КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
Уваходзяць кароль, каралева, Л a э р т і в я л ь м ож ы, 0 з р ы к ды іншыя п р ы д в о р н ы я з рапірамі і рукавіцамі; стол, на ім гладышы з віном. К а р о л ь Прымі ад нас руку Ларрта, Гамлет. Кароль кладзе руку Ларрта ў руку Гамлета. Прабач, Лаэрт, цябе пакрыўдзіў я; Ты мне прабач, як дваранін і рыцар. Вядома ўсім прысутным, ды і ты Напрўна чуў, як цяжка пакарала Мяне хвароба. Учынак мой, які абразіў груба Тваю прыроду, гонар і пачуцці, Я ў гэтым прызнаюся, быў вар’яцтвам. Каб Гамлет крыўдзіў друга? He, ніколі. Ларрта Гамлет не хацеў пакрыўдзіць. Калі, разлучаны з сабою, Гамлет Лаэрта нечакана крыўдзіць,— грта He Гамлет робіць; Гамлет адмаўляе. А хто? Яго вар’яцтва. Калі так, Сам Гамлет з ліку тых, хто быў пакрыўджан,— Вар’яцтвам быў пакрыўджан бедны Гамлет. I тут, перад высокай грамадою, Адмовіўшы наўмыснае злачынства, Я гавару: прабач велікадушна За тое, што, стралу пусціўшы ў доме, Параніў брата. Л а р р т Злосці я не маю, Адбушавала помста у душы. Я — чалавек. Але мой гонар вольны; He прыміруся, пакуль хто старэйшы, Спрактыкаваны у пытаннях чрсці, Нас не рассудзіць і не скажа — мір, Каб я быў чысты. Да тае пары Любоў я вашу як любоў прымаю I не пакрыўджу вас. Г а м л е т Я цалкам згодзен I буду біцца ў братнім паядынку. Падайце нам рапіры. Л а р р т Мне адну. Г а м л е т Табе маё няўменне будзе грунтам. Як зорка на пустынным фоне ночы, Лаэртава майстррства заблішчыць. Л а э Р т Насмешка, прынц? Г а м л е т 0 не, рукой клянуся. К а р о л ь Падай рапіры, Озрык. Любы Гамлет, Табе заклад вядомы? Г а м л е т Так, вядомы; Ваш, уладар, на старане слабейшай. К а р о л ь Я не баюся, бачыў вас абодвух, Ён мо спрытнейшы, але ў нас ачкі. 999 Л a э р т He, грта цяжкая; другую дайце. Г а м л е т Мне да рукі; якраз. А даўжыня Уіх адна? 0 з р ы к Аднолькавая, прынц. Рыхтуюцца да паядынку. К а р о л ь Віно на стол пастаўце. Калі Гамлет Яго кране адзін раз і другі, Альбо на трэцім разе адаб’ецца, Давайце гучны залп з усіх гармат; Кароль за Гамлета падыме кубак I кіне ў кубак неацрнны жрмчуг, Каштоўнейшы, чым той, які насілі Чатыры дацкіх каралі. Віна! I хай літаўры знак даюць фанфарам, Фанфары кананірам на байніцах, I гром з зямлі уторыць грому з неба, Што п’е за Гамлета кароль. Пачніце. А вы уважна прымячайце, суддзі. Г а м л е т Пачнем. Л а э Р т Пачнем, мой прынц. Б’юпца. Раз. Л а э Р т He. Г а м л е т На суд. 0 з р ы к Удар, удар выразны. Л а э р т Добра,— зноў. К а р о л ь Чакайце, вып’ем. Гамлет, жрмчуг — твой. Здаровы будзь! Трубныя гукі і стрэлы з гармат за сцрнай. Нясіце кубак прынцу. Г а м л е т Пастаўце. Потым. Тррба перш закончыць. Пачнем. Б’юцца. Ізноў удар. Што, мо няпраўда? Л а э Р т Так, так, крануты; прызнаю. К а р о л ь Наш сын ыапэўна выйграе. Каралева Ён цяжкі, I задыхаецца.— Хадзі сюды, Вось хустачка,— утрыся, Гамлет. П’е За поспех сына каралева. Г а м л е т Дзякуй. К а р о л ь He пі, Гертруда! Каралева Выбачай, мой друг, Я вып’ю. К а р о л ь (убок) У келіху атрута. Позна, позна. Г а м л е т Цяпер яшчр не буду піць, пасля. К а р а л е в a Хадзі сюды, я абатру твой лоб. Л а э Р т А зараз я крану яго. К а р о л ь Наўрад. Ларрт (убок) Нядобра на душы, сумленне мучыць. Гамлет Давай у трэці раз, Лаэрт; без жартаў; Будзь ласкаў, выпадай з усёю сілай, He тррба шкадаваць мяне, не тррба. Л а э р т Вы так гаворыце? Пачнем. Б’юцца. 0 з р ы к Абодва ўнічыю. Л а э р т Грй, сцеражыся! Лаэрт раніць Гамлета; пасля, у разгары бою, яны мяняюцпа рапірамі, і Гамлет раніць Лаэрта. К а р о л ь Яны забыліся. Разняць. Г а м л е т 0 не, Давай яшчр. Каралева падае. 0 з р ы к Ой, гляньце,— каралева! Г a р а ц ы о Яны ў крыві. Што з вамі, любы прынц? 0 з р ы к Ларрт, і вы, што грта значыць? Л а э Р т Озрык, Улез кулік сам у сваё сіло. Я паміраю за маю нявернасць. Г а м л е т Што з каралевай? К а р о л ь Яна самлела, гледзячы на кроў. Каралева He, не, пітво, пітво.— Сынок мой родны, Мяне атрутай напаілі... 0! Памірае. Г а м л е т Злачынства! Грй! Замкніце дзверы! ЗдРаД&! Шукайце, дзе яна! Ладрт падае. Л а э Р т Яна тут, Гамлет. Гамлет, ты забіты, Ніхто нічым не вылечыць цябе, I паўгадзіны ты не пражывеш; Мая рапіра у тваёй руцэ, Атручаная, вострая; за гррх За свой я раплаціў; глядзі, Вось я ляжу і больш не ўстану; маці Твая не ўстане больш; я не магу... Кароль... кароль падстроіў. Г а м л е т A! I тут? Дык давяршай, атручанае джала! Коле караля. У с е Здрада! Здрада! К а р о л ь Я толькі ранены. Сябры, ратуйце! Г а м л е т Дык вось табе, Забойца, блудадзей, кароль пракляты! Пітво тваё! I жрмчуг твой! Напіся! Ідзі за маткай. Кароль памірае. Л а э Р т Кара па заслугах; Ён сам складаў атруту. Чрсны Гамлет, Даруй жа мне, як я табе дарую. Хай кроў мая і бацькава не пляміць Тваёй душы, як і маёй — твая. Памірае. Няхай табе прабачыць неба. Следам Іду і я. Гарацыо, я гіну.— Бывай, няшчасная царыца! — Вы, Збялелыя і ўзрушаныя сведкі Падзей трагічных, о, каб я меў час (Бязлітасная смерць хапае хутка), Я расказаў бы вам. Але ўсё роўна,— Гарацыо, я гіну, ты жывеш. Дык раскажы ўсю праўду пра мяне Тым, хто не ведае. Г а р а ц ы о Ніколі; Я рымлянін душой, а не датчанін; Яшчр не ўсё дапіта. Г а м л е т Мужным будзь, Дай кубак мне; пусці; я так хачу. 0 друг, якая раненая слава, Калі ты змоўчыш, ляжа на мяне! Калі мяне любіў ты, ухіліся Часова ад збавення, пагаруй На свеце жорсткім, каб вядомай стала Мая гісторыя. Далёкі марш і стрэлы за сцэнай. Што там за стррлы? 0 з р ы к Прынц Фарцінбрас нарвежскі з перамогай Вярнуўся з Польшчы, аддае салют Англійскаму пасольству. Гарацыо, я паміраю. Магутная атрута цісне дух. He прыйдзецца мне чуць навін англійскіх, Але кажу наперад,-— каралём Абраны будзе Фарцінбрас. Яму — Перадсмяротны голас мой. Скажы Яму аб гртым; выяві прычыны Усіх здаррнняў. Цішыня — канец. Памірае. Г а р а ц ы о Пагас вялікі сррцам. Спі, мой прынц, Адпачывай сярод мелодый райскіх. Хто там ідзе пад барабан? Марш за сцрнай. Уваходзяць Фарцінбрас і англійскія п а с л ы, з барабанным боем, са сцягамі і з д р у ж ы н а й. Фарцінбрас Дзе гртае відовішча? Г а р а ц ы о Чаго Шукаюць вочы вашы? Калі дзіва, Тугі і болю, стойце,— вы знайшлі. Фарцінбрас Якая жудасная бойня! Смерць, Што за банкет у сутаррнні вечным Спраўляеш, гордая, пасекшы столькі Князёў зямлі? П е р ш ы пасол 0, страшная карціна! Спазнілася англійскае пасольства; Нас не пачуе той, каму прыйшлі мы Паведаміць, што выканан загад, Што Разенкранц і Гільдэнстэрн — забіты. Хто выкажа падзяку нам? Г а р а ц ы о He ён, Хоць бы і мог ён дзякаваць; ніколі Ён не загадваў пакараць іх смерцю. Але паколькі на крывавы суд Вам з Англіі, вам з Польшчы давялося Якраз паспець, хай на памост высокі Нябожчыкаў паложаць на віду; Я раскажу усім, хто хоча ведаць, Як гэта адбылося; грта будзе Аповесць аб забойчых, зверскіх справах, Аб карах суджаных і выпадковых, Аб помстах, гвалтах, хітрасцях, аб тым, Як абваліўся гмах нялюдекай здрады На тых, хто збудаваў яго. Хай праўда Аб’явіцца. Фарцінбрас Паслухаем; сабраць На сход усіх магнатаў. ЗасмУчоны, Я сустракаю свой шчаслівы лёс; Я маю права на дзяржаву гэту, Аб чым і абвяшчаю ўсенародна. Г а р а ц ы о Мне і аб гэтым прыйдзецца сказаць Таксама; ад імя таго, чый голас Прывабіць многіх. Злосць бушуе ў людзях; Прыступім зараз жа, каб не было Памылак, змоў і новае бяды. Фарцінбрас Хай Гамлета выносяць на памост, Як змагара, чатыры капітаны; Напэўна, калі б ён быў каралём, Ён даў бы прыклады вялікіх спраў; Хай музыка і воінскі абрад Яго суправаджаюць урачыста. Бярыце трупы; тут не месца ім; Лепш паміраць на полі баявым. Загадваю страляць. Жалобны марш. Выходзяць, выносячы нябожчыкаў, пасля чаго даецца 3 гармат. залп 3 А Ў B A Г I A К Т I Стар. 6. рльсінор — дацкі горад на востраве Деландыя, у 38 кіламетрах ад Капенгагена. У 1574—1583 гг. каралём Фрыдрыхам II у Эльсіноры на ўзбярржжы мора быў пабудаваны замак Кронбарг, у якім і адбываюцца падзеі трагедыі. У 1585 і 1586 гг. у Эльсіноры выступала трупа англійскіх акцёраў, трое з іх — Вільям Кемп, Джордж Брайен і Томас Поп — праз некалькі год пасля падарожжа ў Данію працавалі ў адной трупе з Шэкспірам. Магчыма, весткі аб Эльсіноры і дацкіх звычаях Шркспір атрымаў ад англійскіх акцёраў. Стар. 10. Імя «Г a р а цы о», як і ў арыгінале, вымаўляецца поўнасцю альбо скарочана — «Гарац’ё», у залежнасці ад рытмічнай структуры верша. Стар. 14. Нарвежац — нарвежскі кароль. П a ляк — польскі кароль. Таксама далей (стар. 42) — Датч а н і н — дацкі кароль. Стар. 15. Кароль нарвежскі Фарцінбрас, бацька прынца Фарцінбраса, быў забіты каралём дацкім Гамлетам, бацькам прынца Гамлета. Імёны бацькоў і сыноў аднолькавыя. Ф а р ц і н 6 р а с азначае «моцнарукі». Стар. 16. Ю л і й Ц э 3 а р — вядомы рымскі палкаводзец, палітычны дзеяч і пісьменнік, жыў у I веку да нашай рры. Стар. 16. Н е п т у н — бог мора. Нептунава дзяржава — мора. Месяц кіруе марскімі прылівамі 1 адлівамі. Стар. 17. Алебарда — кап’ё з шырокім лязом у выглядзе сякеры. Стар. 24. Вітрнберг — нямецкі горад, шырока вядомы ў XVI стагоддзі, быў адным з асяродкаў гуманістычнай мыслі. У Вітрнбергу жыў вядомы рэфарматар Марцін Лютрр. Вітэнбергскі універсітрт быў заснаваны ў 1502 г. Вітрнберг — месца дзеі трагедыі «Доктар Фауст» Крыстофера Марлоу (выдатны англійскі драматург да Шркспіра). Стар. 25. Г і п е р ы о н — Гелій, Феб-Апалон. Гіперыон — адзін з гррчаскіх тытулаў бога сонца, азначае: «найвышрйшы». Стар. 25. С а т ы р — казланогая істота з чалавечаю галавою, персанаж з гррчаскай міфалогіі. Стар. 25. Н і а б е я, Ніоба — міфічная жанчына, жонка Амфіёна, царыца фіванская. Разгневаўшыся на яе за непакорнасць, Апалон і Артрміда (богі) умярцвілі ўсіх яе дзяцей, і з вялікага гора Ніабея зрабілася скалою, раняючай слёзы. Вобраз Ніабеі — увасабленне матчынай тугі па страчаных дзецях. Стар. 48. Л е т a — міфічная рака ў падземным царстве, пакупаўшыся ў якой людзі забываюць сваё мінулае. Стар. 49. 6 дзікі жах! 0 жудасць, жудасць, жудасць! (0, horrible! 0, horrible! most horrible! — гртыя словы ў тэатральнай практыцы вымаўляе часам Гамлет.