Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
determination [di|t3:rmi'neifan] n. 1. вырашэньне, усталяваньне п. (мёжаў, цаны). 2. выснбва t, вывад -у т. 3. пастанбва f., заключэньне п. 4. рашўчасьць, станбўкасьць t
determinative [di't3:rmmativ] adj. вызначальны, вырашальны
п. вырашальны фактар
determine [dilt3:rmm] v. 1. мбцна наважвацца, надўмвацца, пастанаўляць. 2. дакладна вызначаць. 3. вырашаць, акрэсьліваць, устанаўляць, прадвызначаць. 4. накірбўваць, схіляць да чагб. 5. заканчваць што, скбнчвацца (тэрмін). 7. азначаць, азначацца
determined [di't3:rmmd] adj. 1. непахісны; наважаны, станаўкі (чалавёк): determined character цьвёрды характар
deterrent [di'terant] adj. стрымвальны; які адпўжвае ад чагб
п. тбе, што стрьімвае; тбе, што адпўжвае
detest [di'test] v.t. ненавідзець, чуць агіду да кагб; гадзіцца; грэбаваць
detestable [di'testabal] adj. ненаві'сны; агідны; гідкі
dethrone [di'Sroun] v.t. скідаць з трбну; пазбаўляць улады
detonate ['detaneit] v. падрываць. узрываць
detour ['di:turj п. аб’ёзд. абхбд -у т.
v. 1. рабіць аб’ёзд, абыхбдзіць. 2. скірбўваць на аб’ёзд
detract [di'traekt] v. 1. зьмяншаць (лрасў, вартасьць). 2. ганьбаваць, ганіць; няславіць
detractive [di'traektiv] adj. 1. які зьмяншае (красў, вартасьць). 2. які прымяншае, зьніжае (вартасьць), ганьбўе абб паклёпнічае
detrain [jdii'trein] v. 1. выіісьці. высадзіцца зь цягніка. 2. разгружаць вагбны
detriment ['detriment] п. пашкбджаньне, пакалёчаньне п.; шкбда f:, страта f without detriment to бяз шкбды, страты для чагб
detrimental [|detri'mental] adj. шкбдны; стратны
deuce I [du:s] n. 1. двбйка f.. два ачкі' (y картах ці дамінб). 2. рбўны лік (у тэнісе)
deuce II [du:s] n., Informal (выкрык незадавбленьня) — што за лі'ха? што за чорт?: What the deuce do you mean? Што за лі'ха Вы маеце на ўвазе?
devaluate [,di:'vaeljueit] v.t. 1. зьмяншаць вартасьць. 2. паніжаць вартасьць (грашбвае адзінкі)
devaluation ^dijvaslju'eijan] п. дэвальвацыя f.
devastate ['devasteit] v. спусташаць; зьнішчаць; разбураць; руйнаваць
devastated ['devasteitid] adj. спустбшаны, разбўраны, зруйнаваны
devastating ['devasteitig] adj. спусташальны. разбуральны
devastation [|deva'steijan] n. 1. спустбшанасьць f., зьнішчэньне л.; руіны рі.
2. спусташэньне, нішчэньне, руйнаваньне п.
develop [di'velap] v. 1. разьвіваць. 2. распрацбўваць (плян), разбудбўваць. 3. праяўляць (нэгатыў)-, выяўляць. 4. разьвівацца
developed [di'velapt] adj. 1. разьвіты. 2. разбудаваны. 3. Phot, праяўлены
developer [di'velapar] n. 1. забудбўвальнік, забудбўнік. будаўнік-прадпрымальнік -a т.; распрацбўнік -а т. 2. Phot, праяўляльнік -у т.
development [di'velapmant] n. 1. разьвіцьцё п. 2. працэс разьвіццьня; рост -у т. 3. разбудбва f. 4. а) пасёліак -ка
m. б) грўпа новазбудаваных дамбў 5. падзёя, вынік: the latest developments in world affairs апбшнія падзёі ў сьвёце. 5. Phot, праяўлёньне п.
deviant ['di:viant] п. адхілёніец, збачэніец -ца т:. sexual deviant сэксуальны збачэнец
deviate ['di:vieit] v. 1. адыхбдзіць. адхіляцца (ад кірўнку, праўды). 2. адступацца (ад пляну, правіла). 3. заварбчваць (з дарбгіў, адхіляць
deviation [|di:vi'eijan] n. 1. адхілёньне (ад кірўнку, правіла), збачэньне. 2. адступлёньне п. (ад пляну, праўды) device [di'vais] n. 1. плян, спбсаб -у т..
штўчка f. 2. апарат -у т.; прыстасаваньне, снадзіва п., прылада f 3. эмблёма f.
devil ['deval] n. 1. д’ябіал -ла т.; чорт чарта, нячысьцік -а, злы дух, нячыстая сіла, ліха п. 2. злы, люты чалавёк
v.t. 1. Informal дакучаць. дражніцца. 2. зьдзёкавацца з кагб. 3. вбстра прыпраўляць: to devil ham прыпраўляць кумпяк вбстрымі прыправамі • a lucky devil шчасьлі'вец
• devil of a fellow вёльмі спрытны, энэрпчны абб адчайны чалавёк
• go to the devil руйнавацца, п'нуць, ісьці на пагі'бель
• poor devil няббга, небарака devilish ['devalijl adj. 1. д'ябальскі, чартбўскі; сатанічны, пякёльны. 2. гарэзьлівы, гульлівы; хітраваты adv. пякёльна, страшэнна; як чбрт devious I'duvias] adj. вакбльны, кружны (дарбга); абхбдны, пакручасты. 2. хітры, няшчыры; несумлённы devise [di'vaiz] v.i. 1. прыдўмваць, плянаваць. 2. вынахбдзіць. 3. Law адпісваць маёмасьць у спадчыну n. 1. запісаная спадчына. 2. тэстамэнт -у т.
devisor [di'vaizar] п. асбба, якая адпісвае тэстамэнтам маёмасьць
devoid [di'vaid] adj. пазбаўлены, зусім без: a well devoid of water калбдзеж
без вады: devoid of fear зусім бяз страху
devolution [|di:va'lu:Jan] n. 1. перадача, дэлегацыя ўлады. 2. перахбд маёмасьці ў спадчыне. 3. Biol, выраджэньне п., дэгенэрацыя f
devolve [di'va:lv] v.t. 1. перадаваць. 2. перадавацца: The responsibility devolved on me Адказнасьць звалілася на мянё
devote [di'vout] v. 1. а) прысьвячаць сябё (Ббгу, справё), прысьвячаціь (-ца). б) devote oneself аддавацца, прысьвячацца: The museum devotes one wing to modern art Музэй аднб крылб прысьвячае сучаснаму мастацтву. 2. аддаваць; надаваць: to devote much time to studies аддаваць шмат часу навўцы
devoted Idi'voutad] adj. 1. адданы, вёрны, ляяльны: a devoted mother адданая маці; He is devoted to sports Ён адданы спбрту. 2. прысьвёчаны, прызначаны
devotee [|deva'ti:] n. 1. энтузіяст сваё справы; прыхільнік -а т., адданы пасьлядбўнік. 2. сьвятбшіа -ы т. & f.
devotion [di'voujan] n. 1. адданасьць, прывязанасьць f. 2. прысьвячэньне, аддаваньне. 3. наббжнасьць t
• devotions , pl. набажэнства п.; малёньне п.
devour [di'vaurl v. 1. прагна ёсьці; зьядаць; жэрці (пра жывёліну), пажыраць. 2. зьнішчаць (пра агбнь, пажарў 3. глытаць, праглынаць: to devour novel after novel паглынаць paман за раманам; He devoured every word Ён прагна лавіў кбжнае слбва
devout [di'vaut] adj. 1. наббжны, паббжны, рэлігійны. 2. пбўны глыббкай пашаны абб павагі. 3. шчыры, адданы: devout thanks шчырая падзяка: a devout follower адданы пасьлядбўнік dew [du:] n. 1. paca f.; расіна, расшка f. 2. сьляза f.; крбпля пбту
v. расіць; зрашань. абрашаць; змбчваць расбю ці як расбю
dewdrop ['du:dra:p] n. расіна, расі'нка t; крбпля расьі
dewlap ['du:laep] n. 1. падгрўдіак -ка m.
2. Figur. другі падбарбдак
dewy ['du:i] adj. 1. рбсны. расі'сты, пакрыты расбю. 2. як раса асьвяжальны; бліскўчы
dewy-eyed [|du:i'aid] adj. 1. сэнтымэнтальны. 2. нявінны, прастадўшны
dexter ['dekstarj adj. правы, з правага ббку
dexterity [dek'sterati] n. 1. спраўнасьць, спрытнасьць. паварбтлівасьць f. 2. здбльнасьць f.
dexterous f'dekstaras] adj. спраўны. спрытны
diabetes ^daia'biitas] n. дыябэт -y m., цукрбвая хварбба
diabolic ||daia'ba:lik] or diabolical adj. 1. д'ябальскі, сатанічны. 2. чартбўскі, злы як чорт
diacritical [|daia'kntikal] adj. дыякрытычны
п. дыякрытычны знак
diadem [daiadem] п. дыядэма f. а) карбна f. б) улада манарха
diagnose [|daiag'nous] v.t. вызначаць хварббу, дыягназаваць
v.i. ставіць дыягназ
diagnosis ||daiag'nousis] n., pl. -ses 1. дыягназ -y m. (хвардбы). 2. дакладнае дасьлёдаваньне (фактаў). 3. выснбва, зрббленая на падставе дасьлёдаваньня
diagnostic [(daiag'na^tik] adj. дыягнастычны
n. 1. сымптбм -у т. 2. usually pl. дыягнбстыка (галіна мэдыцыны)
diagonal [dateganal] п. дыяганаль f.
adj. дыяганальны
diagonally [dai'seganali] adv. наўскбс, наўскасяк, па дыяганалі
diagram ['daiagraem] n. дыяграма f.. графік -y m.
dial j'daial] n. цыфэрблят -a m. (гадзіньніка), шкала f. (радыё)
v.t. a) настаўляць радыё. б) набіраць: to dial a number набраць нўмар (тэлефбна)
• sun dial сбнечны гадзіньнік
dialect ['daialektj n. гавбрка f.. дыялёкт -y m.
dialectal ['daialektal] adj. дыялёктны (вьіраз)
dialectical [jdais'lektikal] adj. дыялектьічны: dialectical materialism дыялектычны матэрыялізм
dialectics j'daialektiks] n. дыялёктыка f. dialectology ^daialek'tadadji] n. дыялекталёгія f.
dialog ['daiab:g] n. гўтарка f, дыялёг -y m.
diameter [dai'aematar] n. дыямэтіар -py m.
diametric [|daia'metnk] or diametrical (idaia'metrikal] adj. 1. дыямэтральны. 2. дакладна супрацьлёглы
diamond f'daimand] n. 1. дыямант -a m., брыльянт -a m. 2. Geom. ромб -a m. 3. звбнка. бўбна f. (y картах). 4. Sport пляцбўка для бэйсбблу diamond cut diamond найшла каса на камень
• diamonds бубнбвая масьць (у картах)
diaper I'daipar] n. 1. пблка f. (матэрыял), пялюшка f. (дзіцяці). 2. узбрнае, узбрыстае палатнб
v.t. спавіць дзіця ў пблкі
diaphanous [dai'asfanas] adj. 1. празрысты, які' прасьвёчваецца. 2. далікатны
diaphragm ['daiafrsem] п. дыяфрагма, мэмбрана, перагарбдка f.
diarrhea ^daia'ri^l п. разлад страўніка, развальнёньне п.
diary ['daiari] n., pl. -ries дзёньнік -a m.
diaspora [dai'sspara] n. I. дыяспара f. 2. расьсялёньне n.
diathermancy [|гіаіэ'0з:гтэп8і] n., Phys, цеплаправбднасьць f.
diathermanous [^aia'Sa^manas] adj., Phys, цеплаправбдны
diathermic [|daia'03:rmik] adj. 1. Med. дыятэрмічны. 2. Phys, цеплаправбдны
diathermy [УаіЭівзігті] n., pl. -mies дыятэрмія f.
diatonic [|daia'ta:nik] adj., Mus. дыятанічны
dice [dais] n., pl of die 1. косьці, кўбікі для гульні' pl. only. 2. гульня ў кбсьці
v.t. 1. рэзаць на малыя кўбікі (мбркву, бўльбу). 2. гуляць у кбсьці
• The die is cast Жэрабя кінутае (Вьібар зрбблены)
dichotomy [dai'kaitamil п. раздвбенасьць f.
dictate ['dikteit] v. 1. дыктаваць. 2. загадваць, камандаваць
п. загад, наказ -у т.
dictation [dik'tei/an] n. 1. дыктбўка f. дыктаваньне п. 2. загадваньне п., загад -у т.
dictator ['dikteitar] n. 1. дыктатар -a т.
2 . той. хто дыктўе
dictatorship ['dikte>tarjip] п. дыктатўра f. diction I'dikjan] n. 1. вымаўлёньне n.. дыкцыя f. 2. маўлёньне n. (стыль)
dictionary ['dikfaneri] n., pl.-aries слбўнік -a m.
did [did] v., pt. of do
die I [dai] v.i. 1. паміраць, канаць. 2. канчацца, набліжацца да канца, пераставаць працаваць: The engine died Рухавік перастаў працаваць. 3. Informal мбцна хацёць, прагнуць: I am dying to see him Я прагну ягб бачыць. 4. заціхаць (пра вёцерў сьціхаць; заміраць
• die away/down а) вянуць. марнёць. б) заміраць, заціхаць
• die off выміраць
die II [dai] n., pl. dies штамп -y m., матрыца f.
КНІГІ ОНЛАЙН
