• Газеты, часопісы і г.д.
  • Ангельска-беларускі слоўнік  Валентына Пашкевіч

    Ангельска-беларускі слоўнік

    Валентына Пашкевіч

    Выдавец: Зміцер Колас
    Памер: 1028с.
    Мінск 2006
    267.28 МБ
    
    п. нёшта паббчнае, другараднага значэньня
    
    • incidental to а) уласьці'вы чамў. б) зьвязаны з чым
    
    incidentals паббчныя выдаткі
    
    incidentally [|insi'dentali] adv. 1. між іншым, дарэчы. 2. выпадкам, выпадкбва
    
    incinerate [m'sinareit] v.t. спальваць (на пбпел), спапяляць
    
    incineration [inisma'reijan] п. спальваньне, спапялёньне п.; крэмацыя f
    
    incinerator [in'sinareitar] n. 1. печ для спальваньня сьмёцьця. 2. печ для крэмацыі
    
    incipience [m'sipians] or incipiency [in'sipiansi] n., pl. -cies зачатіак -ку m.; пачаткбвая стадыя
    
    incipient [in'sipiant] adj. які пачынаецца, y пачаткбвай стадыі
    
    incise [in'saiz] v.t. 1. выразаць, выкрэсьліваць. 2. рабіць разьбў, выразаць гравюру
    
    incision [in'sijan] n. 1. разрэз, нарэз -у т. 2. нарэзваньне п., нарэзка f.
    
    incisive [in’saisiv] adj. прані'клівы; вбстры (крытыка, стыль), рэзкі
    
    incisor [in'saizar] п. разіёц -ца (зуб) т.
    
    incite [in'sait] v.t. пабуджаць, падахвбчваць; схіляць, стымуляваць; падвучаць; падбухтбрваць, намаўляць: He incited her to do this Ён падбухтбрыў яё зрабіць гэта
    
    incitement [m'saitmant] n. 1. стьімул -у т., пабуджальная прычына. 2. падбухтбрваньне, заахвбчваньне, стымуляваньне п.
    
    incivility [|insa'vilati] n., pl. -ties 1. непачцівасьць, недалікатнасьць, нявётлівасьць f. 2. грубіянства п., непавага f.
    
    inclement [in'klemant] adj. 1. сурбвы, бўрны (пра надвбр’е, клі'мат). 2. неміасэрны; стрбгі, сурбвы, люты (уладар)
    
    inclination [pnkli'nei/an] n. 1. схільнасьць f., нахіл -y m. 2. ахвбта, цяга f: inclination for music схільнасьць да мўзыкі. 3. схілёньне п. (галавы), 4. схіл, спад -у т. (даху), схон -у т.
    
    incline [in'klam] v.i. 1. быць схільным, гатбвым да чагб: I am inclined to think ... Я схільны дўмаць ... 2. схіляцца. нахіляцца. нахінацца. 3. спадаць, быць спадзістым
    
    v.t. 1. прыхіляць, перакбнваць. 2. схіляць, нагінаць (галавў). 3. нахіляць, рабіць нахіленым
    
    n. ['inklain] схон, схіл -у т. (гары), спад -у т. (даху); спадзістая павёрхня inclined [in'klaind] adj. 1. схільны, гатбвы: to feel inclined быць схільным, мець ахвбту. 2. спадзісты, нахілены; кбсы, касы; пад кутбм: in­clined plane нахільная рбўніца
    
    include [in'klu:d] v.t. I. зьмяшчаць y ca­de, займаць. 2. улучаць, улічаць: The price includes both house and furni­ture У цанў ўлўчаны дом i мэбля
    
    including [in'klu:dig] prep, улўчна, y тым лі'ку
    
    inclusion [in'klurjan] n. 1. улучэньне n.
    
    2. далучэньне n.
    
    inclusive [in'klu:siv] adj. 1. які ўлучае, зьмяшчае ў сабё. 2. які ахапляе ўсё, усеагўльны
    
    incognito [pnkazg'nrtou] adj., adv. інкбгніта, скрыта, тайна
    
    п. інкбгніта
    
    incognizable [in'kazgnizabal] adj. непазнавальны, недастўпны пазнаньню. які цяжка пазнаць
    
    incoherence [pnkou'hirans] or incohe­rency [|inkou'hiransi] n. 1. няскладнасьць, нязьвязнасьць; бязладнасьць f. 2. непасьлядбўнасьць f. 3. нястача злўчнасьці, адзінства
    
    incoherent [|inkou'hirant] adj. 1. разьяднаны, пазбаўлены адзінства. 2. нязьвязны, няскладны, бязладны
    
    incombustible [|inkam'bAstabal] adj. незгаральны; вбгнетрывалы
    
    п. неўзгаральнае, вбгнетрывалае рэчыва
    
    income ['іпклт] п. прыбьпіак -ку, дахбд -у т.
    
    income tax падахбдны падатак
    
    incoming ['п^клтід] adj. 1. які прьійдзе 2. які надыхбдзіць, настаё (пра час)
    
    п. прыхбд, надыхбд -у т.
    
    incomings прыбытіак -ку, дахбд -у т. incommensurable ^inka'men/arabal] adj.
    
    1. непараўнальны; несувымёрны. 2. Math, ірацыянальны (пра лі'кі)
    
    incommensurate [jinka'menfarat] adj. 1. непрапарцыйны. неадпавёдны. 2. несувымёрны
    
    incommode [|inka'moud] v.t. перашкаджаць ; прычыняць невыгбду; турбаваць, непакбіць: Will it incommode you if we open the window? Ці ня бўдзе вам перашкаджаць, калі мы адчынім вакнб?
    
    incommodious [iinka'moudias] adj. I. непрастбрны, цёсны. 2. невыгбдны, нязрўчны
    
    incommunicable [|inka'mju:nikabal] adj. неперадавальны, невыказны, невымбўны
    
    incommunicative [pika'mjuinakertiv] adj. нетаварыскі; негаваркі'; замкнёны, маўклівы, скрытны
    
    incompact [in'ka:mpaekt] adj. няшчыльны, ня сьціснуты шчыльна, некампактны
    
    incomparable [in'kuimparabal] adj. непараўнальны; надзвычайны
    
    incompatible [pnkam'paetabal] adj. 1. несумяшчальны; несупадальны. 2. нязгбдны з чым
    
    incompetence [in'ka:mpatans] n. 1. некваліфікаванасьць, няздатнасьць, некампэтэнтнасьць f. 2. неправаздбльнасьць f.
    
    incompetent [m'ka:mpatant] adj. 1. няўмёлы, няздбльны: недасьвёдчаны ў чым-н.; незнаёмы з чым-н.; некваліфікаваны; некампэтэнтны. 2. неправаздбльны.
    
    п. няўмёкіа -і т. & f.'. некампэтэнтніы -ага т.. некампэтэнтная f
    
    incomplete [^nkam'plrt] adj. няпбўны. незакбнчаны
    
    incomprehensible [in^aimpri'hensabal] adj. незразумёлы; загадкавы, дзіўны
    
    incomprehension Iin^o^pri'henjan] n. неразумёньне, незразумёньне n.
    
    incomprehensive [in|ka:mpri'hensiv] adj.
    
    1. які ня ўсё ўлучае, абмежаваны, няпбўны. 2. някёмлівы, няцямлівы (пра чалавёка)
    
    incompressibility j^nkamipresa'bilati] n. несьціскальнасьць f.
    
    incompressible [|inkam'presabal] adj. несьціскальны (вадкасьць)
    
    incomputable [pnkam'pjuaabal] adj. незьлічальны
    
    inconceivable [pnkan'sEvabal] adj. няўяўны; неверагбдны
    
    inconclusive [|inkan'klu:siv] adj. 1. непераканальны, незакбнчаны, непераканаўчы (пра абвінавачаньне). 2. які не вырашае чагб-н. сумнёўнага
    
    incondensable or incondensible
    
    [|inkan'densabal] adj. незгушчальны
    
    incongruity [|inkan'gru:ati] n., pl. -ties 1. недарэчнасьць, неадпавёднасьць f. 2. нязгбднасьць, непасьлядбўнасьць f.
    
    incongruous [m'kaajgruas] adj. 1. неадпавёдны; несумяшчальны, не да мёсца, недарэчны. 2. непасьлядбўны, нязгбдны, несуладны; нязладжаны
    
    inconsequent [in'ka:nsikwant] adj. 1. a) непасьлядбўны, нелягічны б) нязгбдны з агўльным характарам ці ўзбрам. 2. не да мёсца, не на тэму, які не датьічыць справы
    
    inconsiderable [|inkan'sidarabal] adj. нязначны, няважны
    
    inconsiderate jjinkan'sidarat] adj. 1. няўважны, няўважлівы 2. бяздўмны, неасьцярбжны
    
    inconsistency [^nkan'sistansi] n., pl. -cies
    
    1. нязгбднасьць, несуладнасьць f., paзыхбджаньне n. 2. непасьлядбўнасьць, зьмёнлівасьць f. 3. непасьлядбўны ўчынак
    
    inconsistent [|inkan'sistant] adj. 1. нязгбдны, супярэчлівы. 2. несуладны,
    
    нязладжаны; неаднарбдны, несуцэльны 3. непасьлядбўны, зьмёнлівы inconsolable [|inkan'soulabal] adj. несуцёшны
    
    inconspicuous [|inkan'spikjuas] adj. непрыкмётны, які не прыцягвае ўвагі
    
    inconspicuously [pnkan'spikjuasli] adv. няўзнак, непрыкмётна
    
    inconstant [in'ka:nstant] adj. нясталы; зьмённы, зьмёнлівы
    
    incontestable [jinkan'testabal] adj. бясспрэчны, несумнёўны, безумбўны
    
    incontinence [in'ka:ntanans] n. 1. нястрыманасьць, няўстрыманасьць f (асабліва палавая). 2. распўшчанасьць, амаральнасьць, разбэшчанасьць f 3. Med. неўстрыманьне натуральнага выдзялёньня (асабл. мачы) incontinent I [in'kirntanant] adj. 1. ня-
    
    стрыманы, нестрыманы. 2. распўшчаны, немаральны, разбэшчаны. 3. Med. як( цёрпіць на нетрыманьне (мачы)
    
    incontinent II [m'ka:ntanant] adv.
    
    адразу; зараз жа, неадкладна incontrovertible [|in|ka:ntra'vE:rtabal] adj.
    
    бясспрэчны, безумбўны, неаспрэчны
    
    inconvenience [|inkan'vi:nians] — n. I. невыгбда, нязрўчнасьць f. 2. клбпат -у т., турббта f.
    
    v.t. спрычыняць камў невыгбду;
    
    турбаваць, перашкаджаць
    
    inconvenient [|inkan'vi:niant] adj. невыгбдны, нязрўчны; турббтны, клапатлівы, цяжкі
    
    inconvincible [|inkan'vinsabal] adj. 1. непераканальны. 2. якбга немагчыма пераканаць
    
    incorporate [in'ka:rpareit] v. 1. улучаць, далучаціь (-ца), спалучаціь (ца). 2. утвараць карпарацыю. 3. прымаць у арганізацыю. 4. злучаць -adj. [m'kairparat] злўчаны; спалўчаны; зарэгістраваны (карпарацыя. таварыства)
    
    incorporated [in'kairpareitad] adj 1. зарэгістраваны карапарацыяй, задзінбча-
    
    ны (аб’ёднаны) y карпарацыю. 2. зьмяшаны, спалўчаны ў аднў масу абб рэчыва
    
    incorporation Ііпікэігрэ'геі/эп] n. I. аб’яднаньне, задзінбчаньне, зьліцьцё п.
    
    2. карпарацыя f.
    
    incorrect [pnka'rekt] adj. 1. няправільны. 2. неадпавёдны
    
    incorrigible [in'karridjabal] adj. непапраўны
    
    п. непапраўнае п.
    
    incorruptibility [|inkalrAptalbil3ti] п. непадкўпнасьць f.
    
    incorruptible [рткэ'глріэЬа!] adj. I. непадкўпны, сумлённы. 2. які не псуёцца, вёчнатрывалы: Diamonds are incorruptible Дыямэнты вечнатрывалыя
    
    increase v. [in'kri:s] 1. павялічваціь (ца). 2. узрастаць. 3. прыбываць
    
    n. ['irjkri:sj 1. павелічэньне п.. рост -у т. 2. размнажэньне п. 3. прыбытіак -ку, прырбст -у т. (жыхарства). 4. нашчадіак -ка т. & f.
    
    incredibility [in|kreda'bilati] n. 1. неверагбднасьць, неймавёрнасьць f. 2. неверагбднае п.
    
    incredible [in'kredabal] adj. неверагбдны, неймавёрны
    
    incredibly [in'kredablij adv. неверагбдна, неймавёрна
    
    incredulity [^nkra'dudati] п. недавёрлівасьць f.; недавёр -у т.
    
    incredulous [in'kredjalas] adj. недавёрлівы, скептычны
    
    increment ['igkramantj n. 1. павелічэньне п., рост -у т. 2. велічыня прырбсту. 3. Math., Comp, інкрэмэнт, прырбст -у т.
    
    incriminate [m'knmineit] v.t. абвінавачваць у злачынстве, інкрымінаваць
    
    incrust [m'krAst] v.t. 1. пакрываць цьвёрдым асадкам, скарынкаю, карбю ці шкарлупшкай. 2. інкруставаць
    
    incrustation [pnkrA'steiJan] n. 1. паўставаньне карьі, скарынкі. 2. кара, скарынка f., накіп -у т. 3. інкрустацыя f.
    
    incubate ['mkjabeit] v.t. 1. сядзёць на яйках. 2. вывбдзіць у інкубатарах (птушанят)
    
    incubation [^nkja'beijan] n. 1. вынбшваньне птушанят. 2. штўчнае вывбджаньне куранят у інкубатарах. 3. Med. інкубацыя f
    
    inculcate [іп'клікей] v.t. навучаць, укараняць
    
    incur [т'кз:г] v.t. -curred, -curring наклікаць, прыцягваць да сябё (непрыёмнасьці)
    
    incurable [in'kjorabal] adj. невылёчны
    
    incursion [in'ksrrjan] n. 1. раптбўны напад, уварваньне п., налёт -у т. 2. Geol. наступ -у т. (Mopa)
    
    indebted [m'detad] adj. вінаваты. вшны. вінен; у даўгў; абавязаны камў
    
    indecency [in'di:sansi] n., pl. -cies 1. непрыстбйнасьць. 2. нясьцшласьць, бессарбмнасьць f.
    
    indecent [in'di:sant] adj. 1. непрыстбйны, неналёжны. 2. нясьціплы, бессарбмны; брыдкі (пра слбвы), вульгарны
    
    indecision [^ndi'sijan] п. нерашўчасьць f., ваганьне n.
    
    indecisive [^ndi'saisiv] adj. 1. нерашўчы.