Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
3. адзін: to have a million dollars мець мільён даляраў; not a ані', ніякі. 4. a few нёкалькі; a good many вёльмі шмат; a little крышку. 5. “a" звычайна ўжываецца пасьля: all of, many of, many, such, what: all of a size усё такбй самай велічыні; many a man шмат хто; such a такі; what a bore што за нуда. 6. y некатбрых зварбтах: twice a day двбйчы на дзень; once a week раз на тыдзень; one cent a piece па цэнце за штўку;
90 cents a dozen дзевянбста цэнтаў за тўзін. 7. нёхта; a Mr. Henry Green нёйкі спадар Гэнры Грын
aback labsek] adv. назад, тылам, узад, ззаду7о stand aback from трымацца ззаду, на адлёгласьці; to take aback зьбянтэжыць, засьпёць зьнянацку
abacus f'aebakas] n. 1. лічыльныя кбсткі, лічыльнікі pl. only. 2. Archit. абака f. (вёрхняя частка калёны)
abaft [ateft] prep, ззаду чагб, за чым. adv. Naut. ззаду карабля, на кармё; у бок кармы
abandon [a'bsendan] v.t. 1. пакідаць; адмаўляцца: to abandon a career naкі'нуць прафэсію; to abandon a custom адыйсьці' ад звычаю; to abandon one's home пакі'нуць (свой) дом.
2. адракацца; адмаўляцца; адступаць: to abandon one’s position адмбвіцца ад сваёй пазыцыі, перакананьня. 3. парываць; выракацца; пазбывацца: to abandon a habit пазбывацца звычкі. 4. аддавацца; упадаць: to abandon oneself to despair аддавацца рбспачы, упадаць у рбспач
n. 1. бестурббтнасьць f.: to dance with youthful abandon танцаваць з маладбй бестурббтнасьцю. 2. бесцырымбннасьць, нястрыманасьць f.
abandoned [atrendand] adj. 1. пакінуты. занядбаны. 2. нястрымны: abandoned laughter нястрымны сьмех. 3. распўсны
abandonment [a'bamdanmant] n. 1. naкіданьне n. 2. адступлёньне ад чагб; зрачэньне п.
abase [abeis] v.t. 1. паніжаць (рангам).
2. прыніжаць: to abase oneself прыніжацца; A man who betrays his country abases himself Чалавёк, які здраджвае сваймў краю, прыніжае самбга сябё
abasement [a'beismant] п. прыніжэньне л.; паніжэнызе рангам
abash [abaej] v. сарбміць; бянтэжыць: to be abashed еарбмецца; бянтэжыцца
abashment [abaejmant] n. засарбмленасьць, зьбянтэжанасьць f.
abate [abeit] v.i. сьцішацца, усьцішацца; сунімацца: The storm has abated Бўра сьцішылася
v.t. 1. сьцішаць; сунімаць: Aspirin abated his pain Асьпірын сьці'шыў ямў боль. 2. зьмяншаць; зьніжаць: abate a tax зьнізіць падатак. 3. Law касаваць; ануляваць
abatement [abeitmant] n. 1. спад -у т., зьмёншаньне п.; зьніжка f, зьніжэньне п.: abatement of the prices зьніжка цэнаў. 2. Law скасаваньне, ануляваньне п.
abb [aeb] n., Brit, утбк f. (y ткацтве)
abbacy ['aebasi] n., pl. -cies 1. абацтва, ігўменства n. 2. раён абб грамада, кіраваная абатам
abbess ['asbes] п. абатыса, ігўменьня f. abbey ['aebi] v.t. абацтва n., манастыр -a m. abbot j'aebat] n. абат -a, ігўмен -a m., кіраўнік манастыра
abbreviate [a'bri-.vieit] v. 1. скарачаць.
2 . скарачацца
abbreviation [a|bri:vi'ei/an] n. скарачэньне n. (слбва); скарбт -y m.
A.B.C. book лемантар, буквар -a m.
ABCs ^eibL'sLz] n. pl. 1. абэцэда f, альфабэт -y m. 2. пачаткбвыя вёды; acнбвы pl.: to master the ABC's of swimming апанаваць аснбвы плаваньня
abdicate ['sebdikeit] v. 1. абдыкаваць; адмаўляцца: The king abdicated his
throne Карбль адмбвіўся ад трбну.
2 . адыхбдзіць: Those who abdicate life socially, will soon abdicate from life itself Тыя, што адыхбдзяць ад грамадзкага жыцьця, хўтка адыйдуць ад самбга жыцыія
abdication [|aebdi'keijan] п. абдыкацыя t: адмаўлёньне ад пасады
abdomen ['aebdamanj n. 1. Anat., Zool. чэрава, брўха п:, жывібт -ата т. 2. брушная пбласьць f 3. брўшка (у члёністанбгіх) п.
abdominal [a?b'da:minal] adj. брушны: the abdominal muscles брушньія мўскулы
abdominous [aeb'dcEmmas] adj. брухаты, пузаты
abduce [aeb'du:s] v.t. адвбдзіць (уббк)
abducent [asb'du:sant] adj., Anat, адвбдны: abducent muscles адвбдныя мўскулы
abduct [aeb'dxkt] v.t. выкрадаць (асббу) abduction [геЬУлкўэп] n. выкраданьне n. abductor [aeb'dAktar] n. 1. выкрадальнік -a m. 2. адвбдны мўскул m.
abed [a'bed] adv. y лбжку
Abel ['eibal] n., Bibi. Абэль (2-гі сын Адама й Евы)
aberrance [ae'berans] n. адхілёньне (ад кірўнку, нбрмы, правіла)
aberrancy [reberansi] n. = aberrance
aberrant [eeberant] adj. адхілены ад нбрмы, ненармальны; няправільны: a rocket on an aberrant course ракёта адхілілася ад кўрсу: aberrant be havior ненармальныя павбдзіны п. ненармальніы -ага m., ненармальная f.
aberration |,aeba'reijan] n. 1. адхілёньне, ухілёньне п. (ад правільнага шляху ці кўрсў}: aberration of the mind замглёньне п. рбзуму. 2. адхілёньне п. (ад правіла. тыпу, стандарту). 3. Astron, абэрацыя f., адхілёньне n.: aberration of the needle адхілёньне магштнае стрэлкі
abet [a'bet] v.t. намаўляць, падбіваць. падбухтбрваць: to abet a crime падбухтбрыць да злачынства
abetment [a'betmant] n. падбіваньне; падбухтбрваньне; заахвбчваньне n.
abetter or abettor [a'betar] n. падбухтбрнік -a, падмбўнік -a m.; падбухтбрніца, падмбўніца f.
abeyance [a'beians] n. часбвая бязьдзёйнасьць f, часбвае неўжываньне п:. The custom was revived after an abeyance of several centuries Звычай быў аднбўлены пасьля нёкалькіх стагбдзьдзяў забыцьця
• in abeyance а) у часе прыпынёньня дзёйнасьці. б) Law у часе чаканьня закбннага ўласьніка
abhor [seb'ha:r] v.t. I. гідзіцца, брыдзіцца; ненавідзець: She abhors snakes Яна гідзіцца зьмёяў; to abhor cruelty мець агіду да лютасьці. 2. жахацца; уздрыгваць; калаціцца: to abhor the idea of war жахацца ад аднаё дўмкі пра вайнў
abhorrence [eeb'ha:rans] n. 1. агіда, нянавісьць f 2. штбсьці агіднае
abhorrent [ieb'hairant] adj. агідны. абрыдлы, гідкі; жахлівы: abhorrent conduct агідныя павбдзіны
• abhorrent to супярэчны, нязгбдны, несумяшчальны зь нёчым: abhorrent to nature супярэчны прырбдзе abidance [a'baidans] п. знахбджаньне n., abidance by прытрымваньне, выкбнваньне n:. The coach demanded abidance by the rules of the game Трэнэр патрабаваў прытрьімваньня правілаў гульні
abide [a'baid] v., abode or abided, abiding 1. цярпёць; вытрымваць. 2. прытрымвацца. падпарадкавацца; заставацца вёрным: Abide by your word Трымай сваё слбва
ability [аЫаЬ] n., pl. -ties 1. здбльнасьць, здатнасьць f.: the ability to think clearly здбльнасьць ясна дўмаць. 2. умёльства п„ талент -у т:. ability of a carpenter сталярскае умёльства
• abilities, pl. здбльнасьці; разумбвыя здбльнасьці: a man of abilities таленавіты чалавёк
abject j'aebdjekt] adj. 1. жаласны; мізэрны; уббгі: in abject poverty y мізэрнай бядбце. 2. нікчэмны, нягбдны: an abject flatterer нікчэмны лісьлівец. 3. нявбльніцкі: abject submission нявбльніцкае падпарадкаваньне abjection [eeb'dgekjan] п. прыніжэньне.
гнібёньне п.
abjuration [^bdja'reijan] п. адрачэньне пад прысягай
abjure [eeb'djur] v.t. 1. адракацца, зракацца, адмаўляцца: to abjure power адрачыся ад улады, зрачыся ўлады.
2. афіцьійна адступацца: to abjure one’s religion адстугпцца ад вёры
ablation [eeb'leijbn] п. 1. Surg. выдалёньне, выразаньне. адразаньне п. 2. Geol. размываньне, выпятрэньне (скалаў); знбшваньне п. (ледавікбў). 3. Aeron, знос пярэдняй часткі ракёты пры ўвахбдзе ў атмасфэру
ablaze [ableiz] adv. у пблымі, у агні adj. 1. бліскўчы; яркі, зыркі. 2. узбўджаны. распалены: to be ablaze палаць агнём, палымнёць, гарэць
able f'eibal] adj. 1. які можа, які' ўмёе to be able: быць у стане; магчы: Most little children are able to walk before they are able to talk Бальшыня малых дзяцёй мбгуць хадзі'ць ранёй як гаварыць; A cat is able to see in the dark Кот можа бачыць y цёмры. 2. здбльны, таленавіты; здатны: She is an able teacher Яна здатная настаўніца.
3. кваліфікаваны. спраўны: an able seaman спраўны марак
able-bodied ^eibal'bardid] adj. фізычна здатны; здарбвы, мбцны
ablet [‘aeblat] n. Zool. верхавбдка f.
abloom [a'blu:m] adv., adj. y цьвёце, y квёцені; квітнёючы, цьвітўчы
ablush [э'Ыл/І adv. пачырванёўшы, засарбмлена
adj. пачырванёлы
ablution [ablujan] n. 1. умываньне n.
2. абмываньне n. (рэліпйнае ачышчэньне)
ably ['eibli] adv. спрытна, спраўна; умёла
abnegate ['aebnijgeit] v.t. адмаўляць caбё; адмаўляцца, выракацца
abnegation [^bni'geijan] n. самаадрачэньне, адмаўлёньне; вырачэньне п.
abnormal [aeb'na:rmal] adj. ненармальны; нязвычайны, ненатуральны; анамальны; нетыпбвы, нестандартны
abnormality [|геЬпэ:г'тж1эН] п., pl. -ties 1. ненармальнасьць, анамальнасьць; нязвычнасьць f. 2. нязвычная рэч абб здарэньне
aboard [a'ba.rd] adv. 1. а) на карабёль (на бортў, на самалёт, цягні'к. б) на караблі' (на ббрцёр у самалёце: to go aboard a train сёсьці ў цягнік. 2. уздбўж (карабля ці бёрагу)
• All aboard! а) Усё сядаць! б) Гатбва! (усё сёлі)
abode I [a'boud] п. жытлб п.; сяліба f abode II [a'boud] v., p.t, p.p. of abide abolish [a'badif] v.t. касаваць, адмяняць: to abolish slavery скасаваць нявбльніцтва
abolishment [a'badi/mant] n. скасаваньне n.
abolition [jaeba'lijan] n. 1. касаваньне n. 2. Hist, скасаваньне нявбльніцтва нэграў
abolitionist [iseba'lijanist] n. прыхільнік скасаваньня: abolitionist theories of capital punishment тэбрыі прыхільнікаў скасаваньня кары сьмёрці. 2. Hist, абаліцыяніст -a т., прыхільнік скасаваньня нявбльніцтва нэграў
A-bomb ['eiba:m] п. атамная ббмба abominable [a'ba:minabal] adj. агідны, гідкі: the abominable odor of rotting garbage ап'дны смурбд гнілых адкідаў
abominate [a'ba:mineit] v.t. гідзіцца; адчуваць ап'ду; ненавідзець: to abominate unfairness ненаві'дзець несправядлівасьць. 2. не цярпёць, не вынбсіць: She abominates hot weather Яна ня цёрпіць гарачыні
abomination [э|Ьа:ті'пеі/эп] п. агі'да, апднасьць, мярзбта f
aboriginal ficeba'ridjanal] adj. пракавётны; тубыльчы
aborigine [aeba'ndjani] n. 1. аўтахтбн, абарыгён, пракавётнік -a m.; тубыілец -льца т., тубьілька f; тутэйшіы -ага т. 2. абарыгён -а т. (у Аўстраліі)
• aborigines pl. мясцбвая фаўна й флёра
abort [эФхгі] v.i. 1. неданасіць. спарані'ць; скі'нуць (пра жывёлінў). 2. Biol, спыні'цца ў разьвіцьці'; занікнуць.
3. сарвацца, ня ўдацца
v.t. 1. зрабі'ць аббрт, спарбн. 2. ня выканаць заданьня; не давёсьці да канца (дбсьлед, заданьне)
КНІГІ ОНЛАЙН
