Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
pox j'pa:ks] n. 1. вбспа f. 2. сыфіліс -y m., пранцы pl.
P.R. or p.r. [,pi:a:r] (Public Relations) слўжба сўвязяў з грамадзкасьцю
practicable Ppraktikabal] adj. I. зьдзяйсьняльны, рэальны (пра плян, жаданьні). 2. праёзны, праёжджы; прахбдны (пра дарбгу). 3. практычны
practical j'praektikal] adj. 1. практычны.
2. карысны, мэтазгбдны. 3. спрактыкаваны, з практычнымі вёдамі; дзелавіты, практычны (пра чалавёха\. a practical farmer спрактыкаваны землярбб. 4. фактычны: to have practical control of мець фактычную ўладу над чым-н.
practicality [(prakti'kselati] n., pl. -ties 1. практычнасьць, функцыянальнасьць f. 2. практычны склад рбзуму. 2. рэальны бок рэчаў
practically j'prrektiklij adv. 1. фактьічна, на справе. 2. Informal амаль, блізў. 3. практычна, мэтазгбдна
practice j'prasktis] n. 1. практыкаваньне п., практыкаваньні pl.; прбба f.: He was out of practice Ён не практыкаваўся. 2. практыка f:. in practice на практыцы, на справе: to put into practice ажыцьцяві'ць. 3. звычаій -ю т., усталявііны парадак: It was then the practice Тады быў звычай. 4. практыка f (лёкарская абб адвакацкаяу. a) engaged in the practice of law займацца адвакацкай практыкай; б) Dr. Smith sold his practice Др. Сміт прадаў сваю практыку (свой кабінэт)
practice, Brit, practise j'praektis] v. 1. практыкаваць, практыкавацца. 2. ажыцьцяўляць: Practice what you preach Жыві згбдна з сваімі пбглядамі. 3. трымацца чагб-н., быць: practice moderation будзь памяркбўным. 4. practice medicine (law) быць лёкарам (юрыстам)
practitioner [praek’tijsnsr] п. практыкўючы лёкар абб юрыст: a general practitioner лёкар з агўльнай практыкай
prairie ['ргегі] п. прэрыя f., стэп -у т. adj. стэпавы, які жывё ў прэрыі
praise jpreiz] n. 1. пахвала f., усхвалёньне п.
V. 1. хваліць. 2. усхваляць, выхваляць, пахваляць; шанаваць, паважаць: to praise God пакланяцца Ббгу • sing the praise or praises of усхваляць кагб да нябёсаў
praising ['preizig] n. усхвалёньне, naхвалёньне n.
prance [praens] v. 1. ставаць на дыбкі' (пра каня). 2. гарцаваць
prank I [prseijk] п. штўчка, штўка f. свавбльства п.; жарт -у т.: to play pranks on each other выкінуць штўчку, падстрбіць жарт адзін аднамў
prank II [praegk] v. 1. выстрбйвацца, прыбірацца як на паказ. 2. паказваць сябё; красавацца
prankish ['prsepkiJJ adj. гарэзьлівы; гульлівы, жартаўлі'вы
prankster ['prsepkstar] п. штукар -a m.; гарэзіа -ы т. & f., гарэзьнік -а т., гарэзьніца f.; свавбльнік -а т., свавбльніца f.
prate [preit] п. балбатня t, пустаслбўе n.
v. балбатаць, вярзыц' глўпствы, малбць языкбм
prattle ['praetal] v. 1. лепятаць; гаварьіць невыразна (як дзіця). 2. балбатаць, малбць языкбм. 3. зюзюкаць (як немаўлягка)
п. лапатаньне, зюзюканьне, балбатаньне п.
pray [prei] v. 1. маліцца (Ббгу). 2. маліць, прасі'ць (Бога): a) to pray God for help or to help малшь Ббга аб пбмачы. б) to pray for one’s family малі'цца за сваю сям’ю. 3. благаць, прасіць; умбльваць. 4. запрашаць: Pray come with me Кал( ласка, хадзёце са мной
prayer ['ргеіэг] п. малітва t , пацеры рі. prayer book малітбўнік -a т.
preach [pri:t/J v. 1. прапавёдаваць: to preach the Gospel прапавёдаваць Эвангельле, навучаць Эвангельлю. 2. казаць казаньне. 3. павучаць, даваць павучальныя парады, настаўлёньні, заклікаць да чагб-н.: He preached patience and moderation Ён мбцна заклікаў да цярплі'васьці й памяркбўнасьці
preacher ['pri:tjar] n. 1. прапавёднік -a т. 2. духбўнік -а т., пратэстанцкі духбўнік, пастар -а т.
preachy ['pri:tji] adj. 1. які любіць павучаць. 2. павучальны
preamble [pri'aembal] n. I. устўп -y m., прадмбва f. 2. прэамбула f. (устўпная частка важнага акту, міжнарбднага пагаднёньня, дамбвы)
prearrange [ipriza'remdj] v. загадзя дамаўляцца абб ўладжваць
prearranged lipriza'reindjd] adj. загадзя дамбўлены
precarious [pn'kerias] adj. 1. няпэўны, хісткі; незабясьпёчаны, небясьпёчны. рызыкбўны (/ пра жыцьцё). 2. неабгрунтаваны, сумнёўны (пра выснбву). 3. ненадзёйны, залёжны ад чужбе вблі: precarious situation няпэўнае станбвішча
precaution [pn'kazjan] п. асьцярбга; засьцярбга f. a) to take precaution against прыняць захады засьцярбгі супроць чагб. б) Locking doors is a precaution Замыканьне дзьвярэй — мёра засьцярбгі
precautionary [pn'kazjaneri], adj. папераджальны; засьцерагальны (сыгнал, захадьі)
precede [pn'sizd] v. 1. апераджаць; папярэднічаць, быць пёрад чым: A precedes В in the alphabet У альфабэце А стаіць пёрад Б. 2. перавышаць рангам абб значэньнем: A ma jor precedes a captain Маёр рангам вышэйшы за капітана
precedence ['presidans] or precedency ['presadansi] n., pl. -cies 1. апярэджаньне n., пяршынства n. 2. вышэйшае станбвішча; ббльшае значэньне: to take precedence over all others neравышаць ycfx іншых, быць важнёйшым за шшых. 3. права на пяршынства
precedent ['president] п. прэцэдэнт -у m.
adj. Fpn'si:dant] папярэдні
preceding [pn'sizdig] adj 1. anepaджальны; які стаіць, ідзё перад кім-чым. 2. папярэдні: the preceding page папярэдняя бачына
precept ['priisept] n. правіла павбдзінаў, максыма t.
preciosity [preji'arsati] n., pl. -ties манёрная вьітанчанасьць, абвостранасьць (пачўцьцяўў дасканаласьць t
precious ['preJas] adj. 1. каштбўны; бясцэнны: precious stones каштбўныя камяні; precious metals высакарбдныя мэталы (здлата, плаціна. серабрб}. 2. вёльмі дарагі (і пра асббу) adv., Informal вёльмі: precious little money вёльмі мала грбшай
precipice ['presapisj n. 1. стрбма f.; абрьііў -ву m.; крўча f.; прбрва, бёздань f., прадбньне п. 2. Fig. небясьпёчнае абб крытычнае станбвішча
precipitate [pri'sipiteit] v. 1. прысьпёшваць; падганяць. 2. скідаць, шпурляць. 3. Chern, асаджваць; асядаць. 4. кандэнсаваціь (-ца), ператвараціца (-ца) з пары ў вадкасьць
adj. [pri'sipitat] 1. раптбўны. 2. пасьпёшны, пасьпёшлівы. 3. неабдўманы, заўчасны
precipitately [pn'srpitatli] adv. 1. скбра. пасьпёшна, насьпёх. 2. неабдўмана, неразважна
precipitation [pri|Sipi'teiJan] n. 1. спаданьне, скіданьне п. 2. прысьпёшваньне, падганяньне п. 3. раптбўнае выкліканьне (напр. вайньі). 4. неразўмны, неабдўманы сьпёх. 5. а) асаджваньне п. б) асадіак -ку т. 6. ападкі рі. (дождж, раса, сьнег)
precise [pn'sais] adj. I. дакладны; выразны; азначаны. акрэсьлены. 2. акуратны, выразны, ясны (пбчырк). 3. патрабавальны, пэдантычны, шльны precisely [pn'saisli] adv. дакладна; як-
раз: precisely the same якраз той самы
precision [pn'sijan] п. дакладнасьць f. (напр. машыны, вагі)
preclude [pn'klu:d] v. 1 выключаць (сумнёвы). 2. прадухіляць; перашкаджаць, не дапускаць
preconceive [|pri:kan'si:v] v. уяўляць сабё што напёрад, загадзя рабіць выснбву
preconception [prkkan'sepjan] п. прадузятая дўмка, прадузятасьць f
precondition [|pri:kan'djan] п. перадумбва f., папярэдняя ўмбва v. рыхтаваць аббабумбўліваць напёрад, перадумбўліваць
precursor [рп'кздзэг] п. папярэднік -а т.., папярэдніца £; прадвёсьнік -а т., прадвёсьніца f.
precursory [|ргі'кз:геэгі] adj. 1. які прадракае, прадказвае што-н. 2. увбдны, устўпны
predacious [pn'deijas] adj. 1. грабёжніцкі; рабаўншкі. 2. драпёжны (зьвер), драпёжніцкі (характар, інстынкт)
predacity [pri'daesati] n. 1. рабаўніцтва n. 2. драпёжнасьць f.
predation [pri'dei/an] n. 1. драпёжніцтва n. (y зьвярбў). 2. разббій -ю, paбўніак -ку m.; спусташэнызе n.
predatory ['predato:ri] adj. 1. разббйніцкі, рабаўніцкі. 2. драпёжны: predatory birds (animals) драпёжныя птўшкі (зьвяры)
predecessor j'predasesar] n. 1. папярэднік -a m., папярэдніца -ы f. 2. прбдіак -ка m.
predestination [pri^desti'neijan] n. прадвызначэньне, наканаваньне п.; кон -у, лёс -у т.
predestined [pri:'destmd] adj. прадвызначаны; наканаваны
predetermine [pri^ferrman] v. 1. вырашаць абб вызначаць напёрад. 2. накірбўваць абб прадвызначаць напёрад predicate ['predikat] n., Gram, выказьнік -a т.
predicative [pn'dikativ] adj. выказьнікавы
predict [pn'dikt] v. прадказваць
prediction [pn'dikjan] n. 1. прадказваньне n. 2. прадказаньне, прарбцтва n.
predictive Ipri'diktiv] adj. які прадказвае; прарбчы, прадказальны
predispose [|pri:di'spouz] v. 1. схіляць; хіліць ; настрбйваць на што. 2. рабіць успрымальным (да хварббаў).
3. аддаваць абб перадаваць загадзя
predisposition [iprkdispa'zijan] n. 1. схільнасьць f., нахіл -y m. 2. уражлівасьць, успрымальнасьць f.
predominance [pri'daimmans] n. nepaвага f., панаваньне n.
predominant [pn'da:minant] adj. 1. які мае больш сі'лы. улады, уплыву. 2. пераважны, які' пераважае (у сіле, уплыве, ліку), які мае перавагу
predominantly [pn'darmmantli] adv. у бальшыні, пераважна
predominate [pn'da:mineit] v. пераважаць (у а'ле, ліку, уплыве), займаць панўючае станбвішча
preeminence [pri'eminans] п. перавага, выдатнасьць f.
preeminent [pri'emmant] adj. выдатны; які перавышае, перасягае іншых
prefabricate [|prii:'faebrikeit] v. I. вырабляць стандартныя гатбвыя часткі (дамбў). 2. складаць, зьбіраць абб падрыхтбўваць напёрад
• prefabricated house зббрны, стандартны дом
preface ['prefasj п. прадмбва f., устўп -у m.; устўпнае слбва
V. даваць прадмбву, пачынаць прадмбвай (кнігу). 2. быць устўпам да чагб-н.
prefer [pnfer] v., -rr1. аддаваць перавагу; мець за лёпшае. 2. рабіць хбданьне, падаваць скаргу: to prefer a claim to property заявіць прэтэнзію на ўласнасьць. 3. накладаць (штраф): to prefer charges of speeding накласьці штраф за празьмёрна хўткую яздў. 4. павышаць (рангамў прасбўваціь (-ца) напёрад (на слўжбе)
preferable ['prefarabalj adj. лёпшы; пажаданы
preferably ['prefarabli] adv. пажадана, найлёпш
preference ['prefarans], n. 1. перавага f:. my preference is я люблю больш, я даю перавагу чамў. 2. тбе, чаму аддаёцца перавага, выбар -у т. 3. ільгбтнае мыта, мытная прэфэрэнцыя (у міжнарбдным гандлі)
preferential [^refa'ren/al] adj. ільгбтны, прэфэрэнцыйны (пра мьіта)
prefix ]'pri:fiks] n., Gram, прыстаўка f., прэфікс -a m.
v. ставіць пёрад: We prefix “Mr.” to a man’s name Перад прбзьвішчам мужчыны мы ставім «Сп.»
pregnable I'pregnabal] adj. прыстўпны, адкрыты для нападаў, слабы
КНІГІ ОНЛАЙН
