• Газеты, часопісы і г.д.
  • Ангельска-беларускі слоўнік  Валентына Пашкевіч

    Ангельска-беларускі слоўнік

    Валентына Пашкевіч

    Выдавец: Зміцер Колас
    Памер: 1028с.
    Мінск 2006
    267.28 МБ
    
    expedition ^ekspa'di/an] n. 1. экспэдыцыя f. 2. спраўнае, хўткае дзёяньне: хўткасьць f
    
    expel [ik'spel] v.t. I. выпіхваць, выштурхбўваць. 2. выганяць; выключаць; выкідаць: to expel from school выключыць ca шкблы
    
    expend [ik'spend] v.t. выдаткбўваць (грбшы); траціць
    
    expenditure [ik'spendit/эг] n. 1. выдатіак -ку m. 2. уклад -у m.. затрата f. (часу, працы. стараньняў)
    
    expense [ik'spens] n. 1. кошт -у m.: at someone’s expense на чый-н. кошт, за чый-н. кошт; на чыё-н. грбшы. 2. выдатіак -ку т. 3. страта, цана f.
    
    • at the expense of his job цанбю сваё працы
    
    • expenses выдаткі (зьвязаныя з чым-н.)
    
    expensive [ik'spensiv] adj. каштбўны. дарагі
    
    expensively [ik'spensivli] adv. дбрага, багата, замбжна (жыць)
    
    experience [ik'spirians] n. 1. перажываньне п., выпадіак -ку т.; дбсьвед -у т:. a pleasant experience прыёмны дбсьвед. 2. спрактыкаванасьць,
    
    практыка, дасьвёдчанасьць. кваліфікацыя f.: to know by experience пераканацца на практыцы
    
    v.t. 1. дазнаваць, зазнаваць; перажываць, адчуваць: In life you experi­ence both joy and sorrow У жыцьці зазнаеш i радасьць i гбра
    
    experienced [ik'spirianst] adj. 1. дасьвёдчаны. 2. навўчаны дбсьведам абб практыкай. 3. спрактыкаваны; дасьвёдчаны
    
    experiment [ik'spenmant] n. 1. дбсьлед -у, экспэрымэнт -у т. 2. дасьлёдаваньне п.
    
    v.i. правбдзіць дбсьледы. дасьлёдаваць
    
    expert |'eksp3:rt] n. 1. знаівёц -ўца т.& f., знаўціа -ы т. & I, майстріа -ы т., экспэрт, спэцыяліст -а т.
    
    adj. высбкакваліфікаваны; спрактыкаваны, зь вялікімі вёдамі, дасьвёдчаны
    
    expertise [,eksp3:r'ti:z] п. вывучэньне, дасьлёдаваньне, экспэртыза f.
    
    expiate ['ekspieit] v.t. адкупляць (вінў, грэхў загладжваць, выкупляць (крыўду, вінў)
    
    expire [ik'spair] v.t. 1. канчацца (пра тэрмін). 2. паміраць. 3. выдыхаць (павётра)
    
    explain [ik'splein] v.t. 1. тлумачыць, вытлумачваць, растлумачваць. 2. даваць прычыну
    
    • explain oneself вытлумачыцца, апраўдацца
    
    explanation [^kspla'nei/an] n. 1. тлумачэньне. растлумачэньне п. 2. гўтарка f. (кабвыясьніць непаразумёньне)
    
    explanatory [ik'splaenetxri] adj. паясьняльны, тлумачальны
    
    explicable [ik'splikabal] adj. вытлумачальны, які мбжна вытлумачыць
    
    explicit [ik'splisit] adj. 1. ясны. выразны, дакладны (інфармацыя). 2. шчьіры. адкрыты (чалавёк)
    
    explode [ik'sploud] v.i. узрывацца; выбухаць (таксама сьмёхам)
    
    v.t. 1. узрываць. 2. падрываць (тэбрыю, памылкбвае дўманьне), раскрываць, дэмаскаваць (памылку)
    
    exploit j'ekspbit] п. адважны абб гераічны ўчынак, чын -у т.
    
    v.t. [ik'spbit] 1. здабываць (мінэралы з капальні). 2. выкарыстбўваць, эксплюатаваць
    
    exploration [|ekspla'reijan] п. адкрываньне, дасьлёдаваньне, вывёдваньне п.
    
    explore [ik'spb:r] v.t. 1. вывёдваць. 2. дасьлёдаваць
    
    explorer [ik'spb:rar] п. дасьлёднік -a m. explosion [ik'sploujsn] n. выбух -y m. (ббмбы. сьмёхў)
    
    explosive [ik'splousiv] adj. 1. выбухбвы (пра матэрыял, сілу). 2. запальчывы (характар). 3. Phon, выбухны (зычны)
    
    п. выбухбвы матэрыял
    
    exponent [ik'spounant] n. 1. тлумачальнік -a m., тлумач -a m. 2. узбр; прьіклад -у т.; сымбаліь -ю т. 3. Math, паказьнік ступёні
    
    export [ik'spairt] v.t. вывбзіць (гаварў экспартаваць
    
    п. ['ekspoirt] 1. экспартаваны прадўкт. 2. экспарт, вываз -у т.
    
    adj. экспартны
    
    expose [ik'spouz] v.t. 1. раскрываць, адкрываць, (раскбпкамі што-н.ў 2. выстаўляць (на небясьпёку, выпрабаваньне). 3. выстаўляць (напаказ). 4. раскрываць, выяўляць (змбвў), выкрываць (нягбднікаў 5. Phot, рабіць вытрымку
    
    exposition [^kspa'zi/sn] n. 1. выстаўка f. 2. паказ -у т., дакладнае апісаньне, растлумачаньне
    
    exposure [ik'spoujar] n. 1. выкрыцьцё, выяўлёньне (злачынца). 2. Photog. a) час насьвятлёньня, б) насьвятлёньне л. 3. від -у т.: a house with a sou­thern exposure дом зь відам на пбўдзень
    
    express [ik'spres] v.t. 1. выказваць (слбвамі). 2. выяўляць (радасьць),
    
    паказваць. 3. пасылаць ліст сьпёшнаіі тэрмінбвай дастаўкай
    
    adj. 1. ясны, выразны (жаданьнё). 2. спэцыяльны, наўмысны. 3. дакладны (кбпія). 4. тэрмінбвы; сьпёшны; хўткі: express train хўткі цягнік, экспрэс -a т.\ express delivery гэрмінбвая дастаўка (лісгбў); express highway аўтастрада для хўткае язды
    
    n. I. спэцыяльны пасланёц, кур’ёр -a т. & f 2. экспрэс -а т. (хўгкі цягнік, аўтббус)
    
    adv. экспрэсам, непасрэдна, прбста
    
    • express oneself выказвацца
    
    expressed [ik'sprest] adj. выказаны
    
    expression [ik'spre/an] n. 1. выказ -y m., растлумачэньне (плянў). 2. вьіраз -у m., слбва п., мбўны зварбт. 3. выказаньне, выяўлёньне п.: Д sigh is an expression of sadness У здых — выказаньне засмучэньня. 4. выраз -у m. (вачзіі. твару). 5. альгебраічны выраз. 6. экспрэсія f.
    
    • freedom of expression сваббда слбва
    
    expressionism [ik'sprefsinizam] п. экспрэсіяні'зм -у m., выяўлёнчасьць f.
    
    expressive [ik'spresiv] adj. 1. які выяўляе абб азначае што-н. 2. выразны: экспрэсіўны, пбўны пачуцьця; шматзначны
    
    expressly [ik'spresli] adv. 1. ясна, выразна; прбста. 2. спэцыяльна, наўмысна: She came expressly to see you Яна прыіішла спэцыяльна, каб пабачыцца з вамі
    
    expropriate [ik'sprouprieit] v.t. 1. адчужаць, адбіраць, канфіскаваць (маёмасьць). 2. экспрапрыяваць
    
    expropriation [ik^proupri'eijan] n. 1. адчужэньне п., экспрапрыяцыя f 2. канфіскацыя f., пазбаўлёньне ўласнасьці
    
    expulsion [ік'ярлі/ап] n. 1. выпуск, выпусканьне (павётра зь лёгкіх). 2. выгнаньне, выключэньне п. (са шкблы) expurgate j'ekspargeit] v.t. выкрэсьліваць. выкідаць непажаданыя мёсцы (у кнізё); вычышчаць
    
    exquisite [ik'skwizit] adj. 1. цудбўны, захапляльны. 2. вбстры, мбцны: ex­quisite joy вёльмі вялі'кая радасьць. 3. вёльмі дббры; надзвычайны, дасканалы (пра густ, манёры): an ex­quisite ear for music дасканалы музьічны слых
    
    extemporize [ik'stemparaiz] v. 1. імправізаваць (верш, мўзыку, танец). 2. рабіць на хўткую рукў
    
    extend [ik'stend] -v.t. 1. працягваць, падаваць (рукў). 2. падаўжаць (адпачынак): to extend a table рассўнуць стол. 3. павялі'чваць; пашыраць (уплыў, дзёйнасьць); разбудбўваць (дом). 4. даваць: to extend help даваць дапамбгу, дапамагаць
    
    v.i. 1. распасьцірацца; цягнўцца. 2. ббльшаць, павялічвацца. 3. сягаць
    
    extended [ik'stendid] adj. 1. вялікі; прастбрны; шырбкі. 2. даўгі, дбўгі, працяглы (візыт), падбўжаны. 3. рассўнуты, падбўжаны, пашыраны (стол)
    
    extensible [ik'stensabal] adj. 1. які мбжна высунуць, выцягнуць (напр. кіпці). 2. які мбжна рассўнуць, зрабіць даўжэйшым абб шырэйшым, расьцяжны
    
    extension [ik'sten/an] n. 1. працягнёньне п. (рукі), прадаўжэньне; падаўжэньне, пашырэньне п. (дарбгі). 2. прыбудбва f. (да будынку). 3. адтэрмінаваньне п., адтэрмінбўка f (часу ўплаты)
    
    • extension courses вячэрнія завбчныя кўрсы
    
    extension ladder драбіна з рухбмай надстаўкай
    
    extensive [ik'stensiv] adj. 1. вялікі; вялізны; шырбкі; прастбрны; далёкасяжны. 2. багаты на вынікі; які' шмат ахапляе
    
    extent [ik'stent] n. 1. працягласьць, адлёгласьць f.; прастбра f. 2. абшар; прастбр -у т. 3. ступёнь А; мёра fa to a great extent y значнай ступёні
    
    extenuate [ik'stenjueit] v.t. 1. зьмяншаць (вінў, памылку), зьмякчаць, часткб-
    
    ва апраўдваць. 2. аслабляць, зьмяншаць: extenuating circumstances абставіны, які'я аслабляюць, зьмяншаюць (вінў)
    
    exterior [ik'stiriar] n. 1. вбнкавы выгляд 2. вбнкавы бок, вбнкавая частка. 3. дзёя на вбльным павётры
    
    -adj. 1. вбнкавы, знадвбрны (дзьвёрыў зьнёшні: exterior influences вбнкавыя ўплывы. 2. Obsol. замёжны (справы), зьнёшні (палітыка)
    
    exterminate [ik'st3:rmineit] v.t. вынішчаць; вывбдзіць; звбдзіць (прусакбў) external [ik'st3:rnal] adj. 1. вбнкавы (супакбп); знадвбрны, навакбльны (сьвет): for external use only тблькі для вбнкавага ўжьітку {пра лек). 2. неглыббкі, павярхбўны. 3. замёжны, зьнёшні (гандаль)
    
    п. вбнкавы выгляд: to judge peo­ple by mere externals ацэньваць людзёй тблькі павбдле вбнкавага выгляду
    
    extinct [ik'stirjkt] adj. 1. вымерлы {зьвер}.
    
    2. патўхлы (вульканў згаслы, пагаслы (агбнь)
    
    extinction [ik'stigk/an] n. 1. гашэньне, згашэньне п. (сьвятла). 2. выміраньне п. 3. спынёньне, зьнішчэньне п.; каніёц -ца т.
    
    extinguish [ik'stirjgwiJ] v.t. 1. гасіць (агбнь, лямпу), тушьіць. 2. зьнішчаць, забіваць (надзёю). 3. зацьмяваць. 4. касаваць (правьі), рабіць няважным (прэтэнзіі)
    
    extinguisher [ik'stiggwijar] п. гасільнік -a m. (агню, сьвятла)
    
    extirpate ['ekstarpeit] v.t. 1. выкараняць, звбдзіць, вывбдзіць, зьнішчаць. 2. вырываць з кбранем
    
    extol [ik'stoul] or extoll v.t. усхваляць, узнбсіць да нёба
    
    extort [ik'sta:rt] v.t. 1. вымагаць, вымушаць (грбшы, абяцаньне). 2. абдзіраць; браць хабар
    
    extortion [ik'sta:r/an] n. 1. вымаганьне сілай ці пагрбзамі (грбшай, абяцаньня). 2. абдзіраньне, хабарніцтва
    
    extortionate lik'sta:r/anat] adj. 1. вымагальніцкі. 2. празьмёрна вялі'кі, занадта высбкі (пра цанў)
    
    extortioner [ik'sta:r/anar| or extortionist [ik'sta:rjanist] n. 1. вымагальнік -a m. 2.
    
    абдзіраліа -ы m. & f„ хабарнік -a m.
    
    extra ['ekstraj adj. ббльшы, лёпшы як звычайна; асаблівы; дадаткбвы, экстра: extra pay дадаткбвая плата n. 1. дадатіак -ку т. 2. спэцыяльнае выданьне газэты, дадатіак -ку т. adv. 1. дадаткбва. 2. незвычайна, асабліва: extra good quality асабліва дббрая якасьць; extra strong асабліва мбцны
    
    extract [ik'straekt] v.t. 1. вырываць (зуб), выцягваць; дабівацца (слбва праўды. прызнаньня). 2. здабываць (жалёза, вўгаль). 3. вымушаць pf. (доўг). 4. выціскаць (сок). 5. рабіць выцягі з кнігі, выбіраць прьіклады.
    
    6. Math, здабываць кбрань
    
    -п. j'ekstraskt] 1. урыівак -ўку т.. вьіцяг -у т. (з тэксгў). 2. экстракт -у т.
    
    extraction [rk'straekjanl n. 1. вырываньне n. 2. пахбджаньне n:. of Belarus(i)an extraction беларўскага пахбджаньня
    
    extradite j'ekstradait] v.t. выдаваць (злачынца другбіі дзяржаве)
    
    extradition ^ekstra'dijan] п. выдача, экстрадыцыя f.
    
    extraneous [ik'stremias] adj. чужы; які' прыйшбў звбнку; паббчны, вбнкавы: extraneous remark паббчная заўвага, якая не налёжыць да тэмы
    
    extraordinary [ik'stra:rdaneri] adj. 1. варты ўвагі, выдатны; незвычайны. 2. надзвычайны: an envoy extraordi­nary надзвычайны і паўнамбцны пасбл, пасланьнік -а т.
    
    extravagant [ik'strsevagant] adj. 1. марнатраўны, экстравагантны. 2. фантастычна абсўрдны; недарэчны; пераббльшаны; празьмёрна, занадта вялікі (пра цанў)