• Газеты, часопісы і г.д.
  • Ангельска-беларускі слоўнік  Валентына Пашкевіч

    Ангельска-беларускі слоўнік

    Валентына Пашкевіч

    Выдавец: Зміцер Колас
    Памер: 1028с.
    Мінск 2006
    267.28 МБ
    
    2. хісткі
    
    indeclinable [^ndi'klainabal] adj., Gram, нескланяльны
    
    indeed [in'di:d] adv. запраўды, сапраўды
    
    interj. сапраўды; няўжб
    
    indefatigability [pnd^faetigs'bilati] n. нястбмнасьць f.
    
    indefatigable [pndi’faetigabal] adj. нястбмны
    
    indefeasibility [|indilfi:za'bilati] n. неад’ёмнасьць f.
    
    indefeasible [|indi'fi:zabalj adj. неад’ёмны, які нёльга скасаваць або адмяшць
    
    indefinite [in'defanat] adj. I. неакрэсьлены; няясны; нявызначаны; няпэўны: it is yet indefinite усё гэта яшчэ няпэўнае. 2. неабмежаваны. 3. Gram, неазначальны: an indefinite pronoun неазначальны займёньнік
    
    indelible [in'delabal] adj. 1. нязмыўны, трывалы: indelible disgrace нязмыўная ганьба; an indelible ink нязмыўнае чарніла. 2. непазбыўны, незабыўны, глыббкі (пра ўражаньнё)
    
    indelicacy [m'delikasi] n., pl. -cies недалікатнасьць, нетактбўнасьць, бестактбўнасьць f
    
    indelicate [in'delikat] adj. 1. недалікатны, нетактбўны. 2. неадпавёдны; нясьціплы, няскромны
    
    indent [m'dent] v.t. 1. уціскаць, выціскаць, вызубляць (сякёру, нажніцыў. насякаць (напільнік) 2. рабі'ць адстўп (у тэксьцё)
    
    n. ['indent] I. знак -у т.. шчарбіна. зарўбіна. засёчка f. 2. выемка f.
    
    indentation [^nden'teijan] n. 1. вьіемка t, знак -y m., засёчка, зарўбка f. 2. абзац -y m.
    
    indented [m'dentad] adj. уціснуты, вьішчарблены, вызублены; зубчасты
    
    indention [m'denjan] n. 1. абзац. адстўп -у m., чырвбны радбк. 2. выемка I, знак -у т., засёчка, зарўбка f.; угнўтасьць f (дна бутэлькі)
    
    indenture [in'dentjar] п. пісанае пагаднёньне. кантракт -у т. (на працы. слўжбе)
    
    v.t. зьвязваць умбваю
    
    independence [pndi'pendans] п. незалёжнасьць, самастбйнасьць f.
    
    independent [^ndi'pendant] adj. 1. незалёжны, самастбйны. 2. матэрыяльна незалёжны
    
    indescribable Ipndi'skraibabal] adj. неапісальны, невыказны, невымбўны
    
    indestructible [pndi'strAktabal] adj. неразбуральны, незьнішчальны; непарўшны
    
    indeterminate [pndi'tarrmmat] adj. 1. нявызначаны; неакрэсьлены; няпэўны. 2. нявырашаны
    
    indetermination [|indi|t3:rmi'neijan] n. 1. нявызначанасьць, неакрэсьленасьйь 2. нявьірашанасьць t
    
    index ['mdeks] n., pl. -dexes or -dices 1. (ндэкс, паказьнік, паказальнік, сьпіс
    
    y m.; пералік -y m. 2. паказальнік -a m. (дарбгаў) 3. стрэлка f. (y прыладах). 4. Math, паказьнік -a m. (ступёні, кбраня)
    
    v.t. 1. ушсваць, запісваць, занбсіць (у сьпіс). 2. рабіць індэкс, пералік • the index finger указальны палец
    
    Indian ['mtiian] n. 1. індыянін -a. індзёіец -йца m., індыянка, індзёйка f:, індыяне, індзёйцы рі. (у Амэрыцы). 2. кбжная з мбваў амэрыканскіх індыянаў. 3. індыіец -йца т.; індыйка f.; індыйцы рі. (жыхары Індыі) adj. 1. індыянскі, індзёйскі 2. індыйскі
    
    indicate ['indikeit] v.t. 1. паказваць на што. 2. адзначаць; быць знакам ya­rd. 3. Med. паказваць на неабхбднасьць лячэньня, апэрацыі: In this case surgery is indicated У гэтым выпадку неабхбдная апэрацыя
    
    indication [pndi'keijan] n. 1. паказваньне n. 2. знак -y m., адзнака f.; прыкмёта f. 3. паказаньне n.; адлік -y m. (прылады)
    
    indicative [in'dikativ] adj. 1. паказальны 2. Gram, абвёсны: indicative mood абвёсны лад
    
    n. абвёсны лад
    
    indict [in'dait] v.t. абвінавачваць y судбвым парадку
    
    indictment [in'daitmant] n. абвінаваўчы акт, абвінавачаньне n.
    
    indifference [in'difrans] n. 1. абыякавасьць. 2. малаважнасьць f.
    
    indifferent [in'drfrant] adj. 1. абыякавы. 2. нэўтральны, бесстарбньні. 3. малаважны, няважны. 4. Chern., Electr. нэўтральны
    
    indigenous [in'didjanas] adj. 1. тубыльскі, тузёмны; мясцбвы. 2. прырбджаны, прырбдны
    
    indigestible [pndi'dgestabal] adj. цяжкастраўны, цяжкі для страўлёньня
    
    indigestion [pndi'djest/an] п. нястраўнасьць f.
    
    indigestive [jindi'djestiv] adj. нястраўны
    
    indignant jm'dignant] adj. абўраны indignation [pndig'nei/an] n. абурэньне n. indignity [in'dignati] n., pl. -ties прыніжэньне гбднасьці; абраза, зьнявага f.
    
    indirect [|inda'rekt] adj. 1. няпрбсты. абхбдны, вакбльны. 2. паббчны. 3. ухь лісты, уніклівы (адказ). 4. несумлённы, круцёльскі. 5. Gram, ускбсны: indirect object ускбснае дапаўнёньне
    
    indiscernible [|indi's3:rnabal] adj. нераспазнавальны, нябачны
    
    indiscreet [|indi'skri:t] adj. нясьціплы, няскрбмны, нетактбўны, неразважны
    
    indiscretion [|indi'skrejan] n. 1. нетактбўнасьць, нясьціпласьць; неразважнасьць f. 2. неразважлівы ўчынак^
    
    indiscriminate [jindi'skriminat] adj. 1. бязладны, зьмяшаны. 2. непераббрлівы, непатрабавальны
    
    indispensable [pndi'spensabal] adj. 1. неабхбдны: Air is indispensable to life Павётра неабхбднае для жыцьця. 2. абавязкбвы
    
    indispose Ipndi'spooz] v.t. 1. рабі'ць няздбльным, адбіраць у кагб ахвбту да чагб. 2. рабі'ць нездарбвым. 3. рабшь непрыдатным
    
    indisposed [|indi'spouzd] adj. 1. нездарбвы. 2. неахвбчы; нясхільны
    
    indisposition [in^ispa'zijan] n. 1. нездарбўе, недамаганьне п. 2. нежаданьне п., неахвбта f
    
    indisputable [^ndi'spjuitabal] adj. бясспрэчны; несумнёўны
    
    indissoluble [|indi'sa:ljabal] adj. нерастваральны, нераспушчальны: неразрьіўны, непарыўны; трывалы
    
    indistinct [,indi'stir)kt] adj. невыразны, няясны (здымак); an indistinct speech невыразнае вымаўлёньне
    
    indistinguishable [iindi'stnjgwi/abal] adj. нераспазнавальны, неадмётны
    
    indivertible [|indai'v3:rtabal] adj. няўхі'льны, немінўчы
    
    individual liindi'vidjual] n. I. асбба f„ індывідуум -a m. 2. асббны чалавёк (асбба, індывідуум), асббная рэч (штўка)
    
    adj. 1. асббны; адасбблены; своеасаблівы. 2. адзінбчны; паасббны individualism [pndi'vidjuailizam] п. інды-
    
    відуалізм -у т.
    
    individuality [iindiiVidgu'aelati] п. індывідуальнасьць, асбба f.
    
    individualize [pndi'vidjualaiz] v.t. 1. paбіць індывідуальным, надаваць адмённы, своеасаблівы характар. 2. дакладна, дэталёва вызначаць
    
    indivisibility [iind^vizs'bilati] п. непадзёльнасьць f.
    
    indivisible [^ndi'vizabal] adj. непадзёльны
    
    Indochinese [pndoujt/ai'nEz] adj. індакітайскі
    
    n. індакітаіец -йца m., індакітайка f. indocile [in'dcKsal] adj. 1. непакбрны;
    
    наравісты, натўрлівы, натўрысты, упарты. 2. цяжкі' для выхаваньня
    
    Indo-European [ііпбосуогэ'рЕэп] adj. індаэўрапёйскі
    
    indolence j'mdalans] п. лянбта f„ гультайства. абіббцтва п.
    
    indolent I'indalant] adj. 1. лянівы, гультаяваты, нядбалы. 2. Med. безбалёсны (пухлі'на), паўзўчы
    
    indomitable |in'da:matabal] adj. неўтаймбўны. неўтаймаваны; неадбльны, неперамбжны
    
    indomitably [in'daimatabli] adv. неўтаймбўна; нястрымна, неадбльна
    
    Indonesian [^ndou'nirjan] adj. інданэзійскі
    
    п. інданэзііец -йца т.
    
    indoor [рткЬт] adj. 1. які знахбдзіцца абб адбываецйа ў будынку, у памяшканьні: indoor tennis тэніс у залі. 2. хатні indoors [pn'dairz] adv. унутры (хаты), усярэдзіне; у хаце, дбма, удбма: to stay indoors сядзёць дбма, не выхбдзіць
    
    indorse [in'da:rs] v.t. гл. endorse indubitable [m'du:batabal| adj. несумнёўны, бясспрэчны, пэўны
    
    induce [in'du:s] v.t. 1. схіляць. прымушаць; заахвбчваць; уплываць, перакбнваць. 2. выклікаць што, прычы-
    
    няцца да чагд. 3. Electr. узбуджаць індукцыйны ток абб зарад. 4. рабі'ць выснбву шляхам індўкцыі
    
    inducement [m'du:smant] п. стымул -у т., падахвбчаньне п.
    
    induction [in'dAkJan] n. 1. індўкцыя f.
    
    -adj. індукцьшны
    
    • induction coil індукцыйная шпўля inductive [m'dAktiv] adj. Electr., Phys, індукцьшны
    
    indulge Im'dAldj] v.t. 1. дазваляць ca­de прыёмнасьць. 2. патураць, паблажліва ставіцца да кагб-чагб. 3. а) даваць вблю (сваі'м жаданьням). б) хаваць. пёсьціць у сэрцы (надзёю) v.i. 1. аддавацца сваі'м прыёмнасьцям. 2. дазваляць сабё: He indulges in tobacco Ен кўрыць
    
    indulgence [m'dAldjans] n. 1. паблажлівасьць f., патураньне n. 2. асалбда, раскбша f. 3. індульгёнцыя t, прывілёііі -ю т., ласка f 4. Commerce адтэрмінаваньне п. (плацяжў)
    
    indulgent [in'dAldjant] adj. паблажлівы. нястрбгі; непатрабавальны
    
    induration [^nda'reijan] n. 1. зацьвярдзёньне п. 2. зацьвярдзёлая маса 3. агрубёньне п., чэрствасьць, бяздўшнасьць f
    
    industrial [in'dAstrial] adj. прамыслбвы, індустрыйны: an industrial exhibi­tion прамыслбвая выстава
    
    industrialist [in'dAstrialist] n. 1. прамыслбівец -ўца m. 2. прамыслбвы раббчы
    
    industrialization [mjdAstriala'zeiJan] n. індустрыялізацыя f.
    
    industrial school рамёсная шкбла
    
    industrial union прамыслбвы прафсаюз
    
    industrious [in'dAstrias] adj. 1. працавіты, пільны; старанны, шчыры; руплівы. 2. вынахбдлівы
    
    industry ['indastri] n., pl. -tries 1. npaмыслбвасьць f. 2. галіна вытвбрчасьці, дзёйнасьці або гандлю. 3. працавітасьць, стараннасьць, руплівасьць f
    
    inedible [m'edabal] adj. неядбмы, непрыдатны для яды
    
    inedited [m'editad] adj. неадрэдагаваны ineffable [m'efabal] adj. невыказны, не-
    
    вымбўны
    
    ineffaceable ||ini'feisabal] adj. нязмыўны, трывалы: непазбыўны, незабыўны
    
    ineffective [^ni'fektiv] adj. 1. безвынікбвы, бескарысны, неэфэктыўны, нядзёйсны. 2. няспраўны, няздбльны. 3. неэфэктны
    
    ineffectual [|mi'fekt/ual] adj. бескарьісны бясплённы, марны, дарэмны
    
    inefficiency [|ini'fijansi] п. няспраўнасьць, непрадуктыўнасьць f
    
    inefficient [pni'fifant] adj. 1. непрадуктыўны, неэфэктыўны. 2. няспраўны
    
    ineligible [m'elidjabal] adj. непрыгбдны, неадпавёдны
    
    inept ji'nept] adj. 1. недарэчны. 2. дурны, бязглўзды, неразўмны. 3. нязграбны; нехлямяжы, непаварбтлівы
    
    inequality [pm'kwadati] n., pl. -ties нярбўнасьць, нераўнапраўнасьць f.
    
    inequitable [m'ekwatabal] adj. несправядлівы, няправільны
    
    inert [i'n3:rt] adj. 1. інэртны. 2. бязьдзёйны, пасіўны, вялы
    
    inertia [і'пз:гўэ] п. інэрцыя f.; інэртнасьць, бязьдзёйнасьць, пасіўнасьць f.
    
    inessential [|ini'senjal] adj. не неабхбдны, непатрэбны; неістбтны, няважны
    
    inevitable [in'evitabal] adj. немінўчы, непазьбёжны, няўхільны
    
    inexact [pnig'zaekt] adj. недакладны
    
    inexactitude [pnig^aektatuzd] n. недакладнасьць f.
    
    inexcusable [pnik'skjwzabal] adj. невыбачальны, непрабачальны; неапраўдальны (учынак)
    
    inexhaustible [|inig'za:stab31] adj. 1. невычарпальны, невычэрпны, багаты. 2. нястбмны
    
    inexorable [m'eksarabal] adj. няўмбльны, бязьлітасны; непахісны, нязлбмны
    
    inexpedience or -су [^nik'spizdians] n. немэтазгбднасьць, неадпавёднасьць f.