Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
conductor [kan'dAktar] n. 1. правадш'к -a m. (na чыгўнцыў, кандўктар -a m. (на аўтббусе, трамваі); кіраўнік -a, правадш'к -a ma the conductor of a tour кіраўш'к падарбжжа, экскурсавбд. 2. дырыгёнт -a m.. дырыжбр -a m. (аркёстру), капэльмайстіар -pa m. 3. Phys, правадні'к -a m. (цяпла, электрычнага тбкў)
conduit ['ka:nduat] n. I. канал -y m.; трубаправбд: вадаправбд -y m., аквэдўк -y m. 2. ізаляцыйная трўбка
cone [koun] n. 1. кбнус -a m. 2. Bot. шьішка f.
v. надаваць фбрму кбнуса
coney I'kouni] n., pl. -neys гл. cony
confection [kan'fekjan] n. 1. салбдкія (кандытарскія) вьірабы (цукёркі, канфітўры). 2. канфэкцыя f., гатбвае жанбчае адзёньне
confectioner [kan'fek/anar] п. цукёрнік -а, кандытар -a m:. confectioner's sugar цукрбвы парашбк
confectionery [kan'fekjaneri] n., pl. -eries 1. кандытарскія вырабы. 2. кандытэрыя, цукёрня f.
confederacy fkan'fedarasi] n., pl. -cies 1. канфэдэрацыя f. (дзяржаваў абб асббаў). 2. кансьпірацыя, змбва f. 3. згуртаваньне п., саюз -у т., ліга t • the Confederacy грўпа адзінаццацёх паўдзённых штатаў, якія ў 186061 гг. адлучыліся ад ЗША
confederate [kan'fedarat] adj. саюзьніцкі, фэдэральны
n. 1. саюзьнік -а т. 2. саўдзёльнік (у злачынстве)
V. [kan'fedareit] злучацца ў канфэдэрацыю
confederation [kan^eda'rei/an] n. 1. a) задзінбчваньне, лучэньне ў лігу. б) фэдэрацыя f. 2. ліга f, саюз -у т.. канфэдэрацыя f.
• Confederation Канадыйская Канфэдэрацыя (задзінбчаньне Антарыё, Квэбэку, Нбваіі Шкбцыі іі Нью Брансўіку, якбе далб пачатак Канадзё) • the Confederation задзінбчаньне трынаццацёх амэрыканскіх штатаў павбдле Палажэньняў 1781-89 гг.
confer [kanfer] v.i. -ferred, -ferring paіцца, радзіцца, мець нараду, вёсьці кансультацыі
-v.t. даваць (мэдаль); надаваць, прысуджаць (ступёнь, узнагарбду)
conferee [|ka:nfa'ri:] n. 1. удзёльнік канфэрэнцыі. 2. асбба, якбй даёцца ўзнагарбда, ступёнь
conference ['ka:nfaransl п. нарада, канфэрэнцыя f.
confess [kan'fes] v. 1. прызнаваць (вінў, слабасьць); выдаваць (сакрэт). 2. спавядацца (сьвятарў). 3. спавядаць (пра сьвятара)
confession [kan'fejan] n. 1. прызнаньне п. (віньі). 2. спбведзь f. 3. веравызнаньне п.
confessor [kan'fesar] n. 1. спавядальнік -a m. (сьвятар). 2. спавёднік -a m., асбба, якая прызнаёцца. 3 пасьлядбўнік якбе-н. вёры
confetti [kan'feti] п. канфэці, n., indecl.
confidant ['ka:nfideent] n. I. давёраная асбба. 2. сардэчны сябра
confidante ['ka:nfidaentj n. сардэчная сябрбўка
confide [kan'faid] v. 1. давяраць, адкрывацца, дзяліцца (сакрэтам, клбпатамі). 2. даручаць. аддаваць пад апёку confidence ['ка:nfidans] n. 1. вёра, упэўненасьць 7; давёр -у m.: with full confidence in victory з пбўнай вёрай y перамбгу. 2. самапэўнасьць f. 3. адвага 7; зухвальства п.
• take into one’s confidence увёсьці нёкага ў давёр
confident ['kamfidant] adj. 1. пэўны, перакананы. 2. саманадзёйны. 3. занадта пэўны, зухвалы
п. блізкі, давёраны сябра; блізкая сябрбўка
confidential [|ka:nfi'denfal] adj. 1. сакрэтны, канфідэнцыйны: a confidential report сакрэтная справаздача. 2. пэўны. 3. давёраны, які карыстаецца давёрам: a confidential secretary давёраны сакратар
confidentiality [jkarnfaiden/i'aelati] n. сакрэтнасьць, канфідэнцыйнасьць f.
confidentially (ikcEnfi'dentfali] adv. пад сакрэтам, канфідэнцыйна
confiding [kan'faidig] adj. давёрлівы
configuration [kan^igja'reifan] n. 1. канфігурацыя, структўра f.; фбрма t, абрыс -y m. 2. сыстэма (нябёсных цёлаў)
confine [ksn'fain] -v.t. 1. абмяжбўваць, абмяжбўвацца. 2. трымаць унутры: A cold confined him to the house Прастўда трымае ягб ў хаце; to be confined to bed быць прыкаваным да лбжка. 3. саджаць у турмў, зьнявбльваць
n. often confines мёжы; дзяржаўная мяжа
confined [kan'faind] adj. 1. зьнявблены, палбнены. 2. абмежаваны
confinement [kan'fainmsnt] n. I. абмежаваньне п. 2. зьнявбленьне п.; арышт -у т. 3. рбды pl. only
confirm [kan'f3:rm] v.t. 1. пацьвярджаць, сьцьвярджаць. 2. ратыфікаваць (умбву). 3. падмацбўваць, падтрымваць. 4. Relig. канфірмаваць
confirmation [|ka:nfar'meijan] n. 1. пацьвёрджаньне п. 2. умацаваньне, замацаваньне п. 3. ратыфікацыя f. (умбвы). 4. Relig. канфірмацыя f
confirmative [kan'fsirmativ] adj. пацьвярджальны
confirmed [kanfermd] adj. 1. пацьвёрджаны, давёдзены, абгрунтаваны. 2. закаранёлы (манюка), заўзяты (п'яніца). 3. хранічны: a confirmed invalid хранічны калёка
confiscate ['ka:nfiskeitj v.t. канфіскаваць, рэквізаваць
confiscation ^kainfis'keijan] п. канфіскацыя, рэквізыцыя f.
conflagrate ['kaaiflagreitj v.i. загарацца, выбухаць агнём, гарэць
v.t. падпальваць, спальваць conflagration ^karnflag'reijan] п. вялікі пажар, пажарышча п.
conflict ['ka:nflikt] n. 1. змаганьне n., канфлікт -у т. 2. разыхбджаньне п.. супярэчнасьць f., калізія f:. conflict of opinions супярэчнасьць паглядаў v.i. [kan'fhkt] 1. быць y супярэчнасьці, пярэчыць; разыхбдзіцца (у дўмках). 2. змагацца
conflicting [kan'fhktig] adj. нязгбдны, супярэчлівы: conflicting evidence супярэчлівыя сьвёдчаньні
confluence ['ka:nfluans] n. 1. зьліцьцё n. (рэчак). 2. сутбк -у т. (мёсца зьліцьця). 3. зьбег -у т. (акалічнасьцяў). 4. збор -у, сьціск -у, напльііў -ву т. (людзёв), натбўп -у т.
confluent ['ka:nfluant] adj. якія зьліваюцца ў аднб
п. прытбк -у т.
conform [kanform] v.i. 1. прыстасбўвацца. 2. адпавядаць закбну. 3. прыпадабняцца фбрмаіі, характарам v.t. 1. прыпадабняць фбрмай, характарам. 2. прыстасбўваць
conformability [kanlf3:rmalbilati] n. 1. падабёнства п. 2. прыстасаваньне п. (да нбрмаў). 3. падатлівасьць, пакбрлівасьць f.
conformable [kan'foirmabal] adj. 1. адпавёдны, падббны. 2. дастасаваны. 3. падатлівы
conformation [^ainfa^'meijan] n. 1. фбрма, структўра f. 2. сымэтрычны ўклад частак. 3. а) датарнаваньне, прыпадабнёньне п. б) прыстасаваньне да агўльных нбрмаў
conformist [kan'f3:rmist] n. I. канфармі'ст -a, прыстасаваніец -ца m. 2. Hist, пасьлядбўнік Англіканскае царквы
conformity [kan'f3:rmati] n., pl. -ties I. падабёнства n:, згбднасьць; адпавёднасьць f.: in conformity with згбдна з чым. 2. a) падпарадкаваньне фбрмам. б) прыстасаванства п. 3. паслухмянасьць, падатлівасьць, пакбрнасьць f.
confound [kan'faund] v.i. бянтэжыць.
2. блытаць, зблытваць. 3. зьдзіўляць; зьбіваць з трбпу; разладжваць, псаваць
• Confound it (him) Хай ягб ліха; Ліха на ягб
confounded [kan'faund:d] adj. 1. зьбянтэжаны; разгўблены. 2. агідны: He is a confounded liar Ён апдны хлус
confraternity [^amfra'tsTnatil n., pl. -ties 1. братэрства n. 2. брацтва n.
confront [kan'frxnt] v.t. 1. стаяць твар y твар. стаяць насупрбць. 2. супраціў-
ляцца, супрацьстаяць. 3. рабі'ць вбчную стаўку
confrontation ^kamfrAn'tei/an] n.l. канфрантацыя f., вбчная стаўка. 2. супастаўлёньне п. 3. супраціўлёньне п.
confuse [kan'fju:z] v. 1. мяшаць, заблытваць, рабі'ць замяшаньне. 2. не адрбзьніваць (адзі'н ад аднагб), перабль'ітваць. 3. сарбміць, бянтэжыць. 4. ашаламляць; увбдзіць у разгўбленасьць
confused [kan'fju:zd] adj, 1. зьбянтэжаны. разгўблены, засарбмлены: to be confused засарбміцца, зьбянтэжыцца. сумёцца. 2. заблытаны, бязладны: confused answer блытаны
адказ
confusedly [kan'fju:zidli] adv. 1. зьбянтэжана, засарбмлена, разгўблена. 2. бязладна, хаатычна
confusion [kan'fju^an] n. 1. блытані'на f., блытаньне п. 2. замяшаньне л., непарадіак -ку т. 3. разгўбленасьць, ашалбмленасьць f. 4. зьбянтэжанасьць, засарбмленасьць f.
confutation j'kamfju'tei/an] п. запярэчаньне п.
confute [kan'fju:t] v.t. запярэчваць, абвяргаць
congeal [kan'djid] v. 1. замарбжваць (вадкасьць). 2. цьвярдзёць;. застываць (квашанінаў згушчаціь (-ца); тужэць
congenial [kan'djknial] adj. кангеніяльны, адпавёдвы паводле дўху
congenital [kan'djenital] adj. прырбджаны, прырбдны
congest [kan'djest] v. 1. перапаўняць (людзьмі', аўтамабілямі). 2. закупбрвацца
congestion [kan'djestjan] n. 1. перапбўненасьць, перанасёленасьць f. 2. перагрўжанасьць f., затбр -у т. (вўлічнага рўхў). 3. Med. закупбрка f., застбій -ю т.: venous congestion згушчэньне крыві' ў вёнах
conglobate j'karnglabeit] adj. кулісты. шарападббны, сфэрычны
V. надаваць кулістую фбрму; прымаць кулі'стую фбрму conglomerate [kan'gla:marat] adj. 1.
сабраны ў масу. 2. зьлёплены, спалўчаны з чагб-н. разнарбднага. 3. Geol. канглямэратны
— n. 1. зьлёпішча п. 2. канглямэрат -у т. 3. Geol. асадкавая гбрная парбда -V. [kan'gla:mereit] 1. зьбіраціь (-ца). сканцэнтрбўваціь (-ца). 2. ператвараціь (-ца) у зьлітную масу conglomeration [kanglaima'rei/anl n. 1.
злучэньне п., зьліцьцё ў масу. 2. канглямэрацыя f. ; мешаніна f.
conglutinate [kan'glu:tineit] v. зьлёпліваціь (-ца); зьліпацца
adj. зьлёплены, зьліплы, склёены conglutination [kan|glu:ti'neijan] n. 1.
зьлёпваньне, зьліпаньне п. 2. зрост -у т.
congratulant [kan'grstjalant] adj. прывітальны. віншавальны
п. той. хто вітае; віншавальнік -а т., віншавальніца f.
congratulate [kan'grcedjaleit] v. 1. вітаць; віншаваць: / congratulate you on your success Віншўю вас з пбсьпехам; to congratulate someone on his birthday віншаваць кагб з днём нарбдзінаў
congratulation Ікап^гжфэ'Іеі/апІ п. вітаньне, зычэньне п.
• congratulations прывітаньні, віншаваньні
congregate j'kanjgngeit] v.i. зьбірацца (у кўчу, грамадў); All the children congregated around the Christmas tree Усё дзёці сабраліся каля ялшкі v.t. зьбіраць
adj. ['ka:ggrigat] 1. сабраны, сканцэнтраваны. 2. зббрны
congregation ^karpgri'geijan] n. 1. зьбіраньне п., зыхбджаньне ў грамадў. 2. зббрышча п. (людзёй), сход -у т.; зьезд -у т. 3. Relig. парафія f., прыхбд -у т.-, парафіяне, прыхаджане pl. only. 4. рэлігійнае таварыства, супблка, кангрэгацыя f.
congress j'kmpgres] n. 1. кангрэс -y m. (заканадаўчы вбрган y дзяржавб). 2. зьезд -y m., сустрэча f, кангрэс -y m.: a writers' congress зьезд пісьмёньнікаў
• Congress Кангрэс ЗША (які складаецца з Сэнату іі Палаты Прадстаўні'коў)
congressional [kag'gre/anal] adj. кангрэсавы: Congressional election выбары Кангрэсу
congressman ['ka:ijgresman] n., pl.-men кангрэсмэн -a m. (сябра Кангрэсу ЗША, асаблі'ва палаты прадстаўнікбў)
КНІГІ ОНЛАЙН
