• Газеты, часопісы і г.д.
  • Ангельска-беларускі слоўнік  Валентына Пашкевіч

    Ангельска-беларускі слоўнік

    Валентына Пашкевіч

    Выдавец: Зміцер Колас
    Памер: 1028с.
    Мінск 2006
    267.28 МБ
    
    adj. 1. прадстаўні'чы (напр. сход); a representative government прадстаўнічы лад кіраваньня. 2. характэрны
    
    repress [n'pres] v.t. 1. стрымваць (сьлёзы, кашаль). 2. душыць: The dicta­tor repressed the revolt Дыктатар здушыў бунт
    
    repression [n'prejan] n. 1. прыгнёт -y m., рэпрэсія f. 2. стрыманьне n. (naчуцьця)
    
    repressive [n'presivl adj. рэпрэсіўны reprieve [n'pri:v] v.t. 1. прыпыняць выкананьне сьмярбтнага пакараньня. 2. даваць перадышку абб часбвую палёгку ад клбпатаў
    
    п. 1. прыпынёньне пакараньня (асабл. сьмярбтнага). 2. часбвая палёгка (у цяжкасьцях, клбпатах)
    
    reprimand ['reprimand] п. сурбвая абб публі'чная вымбва
    
    v.t. даваць сурбвую абб публічную вымбву
    
    re-print [^ir'pnnt] v.t. перадрукбўваць (кнігу)
    
    reprint ['ri:prmt] п. нбвае выданьне, перавыданьне (кнігі абб іншаіі публікацыі)
    
    reprisal [n'praizal] n. 1. адлата, пбмста f. 2. рэпрэсаліі pl. (эканамічныя абб і'ншыя санкцыі супрбць якбіі-н. дзяржавы)
    
    reproach [n'proutj] n. 1. дакбр -у m., упіка f. 2. ганьба f, сбрам -у т.
    
    v.t. 1. вінаваціць, дакараць, упікаць. 2. ганьбаваць, сарамаціць
    
    reproduce [|ri:pra'du:s] v.t. 1. перадаваць: A radio reproduces sounds Pa-
    
    дыё перадаё гўкі. 2. рабі'ць рэпрадўкцыю (карціны). 3. пладзі'ць; размнажацца: Many plants reproduce by seeds Шмат які'я расьліны размнажаюцца праз насёньне
    
    reproduction [|ГІ:ргэУлк/эп] n. 1. узнаўлёньне. 2. кбпія f. 3. размнажэньне (жывёлінаў, расьлі'наў)
    
    reproductive [Д^гаУлкеіу] adj. 1. re­productive organs, Biol, брганы размнажэньня. 2. пладаві'ты
    
    reproof [ri'pnrf] п. вымбва, нагана f.
    
    reproval [n'pru:val] n. ганеньне n., нагана f.
    
    reprove [ri'pru:v] v.t. ганіць, ганьбаваць кагб, крычаць на кагб: to reprove the boy for teasing the cat накрычаць на хлапца за тбе, што дражніць ката
    
    reptile Preptail] n. 1. гад гада т., coll, гадаўё п.. паўзуны рі. 2. пбдлы чалавёк, падхалі'м -а т.
    
    adj. 1. які пбўзае. 2. нізкі, пбдлы republic Іп'рлЫік] п. рэспўбліка f. republican [гі'рлЫікэп] adj. 1. рэспуб-
    
    ліканскі. 2. Republican які' датычыцца Рэспубліканскае Партыі ў Злўчаных Штатах
    
    n. 1. рэспубліканіец -ца т., рэспубліканка f. 2. Republican сябра Рэспубліканскае Партыі
    
    repudiate [n'pju:dieit] v.t. 1. не прызнаваць чагб-н.; адкідаць: to repudiate a doctrine адкі'нуць дактрь'іну. 2. адмаўляцца прызнаць абб заплаці'ць: to repudiate a debt адмбвіцца заплаці'ць доўг. 3. выракацца: to repudiate a son вырачыся сына
    
    repugnance jn'pAgnans] n. мбцная нелюббў, няпрыязьнь; брь'ідасьць. агіда f. (да кагб-чагб)
    
    repugnant [n'pAgnant] adj. I. прьікры, непрыёмны; нясьцёрпны, нязнбсны: Work is repugnant to lazy people Праца нясьцёрпная для ляш'вых людзёй. 2. супярэчны. супраці'ўны
    
    repulse [п'рліэ] v.t. 1. адбіваць. адганяць. 2. адмаўляцца прыняць, адкідаць: to repulse the plan адкі'нуць плян
    
    n. 1. адпбр -y m. 2. адмбва f„ адкіданьне n.
    
    repulsion [п'рлі/эп] n. 1. вялікая няпрыязьнь, брыдасьць абб агіда. 2. адмбва f., адкіданьне п.
    
    repulsive [n'pAlsiv] adj. брыдкі; агідны. прыкры
    
    repulsiveness In'pAlsivnas] п. брыдасьць. агіда f.
    
    reputable ['repjatabalj adj. 1. паважаны, шанаваны; шанбўны, паважны (пра век). 2. з дббрай рэпутацыяй
    
    reputation j^epja'teijan] n. 1. рэпутацыя A: to have the reputation славіцца; He had the reputation of being very bright Ён славіўся тым, што быў вёльмі здбльны і кёмлівы. 2. дббрае імя, вялікая пашана, павага ў іншых: a person of reputation паважаны чалавёк. 3. слава f: a scientist of world­wide reputation вучбны з сусьвётнай славай
    
    reputed |n'pju:tad| adj. меркаваны; які' мае быць: He is the reputed author of a book Мяркўецца, што ён мае быць аўтарам кш'гі
    
    request jn'kwest] v. прасі'ць кагб-чагб: He requested a loan Ён прасі'ў пазыкі; He requested her to go with him Ён прасі'ў яё пайсьці' зь ім
    
    n. 1. прбсьба A 2. пбпыт -у т.: to be in great request a) мець вялікі пбпыт (пра тавар). б) быць папулярным (і пра асббу). 3. by request у адказ на прбсьбу
    
    require [n'kwair] v.i. 1. патрабаваць: We shall require more help Нам трэба бўдзе больш дапамбгі. 2. загадваць; вымагаць: You are required to go there Вам загадана туды ісьці'
    
    required course абавязкбвы курс (у ВНУ)
    
    requirement [n'kwairmant] п. патрабаваньне л.; вымбга f.: Patience is a re­quirement in teaching Цярплі'васьць патрэбная пры вучэньні
    
    requisite [’rekwizit] adj. патрэбны; неабхбдны; абавязкбвы: the qualities
    
    requisite for a leader якасьці неабхбдныя для лідэра
    
    п. патрэбнае. неабхбднае; неабхбднасьць f.: Food and air are requisites for life Ежа й павётра — неабхбднасьці для жыцьця
    
    requisition [^ekwi'zi/anj n. 1. рэквізыцыя f. (асабл. для вбйска'). 2. пісаны загад для рэквізыцыі. 3. запатрабаваньне п., патрэба t: to be in requisi­tion быць патрэбным для чагб v.t. рэквізаваць
    
    requital [n'kwaital] п. адплата, заплата А; аддзяка А; аддарўніак -ку т.
    
    reroute [ф'гйй] v.t. пасылаць нбвай абб іншай дарбгай; мяняць маршрўт
    
    rerun [ф^глп] v.i. -ran, -running ізнбў бёгчы
    
    п. ['гкглп] старая тэлевізійная праграма абб фільм паказваны ізнбў
    
    rescind [ri'sind] v.t. касаваць, ануляваць rescue j'reskju:] v.t. 1. ратаваць, выратбўваць, вызваляць кагб зь небясьпёкі, бяды. нявблі. 2. Law а) незакбнна абб сілай вызваляць кагб (з астрбгу, арышту). б) бяспраўна забіраць што
    
    п. ратўнак, паратўнак т., збаўлёньне (ад чагб); незакбннае вызвалёньне (з арышту)
    
    rescuer I'reskju.ar] п. выратавальнік -a m.. выратавальніца A; збаві'целіь -я m., збавіцелька А; вызваліцеліь -я m.
    
    research j'ri:s3:rt/J n. дасьлёдаваньне (навукбвае) n.; дбсьледы, пбшукі pl. v.t. [ri'sszrtj] дасьлёдаваць
    
    v.i. [ri‘s3:rtj] правбдзіць дбсьледы абб пбшукі
    
    researcher [n's3:rtjar] n. дасьлёднік -a m. resemblance [n'zemblans] n. падббны выгляд, падббнасьць A; падабёнства n. resemble In'zembalj v.i. быць падббным да кагб-чагб
    
    resembling [ri'zemblnjj adj. падббны resent [ri'zent] v.i. чўцца пакрыўджаным; злавацца; абурацца
    
    resentful [n'zentfal] adj. 1. крыўдлівы.
    
    2. гнёўны
    
    resentment [ri'zentmsnt] n. абурэньне n.; гнеіў -ву m.; крыўда f.: to have no resentment against someone ня мець крыўды абб злбсьці на кагб
    
    reservation [irezsr'veijan] n. 1. абмежавальная ўмбва, агавбрка f.: to accept the plan with reservations прыняць плян з агавбркамі. 2. рэзэрвацыя f. (зямля трыманая ў запасе для якбен. мэтьі)', запавёднік -у т. 3. папярэдняя замбва, рэзэрвацыя f.: IVe make reservations in advance for rooms in hotels, seats at a theater Мы загадзя замаўляем пакбі ў гатэлі, мёсцы ў тэатры
    
    reserve [n'z3:rv] v.t. 1. пакідаць. назапашваць на бўдучыню: Reserve enough money for your fare home Пакінь дастаткбва грбшай на білёт дамбў. 2. замаўляць загадзя: to reserve a table зарэзэрваваць стол (у рэстаранё). 3. устрымвацца: to reserve criticism стрымацца ад крытыкі
    
    n. 1. запасны. рэзэрвбвы фонд (напр. у банку). 2. Milit. а) запасныя аддзёлы (у часе бітвы). б) the re­serve запас -у, рэзэрва f в) reserves запасьнікі, рэзэрвісты. 3. запавёднік -у т. 4. запас -у т. 5. стрыманасьць, прыхаванасьць, нетаварыскасьць f.; замбўчваньне n:. without reserve адкрыта, шчыра
    
    adj. запасньі, рэзэрвбвы
    
    reserved [n'z3:rvd] adj. 1. замбўлены, зарэзэрваваны: reserved seats зарэзэрваваныя мёсцы (у тэатры, рэстаранё). 2. аддзёлены: a reserved sec­tion of the stadium аддзёленая частка стадыёну. 3. стрыманы ў слбвах і ўчынках. 4. замкнёны ў сабё, нетаварыскі
    
    reserve officer афіцэр запасу
    
    reservist [ri'z3:rvist] п. рэзэрвіст -a m.
    
    reservoir ['rezarvwa:r] n. 1. рэзэрвуар, басэйн -a m.; вадасхбвішча n. 2. nacyдзіна для вадкасьцяў i газаў. 3. крыніца f., зббрнік -a m.: His mind was a reservoir of facts Ягбная галава бы-
    
    ла скарбніцай фактаў; reservoir of strength крынша сілы
    
    reside [n'zaid] v.i. 1. жыць, пражываць. 2. (in) быць, палягаць: Her charm re­sides in her happy smile Ейны чар y ёйнай шчасьлівай усьмёшцы
    
    residence ['rezidans] n. 1. дом -a m., naмёшканьне, жытлб n.. мёсца жыхарства, рэзыдэнцыя f. 2. інтэрнат -у т. 3. пражываньне п.
    
    • in residence а) які жывё на мёсцы: The owner of the house is not in res­idence Уласьнік дома не жывё ў гэтым дбме. б) які жывё на мёсцы слўжбы, в) які' жывё ў інтэрнаце (пра вўчня, студэнта)
    
    resident ['rezidant] n. 1. сталы жыхар: resident physician лёкар, які жывё пры шпіталі. 2. лёкар, які закбнчыў лёкарскую практыку і жывё пры шпіталі. 3. рэзыдэнт -a т. (дыпляматычны прадстаўш'к нёйкае дзяржавы ў другбй, рангам ніжэйшы за пасланьніка)
    
    adj. непералётны (пра птўшкў) residential ^rezi'denjal] adj. жыльі: res­
    
    idential district жылы раён
    
    • residential qualification цэнз асёласьці
    
    residue ['rezidu:] n.l. астача f., астатіак -ку m., рэшткі pl., асадіак -ку m:. The syrup had dried up, leaving a sticky residue Сырбп выпарыўся, пакінуўшы ліпкі асадак. 2. Law частка спадчыны, якая застаёцца пасьля сплаты ўсіх даўгбў, выдаткаў ды іншых спадчыньнікаў
    
    resign [n'zain] v.i. 1. адмаўляцца (ад пасады), ісьці ў адстаўку. 2. зракацца: The Member of Parliament resigned his seat Дэпутат зрбкся свайгб мёсца ў парлямэнце
    
    • resign oneself паддавацца, здавацца; скарацца; зьмірацца
    
    resignation [|rezig'neifsn] n. 1. адмбва f., адрачэньне n. 2. пісьмбвае паведамлёньне аб адрачэньні ад станбвішча.
    
    3. пакбра f., ціхмянасьць f.: with re­
    
    signation пакбрна, пакбрліва, ціхмяна, ці'ха: She bore the pain with resi­gnation Яна пакбрліва перанбсіла боль
    
    resigned [ri'zaind] adj. пакбрны. пакбрлівы, ціхі, ціхмяны
    
    resilience [ri'zilians] n. 1. прўгкасьць. гнўткасьць. элястычнасьць f.: Rub­ber has resilience Гўма мае прўгкасьць. 2. здбльнасыіь хўтка перамагаць прыгнёчаны настрбй; жыцьцярадаснасьць f
    
    resilient [n'ziliant] adj. 1. прўгкі, прўткі. элястычны: resilient steel прўгкая сталь. 2. жыцьцярадасны, мбцны дўхам: a resilient nature that throws off trouble мбцная дўхам натўра. што перамагае нягбды
    
    resin Prezin] n. I. жывіца, смала f. 2. штўчная смала
    
    resinous prezinas] adj. жывічны; смбльны. смалісты
    
    resist [ri'zist] v.i. I. не паддавацца: The window resisted his efforts to open it Акнб не паддалбся ягбным намаганьням адчыніць ягб. 2. супрацівіцца: Do not resist He супраціўся. 3. стрьімвацца: I could not resist laugh­ing Я ня мог стрымацца ад сьмёху.