Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
defendant [defendant] п. абвінавачаніы -ага т.; падсўдніы -ага т., падсўдная f:, адказьнік -а т.
defender [di'fendar] п. абарбнціа -ы т.; ахбўнік -а т., ахбўніца f
defense [di'fens] n. 1. абарбна f. 2. ахбва f: a defense against cold weather ахбва ад хбладу. 3. абарбнны бок у судбвым працэсе. у гульні: in defense ofу абарбну кагбсь
defenseless [di'fenslas] adj. безабарбнны; неабараняльны: defenseless position неабараняльная пазыцыя
defensive [di'fensiv] adj. абарбнчы; абарбнны, прызначаны для абарбны п. абарбнная пазыцыя; абарбна f.
defer I [difer] v., -ferred, -ferring адкладаць (яа пасьля); адтэрмінбўваць; адцягваціь (-ца)
defer II [di'f3:r] v., -ferred, -ferring 1. caступаць, лічыцца з кім-чым; падпарадкавацца; слўхацца: Children should defer to their parents' wishes Дзёці павшны слўхацца бацькбў
deference j'defarans] n. 1. паслухмянасьць f.; павага f. 2. пашана f:. in deference to ... з пашаны да; to
pay/show deference to ставіцца да кагб з пачцівасьцю, пашанай
deferential [|defa'renjal] adj. пбўны павагі й пашаны; пачцівы
deferment jdi'farrmant] п. адклад -у т.. затрымка f.
defiance [di'faians] n. 1. яўны супраціў (аўтарытэту), непадпарадкаваньне п., непаслухмянасьць f:. in defiance of без увагі на кагб-што. насўперак камў-чамў. 2. выклік -у т. (да ббю. спрэчкі)
defiant [di'faiant] adj. непаслухмяны; збунтаваны; задзірлівы
deficiency [di'fijansi] n., pl. -cies 1. нястача, адсўтнасьць f. (патрэбнагаў 2. недахбп, дэфіцыт -у т.
deficient [di'fijant] adj. 1. няпбўны, слабы: deficient in arithmetic слабы ў арытмэтыцы. 2. недастаткбвы; незадавальняльны: deficient in protein які ня мае дастаткбва бялкў; mentally deficient разумбва недаразьвіты
deficit j'defasit] п. нястача f.. недахбп (асабл. rpomaH), дэфіцыт -у т.
defier [di'faiar] п. хто кідае выклік; задзіріа -ы т.
defile I [di'fail] v. 1. пэцкаць, забрўджваць, загаджваць. 2. разбэшчваць, псаваць маральна. 3. апаганьваць, прафанаваць (сьвятыню). 4. ганьбаваць, зьнеслаўляць (рэпутацыю)
defile II [di'fail] п. вузкі прахбд (у гбрах), цясыгіна f.
V. ісьш' гуськом, адзш за адным; маршыраваць шарэнгай
defilement [di'failmant] n. 1. забрўджаньне, загаджаньне п. 2. апаганьваньне п.. прафанацыя f. 3. тбе, што апаганьвае, прынбсіць ганьбу, няславу
define [di'fam] v. 1. растлумачваць, паясьняць (сэнс слбва). 2. азначаць што. 3. вызначаць; устанаўляць (правы, мёжы). 4. акрэсьліваць (фбрмў). 5. характарызаваць, быць характэрнай абб істбтнай рысай чагб
definite ['defanat] adj. 1. выразны, ясны, дакладны: definite proof выразны дбказ; definite answer ясны адказ. 2. вызначаны, акрэсьлены. 3. Gram, азначальны
definitely ['defanatli] adv. 1. дакладна. выразна. ясна. 2. напэўна: we will definitely come мы напэўна прыйдзем
definition ^defa'nijan] n. 1. дэфініцыя t. азначэньне n. 2. азначваньне, акрэсьліваньне п. 3. яснасьць, выразнаеьць f.: Good photographs have definition Дббрыя здымкі — выразныя. 4. дакладнасьць, выразнасьць f
definitive [di'fmativ] adj. 1. заключны; канчальны, канчаткбвы: definitive word канчаткбвае, апбшняе слбва. 2. а) азначальны. б) устанбўлены, вызначаны. 3. наііббльш пбўны абб верагбдны: a definitive edition найббльш пбўнае выданьне
definitively [di'fmativli] adv. канчальна, канчаткбва; напэўна; акрэсьлена, ясна, выразна
deflate [(diJfleit] v. I. выпушчаць павётра, газ (з балёну). 2. зьмяншаць вартасьць, зьніжаць: deflate prices зьніжаць цэны. 3. зьмяншацца, зьніжацца (пра цэны). 4. асаджаць: deflate his ego асадзіць ягб ганарлівасьць
deflation [di'fleijan] n. 1. выпушчаньне павётра (зь мяча, камэры). 2. зьніжэньне п. 3. дэфляцыя f (грашбвая, геаляпчная)
deflect [di'flekt] v. адхіляціь (-ца) (ад прдстага кірўнку), згінацІь( -ца), зьмяняць кірўнак
deflection or deflexion [di'flekfan] n. 1. a) адхілёньне n. (уббк). б) велічыня (кут) адхілёньня. 2. адхілёньне (магнітнай стрэлкі)
deform [di'fa:rm] v.t. 1. дэфармаваць, псаваць фбрму. 2. гадзіць. брыдзіць; нявёчыць, калёчыць
deformation [Ді:Ь:г'теірт| п. дэфармаваньне, зьмяняньне л., дэфармацыя f., скажэньне п. (фбрмы, выгляДУ)
deformed [di'fa:rmd] adj. 1. зьнявёчаны. скалёчаны, вырбдлівы: deformed foot зьнявёчаная, вырбдлівая нага. 2. здэфармаваны
deformity [di'fa:rmati] n., pl. -ties I. вырбдлівасьць, дэфармаванасьць f., ненармальная фбрма: Doctors can now cure many deformities Лекары цяпёр вылёчваюць шмат якія ненармальнасьці. 2. а) зьнявёчаны чалавёк абб жывёліна. б) дэфармаваная рэч. 3. пачварнасьць, брыдкасыіь f. (фізычная)
defraud [di'fra:d] v.t. 1. ашўкваць. 2. ашуканствам пазбаўляць (грбшаіі, правдў)
defray [di'frei] v.t. аплачваць (кбшты абб выдаткі)
defrayal [di'freial] п. аплачваньне n„ аплата f.
defrost [^iJfraist] v.t. адмарбжваць (мяса, рыбу), адтбпліваць
deft [deft] adj. 1. умёлы; спрытны; спраўны; майстэрскі. 2. увішны, жвавы; гібкі, гнўткі (пра рбзум)
deftly I'deftli] adv. ёмка, спраўна, умёла; увішна. спрьітна
defunct [di'fApkt] adj. 1. мёртвы, мяртвы. 2. вымерлы. 3. памёрлы. ужб няісны: a defunct newspaper ужб няісная газэта
defuse [|di:'fju:z] v.t. 1. разраджаць (міну, ббмбу). 2. Figur. разраджаць (сытуацыю)
defy [di'fai] v.t. 1. супраціўляцца, не падпарадкавацца; супраці'віцца: to defy the law не падпарадкавацца закбну. 2. дамагацца; рабіць выклік: I defy you to prove it A ну, дакажы
degeneracy [di'djenarasi] n. 1. дэгенэрацыя f., выраджэньне n. 2. дэгенэратыўнасьць f. (наяўнасьць адзнакаў выраджэньня')
degenerate [di'djenareit] v. 1. выраджацца; занепадаць (фізычна й маральнаў, дэгенэраваць. 2. Biol, траціць нармальныя ўласьцівасьці
adj. [ di'djenarat] вырбдны: a degenerate member of a fine family вырадак дббрае сям'і
n. [di'djenarat] 1. вырадіак -ка т.; дэгенэрат -а т. 2. вылюдіак -ка т.
degeneration [dijdjena'rei/an] n. 1. выраджэньне п. (працэс), дэгенэрацыя f 2. дэгенэратыўнасьць f. 3. Biol, выраджэньне п., рэгрэс -у т.
degradation [|degra'dei/an] n. 1. паніжэньне, прыніжэньне п. (маральнае): to live in degradation жыць y прыніжэньні. 2. аслабленьне п. (здарбўя); дэградацыя f; заняпад -у т. (культўры). 3. Geol. дэградацыя f. (глёбы)
degrade [di'greid] v.t. 1. паніжаць (рангам). 2. прыніжаць сябё (благім учынкам). 3. памяншаць (вартасьць). аслабляць (сілу), пагаршаць
degrading Idi'greidip] adj. які прыніжае (гбднасьць), прыніжальны, зьневажальны
degree [di'gri:J n. 1. ступёнь f: to a degree да пэўнай мёры, y пэўнай ступёні; by degrees паступбва. 2. градус -a m.. адзінка мёраньня а) тэмпэратўры. б) кута абб дуп. в) геаграфі'чнае даўжыні', шырыні
dehumanize [|di:'hju:manaiz] v.t. рабіць нечалавёчным, бесчалавёчным, барбарскім
dehumidify ^diihju'midifai] v.t. выцягваць вбгкасьць (з павётра), высушаць
dehydrate [|di:'haidreit] v.t. 1. абязвбджваць. 2. сушыць: to dehydrate vegetables сушыць гарбдніну
dehydrated [^iJhaidreitid] adj. 1. абязвбджаны: dehydrated milk сухбе малакб. 2. сўшаны (пра садаві'ну, гарбдніну)
dehydration |ldi:hai'dreijan] п. абязвбджваньне, абязвбджаньне п. 2. сушэньне п.
deification [|denfi'kei/an] п. абагаўляньне, абагаўлёньне п.
deify ['denfai] v.t. абагаўляць: some deify wealth, others power адны абагаўляюць багацьце, другія ўладу
deign Idem] v. рабіць ласку, лічыць патрэбным: He did not deign to answer us Ён не палічыў патрэбным нам адказаць
deity |'di:ati] n., pl. -ties 1. ббства n., бог -a m.. багіня f. 2. ббскасьць f.
deject I'drdjekt] v. гнясьш; прыгнятаць, прыгнёчваць; засмучаць
dejected [di'djektid] adj. прыгнёчаны. сўмны; прыбіты (гбрам); абезнадзёены
dejection [di'djek/an] п. прыгнёчанасьдь £; маркбта f, сум -у т., абезнадзёяньне п.
delay [dr'lei] v.t. 1. адкладаць. 2. замарўджваць, затрымваць: The accident delayed the train for two hours У выніку выпадку цягнік затрымаўся на дзьве гадзіны. 3. пазьніцца; марўдзіць; забавіцца
n. 1. адкладаньне, адцягваньне, зацягваньне п.; адклад -у т. 2. затрьімка <; адтэрмінбўка f.: without delay безадкладна
delegate ['deligat] n. дэлегат -a m., дэлегатка f.; прадстаўнік -a m., прадстаўніца f.
v. ['deligeit] пасылаць абб прызначаць кагб дэлегатам, дэлегаваць. 2. перадаваць паўнамбцтвы. 3. даручаць
delegation ^deli'geijan] n. 1. дэлегацыя f. 2. дэлегаваньне n.
delete [di'li:t] v. 1. выкрэсьліваць, вычыркваць. 2. сьціраць
deleterious ^deli'tirias] adj. шкадлі'вы. шкбдны
deletion [di'tijan] n. выкрэсьліваньне, сьціраньне n.
deliberate [di'Iibarat] adj. 1. сумысны, наўмысны; сьвёдамы, абдўманы: a deliberate lie наўмысная хлусьня. 2. асьцярбжны, абачлівы
v.i. [di'libareit] меркаваць, дўмаць; разважаць, раздўмваць
v.t. [di'libareit] абмяркбўваць, разглядаць: to deliberate over the question абмяркбўваць пытаньне
deliberately Idi'Iibaratli] adv. сьвёдама, з намёрам, знарбк; сумысьля
deliberation Idijiba'reijan] n. 1. рбздум -y m., развага f.. разважаньне n.: after long deliberation пасьля дбўгай развагі. 2. абмяркбўваньне п.; нарады рі.; дыскўсія f. 3. асьцярбжнасьць, абачлівасьць f. 4. павбльнасьць f.
deliberative [di'libareitiv] adj. абмеркавальны (сход)
delicacy I'delikasi] n., pl. -cies 1. далікатнасьць, грацыя f. 2. тбнкасьць, чўйнасьць f. (сльіху іі адчуваньня}. 3. чўласьць, уразьлівасьць, чўльлівасьць f 4. квбласьць f 5. ласўніак -ку, дэлікатэс -у т.. прысмакі pl. only
delicate I'delikat] adj. 1. далікатны, лагбдны: delicate colors мяккія кблеры; a delicate situation далікатнае станбвішча. 2. тбнкі, цёнкі. 3. крбхкі, лбмкі. 4. адчувальны, чўльлівы, чўлы (інструмэнт), тбнкі. 5. квблы delicatessen ]|delika'tesan] n. 1. гастранбм -a m. 2. дэлікатэсы pl. (прадўкты)
delicious [di'lijas] adj. 1. вёльмі смачны, духмяны, прыёмны. 2. чарбўны, захапляльны
delict [di'likt] n., Law правапарушэньне n.; злачынства n.
delight [di'lait] n. асалбда f., вялі'кая прыёмнасьць; уцёха f; радасьць t; раскбша f.
v. 1. вёльмі цёшыціь (-ца). падабацца. радаваціь (-ца), захапляціь (-ца): to take delight in music нацёшвацца мўзыкай. 2. даваць вялікую асалбду delighted [ di'laitad] adj. захбплены; радасны; вёльмі задавблены: I am delighted to meet you Мне вёльмі прыёмна з Вамі пазнаёміцца
КНІГІ ОНЛАЙН
