Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
disentangle [|disin'taengal] v.t. разблытваць, вызваляць
disesteem ^disa'stiim] v. не шанаваць п. непашана f.
disfavor, Brit, disfavour [dis'feivar] n.
1. няласка, няўхвала f.: to fall into disfavor страціць ласку. 2. незадавальнёньне п.
v.t. не ўхваляць
disfigure [dis'figjar] v.t. псаваць (вьігляд); збрыджваць, згаджваць, зьнявёчваць
disfigurement [dis'figjarmant] n. 1. псаваньне п.; збрыджваньне, згаджваньне п. 2. зьнявёчаньне п. (твару). 3. хіба f
disfranchise Idis'fraintjaiz] v.t. 1. пазбаўляць грамадзянскіх правбў. 2. адбіраць правы абб прывілёі
disfunction [dis'fxpkjan] n., Med. дысфўнкцыя f.
disfunctional [dis'fAgkJanal] adj. нефункцыянальны
disgorge [dis'gairdj] v.t. 1. вырыгваць.
2. выкідаць, выварбчваць. 3. Figur. аддаваць пад прымўсам (незакбнна набытае, захбпленае)
disgrace Ldis'greis] n. 1. ганьба, няслава f: He is in disgrace Ён зьняслаўлены. 2. няласка, непрыхільнасьць f. v.t. 1. ганьбіць, зьнеслаўляць. 2. паніжаць рангам, разжалаваць
disgraceful [dis'greisfal] adj. ганёбны, скандальны: disgraceful behavior ганёбныя павбдзіны; a disgraceful scene скандальная сцэна
disgruntled [dis'grxntald] adj. y благім гумбры, незадавблены
disguise [dis'gaizj v.t. -guised, -guising маскаваць; прыхбўваць. хаваць: He disguised his feelings Ён схаваў сваё пачўцьці
n. 1. маскаваньне, пераапрананьне п. 2. маска L, ашуканства п.
disgust [dis'gxst] п. апда f; мбташнасьць f.
v.t. выклікаць агіду
disgusting [dis'gAstirj] adj. агідны. прьікры; мбташны
dish [dif] n. !. судзіна, пасўдзіна, міска f; талёрка f, кўбіак -ка т. 2. страва f. 3. SI. прыгажўня f.; смакалык -у т., цаца f v.t. падаваць на стол
• dishes, coll, судзьдзё п., пбсуд -у т. dishcloth ['diJkbiS] п. сьцірка f„ анўчка мыць судзьдзё
dishearten [dis'ha:rtan] v.t. 1. адбіваць ахвбту: don’t be disheartened ня падай дўхам. 2. навбдзіць тугў, засмучаць
disheveled [di'/evald] adj. 1. патрапаны, неахайны; неакуратны. 2. ускудлачаны
dishonest [dis'a:nist] adj. несумлённы, нядббрасумлённы
dishonesty [dis'arnisti] n„ pl. -ties несумлённасьць, нядббрасумлённасьць f.; ашуканства n., фальш -y m.
dishonor, Brit, dishonour [dis'ainar] n. зьнявага f:, ганьба, няслава f.
v.t. зьняважыць гбнар, няславіць, зьнеслаўляць, ганьбіць, ганьбаваць
dishonorable [біз'а:пэгэЬаІ] adj. 1. ганёбны; пбдлы. 2. бяз гбнару, беспрынцыпбвы
dishwasher ['dijjwajar] n. 1. пасудамыйка (машына) f. 2. пасўднік -а т. (асбба, што мые пбсуд), пасўдніца f.
disillusion [^isi'lu^an] or disillusionment [idisi'luijanmant] n. страта ілюзіяў, расчараваньне: a painful disillusionment балючае расчараваньне
v.t. разьвёйваць ілюзіі; расчарбўваць
disinclination [|diS|inkli'neijan] п. нясхільнасьць, неахвбта f.; нежаданьне п.
disincline [|dism'klain] v.t. адбіваць ахвбту ў кагб
disinfect ^disin'fekt] v.t. дэзінфэктаваць, стэрылізаваць
disinfection [|disin'fekjan] п. дэзінфэкцыя f.
disinformation [idiSiinfar'mei/anj n. дэзінфармацыя f.
disingenuous lidism'djenjuas] adj. няшчыры, няпрбсты
disinherit ^dism'herat] v.t. пазбаўляць спадчыны
disinheritance [|disin'heratans] n. пазбаўлёньне спадчыны
disintegrate [dis'intagreit] v.t. раскладаць, разьбіваць на часткі
v.i. раскладацца; распадацца
disintegration [disiinta'greijan] n. распад -y m., раскладаньне n.
disinterest Idis'mtrast] n. 1. незацікаўленасьць f 2. бескарысьлівасьць f.
disinterested [dis'mtrastid] n. 1. незацікаўлены. 2. бескарысьлівы. 3. бесстарбньні
disjoin [dis'djoin] v.t. 1. разлучаць. 2. разьдзяляць, аддзяляць
disc or disk [disk] n. дыск -a m.
dislike [dis'laik] n. нялюбасьць f.; непрыхі'льнасьць, антыпатыя f.: to have a dislike не любіць; адчуваць антыпатыю
v.t. не любіць, не ўпадабаць
dislocate ['dislakeit] v.t. 1. зьві'хваць, вывіхваць; спрывільваць. 2. парушаць (парадак, пляны), перашкаджаць. 3. зрўшваць, ссбўваць; перамяшчаць
dislocation ^disls'keijan] n. 1. вывіх, зьвіх -у т. 2. парушэньне (плянаў).
3. перамяшчэньне, перасялёньне п.
dislodge [dis'laidg] v.t. выбіваць; выціскаць, выпі'хваць
disloyal [idis'bial] adj. 1. неляяльны. нявёрны, здрадніцкі. 2. несувёрны. вералбмны
dismal ['dizmal] adj. 1. цёмны, панўры. 2. сў.мны, прыгнёчаны; няшчасны. 3. змрбчны, цяжкі'; прыгнятальны
dismantle [dis'masntal] v.t. 1. разьбіраць (машыну). 2. здымаць (пакрыцьце); расснашчваць (карабёль)
dismay [drs'mei] п. трывбга f; непакбій -ю т.
V. непакбіціь (-ца), палбхаціь (-ца), трывбжыціь (-ца)
dismember [dis'membar] v.t. 1. рэзаць на часткі; дзялі'ць на часткі. 2. адразаць абб адрываць канёчнасьці (рукў, нагў)
dismiss [dis'mis] v.t. 1. адпускаць; распускаць. 2. адкідаць, абвяргаць; выкідаць: / dismissed the idea Я адкінуў гэтую дўмку; He dismissed it from his mind Ён выкінуў гэта з галавы
dismissal [dis'misal] п. звальнёньне n.; рбспуск -y m.
dismount [dis'maunt] v. 1. сьсядаць (з каня), зьлязаць. 2. разьбіраць (машыну)
dismountable [dis'mauntabal] adj. разббрны
disobedience [|disa'bi:dians] п. непаслушэнства п., непаслухмянасьць f.
disobedient [|disa'bi:diant] adj. непаслухмяны
disobey [jdisa’bei] v. не падпарадкбўвацца; ня слўхаціь (-ца)
disoblige [idisablaidj] v.t. 1. адмбвіцца зрабі'ць паслўгу; не лічьшца з жаданьнем. 2. прычыняць невыгбду
disorder [disbrdar] n. 1. непарадіак -ку т., балаган -у т. 2. бязладзьдзе п., бязладзіца f; замяшаньне п., хваляваньні рі. 3. хварбба f.; сапсаваньне п.: a disorder of the stomach разлад страўніка
v.t. рабіць непарадак, балаган, раскі'дваць
disordered [di'sarrdard] adj. 1. не ў парадку; бязладны. 2. хвбры
disorderly [di'sa:rdarli] adj. 1. неахайны, бязладны. 2. які рббіць непарадак. 3. недысцыплінаваны; бўрны, непаслухмяны
adv. бязладна, бурлі'ва
• disorderly conduct хуліганства, парушэньне парадку
disorganize [disb:rganaiz] v. разладжваць, дэзарганізбўваць
disorient [disbiriant] v зьбіваць з панталыку, увбдзіць у зман; дэзарыентаваць
disown Idis'oun] v.t. адмаўляцца ад ward; адракацца
disownment [dis'ounmant] п. адрачэньне, вырачэньне п.
disparage [di'spaeridj] v.t. 1. гаварыць зьняважліва; ганьбаваць, няславіць, дыскрэдытаваць. 2. прымяншаць (значэньне), зьмяншаць, прыніжаць
disparagement [di'spaendjmant] n. 1. недаацэнка f., прымяншэньне n. 2. прыніжэньне п.; дыскрэдытацыя f.
disparaging [di'spaendjig] adj. прыніжальны, зьневажальны; зьняважлівы: a disparaging remark зьневажальная заўвага
disparity [dis'pserati] n,, pl. -ties нярбўнасьць f; рбзьніца f.: a disparity in accounts рбзьніца ў справаздачах
dispassionate [dis'pae/anst] adj. 1. бясстрасны, раўнадўшны. абыякавы. 2. бесстарбньні, непрадузяты
dispatch [di'spEetJ] v.t. 1. высылаць, адсылаць, пасылаць: to dispatch a telegram выслаць тэлеграму. 2. хўтка зрабіць: to dispatch one’s lunch хўтка папалўднаваць. 3. закбнчыць, забіць. 4. адправіць, пазбыцца кагбчагб
n. 1. высылка, адпраўка f 2. дыпляматычная дэпэша, паведамлёньне. 3. спраўнасьць. 4. агёнцтва для дастаўкі тавару
dispatcher [di'spsetjar] п. дыспэтчар. адпраўнік -a т.
dispel [di'spel] v.t. разганяць, разьвёйваць: to dispel doubt разьвёяць сумнёў
dispensable [di'spensabal] adj. 1. які мбжна разьмеркаваць, раздаць. 2. неабавязкавы; няважны
dispensary [di’spenssri] n., pl. -ries 1. мэдычны пункт, амбулятбрыя f. 2. аптэка f.
dispensation [(dispen'seijan] n. 1. раздача f., разьмеркаваньне n. 2. звальнёньне, адпушчэньне п.
dispense [di'spens] v.t. 1. раздаваць, выдаваць; разьмяркбўваць. 2. выкбнваць (правасўдзьдзё). 3. выдаваць лёкі. 4. вызваляць (ад абавязку); адпушчаць: dispense with абыхбдзіцца без кагб-чагб, пазбаўляцца кагб-чагб dispenser [di'spensar] n. 1. разьмеркавальнік -a т. 2. аўтамат для раздачы, разьмеркаваньня: a paper-cup dispenser аўтамат папярбвых кўбачкаў
dispersal [di'spazrsal] п разгбн -у т., разгрупаваньне, раскіданьне п.
disperse [di'sparrs] v. 1. разганяць; разьвёйваць. 2. рассылаць; раскідаць, пашыраць. 3. разьвёйвацца, расьцярўшвацца
dispersion [di'sp3:rfan] п. 1. раскіданасьць f. 2. раскіданьне, расьсёйваньне, расьцярўшваньне п. 3. Phys, дыспэрсія f.
dispirit [di'spint] v.t. 1. прыгнятаць, псаваць настрбй, засмучаць. 2. адбіваць ахвбту, абезнадзёйваць
displace [dis'pleis] v. 1. выціскаць, займаць мёсца кагб-чагб. 2. здымаць, звальняць 3. перамяшчаць, перасбўваць: displaced persons перамёшчаныя асббы
displacement [dis'pleismant] n. 1. перамяшчэньне п., перастанбўка f., выцісьнёньне п. 2. звальнёньне п. 3. Phys, водазьмяшчэньне п. 4. Geol. зрушэньне п.
display [di'splei] v.t. 1. выстаўляць, паказваць. 2. выяўляць. 3. разгбртваць. 4. Print выдзяляць адмённым шрыфтам
n. 1. выстаўка f., паказ -у т. 2. дысплэій -я т. 3. паказўха f.
displease [dis'plizz] v. 1. не падабацца, быць непрыёмным для кагб. 2. злаваць
displeasure [dis'plejar] п. незадавбленасьць, прыкрасьць f.
disposable [di'spouzabal] adj. 1. які мбжна выкінуць, які выкідаецца, аднаразбвы: disposable paper plates аднаразбвыя папярбвыя талёркі. 2. які маецца ў распараджэньні; наяўны
disposal [di'spouzal] n. 1. выкіданьне, вывбжаньне п., ліквідацыя f. 2. збыт -у т., прбдаж, выпрадаж -у т. 3. распараджэньне n.: The money is at your disposal Грбшы ў тваім распараджэньні. 4. абладжваньне (справаў). 5. разьмяшчэньне п.
dispose [di'spouz] v.t. 1. разьмяшчаць, расстаўляць. 2. абладжваць, уладжваць; вырашаць. 3. схіляць
• dispose of a) пазбывацца. б) збываць
disposed [di'spoozd] adj. схільны, намёраны. наважаны
disposition [jdispa'zijan] n. 1. разьмяшчэньне n., дыспазыцыя, дысьлякацыя f. 2. характар -у, нбраіў -ву т. 3. схільнасьць f. 4. распараджэньне п.
dispossess [фзра'гея] v.t. 1. пазбаўляць маёмасьці, забіраць уласнасьць. 2. раскулачваць
dispraise [dis'preiz] v.t. не ўхваляць, не адабраць, выступаць супрбць; вінаваціць
п. вымбва, нагана f.
disproof [dis'pru:f] п. аспрэчаньне n.
disproportion [(dispra'pairfan] n. несувымёрнасьць, дыспрапбрцыя, непрапарцыйнасьць f.
disproportional [|dispra'p:>:rfanal] гл.
disproportionate
КНІГІ ОНЛАЙН
