Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
descant I'deskeent] n. 1. а) мэлёдыя, pacкладзеная на галасы. б) дыскант (гблас). 2. мэлядычная пёсьня. 3. дбўгі рбспавед
descend [di'send] v.i. 1. зыхбдзіць, cnyшчацца, спускацца: He descended in a parachute Ён спусьціўся на парашўце. 2. нападаць, наскбкваць, накідацца. 3. перадавацца ў спадчыне. 4. пахбдзіць. 5. зьніжацца, апускацца (да нізкага ўчьінку)
descendant [di'sendant] п. нашчадіак -ка т. & f
descent Ldi'sent] n. 1. зыхбджаньне n.. зыхбд, спуск -у т. 2. схон, схіл -у т.: a steep descent стрбмкі схон, стрбма f. 3. перадаваньне ў спадчыне. 4. пахбджаньне п., спадчыннасьць t: of Belarusian descent беларўскага пахбджаньня. 5. зьніжэньне п., заняпад -у, упадіак -ку т. 6. раптбўны напад, налёт -у т.
describe [di'skraib] v.t. 1. ашсваць, падрабязна расказваць пра кагб-што. 2, акрэсьліваць, атсваць. 3. характарызаваць
described [di'skrarbd] adj. апісаны, ахарактарызаваны
description [di'sknpjan] n. 1. апісаньне, прадстаўлёньне п.: beyond description неапісальны. 2. гатўніак -ку т., тып -у т:. of the worst description найгбршага гатўнку
descriptive [di'skriptiv] adj. 1. апісальны; вббразны. 2. Gram, апісальны: a descriptive adjective апісальны прымётнік
descry [di'skrai] v.t. -scried, -scrying заўважаць, зглёджваць, углёджваць: to descry a way out of one’s troubles знайсыц' выйсьце з сваіх клбпатаў
desecrate ['desikreit] v.t. зьнеслаўляць, зьневажаць, прафанаваць
desecration [jdesi'kreijan] п. прафанацыя f., зьнеслаўлёньне п., зьнявага f desert I ['dezart] n. пустыня, пустэльня f., незасёлены абшар
adj. 1. сухі, пустынны, пустэльны; неўрадлівы. 2. незасёлены, бязьлюдны: a desert island бязьлюдны абтбк
desert II [di'z3:rt] v. 1. пакідаць. 2. дэзэртаваць (з eoiicKaj
desert III [di'zsirt] n. usually deserts заслўга f., заслўжанае n.: He got his deserts Ён атрымаў па заслўгах
deserter [di'z3:rtar] n. уцякач уцекача m.; уцякачка f. 2. дэзэртэр -a m.
desertion [бі'гз:г/ап] n. 1. пакіданьне, занядбаньне n. 2. ухілёньне ад абавязку. 3. дэзэртэрства п.
deserve [di'z3:rv] v. заслугбўваць, быць вартым чагб: He deserves it а) Ён гэтага заслугбўвае. б) Так ямў й трэба deserved [di'z3:rvd] adj. заслўжаны, зарбблены; варты
deservedly [di'z3:rvidli] adv. заслўжана, слўшна, правільна
deserving [di'z3:rvig] adj. які' заслугбўвае; варты, дастбйны
desiccate I'desikeit] v. 1. сбхнуць, высыхаць. 2. сушыць, высўшваць
desiccator ['desikeitar] п. сушылка f, сушыльнік -a т.
desiderate [di'zidsreit] v.t. прагнуць, хацёць дасягнўць, жадаць
desiderative [di'zidareitiv] adj. які выказвае жаданьне
design [di'zain] n. 1. накід -у т., красьлюніак -ка, чарціёж -ажа, рысўніак -ку, плян -у т.; узбр -у т:. Belarusian embroidery design беларўскі ўзбр для вышываньня. 2. праёкт -у т., канстрўкцыя, мадэль f., дызайн у т. 3. задўма L; праёкт -у т. 4. мэта f., намёр -у m.: by accident or design выпадкбва ці знарбк
v.t. 1. крэсьліць, праектаваць, плянаваць: to design a dress накрэсьліць фасбн сукёнкі; to design a bridge праектаваць мост. 2. абдўмваць, накідаць (фабулу раману). 3. прызначаць для чагб
designate ['dezigneitj v.t. 1. прызначаць (на пасадў). 2. абазначаць, паказваць на што. 3. называць кагб: to be designated быць названым
adj. I'dezignat] прызначаны, выбраны designation [|dezig'nei/sn] n. 1. прызначэньне п. (на пасаду, пост). 2. абазначэньне п. 3. тытул -у т., імя п.
designed [di'zaind] adj. I. заплянаваны, спраектаваны. 2. прызначаны
designedly [di'zamidli] adv. з намёрам. наўмысна, знарбк
designer [di'zainar] n. 1. канстрўктар -a, чарцёжнік -a, красьляр -pa m.. 2. дызайнэр -a m:. fashion designer дызайнэр мбднага адзёньня. 3. мастакдэкаратар
desirable [di'zairabal] adj. жаданы, пажаданы; прыёмны, дббры
desire [di'zair] v. 1. жадаць, хацёць; прагнуць. 2. патрабаваць
n. 1. жаданьне л.; прага f. 2. прадмёт жаданьня. 3. пажадлівасьць f (у сэксуальным сэнсе), жадбба f.
desirous [di'zairas] adj. які' жадае, які' хбча; які прагне
desist [di*zist] v.i. спыняцца, устрьімвацца; адмаўляцца: desist from attempts адмбвіцца ад спрббаў
desk [desk] n. 1. пісьмбвы стол. 2. шкбльная лаўка, парта f. 3. a) Church а) аналбій -я т. б) казальніца f., амббн -у т. 4. аддзялёньне, сэктар (устанбвы)'. information desk давёдачны стол, інфармацыя f: copy desk стол рэдактара ў рэдакцыі газэты
adj. настбльны, пісьмбвы: a desk calendar настбльны калявдар; desk set пісьмбвыя прылады
desolate ['desalat] adj. 1. запўшчаны, занядбаны, закінуты; спустбшаны: desolate land спустбшаная зямля. 2. пакі'нуты. пусты; нежылы (пра дом).
3. самбтны, адзінбкі, усімі пакінуты.
4. няшчасны, варты жалю. 5. змрбчны; цяжкі, бязрадасны (жыцьцё) v.i. 1. спусташаць; разбураць. 2. абязьлюджваць. 3. засмучаць, пакідаць у адзінбце, рабшь няшчасным
desolation ^desal'eijan] n. 1. спустбшанасьць. запўшчанасьць, занядбанасьць f. 2. пустбта f:, адзінбта f.
despair [di'sper] п. адчаій -ю т.. крайняя безнадзёйнасьць, рбспач f.
v.i. траціць надзёю, ня мець надзёі: The doctors despaired of saving the
sick man’s life Лёкары страцілі надзёю, што ўратўюць хвбрага
desperate ['desparat] adj. 1. рбспачны, адчайны, пбўны адчаю: a desperate robber адчайны рабаўнік; a desperate act рбспачны ўчынак. 2. вёльмі паважны абб небясьпёчны (пра хварббу). 3. безнадзёйны; крайні, крайне благі (пра абсгавіны). desperate remedy крайнія мёры
desparation [|despa'reijan] п. адчаій -ю т„ рбспач f.
despicable [di'spikabal] adj. апдны, нікчэмны, пбдлы; грэбаваны
despise [di'spaiz] v.t. пагарджаць, грэбаваць; ненавідзець
despite [di'spait] prep, вяглёдзячы на. насўперак, насупбр
n. 1. абраза, крыўда f. 2. Archaic пагарда f
despoil [di'spail] v.t. рабаваць; грабіць; спусташаць
despond [di'spa:nd] v. падаць дўхам, траціць надзёю
despondency [di'spa:ndansi] п. упадак дўху, адчаій -ю т., прыгнёчанасьць п.
despondent [di'spa:ndant] adj. прыгнёчаны, абезнадзёены
despot ]'despa:t] n. 1. тыран, дэспат -a m.; прыгнятальнік -a т. 2. люты манарх, уладар зь неабмежаванай уладай. 3. (у грэцкай царкве) япі'скап, патрыярх -а т.
despotic [di'spa:tik] adj. дэспатычны; зь неабмежаванай уладай; самаўладны (характар)
dessert [di'za:rt] п. дэсэрт -у т:. dessert spoon дэсэртная лыжка
destabilize ]|di:'steibalaiz] v.t. парушаць раўнавагу, дэстабілізаваць
destination [|desti'neijan] n. 1. мёсца прызначэньня. 2. прызначэньне п., кірўніак -ку т., канчаткбвая мэта
destiny ['destani] n., pl. -nies кон, лёс -y m., дбля f.
destitute ['destitu:t] adj. 1. уббгі, бёдны, які жывё ў нястачы. 2. Obsol. пакінуты ўсімі
n. чалавёк, што жывё ў галёчы; бядняк бедняка т.; бяздбмніы -ага т., бяздбмная f, беспрытўльніы -ага т.
destitution [|desti'tu:Jan] n. 1. нястача f. 2. бёднасьць, галёча f.
destroy jdi'strai] v.t. 1. зьнішчаць; разбураць, раскідваць: to destroy all hope разьбі'ць усё спадзяваньні. 2. касаваць: The exceptions do not destroy the authority of the rule Выняткі не касўюць слўшнасьці правіла. 3. забіваць: The horse had to be destroyed Каня трэба былб забі'ць
destroyer [di'straiar] n. 1. зьнішчальнік -a m. 2. мінанбсіец, эсьмі'ніец -ца m., баявы самалёт
destroying [di'strainj] adj. зьнішчальны destruction [di'strAk/an] n. 1. зьнішчэньне n. 3. руіна, пагібель, згўба f: overconfidence was his destruction празьмёрная самаўпэўненасьць загубіла ягб. 2. разбурэньне, бурзньне п. (будьінка)
destructive [di'strAktiv] adj. 1. зьнішчальны, разбуральны; дэструктыўны. 2. шкбдны, дэструктыўны: destructive criticism дэструктыўная крытыка
destructive distillation, Chern, сухая перагбнка
desultory ['desatori] adj. бязладны. няскладны, нязьвязны; бессыстэмны. урыўкавы: desultory conversation бязладная гўтарка; desultory reading бессыстэмнае чытаньне
detach [di'taetf] v.t. 1. адлучаць, адчэпліваць; адвязваць, аддзяляць. 2. пасылаць (на спэцыяльнае заданьне)
detachable [di'tset/abal] adj. адрыўны; адразны; які здымаецца, аднімаецца detached Idi'fet/t] adj. 1. асббны: a detached house асабняк -a m. 2. адлўчаны, незалёжны, бесстарбнны, аб’ектыўны; непрадузяты. 3. абыякавы detachment [di'taet/mant] n. 1. адлучэньне, разлучэньне, аддзялёньне п.
2 . адлўчанасьць, адчўжанасьць;
абыякавасьць f 3. Milit. грўпа жаўнёраў абб караблёў, танкаў, пасланая на спэцыяльнае заданьне. 4. бесстарбннасьць, аб'ектыўнасьць f
detail ['di:teil] n. 1. падрабязнасьць, дэталь, частка f: to go into details a) паглыбляцца ў падрабязнасьці. б) грунтбўна разглядаць. 2. падрабязная справаздача; дэталізацыя f.: in detail падрабязна. 3. Milit. нарад -у т., каманда f.
v.t. 1. падрабязна расказваць, увахбдзіць у падрабязнасьці. 2. Milit. пасылаць. прызначаць у нарад, каманДУ
detailed l‘di:teild] adj. 1. падрабязны. 2. дакладны
detain [di'tein] v.t. 1. затрымваць: I was detained Мянё затрымалі. 2. трымаць пад вартай
detect Idi'tekt] v.t. 1. выкрываць. 2. выяўляць; адкрываць; адчуваць, чўць, заўважаць: to detect odor адчўць пах detective [di'tektiv] п. шпік -a m., агент вышуку; тайнік -а т., дэтэктыіў -ва т. & f
adj. дэтэктыўны: a detective novel дэтэктьіўны раман
detection [di'tek/an] n. 1. раскрыцьцё, выкрыцьцё n. 2. рбсшук -y m.
detente | dei'ta:nt] n. адпрўжаньне (naлітьічнае)
detention [di'tenjan] n. 1. затрыманьне n. 2. пакіданьне вўчня пасьля лёкцыяў. 3. прымусбвая затрымка, трыманьне пад наглядам
deter [di't3:r] v.t. -terred, -terring 1. naўстрымваць; адпўжваць. 2. адгавбрваць. 3. перашкаджаць
detergent [ditordjant] adj. ачышчальны
п. дэтэргент -у т., пральны парашбк. пральны сыпўн
deteriorate [di'tiriareit] v. 1. псаваць. пагаршаць. 2. псавацца, занепадаць; траціць вартасьць абб цанў
deterioration [d^tiria'rei/an] п. пагбршаньне, псуцьцё, псаваньне п.
determinant [di'tsrrminant] n. вызначальны. вырашальны фактар
adj. вырашальны, рашаючы; галбўны
determinate [di't3:rminat] adj. 1. вызначаны, акрэсьлены; азначаны. 2. усталяваны: a determinate rule усталяванае правіла. 3. паважны, станаўкі, рашўчы
determinately [di't3:rminatli] adv. непахісна, наважана, рашўча
КНІГІ ОНЛАЙН
