Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
disproportionate [|dispra'p3:r/anat] adj. непрапарцыйны. несувымёрны
disprove [dis'pru:vj v.t. аспрэчваць, даказваць памылкбвасьць
disputable [di'spju:tabal] adj. 1. спрэчны. 2. няпэўны, сумнёўны
disputant [di'spju:tant] п. дыспутант -a m., удзёльнік спрэчкі
adj. які спрачаецца. які ўдзёльнічае ў дыспуце
disputatious ^dispja'teijds] adj. які любіць спрачацца, хўткі да спрэчкі, сваркі; сварлівы
dispute [di‘spju:t] v.i. 1. спрачацца, дыскутаваць. 2. сварыцда
v.t. 1. аспрэчваць. пярэчыць, браць пад сумнёў, сумнявацца. 2. абмяркбўваць, дыскутаваць. 3. спаббрнічаць, спадўжнічаць
п. спрэчка L, дыспут -у т., сварка f: beyond dispute бясспрэчны
disqualification [diS|kwa:lifi'kei/an] n. дыскваліфікацыя f., пазбаўленьне права
disqualify [dis'kwa:lifai] -tied, -tying, v.t. прызнаваць непрыдатным, дыскваліфікаваць
disquiet [dis'kwaiat] v.t. непакбіць, турбаваць; трывбжыць
п. неспакбій -ю т., трывбга f.
disquieting [dis'kwaiatip] adj. трывбжны, турббтны, неспакбйны
disregard [|disn'ga:rd] v.t. 1. не зважаць. не зварачаць увагі, ігнараваць: disregarding the rules не зважаючы на правілы. 2. грэбаваць чым
n. 1. няўвага; занядбаньне. 2. непавага f.: disregard for tradition непавага да традыцыі
disreputable [dis'repjatabal] adj. з благбю рэпутацыяй; які не прынбсіць гбнару; ганёбны
disrepute [|disri'pju:t] п. ганьба f.; няслава f.; непашана f.
disrespect [|disn'spekt] n. 1. непашана, непавага f. 2. нявётлівасьць, недалікатнасьць; непачцівасьць f.
v.t. не шанаваць, ставіцца непачш'ва disrespectful [,disri'spektfal] adj. непачцівы; нявётлівы
disrobe [dis'roub] v. разьдзяваціь (-ца); распранаціь (-ца)
disrupt [dis'rApt] v. зрываць, спыняць; падрываць, перабіваць, парушаць
disruption [dis'rApjan] n. 1. разрыіў -ву т. 2. парушэньне п., абрыіў -ву т., спынёньне п.: a disruption of telephone service during the storm разрыў тэлефбннай слўжбы ў часе навальніцы
disruptive jdis'rAptiv] adj. разбуральны; перабіўны
dissatisfaction [(dis^aetas'faekj'an] п. незадавбленасьць f., незадавбленьне, незадавальнёньне п.
dissatisfactory [jdrsissetas'faektari] adj. незадавальняючы. незадавальняльны
dissatisfied L|dis'saetisfaid] adj. незадавблены
dissatisfy j^is'saetisfai] v.t. не задавальняць, рабі'ць незадавбленым
dissect Idi'sekt] v.t. I. разразаць, рабі'ць дысэкцыю. 2. аналізаваць, разьбіраць
dissection [di'sekfan] n. 1. разразаньне п. 2. дыссэкцыя, анатамаваньне п. 3. аналіз, разббр -у т.
dissemble [di'sembal] v.t. 1. маскаваць. прыкрываць: she dissembled her anger with a smile свой гнеў яна прыкрьіла ўсьмёшкай. 2. удаваць; рабіць вьігляд, прыкідвацца. 3. не зварачаць увагі. ігнараваць
dissembler [di'semblar] п. крывадўшнік -а т., крывадўшніца f.
disseminate [di'semineit] v.t. распаўсюджваць, пашыраць
dissemination jdi|Semi'nei/an] n. распаўсюджваньне n.; расьсёйваньне n.; пашырэньне п.
dissension [di'senjan] п. сварка f.; разлад -у т.; нязгбда f., нелады рі., рознагалбсьсе п.
dissent jdi'sent] v.i. 1. разыхбдзіцца ў паглядах, не пагаджацца. 2. не падпарадкбўвацца правілам палітычнага ладу абб рэлігіі
n. 1. разыхбджаньні ў паглядах, нязгбда t 2. адмбва палітычнага ладу абб рэлігіі; дысыдэнцтва п.
dissenter [di'sentar] n. 1. дысыдэнт. апазыцыянэр -a т. 2. рэлігійны сэктант, раскбльнік -а т. 3. бунтар -а т.
dissertation ^disarteijan] п. дысэртацыя f.
disservice [di'sszvis] n. 1. непаслўга f. 2. шкбда f:. His words did great disservice to the cause Ягб слбвы спрычынілі вялікую шкбду справе
dissidence j'disidans] n. 1. нязгбда t, разыхбджаньне ў паглядах. 2. раскбл -у т.
dissident j'disidant] n. 1. іншадўміец -ца, дысыдэнт -а т. 2. раскбльнік -а т.
adj. I. які' не згаджаецца. 2. іншадўмны
dissimilar [di'similar] adj. непадббны, рбзны
dissimilarity [|disimi'laerati] n., pl. -ties, непадббнасьць f.; непадабёнства n.; рбзьніца f.
dissimilate [|di'simileit] v.t. рабі'ць непадббным
v.i. 1. станаві'цца непадббным. 2. Gram, дысымілявацца
dissimulate [|di'simjaleit] v.t. прыкідвацца, утбйваць
dissimulation [diisimja'lei/an] n. удаваньне, ашўкваньне, ілганьне п.
dissipate j'disipeit] v.t. 1. разьвёйваць. разганяць. 2. растрачваць. расьцярўшваць, марнатравіць
v.i. 1. разьвёіівацца, разыхбдзіцца, растрачвацца
dissipated ['disipeitadJ adj. I. расьцярўшаны; разьвёяны. 2. растрачаны. 3. змарнаваны: a dissipated life змарнаванае жыцьцё
dissociable [di'soujabal] adj. 1. аддзяляльны, адлучальны. 2. нетаварьіскі
dissociate [di'sou/ieit] v.t. адмяжбўваць, разлучаць, аддзяляць: dissociate oneself (from) адмежавацца (ад)
dissociation [di|souji'eijan] п. аддзялёньне, адлучэньне п.
dissolubility [dijSadja'bilati] п. растваральнасьць f.
dissoluble [di'sadjabal] adj. растваральны
dissolute j'disaluzt] adj. распўсны, разбэшчаны; непрыстбйны
dissolution [|disa'lu:Jan] n. 1. ліквідацыя f. (арганізацыі). 2. рбспуск -y m. 3. раскладаньне n. 4. распусканьне, pacтапляньне n. 5. сьмерць f., заканчэньне n.
dissolve [di'zazlv] v.t. 1. распушчаць, распускаць. 2. касаваць, разьвязваць: The marriage was dissolved Жанімства былб разьвязанае. 3. распускаць парлямэнт. 4. раскладаць v.i. распушчацца
dissonance j'disanans] n. 1. немілагўчнасьць, несугўчнасьць f.; дысананс -у т. 2. нязгбда f., разлад -у т.
dissonant j'disanantl adj. 1. несугўчны. 2. нязгбдны
dissuade [di'sweid] v.t. адгавбрваць; адрайваць
distaff j'distsef] n. I. прасьніца f. 2. жанбчыя заняткі абб справы. 3. жанбчая лінія ў рбдзе: distaff side матчына лшія ў рбдзе; па кудзёлі
distance ['distans] n. 1. адлёгласьць f.; вбддаль f. 2. прамёжіак -ку m. 3. Figur. стрыманасьць, халбднасьць f.
• at a distance далёка
• from the distance здалёк, здалёку
• in the distance на вбддалі
• keep at a distance трымацца здалёк, не дазваляць фамільярнасьць
distant ['distant] adj. 1. далёкі, аддалены: distant village аддаленая вёска; distant relative далёкі сваяк. 2. халбдны, стрыманы
distaste [dis'teist] п. нясмак -у т.
distasteful [dis'teistfal] adj. непрыёмны, прыкры: a distasteful medicine непрыёмны лек
distemper I [di'stempar] n. 1. сабачая чума. 2. духбвы разлад, духбвы заняпад. 3. замяшаньне п., разгўбленасьць f
v.t. расстрбйваць
distemper II [di'stempar] п. тэмпэра f. (фарба i малюнак)
v.t. маляваць тэмпэрай
distend [di'stend] v.t. 1. надзімаць; разьдзімаць; расьцягваць, расшыраць. 2. надзімацца, нацягвацца ад вётру. 3. пўхнуць: The stomachs of starving people often distend Жыватьі ў галадаючых людзёй часта пўхнуць
distensible [di'stensaball adj. расьцяжны distension or distention [di'sten/an] n.
расьцяжэньне, расшырэньне n.
distill or distil [di'stil] v. 1. дысі ыляваць. 2. гнаць: to distill alcohol гнаць сьпірт
v.i. 1. сачыцца. капаць. 2. дыстылявацца
distillation [|disti'leijan] п. дыстыляцыя. перагбнка f.
distiller [di'stilar] п. 1. дыстылятар -a т.
2. вінакўр -а т.; брбваршчык -а т.
distillery [di'stilari] п. вінакўрня f; брбвар; сьпіртзавбд -у т.
distinct [di'stirjkt] adj. 1. выразны, ясны.
2. асббны, паасббны. 3. адрбзны
distinction [di'stigkfan] n. 1. адрбзьніваньне. адрбзьненьне п.: to make no
distinction не адрбзьніваць. 2. рбзьніца f: What is the distinction between ... Якая рбзьніца паміж ... 3. адмётная характэрная рыса; арыгінальнасьць f: his style lacks distinction y ягбным стылі няма адмётнасьці. 4. адзнака f., гбнар -у т.: He served with distinction Ён служыў з гбнарам; distinction for bravery адзнака за мўжнасьць. 5. высбкія якасьці, выдатнасьць f:. poet of distinction выдатны паэт
distinctive [di'stigktiv] adj. адмённы, адрбзны, свбеасаблівы. спэцыяльны; асббны
distinctly [di'stirjktli] adv. выразна. ясна distinguish [di'stiggwif] v.t. 1. адрбзьніваць; распазнаваць. 2. адзначацца: to distinguish oneself адзначыцца
distinguished [di'stiggwijt] adj. I. слаўны, выдатны; вядбмы, вёдамы. 2. важны, статны, самаві'ты
distort [di'stairt] v.t. 1. перакрыўляць. скрыўляць. 2. перакрўчваць
distorted ]di'sta:rtad] adj. 1. перакрыўлены. 2. перакрўчаны, сфальшаваны: distorted facts перакрўчаныя факты
distract [di'straekt] v.t. 1. адцягваць увагу. 2. бянтэжыць
distracted [di'straektid] adj. 1. зьбянтэжаны, разгўблены. 2. занепакбены. устрывбжаны; ашалбмлены. 3. ненармальны, псыхічна неўраўнаважаны
distraction [di'strsekjan] n. 1. адцягваньне ўвагі. 2. перашкбда f. 3. ашалбмленасьць, разгўбленасьць, зьбянтэжанасьць f. 4. вар’яцтва, шалёнства л.: You drove me to distraction Ты мянё давёў да вар’яцтва. 5. забава, уцёха f.
distrait [di'strei] adj. безуважны, які' забываецца
distraught Idi'stra:t] adj. 1. заклапбчаны. 2. зьбянтэжаны, разгўблены
distress [di'stres] n. 1. гбра п., пакўта f., вялікі боль. 2. бяда f., цяжкбе
станбвішча: a ship in distress карабёль y небясьпёцы
v.t. I. спрычыняць боль; турбаваць, мўчыць, непакбіць. 2. Law накладаць арышт на маёмасьць
distressed [di'strest] adj. 1. які пакўтуе, які цёрпіць. 2. пакўтлівы, балючы.
3. які ў небясыіёцы
distressful [di'stresfal] adj. пакўтлівы, балючы, цяжкі, прыгнятальны: distressful situation цяжкая сытуацыя, бядбтнае станбвішча
distribute [di'stnbjat] v.t. 1. раздаваць, разьдзяляць. 2. распаўсюджваць; пашыраць. 3. разьмяркбўваць; раскладаць. 4. дзяліць
distribution [ldistnlbju:Jan] n. 1. раздача f., разьмеркаванызе п. 2. падзёл -у т.
distributive [dis'tnbjativ] adj. 1. разьдзяляльны, разьмеркавалызы. 2. Gram, разьдзяляльны злўчнік
distributor [dis'tnbjatar] п. разьмеркавальнік; дыстрыбўтар, пашыральнік, распаўсюднік -а т.
district ['distnktj п. акрўга f.; раён, квартал -у т.: мясцбвасьць f adj. акругбвы
distrust [dis'trAst] v.t. не давяраць, ня мець давёру, падазраваць
п. недавёрлівасьць f., недавёр -у т.; падазрбнасьць f
distrustful [dis'trxstfal] adj. недавёрлівы disturb [dis't3:rb] v.t. 1. турбаваць, napyшаць спакбй, перашкаджаць: Do not disturb the baby; he is asleep He турбўй дзіця; янб сьпіць. 2. раскідаць, парушаць парадак. 3. непакбіць; трывбжыць; турбаваць: Don’t disturb yourself He турбўйцеся
КНІГІ ОНЛАЙН
