• Газеты, часопісы і г.д.
  • Ангельска-беларускі слоўнік  Валентына Пашкевіч

    Ангельска-беларускі слоўнік

    Валентына Пашкевіч

    Выдавец: Зміцер Колас
    Памер: 1028с.
    Мінск 2006
    267.28 МБ
    
    conic j'kmnik] adj. гл. conical
    
    conical ['kainikalj adj. канічны; кбнусападббны
    
    conic section Math, канічнае сячэньне conifer ['kamafar] n. хваёвае дрэва, хваёвы куст
    
    coniferous [kou'nifaras] adj. 1. які мае шьішкі. 2. хваёвы: a coniferous fo­rest хваёвы лес
    
    conjectural [kan'djekt/aral] adj. прыпушчальны. абапёрты на меркаваньні
    
    conjecture [kan'djektjar] п. 1. меркаваньне, дапушчаньне п. 2. здагадка f., здбгад -у т., дапушчэньне п.
    
    V. здагадвацца, дапушчаць
    
    conjoin [kan'djam] v. лучыціь (-ца); спалучаціь (-ца)
    
    conjoint Ikan'djaint] adj. злўчаны, спалўчаны; супбльны
    
    conjugal ['kmndjagal] adj. жанімскі, шлюбны
    
    conjugate j'kamdjageit] v.t. 1. Gram, спрагаць. 2. спалучаць (парамі)
    
    v.i. 1. Gram, спрагацца. 2. Biol, спалучацца (парамі), прахбдзіць капуляцыю
    
    adj. fkaindjagat] I. парны, спалўчаны парамі. 2. Gram, аднакарэнны. 3. Math, спалўчаны: conjugate angles спалўчаныя куты
    
    conjugation [kamdja'geijan] n. 1. Gram, a) спраганьне n. б) спражэньне n. 2. спалучэньне n. 3. Biol, капуляцыя f.
    
    conjunct ['kamdjArjkt] adj. спалўчаны; супбльны; зьвязаны
    
    conjunction [kan'djApk/an] n. 1. сўвязь f., спалучэньне n., камбінацыя A: in conjunction y спалучэньні. разам, супбльна. 2. зьбег -у т. (падзёяў, акалічнасьцяў), супадзёньне п. 3. Gram, злўчнік -а т.
    
    conjunctiva [ikmndjApk'taiva] n., pl. -vas, -vae, Anat, каньюнктыва (сьлізістая абалбнка вбка)
    
    conjunctive [kan'djAgktiv] adj. 1. злучальны. 2. злўчаны, спалўчаны. 3. Gram, злўчнікавы
    
    п. злучальнае слбва, злўчнік -а т. conjure ['karndjarj v. 1. заклінаць (чарадзёйнымі слбвамі). 2. вядзьмарыць, чараваць. 3. [kan'djur] прасі'ць; упрбшваць; заклінаць
    
    v.i. 1. выклікаць дўхаў. 2. паказваць фбкусы. займацца штукарствам
    
    conjurer or conjuror ['kamdjararj n. 1. штукар -а, фбкусьнік -а т. 2. чараўнік -а, чарадзёій -я т.; чараўшца, чарадзёйка f.
    
    conk [ka:ijk] n. I. Brit., SI. hoc -a m. 2.
    
    SI. галава f. 3. удар y галавў
    
    v.t. ударыць, саўганўць (асабл. y галавў)
    
    • conk out пераставаць працаваць, ламацца. псавацца (асабл. пра магбр)
    
    connate l'ka:neit] adj. 1. прырбджаны, прырбдны. 2. адначасна нарбджаны, паўсталы. 3. сваяцкі, падббны (натўраю). 4. Biol, зрбслы
    
    connect [ka'nektj v.t. 1. прылучаць: спалучаць; зьвязваць. 2. злучаць (тэлефанічна). 3. лучыць (у дўыкахў асацыяваць. 4. далучацца. 5. Electr. далучаць, злучаць
    
    -v.i. 1. лучыцца, быць палўчаным. 2. мець спалучэньне (пра цягнікі)
    
    connection, Brit, connexion Ika'nekjan] n. 1. сўвязь f.; прыналёжнасьць f:. to have connection with мець сўвязь з чым; connection with the church прыналёжнасьць да царквы. 2.
    
    дачынёньне n. 3. a) сваяк -a m., сваячка f. б) сваяцтва n. 4. спалучэньне цягнікбм
    
    » connections сўвязі з уплывбвымі людзьмі
    
    • in connection with а) разам, y сўвязі з чым. б) што датычыць чагб connective [ka'nektiv] adj. злучальны: connective tissue злучальная тканка; connective word злучальнае слбва
    
    n. Gram, злучальнае слбва connivance [ka'naivans] п. маўклі'вая згбда
    
    connive [ka'naiv] v.i. 1. патураць, глядзёць праз пальцы. 2. тайна супрацбўнічаць (напр. з вбрагам)
    
    connoisseur [(катэ'взт] п. знаівёцўца т. (асабл. у мастацгве)
    
    connotation [jkama'teijan] п. падразумёньне п., канатацыя f
    
    connote [ka'nout] v. падразумяваць
    
    conquer f'ka:gkar] v.t. 1. заваёўваць (край). 2. перамагаць, пераадбльваць (вбрага, сон, страх). 3. перасі'льваць, перадбльваць: to conquer a bad habit перадблець благўю звычку. 4. перамбжна ўзьбірацца на гбрныя вяршыні, здабываць гбрныя вяршыні v.i. быць перамбжцам, рабіць заваяваньні, перамагаць: to conquer or die перамагчы абб памёрці
    
    conqueress ['kaajkaras] п. перамбжніца f. conqueringly ['кскдкэпдіі] adv. nepaмбжна
    
    conqueror ['ka:gkararj n. перамбжіац ца m.
    
    conquest [‘kamkwest ] n. 1. заваяваньне n., перамбга f. 2. здабыты край (людзі). 3. заваёва f. (таксама ў каханьні). 4. здабытіак -ку т., дасягнёньніі -яў pl.: conquests of science здабыткі навўкі. 5. Figur. сэрца, здабытае прыхільнасьцю
    
    consanguine [kan'saeggwin] adj. крбўны, крэўны, рбдны па крыві'
    
    consanguinity [ikamsceij'gwinati] п. сваяцтва л.; рбднасьць, адзінакрбўнасьць t
    
    conscience ['karn/ansj n. 1. сумлёньне n.: clear conscience чыстае cyмлёньне. 2. сьвёдамасьць f.
    
    • in all conscience па праўдзе, праўду кажучы; вядбма, зразумёла; бясспрэчна
    
    conscienceless j'kamjanslas] adj. несумлённы, беспрынцыпны, без усялякага сбраму
    
    conscience-stricken ['kamjansistnkan] adj. мўчаны дакбрамі сумлёньня
    
    conscientious [|ka:nji'enjas] adj. добрасумлённы, акуратны: conscientious work сумлённая праца
    
    conscientious objector адмаўлёніец -ца т. (які зь перакананьня не жадае служыць у вбйску)
    
    conscious ['kainfas] adj. 1. сьвёдамы, сьвядбмы чагб, які разумёе, усьведамляе. 2. сьвёдамы, прытбмны: to become conscious прыйсып' да прытбмнасьці, апрытбмнець. 3. адчўты, адчуваны: conscious guilt адчуванае пачуцьцё віны. 4. наўмысны, абдўманы, сьвёдамы: a conscious lie сьвядбмая мана. 5. няёмкі; сарамлівы: She was a little conscious in her man­ner because of her oldfashioned dress Яна чўлася крыхў няёмка дзёля сваё старамбднае сукёнкі
    
    • the conscious, Psychol, сьвёдамасьць f.
    
    consciously ['kamjaslij adv. 1. сьвёдама, сьвядбма. 2. наўмысна, абдўмана
    
    consciousness ['ka:n|asnasj n. 1. сьвёдамасьць, сьвядбмасьць f. 2. прытбмнасьць f:. to lose consciousness страціць прытбмнасьць
    
    conscribe [kan'skraib] v.t. набіраць, прызываць y вбйска
    
    conscript [kan'sknpt] v.t. 1. набіраць (y вбйска). 2. канфіскаваць (для дзяржаўнага ўжытку)
    
    adj. прызваны (у вбйска)
    
    n. ['kamsknptl прызыўш'к -а т., прызыўніы -бга т:. навабраніец -ца, рэкрут -а т.
    
    conscript fathers 1. сэнатары. a) y старажытным Рыме. б) у сярэднявёчнай Вэнэцыі. 2. сэнатары, паслы
    
    conscription [kan'sknpjan] n. 1. прызыў, наббр у вбйска. 2. вайскбвая павіннасьць (грашыма, працай)
    
    consecrate ['ka:nsakreit] v.t. 1. высьвячаць (царквў, на сьвятара). 2. асьвячаць, рабіць сьвятасьцю. 3. прысьвячаць сябё
    
    adj., Archaic пасьвёчаны, высьвечаны
    
    consecration [(kamsa'kreijanj n. 1. асьвячэньне, сьвячэньне п. 2. высьвёчваньне п. 3. рукапалажэньне п. (у духбўны сан), кансэкрацыя f.
    
    consecution [|ka:nsi'kjuJan] n. 1. пасьлядбўнасьць, чаргбвасьць f. 2. лягічная пасьлядбўнасьць. 3. Gram, пасьлядбўнасьць (часбў)
    
    consecutive [kan'sekjativ] adj. пасьлядбўны, чаргбвы
    
    consensus [kan'sensas] п. агўльная згбднасьць (дўмкі, паглядаў), кансэнсус -у т.
    
    consent [kan'sent] v.i. 1. згаджацца
    
    п. згбда f.. дазвбл -у т.: common consent агўльная згбда
    
    consentaneous [|ka:nsan'teenias] adj. 1. узгбднены, адпавёдны. 2. адзінадўшны
    
    consequence |'ka:nsakwans] n. 1. вынік -у т., настўпства п. 2. вывад -у т., ляпчная выснбва. 3. значаньне, значэньне п.; вага f.: of no consequence няважны; of great consequence вялікае вагі. 4. уплывбвасьць, важнасьць f.: person of consequence чалавёк з уплывамі, важны чалавёк • in consequence як вынік
    
    • in consequence ofy выніку
    
    • take the consequences узяць на сябё адказнасьць за настўпствы
    
    consequent ['ka:nsakwant] adj. 1. выніклы (зь нёчага). 2. ляп'чна пасьлядбўны
    
    n. 1. вынік -у т., пасьлядбўнае здарэньне. 2. Gram, другі член умбўна-
    
    га сказу. 3. Math, другі член прапбрцыі (дачынёньня~)
    
    consequential [^amsi'kwen/al] adj. 1. які лягічна, пасьлядбўна вынікае. 2. які лічыць сябё важным. 3. важны
    
    consequently l'ka:nsikwantli] adv. затым; такім парадкам; тамў, у выніку
    
    conservation ^ka.nsar'veijan] n.l. захаваньне n.: conservation of energy захаваньне энэргіі. 2. ахбва (лясбў, рэчак). 3. запавёднік -у т.
    
    conservationist [|ka:nsar'vejanist] n. ахбўнік абб прыхільнік ахбвы прырбды
    
    adj. ахбўны, які датычыць ахбвы прырбды
    
    conservatism [kan's3:rva|tizam] п. кансэрватызм -у т.
    
    conservatist [kan'ss.rvatist] п. гл. con­servative, n.
    
    conservative [kan's3:rvativ]-adj. 1. кансэрватыўны. супраціўны зьмёнам. 2. асьцярбжны. памяркбўны, умеркаваны; скрбмны, сыцплы: a conser­vative estimate екрбмная ацэнка. 3. які захбўвае ад псаваньня, які кансэрвўе; засьцерагальны
    
    n. 1. кансзрватар -а т. 2. рэакцыянэр -а т., рэакцыянэрка f.
    
    conservator [kan's3:rvatar] п. 1. ахбўнік -а т., апякўн апекуна т., кансэрватар -а т. 2. Brit, ахбўнік фбндаў музэю
    
    conservatory [ksn's3:rvat3:ri] n., pl. -ries 1. музычная кансэрватбрыя. 2. цяпліца, аранжарэя f. 3. Obsol. склад -у m.; схбіў -ву т.
    
    adj. які захбўвае абб кансэрвўе
    
    conserve [kan's3:rv] v.t. 1. захбўваць (ад псаваньня, разбурэньня), захаваць . 2. ашчаджаць, зьберагаць. 3. кансэрваваць: to conserve meat рабшь мясньія кансэрвы
    
    n. ['ka:ns3:rv] often conserves фруктбвыя кансэрвы, варэньне
    
    consider [kan'sidar] v.t. 1. абдўмваць, разглядаць, абмяркбўваць, задўмвацца над чым. 2. прызнаваць, лі-
    
    чыць: He considers them (to be) in­nocent Ён лі'чыць ix невінаватымі; to consider it necessary прызнаваць патрэбным. 3. дўмаць, уважаць. 4. лічьіцца з кім, шанаваць (пагляды. пачўцьці). 5. браць пад увагу, улі'чваць: all things considered узяўшы ўсё пад увагу. 6. цашць; мбцна паважаць. 7. разважаць, меркаваць
    
    considerable [kan'sidarabal] adj, I. значны, істбтны, важны; варты ўвагі: a considerable responsibility важная адказнасьць. 2. ладны, дбсыць вялі'кі: a considerable sum of money ладная сўма грбшаў adv. ладна, дбсыць
    
    considerably [kan'sidarabli] adv. ладна; шмат
    
    considerate [kan'sidarat] adj. 1. уважны, уважлівы. 2. старанны, уважны
    
    consideration IkaniSida'reiJan] n. 1. разгляд -у т., абмеркаваньне n.: to give careful consideration to this question дакладна абмеркаваць гэтае пытаньне; to submit for consideration аддаць на разгляд. 2. меркаваньне п., дўмка f., пагляд -у т.: That is a con­sideration Мбжна гэтак меркаваць; Гэта дббры пагляд. 3. увага, уважлівасьць; пашана, павага f : an author worthy of consideration аўтар варты ўвагі. 4. адплата f:. узаёмная паслўга: кампэнсацыя f, узнагарбджаньне п.; плата f
    
    • be under consideration разглядацца, абмяркбўвацца
    
    • in consideration of а) дзёля тагб. б) у адплату за што
    
    • take into consideration браць пад увагу
    
    • under consideration на разглядзе, разгляданы