Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
• dirt-cheap вёльмі танны
• dirt road грунтавая. небрукаваная дарбга
• eat dirt цярпёць зьнявагі абб прыніжэньне
• hit the dirt а) упасьці тварам у балбта. б) Milit. Лёгчы! (каманда)
dirty j'd3:rti] adj. I. запэцканы; нячьісты, брўдны. 2. нізкі, пбдлы: He played dirty tricks on me Ён зрабіў мне паскўдзтва. 4. непрыстбйны, брыдкі (пра словы)
v.t. забрўдзіць, запэцкаць
v.i. запэцкацца, забрўдзіцца disability [(disa'bilatij n., pl. -ties няздатнасьць f; бясьсільле n.; непрацаздбльнасьць, інваліднасьць f.
disable [di'seibal] v.t. калёчыць, рабіць няздбльным, непрыдатным, абясьсі'льваць. рабі'ць непрацаздбльным
disabled [di'seibald] adj. скалёчаны, непрацаздбльны: disabled soldier інвалі'д вайны
disabuse [|disa'bju:z] v. вывбдзіць з блўду: Education should disabuse people of superstitions Адукацыя павінна вьізваліць людзёй ад забаббнаў
disaccord [фвэ'кэлб] v.i. не згаджацца
п. нязгбда, нязладжанасьць L; рознагалбсьсе п., недахбп гармбніі disadvantage (idisad'vaentidj] n. 1. невыгбда f., невыгбднае станбвішча: to be at a disadvantage быць y неспрыяльным станбвішчы. 2. страта, шкбда, некарысьць f.
disadvantageous [^iSjSedvan'teidjas] adj. нявыгадны, неспрыяльны
disagree [|diss'gri:] v. 1. не згаджацца; не супадаць; рбзьніцца. мець рбзныя дўмкі, пагляды. 2. спрачацца. 3. шкбдзіць, быць шкбдным: Strawberies disagree with him Трускаўкі шкбдзяць ямў
disagreeable [|disa'gri:abal] adj. 1. не да смаку, непрыёмны. нясьцёрпны. 2. не ў гумбры, злы, дражлівы, сварлівы
disagreement [idisa'grkmant] n. 1. разыхбджаньне п. (у дўмках. паглядах), нязгбда f. 2. спрэчка, сварка f. 3. рбзьніца f.
disallow [фвэ'іао] v.t. I. не дазваляць. забараняць. 2. адхіляць, адкідаць (як няпраўду). 3. адкідаць (прбсьбў) disappear [фвэ'ріг] v. зьнікаць; прападаць
disappearance [jdisa'pirans] п. зьнікнёньне п.; прапажа f.
disappoint [|disa'pDint] v. расчарбўваць; ашўкваць (надзёі)
disappointed [|disa'pDintid] adj. расчараваны: I am disappointed in you Я расчараваны таббю
disappointment [(disa'pomtmant] n. pacчараваньне n.
disapprobation [^isiaepra'beijanl n. гл. disapproval
disapproval j^isa'prurval] n. неадабрэньне, неўхвалёньне, асуджэньне п.; нездавальнёньне n.
disapprove ^disa'pruiv] v. 1. не ўхваляць, асуджаць. 2. адкідаць. 3. непрыхільна ставіцца
disapprovingly [^isa'pruivigli] adj. непахвальна; непрыхільна; адмбўна; незадавблена
disarm [dis'a:rm] v.t. 1. абяззбрбііваць, уціхамірваць. 2. раззбрбйваць v.i. раззбрбйвацца
disarmament [dis'a:rmamant] n. 1. абяззбрбеньне, абяззбрбйваньне п. 2. раззбраёньне, раззбрбйваньне п.
disarrange [idisa'remdj] v.t. I. унбсіць непарадак абб замяшаньне, дэзарга-
нізбўваць. 2. разладжваць; раскідаць, раскідваць
disarrangement [idisa'remdjmant] n. разлад -у, непарадіак -ку т., дэзарганізацыя f
disarray [|disa'rei] п. непарадіак -ку т., замяшаньне п.
v.t. унбсіць непарадак абб замяшаньне
disassemble [(disa'sembalj v.t. разьбіраць на часткі
disassociate [|disa'soujieit] v.t. гл. dissociate
disaster [di'zaestar] n. няшчасьце n.; бяда, катастрбфа f.
disastrous [di'zeestras] adj. згўбны, катастрафі'чны, зьнішчальны; вёльмі няўдалы
disavow [фзэ'уао] v.t. адракацца; адмаўляцца; не прызнавацца
disavowal lidisa'vaual] п. адмаўлёньне, адрачэньне п:, непрызнаньне п.
disband jdistaend] v.t. 1. разьвязваць (арганізацыю), распускаць. 2. расфармбўваць, звальняць з вайскбвае слўжбы, дэмабілізаваць
v.i. разьвязацца, расфармбўвацца, распускацца: The musical group disbanded Музычная грўпа распалася v.t. расфармбўваць, звальняць
disbar [dis'ba:r] v.t. пазбаўляць адвакацкага званьня і практыкі
disbelief [|disbi'li:f] п. нявёр’е л.; нявёра f:. недавёр -у т., сумнёіў -ву т.
disbelieve [фзЬі'Іігу] V. ня вёрыць, сумнявацца
disburden [idistardan] v. 1. пазбаўляціь (-ца) цяжару: to disburden one’s mind выгаварыцца, адвёсьці душў. 2. разладбўваць, разгружаць
disburse [dis'b3:rs] v.t. выплачваць грбшы, выдаваць аплату
disbursement jdis'bairsmant] n. 1. выплата f. 2. выплачаная сўма
disc [disk] п. гл. disk
discard [dis'ka:rd] v. 1. адкідаць. 2. выкідаць
n. ['diskmrd] 1. адкіданьне n. 2. нёшта выкінутае, непатрэбнае, непрыдатнае, адкі'ды рі.
discern [di's3:rn] v.t. I. адрбзьніваць. 2. заўважаць, бачыць; распазнаваць: to discern no difference ня бачыць ніякай рбзьніцы
discerning [di's3:rmg] adj. 1. разббрлівы, праніклівы. 2. якіўмёе адрбзьніваць, распазнаваць
discharge [dis'tjcrrdj] v. 1. разладбўваць. 2. страляць, выстраліць. 3. выпісваць (са шпіталя); выпускаць (з астрбгу); дэмабілізбўваць; звальняць. 4. выдзяляць (гной — пра ранў). 5. Electr. разраджаціь (-ца). 6. выкбнваць абавязкі, фўнкцыі
n. I'distJazrdj] 1. разладаваньне п. 2. выбух -у т. 3. звальнёньне п., выпіска f. (са шпіталя). 4. выдзялёньне п. (гнбю, вадкасьці). 5. разрад -у т. (электрычны). 6. выкананьне п. (абавязкаў). 7. Law апраўданьне п.
disciple [di'saipal] n. 1. пасьлядбўнік -a m., вўчіань -ня m. 2. адзін з Хрыстбвых Апбсталаў
discipline I'disaplm] n. 1. дысцыпліна f., самакантрбліь -ю m.; парадіак -ку т. 2. дысцыплша L, галіна вёды v.t. 1. дысцыплінаваць. 2. прывучаць да паслухмянасьці. 3. караць
disclaim [dis'kleim] v.t. 1. адмаўляцца.
2. зракацца, адракацца
disclaimer [dis'kleimar] n. 1. адмбва f, адмаўлёньне, зрачэньне п. 2. той, хто адмаўляецца абб зракаецца
disclose [dis'klouz] v.t. выкрываць, раскрываць, выяўляць
disclosure [dis'kloujar] п. выкрыцьцё, раскрыцьцё, выяўлёньне п.
disco ['diskou] n., Informal дыскатэка f.
discolor, Brit, discolour [dis'kAlar] v.t. абяскблерваць, пазбаўляць кблеру
discomfit [dis'kAmfat] v.t. 1. цалкбм neрамагчы. 2. разьбіць (пляны. спадзявііньні). 3. мбцна зьбянтэжыць
discomfiture [dis'kAmfitJar] n. 1. разгрбм -у т., параза f (у баі). 2. разлад
(плянаў, спадзяваньняў). 3. зьбянтэжанасьць f. замяшаньне п.
discomfort [dis'kAmfart] n. 1. дыскамфбрт -у т., невыгбда f 2. няёмкасьць, засарбмленасьць f.
v.t. спрычыняць невыгбду; ставіць у няёмкае станбвішча
discompose [jdiskam'pouz] v.t. 1. непакбіць, турбаваць, бянтэжыць. 2. парушаць парадак, выбіваць з каляшы disconcert [,diskon'sszrt] v. 1. вывбдзіць з раўнавагі, бянтэжыць, засарбмліваць. 2. псаваць, разладжваць (пляны)
disconcerted [^iskan'sa^tad] adj. 1. устрывбжаны, устурбаваны. 2. зьбянтэжаны, зьбіты з панталыку
disconnect ^diska'nekt] v.t. 1. разлучаць; адлучаць: the telephone was disconnected тэлефбн быў адлўчаны. 2. выключаць
disconnection [jdiska'nekjan] n. 1. разлучаньне, разьдзялёньне п. 2. разлучэньне п.
disconsolate [dis'ka:nsalat] adj. несуцёшны, няўцёшны; няшчасны; у рбспачы, рбспачны
discontent [|diskan'tent] п. незадавбленасьць f., непакбій -ю т.; трывбга f. adj. незадавблены
discontented [^iskan'tentad] adj. незадавблены; неспакбйны
discontinue [|diskan'tmju:] v. 1. перарываць, перапыняць; спыняць. 2. касаваць. 3. спыняцца; перарывацца, перапыняцца
discontinuous [jdiskan'tinjuas] adj. перарывісты, несуцэльны, з прамёжкамі
discord ['diskarrd] n. 1. разлад -у т., нязгбда f.; рознагалбсьсе п., разнаббій -ю т. 2. Mus. дысананс -у т., несугўчнасьць, несуладнасьць f. 3. ляскат, бразгат -у т.
v.i. не пагаджацца
discordant [dis'ka:rdant] adj. 1. нязгбдны, супярэчны. 2. несугўчны, несуладны, нястрбйны; дысанансны. 3. рэзкі (для вўха)
discount [dis'kaunt] v. 1. рабі'ць зьніжку, адлічаць. 2. ня вёрыць; адкідаць; не прымаць пад увагу. 3. прадаваць тавар са зьшжкай
п. ['diskaunt] 1. зьніжка, скі'дка f. 2. дыскбнт -у т., адлічэньне п., адлік -у т.
discourage [dis'ksmdj] v.t. 1. адбіваць ахвбту, адахвбчваць; абезнадзёйваць. 2. адпўжваць, адпалбхваць
discouragement [dis'ksiridjmant] n. 1. адбіваньне ахвбты. 2. упадак дўху
discourse ['diskairs] n. 1. размбва f.. даклад -у т. 2. разважаньне п. 3. Philos, дыскўрс -у т.
V. [dis'kairs] 1. прамаўляць. выкладаць (думкі). 2. размаўляць, гаварыць, разважаць
discourteous [dis'kairtias] adj. нявётлівы; без пашаны
discover [di'skAvar] v.t. вынахбдзіць, адкрываць; выяўляць
discovery [di'skAvari] n., pl. -eries адкрыцьцё, вынахбдзтва п.. вынахбдка f
discredit [dis'kredat] v.t. 1. дыскрэдытаваць, падрываць давёр; ганьбіць, няславіць, зьнеслаўляць. 2. рабіць неверагбдным
n. 1. дыскрэдытацыя f., зьнеслаўлёньне п. 2. ганьба f.
discreet [di'skrirt] adj. 1. разважны, абачлівы; тактбўны. 2. стрьіманы
discrepancy [dis'krepansi] n., pl. -cies разыхбджаньне n., нязгбднасьць, cyпярэчлівасьць, рбзьніца f.
discrepant [dis'krepant] adj. нязгбдны, супярэчлівы
discrete [di'skriit] adj. 1. своеасаблі'вы; асббны, індывідуальны. 2. адасбблены
discretion [di'skre/an] n. 1. сваббда выбару абб меркаваньня: / leave this to your discretion Я пакідаю гэта на вашае меркаваньне. 2. абачлівасьць, разважнасьць, асьцярбжнасьць f
discriminate [di'sknmineit] v. 1. заўважаць рбзьніцу, адрбзьніваць. 2. рабі'ць рбзьніцу, дыскрымінаваць
discriminating [di'skrimineitirj] adj. I. пераббрлівы, крытычны ў выбары. 2. які дббра разьбіраецца: discriminating taste тбнкі густ. 3. дыфэрэнцыяльны
discrimination [d^sknmi'neijan] n. 1. адрбзьненьне п. 2. прашклівасьць f. 3. дыскрымінацыя, нераўнапраўе п.
discus ['diskas] n., pl. -cuses or -ci дыск -a m.
discuss [di'skAs] v.t. абмяркбўваць; дыскутаваць; абгавбрваць
discussion [di'skAjan] n. абмяркбўваньне n.; дыскўсія f., спрэчкі pl.
disdain [dis'dem] v.t. пагарджаць, глядзёць зьвёрху на кагб-што, грэбаваць
п. пагарда f.
disdainful [dis'demfal] adj. пагардлівы disdainfully [dis'deinfali] adv. пагардліва, з пагардай
disease [di'ziiz] n. хварбба f„ захвбрваньне n.
v.t. выклікаць хварббу
diseased [di'ziizd] adj. хвбры, захварэлы; хваравіты
disembark [ldisim'ba:rk] v. 1. высядаць.
2. выгружаць
disembowel [,disim'baual] v.t. патрашьіць
disenchantment [|disin'tjsentmant] n. расчараваньне n.
disengage [^ism'geidj] v.t. 1. звальняць. 2. вызваляць, выслабаняць, аслабаняць; выпўтваць
v.i. звальняцца, аслабаняцца; выпўтвацца
disengaged [idisin'geidjd] adj. 1. вбльны, незаняты. 2. выпушчаны, звбльнены; адчэплены
КНІГІ ОНЛАЙН
