Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
decide [di'said] v. 1. пастанаўляць, прымаць пастанбву. 2. наважвацца. надўмвацца. 3. вырашаць (спрэчку. пытаньнё)
decided [di'saidid] adj. 1. выразны, пэўны, бясспрэчны: a decided advantage бясспрэчная перавага. 2. мбцны, цьвёрды (характар), катэгарычны: a man of decided opinions чалавёк катэгарьічных паглядаў
decidedly [di'saididli] adv. 1. выразна. бясспрэчна. 2. мбцна; цьвёрда, рашўча, наважана, катэгарычна
deciduous [di'sidjuas] adj. 1. лістападны (дрэва, лес). 2. які пэрыядычна ападае (ліст) абб спадае (рбгі): малбчны (зуб). 3. мімалётны, нясталы
decimal ['desamall adj. дзесяткбвы: decimal fraction дзесяткбвы дроб; decimal point крбпка, якая аддзяляе цэласьць ад дрббу
decimate ['desameitj v.t. I. вынішчаць, спусташаць; забіваць у вялікай кблькасьці; губіць, касіць, зьнішчаць: cholera decimated the population xaлёра касіла жыхарства. 2. караць сьмёрцю кбжнага дзясятага. 3. забіраць абб зьнішчаць дзясятую частку
decimeter or decimetre ['des3|mi:tar] n. дэцымэтіар -pa m. (1/10 мэтра)
decipher [di'saifar] v.t. 1. расшыфрбўваць. 2. разьбіраць (нёшта невыразнае).
decision [di'sijan] n. 1. рашэньне n., пастанбва f.: The judge gives a decision Судзьдзя вынбсіць пастанбву. 2. станбўкасьць, наважанасьць, стбйкасьць f:. a man of decision paшўчы чалавёк
decisive [di'saisiv] adj. 1. наважаны, paшўчы, станбўкі. 2. вырашальны: a
decisive victory вырашальная nepaмбга. 3. крытычна важны: a decisive moment крытьічная часіна
deck [dek] n. 1. палуба f. 2. памбст, насьціл -y m. (з дбшак). 3. калбда f. (картаў)
v.t. 1. насьцілаць палубу, памбст; рабіць насьціл. 2. а) прыбіраць; упрыгбжваць (квёткамі). б) апранаць • on deck прысўтны
declaim [di'kleim] v. 1. прамаўляць напышліва, гаварьіць з патасам. 2. дэклямаваць, публі'чна прамаўляць
declamation [|dekla'meijan] n. 1. дэклямацыя f., выступаньне з прамбваю, прамаўляньне п. 2. вьібраная паэзія, прбза для дэклямацыі; урачыстая прамбва
declaration [^ekla'reijan] n. 1. абвёшчаньне n:. declaration of independence абвёшчаньне незалёжнасьці. 2. заява. дэклярацыя f:. Declaration of Human Rights Дэклярацыя Правбў Чалавёка. 3. дэклярацыя (рэчаў, тавару, абкладзеных мытам)
declare [di'kler] v.t. 1. абвяшчаць: to declare war абвёсьціць вайнў. 2. заяўляць. 3. дэкляраваць (тавары, абкладзеныя мьітам)
v.i. выказвацца (за, супрбць)
declassify j^ir'klaesifai] v.t. -tied, -tying рассакрэчваць (дакумэнты)
declension [di'klenjan] n. I. схіл, спад, спуск -y m.: the declension of the sun toward the west спуск сбнца на захад. 2. Gram, скланёньне n. 3. заняпад -у т. 4. адступлёньне п. (ад вёры, паглядаў, тэкстў). 5. адхілёньне п. (прапанбвы), вётлівая адмбва
declinable [di'klamabal] adj. I. Gram, скланяльны: declinable parts of speech скланяльныя часьціны мбвы. 2. ад якбга мбжна адмбвіцца
declination [Декіі'пеіўап] n. 1. нахіл -у т.; схіл, спад -у т., адхілёньне п. 2. вётлівая адмбва. 3. дэклінацыя f.
decline [di'klam] v. 1. адмаўляць: He declined to do what he was told Ён
адмбвіўся рабі'ць тбе, што ямў былб сказана. 2. адхіляць: to decline an offer адхіліць прапанбву. 3. Gram, скланяць. 4. хілі'цца; спускацца. 5. слабёць, занепадаць
п. 1. паданьне п. 2. заняпад -у т. 3. сход, схіл -у т. 4. спад, спуск -ут.:а steep decline стрбмкі сход абб спуск declivity [di'klivati] n., pl. -ties стрбмкі нахіл. схіл, спуск, адхбн -у т:. The declivity of the mountain pass was very steep Спуск гбрнага прахбду быў вёльмі стрбмкі
decode ^dr'koud] v.t. расшыфрбўваць decollate ^dkka'leit] v.t. абезгалбўліваць decolonize [di:'ka:lanaiz] v.t. 1. дэкаля-
нізаваць. 2. пазбаўляць калёніі decompose [|di:kam'pooz] v. 1. гнісьці, гніць. 2. раскладаць (на часгкі). 3.
раскладацца
decomposition [(di^kaimpa'zijan] n. 1. раскладаньне п., распад -у т. 2. гніцьцё п.
decompress ^dkkam'pres] v.t. зьмяншаць ціск
decongestant ^drkan'djestant] п. разгушчальнік -у т., србдак ад закупбркі (насавбй пбласьці)
decontaminate Iidckan'tsemmeit] v.t. 1. абеззаражваць, ачышчаць ад шкбдных рэчываў. 2. правбдзіць дэкантамінацыю
decontamination [^iikan^remi'neifan] n .
1. абеззаражваньне n. 2. ачышчэньне п. (ад шкбдных рэчываў). 2. дэкантамінацыя f.
decorate j'dekareit] v.t. 1. упрыгбжваць, прыбіраць; аздабляць. 2. дэкараваць. 3. узнагарбджваць (мэдалём, брдэнам)
decorated j'dekareitid] adj. 1. аздбблены.
2. удэкараваны. 3. узнагарбджаны decoration ^deka'reijan] n. 1. упрыгбжаньне, прыбіраньне, аздаблёньне п. 2. аздбба f., арнамэнт -у т., дэкарацыя f 3. узнагарбда (мэдаль, брдэн) decorative ['dekarativj adj. дэкаратыўны
(кустьі. тканіна); упрыгбжвальны
decorator j'dekareitar] п. дэкаратар -a m. decorum [di'kairam] n. дэкбрум -y m., вбнкавая прыстбйнасьць, вётлівае захаваньне
decoy [di'kai] v.t. надзіць, прынаджваць, занаджваць; завабліваць
n. ['di:kai] 1. прынада. прыманка f. 2. пастка f.
decrease [di:'kri:s] v. памяншаціь (-ца), зьмяншаціь (-ца)
n. ['di:kri:s] 1. памёншаньне, зьмёншаньне п. 2. спад -у m.: The decrease in temperature was ten degrees Тэмпэратўра спала на дзёсяць градусаў
decree [dr'kri:] n. 1. дэкрэт -у т., урадавая пастанбва, указ -у т. 3. Law судбвая пастанбва (аб развбдзе і пад.) v.t. 1. загадваць, дэкрэтаваць. 2. вырашаць
decrement j'dekrimant] п. зьмёншаньне, зьмяншэньне п.; ступёнь зьмяншэньня
decrepit [di'krepit] adj. квблы, хілы, нядўжы (ад старасьці); развалены
decrepitude [di'krepitu:d] п. квбласьць, састарэласьць, нядўжасьць f.
decry [di'krai] v., -cried, -crying 1. raніць, ганьбаваць; асуджаць. 2. прыніжаць, перамёншваць (значэньне чагб-н.). 3. выказвацца сўпраць
dedicate ['dedikert] v.t. 1. прысьвячаць (кш'гу, твор). 2. прызначаць (памяці кагб-чагб). 3. урачыста адкрываць (мост, будынак)
dedicated ['dedikeitidj adj. 1. адданы. 2. які прысьвяціў сябё: to be dedicated to the cause прысьвяціць сябё справе dedication [^edi'kei/an] n. 1. пасьвячэньне n. 2. урачыстае адкрыцьцё (устанбвы, схбду): the dedication of a new library адкрыцьцё нбвае бібліятэкі. 3. прысьвячэньне п., адданасьць f. (справё). 4. дэдыкацыя, слбвы прысьвячэньня (кнігі, твбру)
deduce [di'du:s] v. 1. вывбдзіць (загўльнага правіла); дахбдзіць, дадўмвацца, рабіць выснбву. 2. прасбчваць (пахбджаньне абб пачаткі)
deduct [di'dAkt] v. 1. адыймаць. 2. вылічаць (з заплаты)
deductible [di'dAktabal] adj. які адыймаецца, адлічаецца
deduction [di'dAkJan] n. 1. адыйманьне п., вылічэньне n.: deduction in pay вылічэньне з заплаты. 2. вылічаная сўма. 3. Logic, дэдўкцыя f. 4. выснбва f., вывад -у т.
deed [di;d] n. I. учыніак -ку, чын -у т. 2. умбва, дакумэнт, акт -у т.; кўпчая f.: the deed to our house кўпчая на нашу хату
V. перадаваць актам
deem [di:m] v. дўмаць, лічыць, уважаць: I deem it important я лічў, што гэта важна
deep [di:p] adj. 1. глыббкі. 2. густы, мбцны: a deep red color цёмна-чырвбны кблер. 3. далёкі (углыбкі). 4. нізкі: a deep voice нізкі гблас. 5. паважны, непавярхбўны, з глыббкім сэнсам: a speech of deep importance паважная прамбва 6. Figur. цяжкі для разумёньня. 7. разўмны, мўдры: a deep scholar мўдры навукбвец adv. 1. глыббка, гльібака. 2. пбзна (пра час): He studied deep into the night Ен вучыўся да пбзьняе нбчы п. глыб f.; глыбіня f.
• deep in debt па вўшы ў даўгах
• the deep Poet, мбра n., акіян -y m. deepen ['depart] v. 1. паглыбляць. 2. паглыбляцца, заглыбляцца. 3. паніжаць (пра тон)
deep-freeze ['di:pfri:z] п. маразільнік -a т.
v. замарбжваць (прадўкты дзёля захаваньня)
deep-fry [|di:p'frai] v. варыць у тлўшчы deeply ['di:pli] adv. глыбака, глыббка:
She feels deeply about it Яна гэта прымае глыббка да сэрца
deep-rooted [|di:p'ru:tid] adj. 1. з глыббкім карэньнем. 2. укаранёлы (традыцыі, варбжасьць)
deep-set [|di:p'set] adj. 1. глыббкі (пра вбчы). 2. укаранёлы (звьічай, апі'нія)
deer [dir] n. 1. алёніь -я m. 2. лань 7; казўля f, дзікая каза
deerskin ['dirskin] n. 1. скўра алёня, лася, казўлі. 2. а) замша f, замш -у т. б) вбпратка з замшу
deface [di'feis] v.t. I. псаваць выгляд, брыдзіць. 2. рабіць неразббрлівым, нечытэльным
defalcate [di'fselkeit] v.i. красьці або злоўжываць давёранымі грашмі'; рабі'ць растрату
defalcation ^defsel'keijan] n. 1. крадзёж абб злоўжываньне грашмі, растрата f 2. скрадзеная абб растрачаная сўма. 3. прысвбйваньне чужбга
defamation ^defa'meijan] n. I. зьняслаўленьне. абняслаўленьне п., дэфамацыя f 2. паклёп -у т.: defamation of character кампрамітацыя асббы
defamatory [di'femabiri] adj. зьнеслаўляльны, паклёпніцкі
defame [di'feim] v.t. ганьбіць, зьнеслаўляць кагб; псаваць рэпутацыю камў default [difoilt] n. 1. недахбп, недагляд
у т., незьяўлёньне ў час: lose by default прайграць з прычьіны незьяўлёньня. 2. нясплбчваньне n.: a default on an installment payment нясплата раты даўгў ў час. 3. Law незьяўлёньне ў суд: in default of дзёля адсўтнасьці кагб; дзёля нястачы чагб V. 1. не зьявіцца куды-нёбудзь. 2. не заплаціць даўгў ў час. 3. Law а) не зьявіцца ў суд. б) прайграць справу дзёля незьяўлёньня ў суд
defeat [di'fi:t] v.t. 1. пабіць, паразіць, перамагчы. 2. разладзіць, зрабіць дарэмным (пляны). 3. Law скасаваць, зрабіць няважным, ануляваць n. 1. параза f.; паражэньне п., разгрбм -у т., няўдача f. 2. разладжаньне п. (нёчых намёраў)
defeatist [di'fi:tist] п. паражэніец -ца т., капітулянт -а т.
adj. паражэнскі, капітулянцкі: defeatist attitude паражэнскае стаўленьне
defecate ['defakeit] v. 1. спаражняцца (ад калу). 2. ачышчаціь (-ца)
defect ['dirfekt] n. 1. загана, хіба f., дэфэкт, брак -у т. 2. нястача f., недахбп -у т.
v. [di'fekt] пакідаць (сваю крашў), перахбдзіць, перабягаць (у іншую партыю. грўпу); уцякаць у іншую краіну
defection [dr'fekjanj n. 1. дэзэртэрства п.; ухілёньне ад выкананьня абавязкаў. 2. адстўпніцтва п. (ад паглядаў. рэлі'гіі, краі'ны)
defective [di'fektiv] adj. I. недасканалы, няпбўны. 2. благі, слабы (слух. памяць)
defector [di'fektar] п. перабёжчык -a т. defence гл. defense
defend [di'fend] v. 1. ахбўваць, бараніць: to defend oneself бараніцца. 2. адстбйваць, дзёяць y падтрымку. 3. Law a) абараняць (y сўдзё). б) запярэчваць абвінавачаньням
КНІГІ ОНЛАЙН
