіністаў, каб яньі асьцярбжна ішлі' за ім. 4. нагадваць: She admonished him of his obligation Яна нагадала ямў пра ягбнае абавязаньне
admonition [,амІтэ'пі/эп] n. 1. перасьцярбга, заўвага f:, ушчуваньне п.. вымбва f.; павучаньне п., напамі'ніак -ку т. 2. парада. рэкамэндацыя f.
admonitory [ad'ma:nat3:ri] adj. павучальны, перасьцерагальны, ушчувальны
ad nauseam [ped'narziam) Latin нразь мёру, да мбташнасьці
adobe la'doobil n. 1. нэгла, сўшаная на сбнцы. 2. саман -у т. 3. будыніна з саману
adj. пабудаваны зь неапаленае цэглы, саманавы
• adobe house саманавы дом adolescence [^da'lesans] п. юнацтва n.:
years of adolescence юнацкія гадьі adolescent [|eeda'lesant] adj. 1. юнац-
кі; дзявбчы: adolescent friendship сябрбўства зь юнацкіх часбў. 2. недасьпёлы: He behaves like an adolescent Ён павбдзіць сябё як хлапчўк п. юнак -а т., юначка f; падлётіак -ка т. & f
adopt [a'darpt] v.t. 1. усынаўляць; удачараць: an adopted child прыёмнае дзіця. 2. прымаць: The committee adopted the resolution Камітэт прыняў рэзалюцыю. 3. запазычаць
adoption [a'dmpjan] n. I. прыманьне, прыняцьце n: the adoption of some new rules прыняцьце некатбрых нбвых правілаў. 2. усынаўлёньне; удачарэньне п.
КНІГІ ОНЛАЙН
