Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
v. [im'paekt] 1. мбцна ўціскаць. 2. удараць. 3. сутыкацца
impair [im'per] v.t. 1. шкбдзіць, пагаршаць (здарбўё); псаваць. 2. паслабляць
impairment [im'permant] n. 1. пагбршаньне, пашкбджаньне п. 2. перашкбда f
impalpability [im,paelpa'bilatil п. неадчувальнасьць, няўлбўнасьць f.
impalpable [іт'ржІрэЬэІ] adj. 1. неадчувальны (дбтыкам). 2. няўлбўны, ледзь прыкмётны (рбзьніца)
imparity [im'paerati] п. нярбўнасьць f.
impart [im'pa:rt] v.t. 1. дадаваць, надаваць: to impart an air of elegance to надаць чамў элегантны выгляд. 2. паведамляць. казаць. 3. перадаваць. надаваць
impartial Iim'pa:rjal] adj. бесстарбньні, аб’ектыўны, справядлівы
impartiality [im|pa:rji'aelatil п. бесстарбннасьць, аб’ектыўнасьць f.
impartially [im'pa:rfali] adv. бесстарбнна, аб’ектыўна
impassable [im'paesabal] adj. непрахбдны
impasse ['impaes] n. 1. тупік -a m.; безвыхбднае станбвішча. 2. тупік -a m. (вўліцы, дарбгі)
impassibility hmjpaesa'bilati] n. 1. неадчувальнасьць f. 2. няўразьлівасьць f.
impassible [im'psesabal] adj. 1. неадчувальны 2. няўразьлівы 3. абыякавы
impassioned lim'psejand] adj. палкі (пра прамбву). пбўны запалу
impassive [im'paesiv] adj. 1. абыякавы. апатычны. 2. неадчувальны, непрытбмны: The wounded soldier lay as impassive as if he were dead Паранены жаўнёр ляжаў непрытбмны. бьіццам мёртвы. 3. няўразьлівы. 4. безуважны
impatience [im'pei/ans] n. I. нецярплівасьць f.. нецярпёньне n. 2. няўсёдлівасьць, няўрымсьлівасьць, неўтаймаванасьць f
impatient [im'peijant] adj. 1. ненярплівы. 2. неспакбйны, імклівы (пра каня), неўтаймаваны
impeach [im'pi:tj] v.t. 1. ставіць пад сумнёў. 2. абвінавачваць. 3. абвяшчаць імгпчмэнт, вінаваціць у злачынстве на дзяржаўнай пасадзе
impeachment lim'prtjmant] n. 1. нагана, ганьбаваньне, абвінавачаньне п. 2. імш'чмэнт -у т.
impeccable [im'pekabal] adj. 1. беззаганны, бездакбрны. 2. беспамылкбвы, бясхібны; бязгрэшны
impede [im'pi:d] v.t. 1. перашкаджаць, замінаць чамў. 2. тармазіць, запавбльваць (pyx')
impediment [im'pedimant] n. 1. перашкбда f., затрымка f. 2. фізычны недахбп
impedimenta [im^edi'menta] n., pl. перашкбды
impel [im'pel] v.t. (-II-) 1. прымушаць, падганяць, паганяць. 2. рўхаць, пхаць; гнаць, прыганяць: The wind impelled the boat to shore Вёцер прыгнаў чбвен да бёрагу
impellent [im'pelant] adj. пабуджальны, які прымушае, падахвбчвае; рўхальны
п. рўхальная. пабуджальная сіла
impend [im'pend] v.i. 1. набліжацца, надыхбдзіць. 2. навісаць, пагражаць. 3. зьвісаць, навісаць
impending Lim'pendirj] adj. 1. які набліжаецца, надыхбдзіць. 2. пагражальны. 3. навіслы
impenetrability [imipenitra'bilsti] n. 1. непрахбднасьць f. 2. Phys, непранікальнасьць f.
impenetrable [im'penitrabal] adj. 1. непрахбдны (лес); непранікальны. 2. неўспрымальны да нбвага (чадавёк. рбзум). 3. недастўпны (рбзуму)
imperative [im*perativ] adj. неабхбдны; імпэратыўны, загадны
п. 1. загад, наказ -у т. 2. Gram, загадны лад
imperceptibility [|impar|Septa,bilati] n. 1. непрыкмётнасьць f. 2. нязначнасьць f.
imperceptible [pmpar'septabalj adj. непрыкмётны: нязначны
imperceptibly [pmpar'septabli] adv. няўзнак, непрыкмётна
imperceptive [^mpar'septiv] adj. неназіральны; неўспрымальны (чытач. пўбліка)
imperfect [im'psirfikt] adj. I. недасканалы; зь недахбпамі, дэфэктыўны. 2. няпбўны.
n. Gram, імпэрфэкт -a т.
imperfection [pmpar'fekjan] n. 1. недасканаласьць f. 2. хіба, загана f.; недахбп -у т.; дэфэкт -у т.
imperfective [^mpar'fektiv] n. Gram, imperfective aspect незакбнчанае трываньне
imperial [im'pirial] -adj. 1. імпэратарскі.
2 . імпэрскі 3. вялікасны, вёлічны; пышны, раскбшны
п. эспаньёлка f. (клінападббная барбдка)
imperial bushel брытанскі бўшаль (мёра ёмістасьці — 36,3 літра)
imperial gallon брытанскі галён (мёра ёмістасьці — 4,5 літра)
imperialism [im'piriailizam] п. імпэрыялізм -у m.
imperialist jim'piriahst] n. імпэрыяліст -a m.
adj. імпэрыялістычны
imperil [im'peral] v.t. ставіць пад небясьпёку, ствараць небясьпёку
imperious [im'pirias] adj. 1. уладны, уладарны, катэгарычны; пыхлівы, ганарысты. 2. неабхбдны, пільны, імпэратыўны
imperishability [im^enja'bilati] n. 1. непарўшнасьць, вёчнасьць I. 2. трываласьць f
imperishable [im'pen/abal] adj. 1. вёчны. непарўшны; незруйнавальны. 2. якл ня псуёцца
impersonal [іт'рзігзэпэі] adj. Gram, безасаббвы: аб'ектыўны, безінтэрэсбўны: an impersonal verb, sentence безасаббвы дзеяслбў, сказ
impersonally |іт'рз:гзэпэ1і] adv. безасаббва
impersonate [іт'рз:геэпей] v.t. 1. увасабляць. 2. адыгрываць рблю. 3. вы-
даваць сябё за кагб іншага; імітаваць
impersonation [im^a^san'eijan] n. 1. імітацыя t, падрабляньне пад кагбн. 2. увасаблёньне п., пэрсаніфікацыя f; тьш -у т.
impertinence [im'pairtanans] n. 1. нахабнасьць f; нахабства п., бесцырымбннасьць f 2. нахабны ўчынак, нахабныя слбвы. 3. недарэчнасьць, непашана f.
impertinent [im'psTtanant] adj. 1. грубіянскі, непачцівы, нахабна-задзірлівы: нахабны. 2. недарэчны, няслўшны
imperturbability [timpar|t3:rba'bilati] n. спакбйнасьць, абыякавасьць, непарўшнасьць f.
imperturbable ^impar'tsirbabal] adj. 1. непарўшны (пра спакбй). 2. спакбйны
impervious [im'p3:rvias] adj. I. непранікальны, непрапушчальны (пра матэрыял). 2. абыякавы, глухі (да дбвадаў ці парады)
impetuous [im'petjuas] adj. 1. імпэтны, няўпьінны, нестрыманы. 2. палкі, гарачы. безразважны, парывісты
impetuously [im'petfuasli] adv. 1. імпэтна, няўпынна. 2. парывіста, безразважна
impetus ['impatas] n., pl. -fuses I. імпэт, разгбн -y m.; парывістасьць f. 2. рўхаючая сі'ла; пабуджэньне п.. штуршібк -ка т., стымул -у т.
impious ['impias] adj. 1. бязббжны, бязббжніцкі. 2. паганскі. 3. нядббры, грэшны
impish ['impij] adj. як чарцяня, гульлі'вы, непасёдлівы, гарэзьлівы
implacable [im'plaekabal] adj. непрымірымы, няўмбльны (вбраг, нянавісьць)
implant [im'pleent] v.t. 1. усяляць, увбдзіць. укараняць (ідэі). 2. устаўляць (зўбы). 3. садзіць . 4. перасаджваць жывўю тканку
n. ['imptent] перасаджаная жывая тканка
implement ['implimant] n. 1. прылада f.; coll, прыладзьдзе л.; інструмэнт -a m. 2. србдак для дасягнёньня чагб-н. v.t. 1. выкбнваць, ажыцьцяўляць, укараняць, увбдзіць у жыцьцё. 2. забясьпёчваць прыладамі абд іншымі србдкамі
implementation [pmpliman'teifan] n. 1. ажыцьцяўлёньне, выкананьне, увядзёньне п.
implicate ['implikeit] v.t. ублытваць. умёшваць, уцягваць
implication [ртріі'кеі/эп] n. I. ублытаньне, умяшаньне п. 2. замёшанасьць, ублытанасьць f, саўдзёл -у т. 3. схаваны сэнс, намёк -у т.
implicit [im'plisit] adj. I. безумбўны, абсалютны. 2. схаваны, падразумяваны, недасказаны
implicitly ['implisitli] adv. 1. безумбўна.
2. прыхавана
implore [im'pb:r] v.t. умбльваць, маліць; прасі'ць. упрбшваць
imploring [im'pb:rig] adj. умбльны, упрашальны
imploringly [im'pbirrgli] adv. умбльна imply [im'plai] v.t. намякаць, нагадваць;
паказваць, азначаць, даваць зразумёць
impolite [iimpa'lait] adj. нявётлівы, грубіянскі
impolitely fpmpa'laitli] adv. нявётліва imponderable lim'pamdarabai] — adj. 1.
бязважкі. 2. няўлбўны
n. (часга pl.) нёшта няўлбўнае; невымёрнае, неспасьціжнае п.
import v.t. [im'pa:rt] 1. увбзіць, прывбзіць (тавары), імпартаваць. 2. азначаць, значыць: Her words imported a change of attitude Яё слбвы азначалі зьмёну стаўленьня. 3. быць важным, мець значэньне
п. ['impa:rt] 1. увбз, імпарт -у т. 2. значэньне п., сэнс -у т. 3. важнасьць f. importance [im'pa:rtans] п. важнасьць. значнасьць, вага f.
important [im'pa:rtant] adj. важны (справа, асбба); уплывбвы, аўтарытэтны
importation [pmparr'teifan] n.l. увбз (тавараў), імпартаваньне п. 2. імпартаваная рэч, імпарт -у т.
importunate [іт'рэдуэпэН adj. 1. дакўчлівы, неадчэпны, назбльны. 2. настбйлівы
importune [|impar'tu:n] v.t. дакучаць прбсьбамі, дамаганьнямі; назаляць, неадчэпна прасшь
importunity [pmpar'tumati] n., pl. -ties 1. настбйлівасьць (y дамаганьнях). 2. дакўчлівасьць (прдсьбаміу, неадчэпнасьць f
impose [im'pouz] v. 1. навязвацца. набівацца (на знаёмства). 2. абкладаць (падаткамі. штрафамі). 3. падсбўваць па-ашуканску
• impose on or upon a) выкарыстбўваць кагб-што. б) ашўкваць; махляваць
imposing [im'pouzip] adj. вёлічны, паважны з выгляду, імпазантны
impossibility [irri|pci:sa,bilati] n., pl. -ties 1. немагчымасьць f. 2. немагчымае n.
impossible [im'pa:sabal] adj. 1. немагчымы, невыканальны. 2. непраўдападббны. 3. нясьцёрпны. немагчымы (боль, гарачыня) п. немагчымае п.
impostor or imposter [im'pa:star] n. I. самазваніец -ца m., самазванка f. 2. ашуканіец -ца m.
imposture [im'pcrstjbr] n. ашуканства, круцёльства n.
impotence ['impatans] or impotency [-si] n. бясьсільле n., імпатэнцыя f.; бездапамбжнасьць f.
impotent ['impatant] adj. 1. бясьсільны; беспарадны, бездапамбжны. 2. імпатэнтны
impound [im'paund] v.t. 1. заганяць (жывёлу ў загарадзь), замыкаць 2. забіраць, канфіскаваць. 3. запрўджваць, загачваць (вадў)
impoverish [im'parvanf] v.t. 1. давбдзіць да бёднасьці. 2. спусташаць (глёбу)
3. абядняць, зьбядняць; рабіць нецікавым
impower [im'paur] v.t. гл. empower impracticable [im'praektikabal] adj. 1. невыканальны, незьдзяйсьняльны. 2. непадатлівы, упарты. 3. непрыдатны для ўжываньня
impractical [im'prsektikal] adj. непрактычны; малапрыдатны
imprecate I'imprakeit] v.t. 1. наклікаць (бядў, няшчасьце). 2. праклінаць
imprecation [^mpn'keijan] n. 1. накліканьне (бядьі. няшчасьця). 2. праклён -у т.
impregnable [im'pregnabal] adj. 1. непрыстўпны, дббра ўмацаваны (пра цьвярдыню). 2. непахісны (пра вёру) impregnate [im'pregneit] v.t. 1. апладняць. 2. насычаць; прасякаць. 3. абуджаць, выклікаць (дўмкіў натхняць impress I [im'pres] v.t. 1. рабі'ць уражаньне, уражваць. 2. замацбўваць (у памяці). 3. адбіваць, адціскаць, штэмпляваць. 4. націскаць на што n. ['impres] 1. адбітіак -ка т.; знак -у т. 2. штэмпеліь -я т. (адбітак) 3. уражаньне п.
impress II [im'pres] v.t. 1. рэквізаваць.
2 . сілай, прымўсам вэрбаваць (у вбііска)
КНІГІ ОНЛАЙН
