Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
inexpedient [(inik'spiidiant] adj. немэтазгбдны; неадпавёдны
inexpensive [|imk'spensiv] adj. недарагі, танны
inexperienced [pnik'spirianst] n. недасьвёдчаны, без практыкі
inexpert [in'eksp3:rt] adj. недасьвёдчаны, некваліфікаваны
inexpiable [m'ekspiabal] adj. 1. які немагчьіма выкупіць, загладзіць; невыкўпны. 2. няўмбльны; непрымірны
inexplicit [|inik'splisit] adj. невыразны, неакрэсьлены; няясна выказаны
inexplicable [.inik'splikabal] adj. невытлумачальны, незразумёлы, загадкавы
inexpressible [|inik'spresabal] adj. невыказны, невымбўны п. нёшта невыказнае
inexpressive [pnik'spresiv] adj. невыразны, безвьіразны; бяз выразу
inexpugnable ['inik'spAgnabal] adj. неперамбжны, неадбльны; непрыстўпны (для нападу)
inextinguishable [pnik'stiggwijabal] adj.
1. нязгасны, незгасальны (жаданьне. запал). 2. які немагчыма згасі'ць (агонь) абб спыніць (сьмех)
inextricable [pnik'stnkabal] adj. 1. які немагчыма разблытаць; вёльмі складаны, безнадзёйна заблытаны. 2. безвыхбдны
infallible [in'faelabal] adj. 1. неабмьільны. непамыльны, бясхібны. 2. надзёйны; пэўны; немінўчы: an infallible remedy надзёйны србдак
infamous I'mfamas] adj. 1. няслаўны, бясслаўны; з благбю славай, рэпутацыяй; публі'чна зьняслаўлены, зганьбаваны. 2. ганёбны; паскўдны, ап'дны. 3. Law пазбаўлены грамадзянскіх правбў; абмежаваны ў правбх
infamy ['infami] n., pl. -mies 1. ганьба, няслава f., благая слава. 2. пбдласьць, несумлённасьць f. 3. нізкі, ганёбны ўчынак
infancy ['infansi] n., pl. -cies I. раньняе малёнства, пара немаўляці. 2. раньняя стадыя, пачаткі разьвіцьця. 3. Law непаўналёцьце п.
infant ['infant] n. 1. немаўля п.; немаўлятка n., dim. 2. пачынальнік -а т. 3.
непаўналётніі -яга т., непаўналётняя f.
adj. 1. дзіцячы. 2. які' пачынае разьвівацца 3. непаўналётні
infantile ['infantail] adj. 1. дзіцячы, дзяціны. 2. як дзіця. 3. раньні, у раньняй стадыі разьвіцьця: infantile paralysis дзіцячы паралюш. поліяміэлі'т -у т.
infantilism [in'fenta|lizam] п. недаразьвіцьцё л., інфантылізм -у т.
infantry I'mfantri] n., pl.-tries пяхбта f.
infantryman ['infantriman] n., pl. -men пехацініец -ца, пяхбтнік, драб -a т.
infatuate [in'faetjueit] v.t. закрўчваць галавў; абуджаць гарачае каханьне
infatuated [in'faetjueitad] adj. закаханы да шалёнства
infatuation [пўаефі'еі/ап] п. сьляпбе захаплёньне, сьляпбе каханьне
infect [in'fekt] v.t. заражаць
infection [m'fekjan] n. 1. зараза f. 2. запалёньне, заражэньне n.
infectious Im'fek/as] adj. I. заразны, інфэкцыйны (хварбба. бактэрыя). 2. заразьлівы (сьмех)
infer |in'f3:r] (-rr-) v.t. рабіць выснбву, выснбўваць, абгрунтбўваць; вывбдзіць (рабіць выснбву). 2. падразумяваць
inference ['infarans] n. 1. раблёньне выснбваў, выснбўваньне п. 2. вывад -у т., выснбва f., заключэньне п.
inferential [|infa'renjal] adj. выведзены павбдле выснбвы
inferior [m'firiar] adj. 1. ніжэйшы (станам, рангам), падлёглы, падданы. 2. гбршага гатўнку; благі, гбршы; непаўнацэнны. 3. Print, падрадкбвы, падтэкставы
n. 1. падлёгліы, падданіы -ага т.. падлёглая, падданая f. 2. рэч гбршае якасьці
• inferior to а) ніжэйшы за кагб. б) не такі дббры. як хто, гбршы за кагб
inferiority [in|firi'a:rati] п. ніжэйшая ступёнь, гбршы гатўнак; непаўнавартасьць, ніжэйшасьць f.
• inferiority complex пачуцьцё непаўнавартаснасьці, кбмплекс ніжэйшасьці
infernal [infernal] adj. пякёльны; д'ябальскі
inferno [m'f3:rnou] n., pl. -nos пёкла n.
infertile [infertal] adj. 1. неўрадлівы, неўраджайны (пбле). 2. бясплбдны
infest fin'fest] v.t. нападаць вялікай кблькасьцяй, навадняць, кішэць: The waters were infested by sharks Мбра кішэла акўламі
infidel ['mfidal] n. бязббжнік -a m., бязббжніца f; атэіст -a m.; нявёрніы -ага m.. нявёрная f.
adj. 1. бязббжніцкі, атэістычны. 2. нявёрны
infidelity [|infi'delati] n., pl. -ties I. нявёрнасьць f, здрада f. 2. бязббжнасьць f, нявёр’е n. 3. вералбмства n.
infiltrate [m'filtreit] v. 1. пранікаць (npa вбрага)', прасбчвацца (npa вадў). 2. фільтраваць, прасбчваціь (-ца)
infinite ['mfinat] adj. 1. бязьмёжны, бяскбнцы, бяскрайні. 2. вёльмі вялікі. 3. Math, бесканёчны (дзесяткбвы дроб)
п. бязьмёжнасьць, бяскбнцасьць f.. бяскрайнасьць, бесканёчнасьць f
infinitival [iriifini'taival] adj. неазначальны, інфінітыўны
infinitive [in'fmativ] n., Gram, неазначальная фбрма, інфінітыіў -ва т.
infinity [m'fmati] n., pl. -ties I. бязьмёжнасьць, бяскрайнасьць f. 2. Math, бесканёчнасьць f.
infirm [inform] adj. 1. нядўжы, слабы, хвбры. 2. слабавбльны, слабахарактарны, нерашўчы. 3. нямбцны, хісткі, няўстбйлівы
v.t. скасбўваць (закбн, прывілён), рабіць неправамбцным
infirmary [infermari] n, pl. -ries 1. амбулятбрыя f. 2. ббльніца f, шпіталіь -ю т.
infirmity [infermati] n., pl. -ties 1. нядўжасьць, слабасьць f. 2. фізьічнае недамаганьне; хварббіа -ы f 3. маральная слабасьць, хіба, загана f.
inflame [m'fleim] v.t. I. запальваць; распаляць; узбуджаць, узьнімаць (натбўп). 2. Med. выклікаць запалёньне. 3. падпальваць
v.i. 1. узбуджацца, узрушацца. 2. Med. запаляцца (пра рану). 3. загарацца; успыхваць, успалыхваць
inflamed [m'fleimd] adj. Med. запалены. прыпўхлы, пачырванёлы (ад запалёньня)
inflammability [iniflasma'bdati] n. 1. запальнасьць, узгаральнасьць f. (рэчыва). 2. палкасьць; узбуджальнасьць f.
inflammable [in'flcemabal] adj. 1. запальны, узгаральны. 2. лёгка ўзбуджальны
inflammation [jinfla'meijan] n. 1. Med. запалёньне n. 2. запальваньне, загараньне п.
inflate [m'fleit] v.t. 1. надзімаць (павётрам). 2. надзімацца, напінацца (ад важнасьці). 3. наганяць цэны
inflated [in'fleitad] adj. 1. надзьмўты (павётрам). 2. напышлівы. 3. узьняты, нагнаны, павялічаны (цэны)
inflation [m'fleijan] n. 1. інфляцыя f. 2. надзіманьне n.
inflect [m'flekt] v.t. 1. гнуць; згінаць, угінаць. 2. мяняць тон абб вышыню гбласу. 3. Gram, мяняць канчатак слбва, скланяць абб спрагаць
inflection [in'flekjan] n. 1. інтанацыя (гбласў) 2. Gram, зьмёна канчаткаў у слбве (скланёньне абб спражэньне). 3. згінаньне, выгінаньне п. 4. выгін выгіб -у т.
inflective [m'flektiv] adj. 1. гнўткі. 2. Gram, зьмённы: inflective wordзьмённае слбва
inflexible [m'fleksabal] adj. 1. непахісны, нязлбмны. 2. нягнўткі, незгінальны
inflict [in'flikt] v.t. 1. нанбсіць (удар); спрычыняць (боль). 2. навязваць; навязвацца, набівацца
• inflict a penalty пакараць; накласьці пакараньне
inflow j'mflou] п. наплыіў -ву, прытбк -у, прыплыіў -ву т.: inflow of capital прытбк капіталу
influence ['mfluans] n. 1. уплыіў -ву m., узьдзёяньне л. 2. чалавёк з уплывам.
3 . Electr. індўкцыя f
v.t. уплываць, узьдзёйнічаць. рабшь уплыў
influential [(influ'enjal] adj. уплывбвы
influenza [pnflu'enza] n. грып -y m., інфлюэнца m.
influx ['inflAks] n. 1. наплыіў -ву m. 2. вўсьце n., утбка f. (ракі)
inform [inform] v.t. 1. паведамляць, давбдзіць да вёдама, інфармаваць. 2. натхняць
informal [informal] adj. 1. нефармальны; неафіцыйны; без датрыманьня фармальнасьцяў. 2. прбсты, вбльны; штодзённы (пра вбпраткў). 3. гутаркбвы, размбўны. нелітаратўрны (слбва)
informality [infor'maslati] n., pl. -ties 1. неафіцьійнасьць f. 2. бесцырымбннасьць f.
informant [informant] n. інфарматар -a m. (асбба)
information [^nfar'mei/an] n. 1. паведамлёньне n., інфармацыя f. 2. вёда £; факты pl.; вёстка f. 3. інфармацыйнае бюрб
informer [informar] n. данбсчык -a m., данбсчыца f.
infraction [m'fraekjan] n. 1. парушэньне закбну абб абавязаньня. 2. надлбм кбсьці
infrastructure [|infra'strAktJar] п. інфраструктўра f.
infrequent [m'frirkwant] adj. нячасты, рэдкі
infrequently [m'frirkwantli] adv. нячаста, рэдка
infringe [in'frindj] v.t. 1. парушаць (закбн, абяцаньне, аўтарскія правы). 2. (upon) парушаць чыё-н. правы
infringement [m'frmdjmant] n. парушэньне п.
infuriate [m'fjorieit] v.t. мбцна ўзлаваць, разыбшыць, разьлютаваць
adj. узлаваны, узвар’яваны; разьюшаны, разьлютаваны
infuse [rn'fjurz] v.t. I. уліваць, дадаваць (адвагі). 2. натхняць. 3. заварваць. запарваць (гарбату)
infusible [in'fjurzabal] adj. няплаўкі (мэтал), нераставаральны, нераспушчальны
ingenious [m'djirnias] adj. 1. разўмны, спрытны, вынахбдлівы. 2. вынахбдліва, па-майстэрску сплянаваны, зрбблены
ingenuity [iindja'nurati] n., pl. -ties 1. вынахбдлівасьць f. 2. вынахбдка f., вынахбдзтва n.
ingenuous [m'djenjuas] adj. 1. адкрыты, шчьіры. 2. прбсты: натуральны; нявшны
ingot ['iggat] п. зьлітіак -ка, брусібк -ка т. (зблатау. ingot steel літая сталь
ingrained [in'gremd] adj. глыбака ўкарэнены
ingrate ['mgreit] п. няўдзячны чалавёк
ingratiate [in'greijireit] v.t. убівацца ў ласку
ingratitude [m'grastaturd] п. няўдзячнасьць f.
ingredient [m'grirdiant] n. складнік -y m., інгрэдыёнт -y m. (злучэньня абб сўмесі)
inhabit [in'heebat] v.t. жыць, насяляць; пражываць
inhabitable [in'haebatabal] adj. прыдатны для жыльля; жылы
inhabitant [in'h«batant] n. жыхар -a m., жыхарка f.
inhabitation [injiaebi'teifan] n. 1. пражываньне n. 2. Obsol. жыльлё, жытлб n.
inhalant lin'heilant] n. 1. лек для інгаляцыі. 2. інгалятар
inhalation [^nha'leijan] n. 1. удыханьне n., інгаляцыя f. 2. рэчыва для ўдыханьня
inhale [in'heil] v.t. удыхаць, зацягвацца (пры курэньні)
inhaler [in'heilsr] n. 1. інгалятар -a m., удыхальнік -a m. 2. пацыёнт, якбму рббіцца інгаляцыя
inhere [m'hir] v.i. (in) быць уласьцівым, неад’ёмным
inherent [in'hirant] adj. уласьцівы; прырбдны, прырбджаны
inherit [in'herat] v.t. атрымаць y спадчыну
v.i. быць спадкаёмцам
inheritable [in'heratabal] adj. 1. спадчынны. 2. які мае права на спадчыну
inheritance [m'heratans] n. 1. спадчыннасьць f. 2. права на спадчыну. 3. спадчына f., спадкі рі.
inheritor [in'heratar] п. спадкаёмціа -ы т., настўпнік -а т.
inhibit [m'hibat] v.t. 1. стрымваць. перашкаджаць, не дазваляць, не дапускаць. 2. забараняць
inhospitable [|inha:'spitabal] adj. негасьці'нны
inhuman [in'hju:man] adj. 1. бесчалавёчны, люты; бязьлітасны. 2. нялюдзкі, нечалавёчы: inhuman powers of endurance нечалавёчыя сілы вытрываласьці
КНІГІ ОНЛАЙН
