Ангельска-беларускі слоўнік
Валентына Пашкевіч
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 1028с.
Мінск 2006
delightful [di'laitfal] adj. вёльмі прыёмны, цудбўны
delimit [|di:'limit] v.t. вызначаць мяжў, разімяжбўваць
delimitation [di|limi'teijan] п. разьмяжбўваньне п., вызначэньне мёжаў
delinquency [di'lnjkwansi] n., pl. -cies 1. правіннасьць, віна f.; прастўпства n. 2. правапарушэньне n. 3. пратэрмінаваны доўг
delinquent [di'ligkwant] adj. 1. які парушае закбн; злачынны. 2. неаплачаны; пратэрмінаваны (доўг, падатакў. delinquent taxes неаплачаныя падаткі
п. злачыніец -ца т.. злачынка f.: juvenile delinquent непаўналётні злачынец
delirious [di'lirias] adj. 1. у стане трызьнёньня, галюцынацыі; непрытбмны: to be delirious трызьніць. 2. ашалёлы (ад радасьціў, разыбшаны: to be delirious with joy ашалёць ад радасьці
delirium tremens бёлая гарачка
deliver [di'livar] v.t. 1. вызваляць; збаўляць ад кагб-чагб: "Deliver us from evil" «Збаў нас ад злбга». 2. дастачаць, дастаўляць; разнбсіць (пбшту). 3. перадаваць: to deliver a message перадаць вёстку. 4. абвяшчаць (прысўд); гаварыць (прамбвуў, чытаць (лёкцыю). 5. прымаць рбды. 6. выкбнваць абяцаньне: The politician did not deliver on his promises Палітык ня выканаў сваіх абяцаньняў
deliverance [di'hvarans] n. 1. вызвалёньне, збавёньне, выратаваньне п. 2. прысўд -у т., пастанбва f.
deliverer [di'livarar] n. 1. вызвбльнік -a, вызваліцеліь -я т.; выратавальнік а т.; выбавіцеліь -я т. 2. дастаўнік а т.
delivery [di'livari] n., pl. -ries I. дастава, дастаўка f.; разнбс -y m.: special delivery тэрмінбвая дастаўка. 2. здача f. (гбраду вбрагу), перадача. 3. а) манёра гўтаркі, маўлёньня. б) спбсаб падачы (мяча). 4. вызвалёньне, выбаўлёньне п. 5. рбды pl. only. 6. тавар, які мае быць дастаўлены
dell [del] п. лясістая лагчына
delude [di'lu:d] v.t. увбдзіць y зман. ашўкваць: to delude oneself ашўкваць сябё, цёшыць (надзёяй. дўмкай)
deluge Pdeljurdj] n. 1. патбп -у т. 2. улёва, залёва f.; ліівень -ўня т. 3. Figur. патбк -у т. (словаў), град -у т. (пытаньняў); навал -у т. (заказаў), натбўпы рі. (пакупнікбў)
V. заліваць; затапляць, засыпаць: to deluge with invitations засыпаць запрбсінамі
• the Deluge біблёйскі сусьвётны патбп
delusion [dflu^an] n. 1. зман -y m.; naмылка f. 2. памылкбвая дўмка, памылкбвы пагляд. 3. ілюзія, галюцынацыя f. 4. манія t: delusion of grandeur манія вёлічы
delusive [di'Iu:siv] adj. падманлівы, падманны; фальшьівы
de luxe or deluxe [da'hks] adj. раскбшны, элегантны
delve [delv] v. 1. капаць. 2. капацца, кбрпацца (y кнігах, дакумэнтах); заглыбляцца
demagogic [idema'gcEgik] adj. дэмагагічны
demagoguery ['demagcrgarij n. дэмагбгія f.
demand [di'm®nd] n. 1. патрабаваньне л.; вымбга f., вымаганьне, дамаганьне п. 2. патрэба f.: I have many demands on my time У мянё шмат справаў. 3. Econ. пбпыт, запыт -у т., запатрабаваньне n:. to be in great demand быць y вялікім пбпыце; This article is in demand на гэты тавар ёсьць пбпыт: demand and supply пбпыт і прапанбва
V. 1. дамагацца; патрабаваць. 2. вымагаць, патрабаваць. 3. выклікаць
demarcation ^drmarr'keijan] n. 1. дэмаркацыя f, адмежаваньне, разьмежаваньне п. 2. аддзялёньне; адрбзьненьне п.
demean I [ di'mi:n] v.t. (oneself) прыніжаць сябё, прыніжацца
demean II [di'mizn] v.t. павбдзіць сябё, трымацца, трымаць сябё
demeanor, Brit, demeanour [di'mi:nar] n. павбдзіны pl., трыманьне n:, выгляд -y m.; манёры pl.: a quiet, modest demeanor ціхія, сьціплыя павбдзіны
dement [di'ment] v.t. давбдзіць да вар'яцтва
demented Idi'mentad] adj. звар’яцёлы; вар’яцкі; ненармальны
dementia jdi'men/a] n. вар’яцтва n.
demerit [|di':merit] n. 1. вада f; загана f.; недахбп -y m. 2. закід -y m:. благая ацэнка
demilitarization [idi^militara'zei/an] n. дэмілітарызацыя f, раззбраёньне n.
demilitarize [^ii'militaraiz] v.t. 1. правбдзіць дэмілітарызацыю, дэмілітарызаваць. 2. увбдзіць цыві'льную ўладу заміж ваённае
demise [di'maiz] v.t. Law a) перадаваць y спадчыну. б) перадаваць (каралёўскую ўладу пасьля сьмёрці ці зрачэньня)
v.i. 1. перахбдзіць у спадчыну. 2. паміраць
n. 1. сьмерць f., скананьне п. 2. Law перадача маёмасьці ў спадчыну. 3. перадача каралёўскае ўлады, карбны
demission [di'mijan] n. 1. дэмісія, адстаўка f. 2. адмаўлёньне п., абдыкацыя f.
demobilization [di|moubala'zeijan] п. дэмабілізацыя f.
demobilize [di'moubalaiz] v.t. дэмабілізаваць
democracy [di'ma:krasi] n., pl. -cies дэмакратыя f.
democrat ['demakra?t] n. дэмакрат -a m., дэмакратка f.
• Democrat сябра Дэмакратычнае партыі ў ЗША
democratic [(dema'krsetik] adj. дэмакратычны
democratization [di|ma:kratalzeij’an] n. дэмакратызацыя f.
democratize [di'ma:krataiz] v.t. дэмакратызаваць
v.i. дэмакратызавацца
demodulate ^diJmardjaleit] v.t., Electronics выпрамляць
demography [di'ma:grafi| n. дэмаграфія f.
demolish [di'ma:lij] v.t. 1. знбсіць (дом); раскідаць (мосг); разьбіраць (хату); бурыць, разбураць. 2. зьнішчаць
demolition [^етэ'ііўэп] n. 1. разбураньне, разбурэньне п., знос (будьінкаў). 2. нішчэньне. руіінаваньне п.
demon ['dkman] n. 1. д'ябіал -ла m., нячыстая сіла; злы дух; 2. ліхадзёііі -я т., люты чалавёк, зьвярўга f 3. FIgur. чалавёк зь вялікай энэргіяй абб вытрываласьцю: He is a demon for work Ён працўе як д’ябал. 4. Greek Myth, дэман -а т.
demonic [di'mamik] or demonical [di'ma:nikal] adj. 1. д’ябальскі, дэманічны; люты. нечалавёчы. 2. злы; шалёны, разьюшаны. 3. апантаны, апанаваны злым дўхам
demonstrate ['demanstreit] v.t. 1. давбдзіць, даказваць. 2. ілюстраваць; дэманстраваць. 3. яўна выяўляць (пачўцьці)
v.i. прымаць удзёл у дэманстрацыі, дэманстраваць
demonstration [|deman'streijan] n. 1. дэманстрацыя f., паказ -у т. 2. дбказ, тлумачэньне (пры дапамбзе прьікладаў абб экспэрымэнтаў). 3. выяўлёньне -я п. (пачўцыіяў, радасьці) demonstrations! [|deman'streijanal] adj.
дэманстрацьійны
demonstrative [di'mamstrativ] adj. 1. наглядны; тлумачальны, паказальны. 2. нестрыманы; дэманстрацыйны. 3. Gram, паказальны, указалызы: demonstrative pronouns паказальныя, указальныя займёньнікі
demonstrator I'demanstreitar] n. 1. дэманстратар, паказвальнік -a т.. 2. дэманстрант -а т., дэманстрантка f
demoralization [di'ma^ala'zeijan] п. дэмаралізацыя f.; заняпад нбраваў, дўху абб дысцыпліны
demoralize [di'ma:ralaiz] v.t. 1. псаваць маральна, дэмаралізаваць. 2. аслабляць дух, запал; падрываць дысцыплшу. 3. прывбдзіць у замяшаньне й бязлад
demote [|di:'mout] v.t. панізіць (рангам абб пазыцыяіі)
demotion [^Е'тоо/эп] п. паніжэньне п. (рангам. на слўжбе)
demur [di'mair] -murred, -murring v.i. вагацца, хістацца; марўдзіць
n. 1. адклад -у т., ваганьне п. 2.пярэчаньне п.
demure [di'mjur] adj. 1. сарамлівы, сьціплы; какётліва стрыманы. 2. паважны, разважны; цьвярбзы
den [den] n. 1. бярлбга f„ лбгава n. 2. пячбра f. 3. Informal прытбн -у т. (гульнёвы, зладзёйскі). 4. пакбй для чытаньня, адпачынку
denationalize [idiJnae/analaiz] v.t. 1. пазбаўляць нацыянальных правбў. характару. 2. дэнацыяналізаваць (індўстрыю. банкГ)
denaturalize [^ii'naetjaralaiz] v.t. 1. рабіць ненатуральным, штўчным. 2. пазбаўляць ранёй дадзенага грамадзянства
denature [dk'neitjar] v.t. 1. зьмяняць натуральныя асаблівасьці, свбмасьці. 2. дэнатураваць (сьпірт)
denial [di'naial] n. 1. пярэчаньне, адмаўлёньне п., адмбва f. 2. абвяржэньне п. 3. вырачэньне n.: Peter's denial of Christ Пятрбва вырачэньне Хрыста; адмаўлёньне ад асабістых выгбдаў
denigrate ['denigreit] v.t. чарніць (характар, рэпутацыюў, паніжаць
denizen ['denizan] n. I. жыхар -a, насёльнік -a m:. Fish are denizens of the sea Рьібы — насёльнікі мбра. 2. чужынец, якбму нададзеныя пэўныя правы. 3. запазычанае слбва. 4. акліматызаваная расьліна, зьвер, птўшка
denominate [di'na:mmeit] v. даваць назбў чамў, называць, абазначаць adj. [di'na:mmst] наймённы (лік)
denomination [di|na:mi'neijan] n. 1. назва f, назбіў -ву т. 2. наймёньне п.: to reduce kilograms and grams to the same denomination выразіць кіляграмы й грамы ў адным наймёньні. 3. веравызнаньне п., сэкта t
denominator [di'na:maneitar] n. 1. Math, назбўнік -a m. (дрббу), дзёльнік -a m:. to reduce to a common denominator прывёсьці да агўльнага назбўніка
denote [di'nout] v.t. 1. значыць; абазначаць, азначаць. 2. паказваць
denounce [di'nauns] v.t. 1. асуджаць, ганіць, ганьбаваць, публічна крытыкаваць. 2. выдаваць; данбсіць; абвінавачваць. 3. дэнансаваць (умбвў)
denouncement [di'naunsmant] п. гл. denunciation
dense Idens] adj. 1. густы: a dense fog густы туман; a dense forest пагудастая пўшча. 2. глыббкі; вялікі; непрасякальны (матэрыял), непранікальны, непрахбдны. 3. шчьільны, кампактны: dense texture густая тканіна. 4. Figur. тупы, прытўплены: He is dense today Ён прытўплены сёньня
densely I'densli] adv. гўста; шчыльна: a densely populated area гўста насёленая мясцбвасьць
density [’densati] n., pl. -ties 1. гушчыня f:, шчыльнасьць f: population density шчыльнасьць насёльніцтва, насёленасьць f. 2. Phys, удзёльная вага
dent I [dent] n. I. выемка, западзіна f., урўб -y f. (ад удару нёчым тупымр выббіна f.; увагнўтае мёсца. 2. слаббе мёсца; пералбм -у т.
v.t. угінаць
v.i. угінацца
dent II [dent] n. 1. зўбы ў кбле, грэбні.
2. насёчка, зарўбка f.; зарўбіна f.: мётка f., знак, сьлед -у т.
dental ['dental] adj 1. зубны: dental technician зубны тэхнік. 2. Phon, зубны
п. зубны зычны: "Т" and "d" are dentals «Т» i «д» — зубныя зычныя dented ['dentid] adj. шчарбаты, увагнўты, уціснуты
dentifrice ['dentafns] п. зубная паста, зубны парашбк
dentin ['dentin] п. дэнтьін -у т. (касьцістая частка зўба)
dentist ['dentast] п. зубны лёкар, дантыст -a т., дантыстка f
dentistry ['dentistri] п. зубалячэньне n., прафэсія зубнбга лёкара
dentition [den'tijan] n. 1. прарэзваньне зуббў. 2. фбрма і разьмяшчэньне зуббў: Dogs and wolves have the same dentition Сабакі й ваўкі маюць такія самыя зўбы. 3. зўбы рі.
denture ['dentjar] п. зубны пратэз denude [di'nuzd] v.t. агаляць, зьдзіраць, абдзіраць, здымаць (дагала): denuded trees агбленыя дрэвы (безь лістбў)
denunciate [di'nxnsieit] v.t. гл. denounce
КНІГІ ОНЛАЙН
