Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
2. мяшацца: Don’t interfere in his affairs He мяшайся ў ягбныя справы.
3. умёшвацца: to interfere with health шкбдзіць здарбўю
interference [|intar'ftrans] n. 1. перашкаджаньне, умёшваньне n. 2. перашкбда, замінка f. 3. Phys, інтэрфэрэнцыя f. (хваляў гукавых. сьветлавых)
interfuse [lintarlfju:z] v. I. перамёшваціь (-ца). 2. пранікаць: прахбдзіць праз што. 3. зьмёшваціь (-ца), сплаўляціь (-ца)
interim ['interim] adj. часбвы; прамёжны, прамёжкавы
n. 1. міжчасьсе п. 2. прамёжак часу interior [in'tiriar] n. I. нутрб n.; інтэр’ёр (дбму, памёшканьня). 2. нутраныя вббласьці краю. глыббкі тыл. 3. нутраныя справы дзяржавы
adj. 1. нутраны (і пра палітыку); аддалены ад мбра абб мяжы. 2. асабісты, таёмны. 3. разумбвы, духбўны
interject [iintar'djekt] v.t. устаўляць (заўвагу), укідаць (слбва)
interjection [pntar'djek/anl n. 1. вбкліч, вбклік, вбкрык -у т. 2. Gram, выклі'чнік -а т. 3. устаўляньне (слбва).
4 . устаўленыя слбвы; заўвага f.
interlace [pntar'leis] v.t. пераплятаць, сплятаць
v.i. пераплятацца, сплятацца
interlacement [pntarteismant] n. 1. nepaплятаньне, перапляцёньне n. 2. сплятаньне, спляцёньне n.
interlock [|intar'la:k] v.t., v.i 1. счапляць, злучаць. 2. счапляцца. злучацца
interlude ['mtarlu:d] n. 1. прамёжіак -ку, перапыніак -у т. 2. прамёжкавы эпізбд. 3. Mus. інтэрлюдыя f.
v.i. перапыняць, перарываць
intermarry [^ntarinaeri] v.i. 1. зрадняцца, парадняцца праз шлюб. 2. зьмёшвацца праз шліббы (рэлігійна, расава)
intermediary [^nter'mkdieri] n., pl.-aries 1. пасярэднік -а т., пасярэдніца f 2. прамёжная фбрма абб стадыя adj. 1. пасярэдніцкі 2. прамёжны
intermediate [|intar'mi:diat] adj. прамёжны, прамёжкавы; які ёсьць паміж n. 1. прамёжіак -ку т. 2. пасярэднік -а т.
v.i. [ptar'mcdieit] быць пасярэднікам, пасярэднічаць
interminable [m'tsrrminabal] adj. бяскбнцы, няспынны, бязьмёжны, неабсяжны
intermingle [pntar'mirjgel] v. зьмёшваціь (-ца), перамёшваціь(-ца) (у кампаніі) intermission f^ntar'mijanl n. 1. перапыніак -ку т., паўза f., антракт -у т. 2. супыніак -ку т.
intermit [iintar'mit] v. спыняціь (-ца), перапыняціь (-ца); перарываціь (-ца )
intermittent [|intar'mitant] adj. перамёжны, зь перапынкамі
intern I [intern] v.t. інтэрнаваць
п. інтэрнаваніы -ага т.
intern II ['int3:rn] п. інтэрн, стажбр -a т. internal [internal] adj. нутраны: internal-combustion engine рухавік нутранбга згараньня
• internals нутраныя брганы (цёла) international jptar'nsejanal] adj. міжнарбдны, шматнацыянальны, інтэрнацыянальны
internecine [|intar'ni:san] adj. 1. міжусббны 2. заббйчы, зьнішчальны, вынішчальны
Internet ['internet] п. інтэрнэт -у т.
interplay ['mtarplei] п. узаемадзёяньне п., узаемаўплыіў -ву т.
v.i. узаемадзёяць, узаемаўплываць interpose [|intar'pouz] v. 1. устаўляць, укладаць, усбўваць, укідаць (слбва). 2. ставіць паміж. 3. перарываць. 4. умёшвацца (у гўтарку)
interpret [interpret] v.t. 1. тлумачыць, растлумачваць; інтэрпрэтаваць. 2. ператлумачваць. 3. перакладаць (вўсна). 4. разумёць: We interpret your silence as consent Тваё маўчаньне мы разумёем як згбду
interpretation [in^sirpn'terjan] n. 1. тлумачэньне сэнсу; інтэрпрэтацыя f. 2. растлумачваньне, вўснае перакладаньне п.
interpreter [mterpritar] n. 1. тлумачальнік, інтэрпрэтатар -а т. 2. вўсны перакладчык
interrelation [|interi'leifan] п. узаёмадачынёньне п., узаёмасўвязь f., аднбсіны pl. only, суаднбсіны pl. only
interrogate [m'teregeit] v.t. пытаць, дапытваць; распытваць
interrogation [in^ere'gei/en] n. 1. дапьітваньне п., дбпыт -у т. 2. пытаньне: interrogation (question) mark пьь тальнік
interrogative [^nta'rargetiv] adj. 1. пытальны. 2. дапытлівы: an interrogative look дапытлівы пбзірк
interrupt [^ntetept] v.t. 1. перарываць; перапыняць. 2. перашкаджаць, замінаць. 3. умёшвацца (у гўтаркў)
interrupted [jinteteptid] adj. перарывісты, зь перарывамі
interruption [jinta'rApJen] n. 1. перарываньне, перапыняньне п. 2. супыніак -ку т.: without interruption без супынку, бесьперапынна. 3. перашкбда f. 4. перапыніак -ку т.
intersect [|inter'sekt] v.t. перасякаць
v.i. перасякацца
intersection [intar'sekjen] n. перасячэньне, скрыжаваньне n.
intersperse [|intar'sp3.rs] v.t. 1. рассыпаць, раскідаць. 2. перасыпаць. 3. раб(ць разнастайным
interstellar [(intar'stelsr] adj. міжзбрны intertribal [^ntar'traibal] adj. міжпля-
мённы
intertwine [|intar'twain] v. сплятаць, neраплятаць; сплятацца, пераплятацца intertwist [pntar'twist] v. I. зьвіваць.
скрўчваць; віць. 2. зьвівацца, скрўчвацца
interurban [^ntar'sirban] adj. міжгарбдні (аўтббус, чыгўнка)
interval ['interval] n. 1. прамёжіак -ку m. (часу абб адлёгласьці). 2. esp. Вг. перапыніак -ку т. (утэатры). 3. Mus. інтэрвал -у m.: at intervals час ад часу; час-часам; калі-нікалі; дзе-нідзё intervene [,intar'vi:n] v.i. заступацца;
умёшвацца; пасярэднічаць
intervention [pntar'venjan] п. умяшаньне п.; інтэрвэнцыя f.
interview ['mtarvju:] n. 1. інтэрвію, indecl. 2. сустрэча f.; гўтарка f.
v.t. браць інтэрвію
interweave [iintar'wiiv] v., -wove or weaved, -woven 1. ператыкаць, neраплятайь. 2. мбцна злучаць, перамёшваць разам: to interweave truth with fiction перамяшаць праўду з выдумкай
interzonal [|intar'zounal] adj. міжзбнны (гандаль, pyx)
intestinal [in'testinal] adj. кішэчны
intestine [in'testin] n. кшікі pL: large (small) intestine тбўстая (тбнкая) кішка.
intimacy ['intamasi] n., pl. -cies блізкасьць f., блізкія дачынёньні, аднбсіны, інтымнасьць f.
intimate I ['mtamat] adj. I. дббра знаёмы; блізкі, сябрбўскі, сардэчны (пра сябра) 2. грунтбўны (пра вёды). 3. глыббка асабісты, патаёмны. запавётны, інтымны
п. блізкі сябра абб партнэр
intimate II ['in tameit] v.t. 1. рабіць намі'нку 2. паведамляць, абвяшчаць
intimation [^пГэ'теіўэп] п. 1. намшіак ку, намёк -у т., намінка f. 2. паведам п.
intimidate [in'timideit] v.t. 1. палбхаць, пужаць. 2. запалбхваць; застрашваць
intimidation [m|timi'deijan] n. 1. запалбхваньне, застрашваньне п. 2. запалбханасьць f (сган)
into ['intu:, перад зычнымі часта 'mta] prep.l.y: turn into ... ператвараць y
Come into the house Зайдзі ў xaту. 2. на: divided into three parts naдзёлены на тры часткі: 5 into 30 is 6 30 падзялі'ць на 5 раўняецца шасыв' intolerable [in'todarabal] adj. нясьцёрпны intolerance [in'tadarans] n. нецярпімасьць, неталерантнасьць f.
intolerant [m'tadarant] adj. нецярпімы, неталерантны
intonation [pnta'neijan] n. інтанацыя f. intone [in'toun] v.t. 1. чытаць, рэцытаваць нарасьпёў. 2. інтанаваць
intoxicant I m'ta:ksikant| n. I. сьпіртны напбй. 2. ап’яняльнае рэчыва
intoxicate [m'ta:ksikeit] v.t. I. ап’яняць; адурманьваць. 2. узбуджаць
intoxicated [in'taiksikeitad] adj. I. п’яны, адурманены 2. мбцна ўзбўджаны
intoxicating Im'taiksikeitnj] adj. 1. ап'яняльны. 2. узбуджальны (србдак) intoxication [in|ta:ksi'keijan] n. 1. ап'янёньне n. 2. вялі'кая ўзбўджанасьць. 3. атручэньне п.
intractable [m'treektabal] adj. непадатлівы, упарты, упбрысты
intransitive [in'trasnsativ] adj., Gram, неперахбдны.
n. неперахбдны дзеяслбў intrepid [in'trepid] adj. бясстрашны, адважны, сьмёлы
intrepidity [|intre'pidati] п. бясстрашнасьць, адважнасьць, сьмёласьць f.
intricacy ['mtnkasi] n., pl. -cies заблытанасьць f., незразумёласьць, ускладненасьць f.
intricate ['mtnkat] adj. 1. заблытаны, складаны. 2. цяжкі для зразумёньня intrigue ['intrirg] n. 1. тайныя падкбпы, інтрыга f. 2. патаёмная люббўная сўвязь. 3. сюжэтная лінія ў драматычным твбры
v.i. [in'tri:g] 1. інтрыгаваць, вёсьці інтрьігі. 2. мець патаёмную люббўную сўвязь
v.t. узбуджаць цікавасьць
intrinsic [in'trinsik] adj. 1. істбтны, уласьцівы. 2. Anat, нутраны (мўскул)
introduce [pntra'durs] v.t. I. увбдзіць; устаўляць, усбўваць. 2. прадстаўляць: Allow me to introduce myself Дазвбльце прадставіцца. 3. знаёміць. 4. унбсіць, падаваць (для разгляду)
introduction [|іпГгэ'блк/эп] n. 1. увбдзіны pl., устўп -у т.; прадмбва f. 2. азнаямлёньне, прадстаўлёньне п.
• letter of introduction рэкамэндацыйны ліст
introductory [^ntra'dAktari] adj. увбдны, уступны (разьдзел); папярэдні (заўвага)
introspection [imtra'spekjan] п. самааналіз -у т., інтраспэкцыя I.
intrude [in'tru:d] v.i. урывацца, прыхбдзіць няпрбшаным ці нежаданым, навязвацца, умёшвацца
v.t. навязваць, накідаць (сваё паглядьі)
intruder [m'tru.dar] n. 1. навязьлівая асбба. 2. парушальнік (мёжаў, нормаў)
intrusion [in'trurjan] n. 1. уварваньне няпрбшаным, нахабнае навязваньне. 2. бяспраўнае ўварваньне, напад. 3. Geol. інтрўзія f
intrusive [in'tru:siv] adj. 1. дакўчлівы, назбйлівы. 2. інтрузіўны
intrust [in'trAst] v.t. гл. entrust
intuition ^mtu'rjan] n. прадбачлівасьць, здагадка f\ інтуіцыя f.
intuitive [m'tu:ativ] adj. прадбачлівы, інтуіцыйны
inturned [pntamd] adj. зьвёрнуты ўсярэдзіну
inundate ['inAndeit] v.t. 1. заліваць, затапляць. 2. перапаўняць
inundation [^nAn'deiJan] п. перапбўненьне п.; павбдка f.. развбдзьдзе п.
inure [in’jor] v.t. зачарбўваць, прывучаць, прызвычайваць
v.i. служыць, ісьці' на карысьць invade [in'veid] v.t. урывацца; займаць;
захапляць;нападаць
invader [in'veidsr] п. захбпнік -a т.
invalid I I'invalad] n. 1. хвбріы -ara m.
2. калёкіа -i m., інвалід -a m.
adj. 1. слабы й хвбры, нездарбвы, непрацаздбльны. 2. інвалідны
v.t. 1. калёчыць, рабіць калёкам. 2. прызнаваць няздатным, непрыгбдным да вайскбвае слўжбы
v.i. калёчыцца, станавіцца інвалі'дам invalid II [in'vselid] adj. няважны, які ня мае закбннае сілы (білёт, дакумэнт) invalidate [>n*vaelideit] v.t. пазбаўляць закбннае сілы, ануляваць; уневажняць invalidation [inivseh'deijan] п. ануляваньне, скасаваньне п.
invalidity [(inva'bdati] п. няважнасьць, бязвартаснасьць f.
invaluable [in'vaeljuabal] adj. неацэнны; вёльмі каштбўны абб дарагі
invariable [in'veriabal] adj. нязьмённы, нязьмёнлівы, сталы
n. Math, канстанта f.
invariant [in'veriant] n. Math, інварыянт
y m., нязьмёная велічыня
invasion [m'veijan] n. 1. напад-у m., нашэсьце n. 2. замах -y m. (на правьТ); парушэньне (правбў абб спакбю)
КНІГІ ОНЛАЙН
