Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
adj. нэйлёнавы
nymph [nimf] n. 1. німфа f. 2. Poetic прыгбжая жанчына
о
О or о Lou] n. O’s or o’s. 1. пятнаццатая літара ангёльскага альфабэту. 2. нуль
o’ [э] prep. I. = of.: man-o’-war ваённы карабёль; six o’clock шбстая гадзі'на. 2. = on: to knock o'the head ударыць па галавё
О orOh [ou] interj. o, ax: 0 my! or O dear me! O Ббжачка! Oh, what a lie! O, якая мана!
oak [ouk] n. дуб -a m. (дрэва) дуб,-у m. (драўніна)
adj. дуббвы: oak leaves дуббвыя лісты; an oak table дуббвы стол; an oak grove дубрбва f.
oaken poukan] adj. дуббвы: the old oaken bucket старбе дуббвае вядрб
oar [э:г] n. вяслб n.: to rest on one’s oars перастаць працаваць абб старацца; спачыць на лаўрах
v. веславаць
oarsman porrzman] n., pl. men вясьляр весьляра m.
oasis [ou'eisis] n., pi. ses аазіс -y m.
oat [out] n. usually, oats pl. авёс аўса m.; to sow one's wild oats спаганяць шал маладбсьці
adj. аўсяны
oatcake ['outkeik] n. аўсяная аладка
oath [ouQ] ■n., oaths 1. прысяга f:. under oath пад прысягай; to take an oath браць прысягу, прысягаць. 2. a) бажэньне n., бажба t б) праклінаньне п., праклён у т.
v. 1. прысягаць. 2. бажыцца; клясыііся
oatmeal poutmi:!] n. 1. аўсяная мука, крўпы, аўсянка f 2. аўсяная каша, аўсянка f.
oat straw аўсяная салбміна, аўсяная салбма
obdurate pa:bdurat] adj. 1. упарты, зацяты: an obdurate refusal упартая адмбва. 2. чэрствы, бяздўшны; заўзяты; непапраўны: an obdurate criminal непапраўны злачынец
obedience lou’biidians] п. паслухмянасьць f., паслушэнства п.; падпарадкаваньне п.
obedient [ou'bi:diantj adj. паслухмяны obelisk ['aibahskj n. абэліск -a m.
obese |ou'bi:s] adj. празьмёрна тбўсты, сыты абб тлўсты
obesity [ou‘bi:sati] п. празьмёрная сытасьць, тлўстасьць f.
obey [ou'beij v. слўхацца, падпарадкбўвацца
obituary [ou'bitjueri] n., pi. -aries нэкралёг -y m.
— adj. жалббны, хаўтўрны
object ['abdjekt] n. 1. прадмёт -y m., рэч f. 2. аб’ёкт -y m. {вывучэньня). 3. сьмёшны абб дзіўньі тып чалавёка. 4. мэта f.: to fail in one’s object не асягнўць мэты. 5. Gram, дапаўнёньне nr, direct object прбстае дапаўнёньне; indirect object ускбснае дапаўнёньне
v. [ab'djekt] 1. пярэчыць; не згаджацца з кім, выступаць супрбць, супраціўляцца: / object to smoking Я супрбць курэньня. 2. не любіць, не цярпёць
object glass аб’ектыіў -ва т. (тэлескбпа, мікраскбпа)
objection jab'djekjan] n. 1. пярэчаньне n.; закід -у т., засьцярбга t: to raise an objection выказаць засьцярбгу, зрабіць закід, запярэчыць. 2. пратэст -у т.; неахвбта f.; супраціўлёньне: strong objection to working вялікая неахвбта працаваць
objective [ab'djektiv] n. 1. мэта f, імкнёньне п. 2. Gram, ускбсны склон абб слбва ва ўскбсным склбне
adj. 1. мэтавы: an objective point канчаткбвая мэта. 2. аб’ектыўны. 3. бесстарбнні. 4. Gram, ускбсны
objectivity [ta:bd3ek'tivsti] п. аб’ектыўнасьць f.
object lesson 1. наглядная лёкцыя. 2. наглядны дбвад
objector [ab'djektar] п. той, хто пярэчыць; супраціўнік -а т.
objurgate l'arbdjargeit] v. 1. сварыцца, крычаць на кагб. 2. дакараць кагб
objurgatory [(abd'jSTgatairi] adj. дакбрлівы
obligate ['a:bligeit| v. абавязваціь (-ца)
obligation ^crbli'geijan] n. 1. абавязіак -ку m. 2. абавязаньне n.: to be under an obligation быць абавязаным; to put under an obligation абавязваць.
3. доўг удзячнасьці. 4. паслўга f.; ласка t: to repay an obligation адплаціць за паслўгу абб ласку; сплаціць доўг удзячнасьці
obligatory [a'bligatairi] adj. прымусбвы; абавязкбвы; канёчны
oblige [a'blaidj] v. 1. абавязваць; змушаць: to be obliged быць абавязаным камў-н.; much obliged! вёльмі ўдзячны вам; шчьіра дзякую. 2. рабіць паслўгу, ласку абб прыёмнасьць: She obliged us with song Яна зрабіла нам прыёмнасьць і засьпявала пёсьню
obliging [s'blaidjiy] adj. ласкавы; прывётлівы, рахманы; паслўжлівы
oblique [ablrk] adj. 1. нахілены (npa плбскасьць), кбсы (пра лшію): ob lique angle вбстры абб тупы (няпрбсты) кут. 2. ухілісты, няясны (пра адказ). 3. патаёмны, скрытны; закулісны; нячысты: oblique dealings нячыстыя апэрацыі. 4. Gram, ускбсны: oblique case ускбсны склон
obliquely [a'bli-.kli] adv. наўскбс, наўскасы, наўскасяк
obliterate [a'blitareit] v. 1. сьціраць; заціраць; зьнішчаць: Heavy rain obliterated the footprints Вялікі дождж змыў сьляды. 2. згладжваць, гаіць: Time obliterates sorrow Час гбіць боль душы
obliteration [Э|Ыііэ'геі/эп] п. сьціраньне, заціраньне, зьнішчэньне п.
oblivion [a'blivian] n. 1. забыцьцё п., няпамяцтва n:. to pass into oblivion пайсьці ў забыцьцё, быць забытым. 2. а) бяспамяцтва п. б) забыўлівасьць, няпамятлівасьць f.; благая памяць
oblivious [a'blivias] adj. 1. забыўлівы, нягіамятлівы. няўважны, нядбайньг. 2. бяспамятны
oblong ['a:bb:pj adj. 1. падбўжны, прадаўгаваты. 2. прастакўтны п. прастакўтнік -а т.
obnoxious [a:b'no:kjas] adj. вёльмі непрыёмны, невынбсньі; прыкры, брыдкі; ненавідны, ненавісны
obscene [ab'siin] adj. непрыстбйны, бессарбмны; брыдкі (лра слбвы), брўдны (маральна)
obscenity [ab'senati] n., pl. -ties 1. непрыстбйнасьць, бессарбмнасьць f. 2. а) брыдкія слбвы. б) разбэшчанасьць f.
obscure [ab'skjur] adj. 1. няясны, мала зразумёлы, незразумёлы: an obscure style of writing няясны стыль пісаньня. 2. нявёдамы; малаважны, нязначны: an obscure little village малая нявёдамая вёсачка; an obscure poet нявёдамы паэт; an ob
scure position малаважнае станбвішча. 3. схаваны, ледзь бачны; an obscure path ледзь бачная сьцёжка. 4. невыразны, няясны: an obscure form невыразная фбрма; obscure sounds няясныя гўкі. 5. цёмны, цьмяны: an obscure corner цёмны кут
v. 1. засланяць; закрываць, загараджаць саббю. 2. зацьмшь: Clouds obscured the sun Хмары зацьмілі сбнца
obscurity [ab'skjurati] n., pl. -ties 1. няяснасьць, незразумёласьць f. 2. нёшта няяснае, незразумёлае. 3. нявёдамасьць f: to rise from obscurity to fame зь нявёдамасьці ўзвысіцца да славы. 4. малавёдамая асбба абб мясцбвасьць. 5. цёмра, цьмянасьць f obsequies ['a:bsakwiz] n., pl. пахавальны цырыманіял; пахбвіны зь вялікай пбмпай
obsequious [ab'sirkwias] adj. лісьлівы, падлі'зьлівы; угбдлівы, дагбдлівы, падатлівы
obsequiousness [ab'skkwiasnasj п. угбдлівасьць, дагбдлівасьць, падатлівасьць f; лісьлівасьць, падлізьлівасьць I
observable [ab'z3:rvabal] adj. 1. лёгка бачны. 2. якбга трэба прытрымвацца; які выкбнваецца (закбн)
observance [ab’z3:rvans] n. 1. прытрымваньне (закбну), адзначэньне п. (сьвята). 2. рэлігійны цырыманіял.
3. правіла абб звычай, якбга трэба трымацца. 4. назіраньне п.
observant [ab'z3:rvant] adj. 1. назіральны, уважны. 2. які' прытрьімваецйа (правілаў, закдну, звычаяў)
observation [^bzar'veijan] n. 1. назіральнасьць f, нагляд -у m:. to keep under observation трымаць пад наглядам. 2. назіраньне n:. The tramp escaped observation Валацўта ўцёк ад назіраньня. 3. назіраньне, дасьлёдаваньне п. 4. заўвага, зацемка f, выказаная дўмка, камэнтар -ў т.
observational [|a:bzar'veijanal] adj. назіральны
observatory [ab'za^vata^i] n., pl. -ries 1. абсэрватбрыя f. 2. назіральны пункт observe [ab'z3:rv] v. 1. назіраць. наглядаць; заўважаць. 2. сказаць, заўважыць. 3. прытрымвацца, трымацца, захбўваць: to observe a rule трымацца правіла; to observe silence захбўваць маўчаньне. 4. сьвяткаваць, ушанбўваць
observer [ab'zsirvar] п. назіральнік, наглядальнік -а т.
obsess [ab'ses] v. апанаваць, авалбдаць, апантаць
obsession [ab'se/an] n. 1. насланьнё n.. апантанасьць f. 2. неадчэпная дўмка, ідэя фікс
obsessive lab'sesiv] adj. апантаны obsolescence [|a:bsal'esans], n. састарэласьць, перастарэласьць f.
obsolete [|d:bsal'i:t] adj. 1. састарэлы, які ўжб ня ўжываецца, які вьійшаў з ужытку (пра олбва). 2. вёльмі стары; перастарэлы, нямбдны
obstacle ['a:bstakal] п. перашкбда, замінка f; загарбджа f
obstetrics lab'stenks] п. акушэрства n.
obstinacy ['a:bstmasij n., pl. -cies упбрыстасьць, упартасьць, наравістасьць f.
obstinate ['a:bstmat] adj. упбрысты, упарты; наравісты
obstinately ['arbstmatli] adj. упарта; наравіста, упбрыста
obstruct [ab'strAkt] v. 1. заступаць, перагараджаць (дарбгу), завальваць (прахбд). 2. закрываць (від). 3. замінаць, перашкаджаць камў
obstruction [ab'strAkJan] n. 1. перашкбда, замшка f. 2. перашкаджаньне, перагарбджваньне п. 3. затрымка f., тармажэньне n.: the obstruction of progress тармажэньне пбступу
obtain [ab'tein] v. здабываць; даставаць, атрымваць: to obtain knowledge здабываць вёды; to obtain tickets дастаць білёты
obtrude [ab'trurd] v. 1. навязваць: Don’t obtrude your opinions on others He навязвай сваё пбгляды іншым. 2. на-
прбшвацца, набівацца (на знаёмства); урывацца, умёшвацца
obtrusion [ab'truzjan] п. навязваньне, умёшваньне, уварваньне л.
obtrusive [ab'tru:siv] adj. дакўчлівы. настырлівы, назбйлівы; упбрысты
obtuse [ab'tu:s] n. 1. тупы: obtuse angle тупы кут. 2. тупы, няздбльны, някёмлівы (пра чалавёка). 3. прытўплены, аслаблы (пра слых, зрок)
obviate ['a:bvieit] v. пазьбягаць, пазбаўляцца, адхіляць, ухіляцца: to obviate a difficulty пазбавіцца цяжкасьці: to obviate danger адхіліць небясьпёку
obvious ['a:bviss] adj. ясны; відавбчны, яўны, бясспрэчны: It is obvious that two and two make four Бясспрэчна што два й два — чатыры
occasion [a'keijan] n. 1. нагбда, акалічнасьць f:. on the occasion oft нагбды чагб-н. 2. спэцыяльная падзёя абб нагбда: this festive occasion і этая ўрачьістая нагбда. 3. прычына, падстава f.; зачэпка f: the occasion of the quarrel прычына сваркі; on occasion часам, часамі, калі'-нікалі, пры нагбдзе
V. даваць падставу, быць прычынай occasional [a'keijanal| adj. 1. рэдкі. выпадкбвы: an occasional thunderstorm выпадкбвая навальш'ца. 2. прынагбдны: occasional poetry прынагбдная паэзія
occasionally [a'keijanali] adv. часчасбм, час ад часу, ад часу да часу
Occident ['a:ksidant] n. 1. Захад -у m. (краіны Захбдняіі Эўрбпы й Амэрыкі). 2. захад -у т.
occidental [jCEksa'dental] adj. захбдні
occlude [a'khrd] v. 1. забіваць; затыкаць; зачыняць (прахбд). 2. Chem. убіраць (газы). 3. Dentistry шчыльна сыхбдзіцца (пра зўбы вёрхняіі і ніжняй сківі'цы)
КНІГІ ОНЛАЙН
