Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
concentrate ['ka:nsantreit] v. 1. зьбіраць, засярбджваць, канцэнтраваць. 2. згушчаць, насычаць раствбры, выпарваць. 3. ачышчаць рудў ад пяскў, камёньня, абагачаць (рудў). 4. (on, upon) засярбджвацца, еканцэнтрбўвацца (дўмкай)
п. канцэнтрат -у т.
concentration j^amsan'treijan] n. 1. засярбджаньне п. (сілаў, намаганьняў), канцэнтрацыя L; абагачаньне (руды). 2. засярбджаная ўвага. 3. моц f., мацўніак -ку т. (раствбру). 4. Milit. групбўка f., канцэнтраваньне збрбйных сілаў
• concentration camp канцэнтрацьійны лягер
concentric or concentrical [kan'sentnk] adj. канцэнтрычны: concentric circles кблы, акрўжнасьці, якія маюць супбльны цэнтар
concept ['ka:nseptj п. агўльнае паняцьце, паймб п.; ідэя f:, уяўлёньне п.: the concept of equality паняцьце рбўнасьці
conception jkan'sep/an] n. I. разумёньне n.: It is beyond my conception Гэта вышэй за маё разумёньне. 2. дўмка, канцэпцыя f. 3. Philos, агўльнае паняцьце, ідэя f. 4. плян, праёкт -у т., задума f. 5. зачацьце, апладнёньне п.
conceptional [kan'sepjanalj adj. канцэптуальны, паняцьцевы
concern [kan's3:rn] v. 1. датычыць, мець дачынёньне: It concerns nobody but me Гэта апрача мянё нікбга не датычыць. 2. рўпіцца; турбавацца, не-
пакбіцца: to be concerned about the future дбаць пра бўдучыню; as far as I am concerned liito да мянё
n. 1. справа, якая нёкага датычыцца: It is none of my concern Гэта не мая справа. 2. дачынёньне пhave little concern with something мець мала дачынёньня да чагб. 3. непакбій -ю т., турббта, трывбга f, хваляваньне п. 4. канцэрн -у т., гандлёвая фірма, кампанія, прадпрыёмства п.
• concern oneself in цікавіцца чым; займацца чым
• concern oneself about турбавацца аб кім-чым, непакбіцца, хвалявацца • of concern вялікай важнасьці: matter of great concern вёльмі важная справа
concerned [kan'ssrrnd] adj. 1. зьвязаны, заняты; зацікаўлены: concerned parties зацікаўленыя бакі. 2. заклапбчаны
concerning [kan'ssirnii]] prep, пра кагбшто, што да кагб-чагб, у дачынёньні да кагб-чагд: concerning me што тычыцца мянё
concert j'kamsart] n. I. канцэрт -y m. 2. згбда f.; пагаднёньне n.; дамбўленасьць f.: in concert with the associates y дамбўленасьці з супбльнікамі; in concert усё разам, супбльна, згбдна з дамбўленасьцю. 3. зладжанасьць f., суладнасьць музычных гўкаў
adj. 1. канцэртны (заля): a concert pianist піяніст, які даё канцэрты V. [kan's3:rt] 1. дамаўляцца, пагаджацца. 2. супбльна плянаваць абб выкбнваць нёшта
concerted [kan's3:rtidJ adj. 1. узаёмна ўзгбднены. дапасаваны. 2. супбльна плянаваны абб зрбблены; спалўчаны: a concerted attack атака спалўчанымі сіламі. 3. Mus. падзёлены на кблькі галасбў абб інструмэнтаў
concession [kan'se/an] n. 1. састўпка f.: make concessions ісьці на састўпкі. 2. канцэсія f.
concessive [kan'sesiv] adj. 1. канцэсійны. 2. устўплівы, падатлівы; прымірэнчы (тон). 3. Gram, уступальны: ’’though” is a concessive word «хоць» — уступальнае слбва
conch [ka:gkj n., pl. conchs or conches
1. Zool. сьлізьняк -a m.; малюск -a m. 2. ракавіна f. 3. Arch, a) скляпёньне кўпала. б) абсыда f.
concha ['ka:gkaj n., pl. -chae Anat, вушная ракавіна
conciliar [kan'siliar] adj. саббрны
conciliate [kan'silieit] v. 1. прыміраць, улагбджваць. 2. дабівацца прабачэньня, здабываць, заваёўваць прыхільнасьць, пашану. 3. пагаджаць (рбзныя пагляды)
conciliation [kan|Sili'eiJan] п. пагаднёньне, прымірэньне п.
conciliatory |kan'siliata:ri| adj. прымірэнчы (тон, настрбі)
concise jkan'sais] adj. 1. сьціслы, карбткі. 2. выразны, дакладны
conciseness [kan'saisnas] п. сьцісласьць f; дакладнасьць f.
conclave ['ka:nklervl n. 1. закрьітае абб таёмнае пасёджаньне. 2. канкляіў -ву т.
conclude [kan'kluid] v. 1. канчаць, закбнчваць (пасёджаньне, прамбвў).
2. заключаць (умбву, мір), рабіць выснбву. 3. пастанаўляць, вырашаць / concluded not to go Я пастанавіў ня йсьці. 4. канчацца, закбнчвацца: The book concluded happily Кніга закбнчылася шчасьліва: to conclude такім чынам (у канцы прамбвы)
concluding [ksn'klurdig] adj. апбшні, заключны (канцэрт, слбва)
conclusion [kan'khrjan] n. 1. каніёц -ца m„ заканчэньне л.; апбшняя частка. 2. заключная частка (твбру. прамбвьі). 3. вьінік -у т. 4. заключэньне п. (умбвы, мірў). 5. выснбва, пастанбва f : to jump to a conclusion рабіць naсьпёшную выснбву, забягаць напёрад • in conclusion y заключэньні. на-
рэшце
conclusive [kan'klu:siv] adj. заключны; вырашальны; пераканаўчы (дбказ)
concomitant [kan'kaimatant] adj. cynpaваджальны, спадарбжны: a concomitant result суправаджальны вынік
n. суправаджальныя акалічнасьці concord ['ka:nka:rd] n. 1. згбда f:, лад
у т., суладзьдзе п. 2. палітычная ўмбва, трактат -у т. 3. Mus. суладнасьць L, кансананс -у т., гармбнія f. 4. Gram, дапасаваньне п.
concordance [kan'ka:rdans] n. 1. згбднасьць, згбда f. 2. канкарданс -у т., слбўнік (аўтара, твбру)
concordant [kan'ka:rdant] adj. згбдны, супадальны; суладны, гарманічны
concourse ['ka:nka:rs] n. 1. натбўп, гурт -ў т., гўрба f 2. зьліцьцё п., злучэньне ў аднб цэлае: at the concourse of two rivers пры зьліцьці дзьвюх рэчак. 3. пляц -у т., плбшча f. 4. галбўны вэстыбюль вакзалу. 5. пад’ёзд -у т., дарбга (пад хагу), бульвар -у /77.
concrescence [^ain'kresans] п. зрастаньне п., зрост -у т.
concrete ['ka:nkri:t] adj. 1. канкрэтны, рэчаісны; рэальны. 2. цьвярдьі, зацьвярдзёлы (рэчыва) 3. [ka:n'kri:t] бэтбнны: a concrete sidewalk бэтбнны хбднік.
n. 1. бэтбн -у т. 2. канкрэтнае паняцьце, ідэя абб тэрмін
v.t. заліваць бэтбнам, пакрываць бэтбнам
v.i. 1. цьвярдзёць. 2. застываць. 3. бэтанаваць
concrete mixer бэтонамяшалка f.
concretion [kan'krijan] n. 1. зацьвярдзёньне, застываньне, згусаньне п. 2. Med. камяні (у нырках, жбўцевыя)
concubine ['karpkjubain] п. налбжніца, палюббўніца f.
concupiscence [ka:n'kju:pisans] n. юрлівасьць, пажадлівасьць, жадбба f, юр -у т.
concupiscent [ka:n'kju:pisant] adj. юрлівы, пажадлівы
concur [кэп'кз:г] v. 1. супадаць, прыхбдзіць разам. 2. згаджацца, быць таё самае дўмкі. 3. спрыяць (пра абставіны)
concurrence [kan'k3:rans] n. 1. згбднасьць f. 2. супадзёньне п. (у часе, паглядахў 3. спрыяньне п.
concurrent [kan'k3:rant] adj. 1. супадальны, адначасны. 2. спрыяльны. 3. Geom. якія сыхбдзяцца ў адным пўнкце. 4. згбдны (у паглядзе)
п. 1. адначасная падзёя. 2. канкурэнт -а т.
concuss [kan'kAs] v. 1. трэсьці, страсаць.
2. выклікаць зрушэньне мазгбў
concussion [kan'kxjan] n. 1. раптбўнае страсёньне. 2. зрушэньне мазгбў, кантўзія f.
condemn [kan'dem] v.t. 1. асуджаць; ганьбаваць, ганіць. 2. прызнаваць вінаватым. 3. прысуджаць, вынбсіць прысўд, засуджаць: to condemn to death засуджаць на сьмерць. 4. бракаваць; прызнаваць непрыдатным (будынак, мост)
condemnation [ikamdam'neijan] n. 1. прысўд -у m.; асуджэньне п. 2. прызнаньне непрыдатным, заганным
condemnatory [kan'demnata:ri] adj. абвінаваўчы (прысўд, прамбваў асуджальны (пбзірк)
condemned jkan'demd] adj. прызнаны вінаватым; засўджаны, асўджаны
condensability п. згушчальнасьць f.
condensation [^amden'seijan] n. 1. згушчаньне, ушчыльняньне п., кандэнсацыя f. 2. згушчэньне, ушчыльнёньне п. 3. згўшчаная маса
condense [kan'dens] v.t. 1. згушчаціь (ца), ушыльняціь (-ца); кандэнсаваць. 2. сьцісла выказваць дўмку, скарачаць: He condensed the paragraph into one sentence Ён пераказаў параграф адным сказам. 3. ператвараць газ абб пару ў вадкасыдь; ператварацца ў вадкасьць, кандэнсавацца
condensed [kan'denst] adj. 1. сьцісла выказаны, скарбчаны: condensed story скарбчанае апавяданьне. 2. згўшчаны: condensed milk згўшчанае малакб. 3. ператвбраны ў вадкасьць
condenser [kan'densar] п. кандэнсатар -a т.
condescend [|ka:ndi'send] v.i. 1. ставіцца паблажліва, рабіць ласку. 2. удастбіць (ласкавым слбвам), ласкава дазвбліць. 3. прыніжацца (да благбга ўчынку)
condescendence [|ka:ndi'sendans] n. паблажка f.; ласка f.
condescending [|ka:ndi'sendig] adj. 1. паблажлівы. 2. апякўнскі (гон)
condescension ^kamdi'senjan] n. 1. naблажлівасьць (да ніжэйшых'), паблажка f. 2. апякўнскае стаўленьне condign [kan'dam] adj. заслўжаны, адпавёдны: condign punishment заслўжаная кара
condition [kan'di/an] n. 1. стан -у т.: in poor condition у благім стане. 2. Sport фбрма fa in (out of) condition y дббрай (благбй) фбрме. 3. прыдатнасьць (да працы, прддажў). 4. сацыяльнае станбвішча; ранг -у ma. a man of humble condition чалавёк сьціплага пахбджаньня. 5. абставіны pl. 6. умбва А; акалічнасьць f.
v. 1. прывбдзіць у дббры стан, у дббрую фбрму. 2. быць умбвай. 3. абумбўліваць
• on condition that пад умбвай, што; калі
• under a condition умбўна conditional [kan'dijanal] adj. умбўны; залёжны (ад нёчага)
n., Gram, умбўны сказ, лад абб злўчнік
conditioned [kan'dijand] adj. 1. умбўны, абумбўлены, залёжны ад чагб: conditioned reflex умбўны рэфлёкс. 2. адпавёдны нбрмам
conditionally [kan'dijansli] adv. умбўна, з умбвай
conditioner [kan'dijanar] n. 1. србдак для палёпшаньня, аздараўлёньня: a hair conditioner србдак для аздараўлёньня валасбў. 2. Informal кандыцыянэр павётра
condole [kan'doul] v.i. спачуваць; выказваць спачуваньні
condolence [kan'doulans] п. спачуваньні pl.
condominium [ikcrnda'miniam] n. 1. кандамі'ніюм -у т. 2. уласная кватэра ў агўльнай будыніне
condonation ^kamda'neijan] п. прабачэньне, дараваньне п.
condone [kan'doun] v.t. 1. прабачаць, забываць (правшу, абразу), дараваць (правіну). 3. Law прабачаць (парушэньне жанімскае прысягі)
conduce [kan'du:s] v.i. садзёйнічаць; спрыяць
conducive [kan'du:siv] adj. 1. карьісны, спрыяльны: to be conducive to good health быць карысным для здарбўя. 2. які вядзё да нёчага
conduct j'kamdAkt] n. 1. трыманьне п., павбдзіны pl. only. 2. кіраваньне, вядзёньне п. (справаў). 3. настаўлёньне, указаньне п., наказ -у т.
v.t. [kan'dAkt] 1. трымацца. 2. кіраваць (устанбвай); дырыгаваць (аркёстрам). 3. правбдзіць, суправаджаць.
4. быць праваднікбм (для экскўрсіі).
5. Phys, служыць праваднікбм, правбдзіць (цеплыню, элёктрыкў)
conduction [kan'dAk/an] n. 1. Phys, a) правбджаньне (цеплыні. тбку). б) правбднасьць f. 2. прапушчаньне (напр. вадьі праз трубў), рух (вады па трубё)
КНІГІ ОНЛАЙН
