Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
instability [pnsta'bilati] n., pl. -ties 1. няўстбйлівасьць, хісткасьць f. 2. нясталасьць, зьмёнлівасьць f.
instable [m'steibal] adj. гл. unstable
install or instal [in'sta:!] v.t. 1. афіцыйна ўвбдзіць кагд на пасаду. 2. ставіць (машынуУ, усталёўваць (праграмуУ
3. правбдзіць (элёктрыку. агравальную сыстэмў)
installation [pnsta'leijan] n. I. уладжаньне п.; пабудбва f. 2. Tech, усталяваньне п., устанбўка f.
installment I [in'stadmant] n. 1. рата f. (дбўгуУ by installments y растэрмінбўку, на раты, на выплат. 2. паасббны вьіпуск; a story in six installments апавяданьне ў шасьці частках
installment II [in'stodmant] п. правядзёньне (элёктрыкГ), устаўленьне (машыны)
instance ['instans] n. 1. прыклад -у m.; вьіпадіак -ку m.: for instance прыкладам, напрыклад: in this instance у гэтым выпадку. 2. патрабаваньне п., прбсьба f.
instant ['instant] п. хвіліна, хвілінка f.; мбмант, мамэнт -у т.: He paused for an instant Ён затрымаўся на хвілінку; in an instant вбмірг, вббміргам; on the instant зараз жа
adj. 1. неадкладны, хўткі. 2. сьпёшны, гпльны
instantaneous [pnstan'teinias] adj. вокамгнённы, мамэнтальны
instantly ['instantli] adv. зараз жа, адразу ж
instead [in'sted] adv. узамён; (of) заміж, замёст: instead of this заміж гэтага
instep ['instep] n. пад’ём -y m. (нап) instigate ['instigeit] v.t. падбухтбрваць;
падбіваць; падгавбрваць; падвўчваць зрабіць што-н.
instigation [^nsti'geijan] n. 1. падбухтбрваньне. 2. стьімул -у, штуршібк -ка т., пабуджальная прычына
instigator ['mstigeitar] п. падбухтбрнік -a т.
instill or instil [in'stil] v.t. 1. (into) уліваць па крбплі. 2. паступбва навучаць, укараняць
instinct ['instigkt] n. 1. інстынкт -y m. 2. натуральная схі'льнасьць, талент -y m.
instinctive [m'stigktiv] adj. інстынктыўны
institute ['mstitu:t] v.t. 1. устанаўляць, усталёўваць; заснбўваць; увбдзіць n. 1. інстытўт -a т. 2. устанбва f.
institution fjinstr'tujan] n. 1. грамадзкая ўстанбва (шкбла, шпіталь), інстытўцыя f. 2. увёдзены закбн, звычай. 3. увбджаньне, заснбўваньне, устанаўлёньне п.
instruct [m'strAkt] v.t. 1. вучьіць, навучаць кагб чагб; трэніраваць, адукбўваць. 2. кіраваць. 3. інфармаваць. 4. тлумачыць
instruction [in'strAk/an] n. 1. навучаньне п., вёда, адукацыя f. 2. інстрўкцыя f.; правілы карыстаньня; загад -у т., дырэктыва f.
• instructions кірўючыя ўказаньні instructive [in'strAktiv] adj. павучальны, навучальны
instructor [in'strAktar] п. настаўнік -a m.; кіраўшк -a, інстрўктар -a m.
instrument ['mstramantj n. 1. інструмэнт -a m., прылада f. 2. прылада, србдіак -ку m. 3. Law праўны дакумэнт
instrumental [^nstra'mental] adj. 1. карьісны, спрыяльны: to be instrumental in дапамагчы ў чым-н. 2. інструмэнтальны (мўзыка). 3. інструмэнтальны (пра прыладьі): instrumental errors хібы прылады, інструмэнту п. Gram, а) твбрны склон. б) слбва ў твбрным склбне
insubordinate [^nsa'bairdanat] adj. непадпарадкаваны (уладзе); непаслухмяны, буяны
insubordination [^nsajbairdan'eijan] n. непадпарадкаваньне, непаслухмянства п.
insubstantial [pnsab'staenjal] adj. 1. нязначны. 2. беспадстаўны, негрунтбўны insufferable [m'sAfarabal] adj. нясьцёрпны, невынбсны
insufficient [pnsa'fijant] adj. недастаткбвы; неадпавёдны, незадавальняючы
insular ['insalarj adj. 1. астраўны. 2. адасбблены, асббны, ізаляваны (на вбстраве). 3. вўзкі; абмежаваны, недалёкі
insulate j'msaleit] v.t. ізаляваць insulation j|insa'leijan] n. ізаляцыя f. insulator ['msaleitar] n. ізалятар -a m.
insult [m'sAlt] v.t. 1. абражаць; зьневажаць; крыўдзіць. 2. атакаваць
n. j'msAlt] 1. абраза, крыўда, зьнявага t 2. Archaic напад -у т.
insuiter [m'sAltar] п. абражальнік, зьневажальнік -а т., абражальніца, зьневажальніца f.
insulting [m'sAltig] adj. зьняважлівы, абразьлівы
insurance [m'Jurans] n. I. страхбўка f., страхаваньне, забясьпёчаньне n:. life insurance страхаваньне жыцьця; social insurance сацыяльнае страхаваньне; unemployment insurance забясьпёчаньне на беспрацбўе. 2. страхавы ўзнос: insurance policy страхавы пбліс
insurant [m'/urant] п. застрахаваніы -ага т., застрахаваная f.
insure [m'Jur] v. 1. рабіць пэўным, забясьпёчваць, забясьпёчвацца. 2. застрахбўваціь (-ца)
insurer [in'/urar] п. страхбўшчык -a т., страхавая ўстанбва
insurgent [in'sazrdjant] п. паўстаніец -ца т.. бунтар -а т.
insurmountable ^nsar'mauntabal] adj. неадбльны (сон, цяжкасьць), неперамагальны
insurrection ^nsar'ekjan] п. паўстаньне п., бунт -у т.
insusceptible [^nsa'septabal] adj. неўспрымальны, нясхі'льны (да чагб), непадатлівы
intact [m'tsekt] adj. некранўты; цэлы, непашкбджаны
integral ['intigral] adj. 1. неаддзёльны; істбтны, вёльмі важны. 2. увёсь; суцэльны, цэлы. 3. Math, інтэгральны (вылічэньне, раўнаньне)
n. 1. цэласьць f., цэлы лік 2. Math, інтэграл -а т.
integrate ['intagreit] v.t. 1. аб’яднбўваць часткі ў цэлае. 2. увбдзіць інтэграцыю (расавую). 3. Math, інтэграваць, знахбдзіць інтэграл
integrity [in'tegrati] n. I. сумлённасьць, чэснасьць, шчырасьць, адкрытасьць, чысьціня f 2. суцэльнасьць, цэласнасьць f.
intellect [’mtalakt] n. 1. рбзум -y m., здбльнасьць чалавёка мысьліць, разважаць; інтэлёкт -у т. 2. высбкая інтэлігёнтнасьць; вялікія разумбвыя здбльнасьці: a man of intellect чалавёк з вялікімі разумбвымі здбльнасьцямі. 3. інтэлектуал -а т.: Skaryna was a great intellect of his time Скарына быў вялікім інтэлектуалам свайгб часу
intellectual fpntal'ektjual] adj. разумбвы. інтэлектуальны
п. інтэлектуал -а т.
intelligence [m'telidjans] n. 1. рбзум -у т.; кёмлівасьць. інтэлігёнтнасьць f.
2. вёстка, інфармацыя f 3. вывёдная слўжба, вывёдка, разьвёдка f.: intelligence agent вывёдны агент, вывёднік -а т.
intelligent [in'telidjant] adj. 1. разўмны, інтэлігёнтны. 2. кёмлівы; праніклівы intelligentsia [nn^eh'djentsia] п. інтэлігёнцыя f., інтэлігёнтіы -аў рі.
intelligibility linitebdja'bilati] n., pl. -ties зразумёласьць, яснасьць f.
intelligible [in'tebdjabal] adj. зразумёлы intemperance [in'temparans] n. 1. неўмеркаванасьць, нестрыманасьць f. 2. празьмёрнасьць f. 3. цяга да алькагблю
intemperate [m'temparat] adj. 1. неўмеркаваны; нястрыманы, нестрыманы. 2. сурбвы, люты (пра зімў, клімат).
3. схільны да п’янства
intend [in'tend] v. 1. мець намёр, намёрвацца, наважвацца: He may intend otherwise Ён мбжа мець іншы намёр; I didn’t intend to hurt you Я не хацёў спрычыніць вам боль (абб крьіўду). 2. прызначаць: That gift is
intended for you Гэты падарўнак прызначаны табё
intendant [in'tendant] n. кіраўнік, дырэктар -a т.
intended [m'tendid] adj. 1. заплянаваны, задўманы; намёраны; наўмысны.
2. бўдучы, прадбачаны
n., Informal нарачбніы -ага, сўджаніы -ага т., нарачбная, сўджаная t intense [m'tens] adj. 1. інтэнсіўны (пра жыцьцё). 2. напрўжаны. 3. вёльмі вялі'кі, вёльмі мбцны: intense happiness вёльмі вялі'кая радасьць; intense pain вёльмі мбцны боль intensification [mitensifi'keijan] п. узмацнёньне, узмбцненьне, памацнёньне п.; паббльшаньне п.
intensify [m'tensifar] v. 1. узмацняць. 2. мацнёць
intensifying [in'tensifang] adj. узмацняльны
intensity [in’tensati] n., pl. -ties l. інтэнсіўнасьць. напрўжанасьць f.; сіла f. 2. сіла, глыбіня f. (пачуцьця). 3. яркасьць f. (кблеру). 4. Phys, напрўжаньне п.
intensive [in'tensiv] adj. 1. інтэнсіўны, напрўжаны; узмбцнены: an intensive study of узмбцненае вывучэньне чагб-н. 2. Gram, узмацняльны (займёньнік')
intent I [rn'tent] n. 1. намёр -у т.: to (for) all intents and purposes фактычна, y існасьці. на самай справе. 2. значэньне п. 3. мэта f.
intent II [in'tent] adj. 1. пільны, уважлівы (пбзіркў засярбджаны, сканцэнтраваны (увага, праца). 2. напбрысты
intention [in'tenfan] n. 1. намёр -у т.; плян -у т.; мэта f 2. значаньне, значэньне п.
intentional [m'tenfanal] adj. сумысны. наўмысны; задўманы, з намёрам
intentionally [in'tenfanali] adv. сумысьля, сумысна, наўмысьля, наўмысна, знарбк
intently [in'tentli] adv. пільна; засярбджана, сканцэнтравана
inter [in't3:r] v.t. хаваць (памёрлага) interact [|intar'aekt] v.i. узаемадзёйнічань
n., esp. Brit. 1. антракт -y m. 2. npaмёжкавы час, прамёжкавая праца interaction [|intar'aekfan] n. узаемадзёяньне n.
interbreed [|intar'bri:d] v., -bred, -breeding скрыжбўваціь (-ца) (пра рбзныя парбды)
intercede [|intar'si:d] v.i. 1. хадайнічаць; (for) заступацца за кагб. 2. пасярэднічаць
interceder [pntar'srdar] п. застўпнік, хадайнік -а т.. абарбнціа -ы т:, застўпніца, хадайніца f.
intercept Ipntar'sept] v.t. 1. перахапляць (лісг, пасланца). 2. перасякаць.
3. затрымваць; пераймаць. 4. засьціць, засланяць саббю п. перахбп -у т.
interception [pntor'sepfan] n. 1. перахбпліваньне n. 2. падслухбўваньне n. (тэлефбн, радыё)
intercession l^ntar'se/on] п. застўпніцтва, хадайніцтва. пасярэдніцтва п.
intercessor [pntar'sesar] п. хадайнік, застўпнік -а т.
interchange (iintar'tjeindj] v. I. замяняцца, мяняцца між саббю. 2. абмёньваціь (-ца) (падарўнкамі). 3. зьмяняціь(-ца), чаргавацца
n. 1. перастанбўка f, перастаўленьне п. (лі'тараў у слбве). 2. абмён -у т. 3. Gram, чаргаваньне п., зьмёна f. interchangeable [iintar'tjemdjabal] adj.
узаёмазамяняльны
intercommunicate [iintarka'mjumikeit] v. наладжваць сўвязь, падтрымваць сўвязь
intercommunication |,intarka|mju:ni'keijan] n. знбсініы -аў pl. only, нутраная сўвязь
intercourse pintarkazrs] n. 1. знбсіны паміж людзьмі, дзяржавамі, абмён дўмкамі. 2. пблавая сўвязь
interdependence [|intardi'pendans] n. узаёмазалёжнасьць f.
interdict [pntar'dikt] v.t. 1. забараняць.
2. пазбаўляць права карыстаньня n. ['intardikt] афіцыйная забарбна interest ['mtrest] n. 1. зацікаўленасьць
f. 2. інтарэс -y m. 3. цікавасьць t: to have an interest цікавіцца, быць зацікаўленым. 4. частка (капіталу) у прадпрыёмстве. 5. прыбытіак -ку т., выгбда t; карысьць I: to look after one’s own interests дбаць аб сваіх інтарэсах, карысьці. 6. працэнты pl. (ад капіталў); працэнтная нбрма v.t.,v.i. 1 .цікавіціь (-ца) кагб interested ['mtrestidj adj. зацікаўлены interesting ['intrestip] adj. цікавы interestingly ['intrestiplij adv. цікава interfere [|in.tar'fir] v.i. 1. перашкаджаць.
КНІГІ ОНЛАЙН
