Гарадзенскі палімпсест 2010
Дзяржаўныя і сацыяльныя структуры, XVI-XX стст.
Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 507с.
Мінск 2011
ta illummarkowac і miescic nalezaloby, bo kroljm u zamku bpdzie mial swojq wygod$ wszelkq, ktorej w Wilnie miec nie maze, lubi jm pan podskarbi WXL ad perte etione operis zamku tego i zacz^tym uprzykrzeniem sobie od jmp marszatka stonimskiego niedojdzie pieni^dzy.» W dalszej cz?sci Pac wyrazai przekonanie, ze na pewno wybuchnie z tego powodu awantura, a cz?sc postow i przybytych na sejm b?dzie szukaia noclegu w Wilnie, a bye moze i caly sejm przeniosq do stolicy Wielkiego Ksi?stwa Litewskiego. Podkreslal mimo tego, ze konstytueja wyraznie mowi o Grodnie, ktore teraz muszq szybko rozbudowywac. Pomimo tych wqtpliwosci pianowany sejm odbyl si? w Grodnie, zapewne ku niezadowoleniu posldw koronnych63.
W Paristwowym Historycznym Archiwum Bialorusi w Grodnie przechowywanych jest wiele dokumentow r?kopismiennych dotycz^cych historii Rzeczypospolitej Korony i Wielkiego Ksi?stwa Litewskiego. Niniejszy artykul stanowi jedynie omowienie niewielkiej cz?sci tych zbiorow dotyczqcy zaledwie jednego fondu i kilku dokumentow z II polowy XVII wieku. Prezentowany material r?kopismienny jest niezwykle wazny ze wzgl?du na swoj unikalny charakter. Bardzo cz?sto sq to diariusze sejmowe i instrukeje sejmikowe nieznane do tej pory historykom, a wymagajqce szczegotowej analizy, ktorej autor podjqt si? w stosunku zaledwie do kilku znajdujqcych si? w omawianym archiwum. Stanowi^ one z tego wzgl?du bardzo istotny material do badari historycznych na dziejami Wielkiego Ksi?stwa Litewskiego w II potowie XVII wieku. Nalezy rowniez wspomniec, ze w omawianym materiale archiwalnym mozemy takze odnalezc sporo ciekawych informaeji dotyczqcych Grodna i grodzienszczyzny, ktore nalezaloby chyba poddac gt?bszej analizie przez historykow zajmujQcych si? tq problematykq. Stanowiq one niewqtpliwie wazny element skladowy dla historii omawianego regionu jak i samego miasta Grodna.
1 Nacyjanalny gistaryezny archiu Bieiarusi w Grodnie (dalej: NGABGr.), fond 1663.
2 NGABGr., fond 1664.
3 Tamze, fond 1663, op. 1, nr 410.
4 Tamze, fond 1663, op. 1, nr 410.
5 Tamze, k. 30-31.
6 Tamze, fond 1663, op. 1, nr 410.
7 NGABGr., fond 1664.
8 M. Chmielewska, Sejm elekcyjny Michala Korybuta Wisniowieckiego 1669 roku, Warszawa 2006, s. 35.
9 Diariusz konwokaeji 1668 roku, NGABGr, fond 1663, op. 1, nr 412, k. 7-37; J. A. Chrapowicki, Diariusz. Cz?scdruga: lata 1665-1669 (dalej: Diariusz), oprac. A. Rachuba.T.Wasilewski, Warszawa 1988, s. 453; M. Nagielski, «Partia dworska» w schylkowym okresie panowania Jana Kazimierza Wazy (1664-1668), w: Faworyci i opozycjonisci. Krol a elity polityezne w Rzeczypospolitej XVXVIII wieku, pod red. M. Markiewicza, R. Skowrona, Krakow 2006, s. 338.
10 Diariusz..., NGABGr, fond 1663, op. 1, nr 412, k. 7-37.
11 J.A. Chrapowicki, Diariusz, s. 453.
12 Diariusz..., NGABGr, fond 1663, op. 1, nr 412, k 7-37; J. A. Chrapowicki, Diariusz, s. 453-454.
13 M. Chmielewska, Sejm elekcyjny...., s. 40-41: J. A. Chrapowicki, Diariusz, s. 455.
14 A. Tyzenhauz do B. Radziwilla, Warszawa 2 listopada 1668, Archiwum Glowne Akt Dawnych w Warszawie (dalej: AGAD), Archiwum Radziwillowskie (dale): AR), dz. V, rkps 16710, k. 106.
15 Tenze do tegoz, Warszawa 9 listopad 1668, tamze, k. 108.
16 Diariusz..., NGABGr, fond 1663, op. 1, nr 412, k. 7-37; J. A. Chrapowicki, Diariusz, s. 453454.
17 Diariusz..., NGABGr, fond 1663, op. 1, nr 412, k. 7-37.
18 Tamze, k. 7-37.
19 J. A. Chrapowicki, Diariusz, s. 454.
2 ,1 Diariusz..., NGABGr, fond 1663, op. 1, nr 412, k. 7-37.
21 J. A. Chrapowicki, Diariusz, s. 454-455.
22 Diariusz..., NGABGr, fond 1663, op. 1, nr 412, k. 7-37.
23 K. Bobiatyriski, Michal Kazimierz Pac wojewoda wileriski, hetman wielki litewski. Dzialalnosc polityczno-wojskowa, Warszawa 2008, s. 215.
24 Diariusz..., NGABGr, fond 1663, op. 1, nr 412, k. 7-37; J. A. Chrapowicki, Diariusz, s. 456.
25 Diariusz..., NGABGr, fond 1663, op. 1, nr 412, k. 7-37.
“ Tamze, k. 7-37; J. A. Chrapowicki, Diariusz, s. 456; K. Bobiatyriski, Michal Kazimierz Pac..., s.215.
27 J. A. Chrapowicki, Diariusz, s. 456.
28 Anonimowy autor diariusza grodzieriskiego nie wymienil imienia i nazwiska marszalka oszmiariskiego. Identyfikacja na podstawie Urz^dnicy Wielkiego Ksi?stwa Litewskiego. Spisy. Tom I. Wojewodztwo wileriski XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, nr 1476.
29 K. Bobiatyriski uwaza, ze zawarta 15 listopada umowa mi?dzy Pacami a Radziwillami przetrwala do 20 listopada (Tenze, Michal Kazimierz Pac..., s. 215). Wydaje si? jednak, ze nie istniala ona juz 17 listopada. Poza omawianym diariuszem grodzieriskim potwierdza to rowniez J. A. Chrapowicki, Diariusz, s, 456-457.
30 Diariusz..., NGABGr, fond 1663, op. 1, nr 412, k. 7-37; J.A. Chrapowicki, Diariusz, s. 457.
31 Diariusz..., NGABGr, fond 1663, op. 1, nr 412, k. 7-37.
32 Tamze.
33 Tamze.
34 Tamze.
35 J. A. Chrapowicki, Diariusz, s. 457; K. Bobiatynski, Michal Kazimierz Pac..., s. 215-217; Urz?dnicy centralni i dostojnicy Wielkiego Ksi?stwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy (dalej: UCDL), oprac. H. Lulewicz i A. Rachuba, Kornik 1994, nrl665, 166.
36 Diariusz..., NGABGr, fond 1663, op. 1, nr 412, k. 7-37.
37 J.A. Chrapowicki, Diariusz, s. 462-463. Pomylka autora diariusza moze wynikac z oczywistego faktu. Wpisal on bowiem dat? 31 listopada zamiast 1 grudnia, a opisywany miesi^c ma 30 dni. W zwiqzku z tym sejm konwokacyjny wedlug niego skoriczyl si? 5, a nie 6 grudnia (Diariusz..., NGABGr, fond 1663, op. 1, nr 412, k. 7-37.
38 Instrukcja sejmiku slonimskiego na elekcj? 1669 roku, NGABGr, fond 1663, op. 1, nr 412, k. 2-6v. Nie jestem pewny, czy wymieniony Aleksander Zinkowicz byl podczaszym nowogrodzkim. Od 1664 roku sprawowal bowiem funkcj? podczaszego slonimskiego i to bye moze o ten urz^d chodzi (J. W. Poczobut Odlanicki, Pami?tnik 1640-1684, (dalej: Poczobut Odlanicki), oprac. A. Rachuba, Warszawa 1987, s. 414)
39 Tamze, k. 2-6v.
40 Instrukcja sejmiku slonimskiego na elekcj? 1669 roku, NGABGr, fond 1663, op. 1, nr 412, k. 2-6v.
41 Instrukcjasejmiku slonimskiego na sejm 1677 roku, NGABGr,fond 1663,op.l, nr 412,k. 7078v.
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
Tamze.
Tamze.
Tamze.
Tamze.
W tekscie diariusza kasztelan minski wymieniony jest tylko z nazwiska, ale chodzi o Aleksandra Judyckiego (J. Wolff, Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Ksiy'stwa Litewskiego 1386-1795, Krakow 1885, T. Wasilewski, Judycki Aleksander, PSB, t.l 1, Wroclaw-WarszawaKrakow 1964-65).
Bye moze chodzi o s^dziego grodzkiego slonimskiego Bartlomieja Wladyslawa Brzuchanskiego ( Poczobut Odlanicki, s. 376). W przypadku podstarosciego slonimskiego nazwisko w r^kopisie napisane jest bardzo niewyraznie, co nie pozwala na poprawne jego odezytanie.
Prawdopodobnie chodzi o Michala Karola Haraburd^ (Poczobut Odlanicki, s. 382).
Instrukcja sejmiku slonimskiego na sejm 1677 roku, NGABGr, fond 1663, op.l, nr 412, k. 7078v.
Diariusz sejmu 1677 roku, NGABGr, fond 1633, op. 1, nr 412, k. 38-63.
K. Matwijowski, Pierwsze sejmy za czasow Jana III Sobieskiego, Wroclaw 1976, s. 198-200. Diariusz sejmu 1677 roku, NGABGr, fond 1633, op. 1, nr 412, k. 38-63; K. Matwijowski, Pierwsze sejmy..., s. 200-201.
Tamze, k. 38-63.
K. Matwijowski, pierwsze sejmy..., s. 213.
Tamze, k. 38-63; K. Matwijowski, Pierwsze sejmy..., s. 206-207.
K. Matwijowski, Pierwsze sejmy..., s. 213.
Diariusz sejmu 1677 roku, NGABGr, fond 1633, op. 1, nr 412, k. 38-63. W przypadku Sapiehy bye moze chodzi o Franciszka Stefana koniuszego litewskiego. Jesli chodzi natomiast o Uniechowskiego to bye moze o pisarza ziemskiego nowogrodzkiego Boguslawa Aleksandra (Poczobut Odlanicki, s. 411).
Diariusz sejmu 1677 roku, NGABGr, fond 1633, op. 1, nr 412, k. 3863; K. Matwijowski, Pierwsze sejmy..., s. 216-217.
Diariusz sejmu 1677 roku, NGABGr, fond 1633, op. 1, nr 412, k. 38-63.
K. Matwijowski, Pierwsze sejmy... s. 218.
Diariusz sejmu 1677 roku, NGABGr, fond 1633, op. 1, nr 412, k. 3863; K. Matwijowski, Pierwsze sejmy..., s. 232
K. Matwijowski, Pierwsze sejmy..., s. 230-231.
K. Pac do A. H. Polubiiiskiego, Belweder 27 sierpnia 1678, AGAD, AR, dz. V, rkps 11208/III, k. 105-108.
Віталь Галубовіч, кандыдат гіст. навук (Гродна)
ПЕРАДСОЙМАВЫ СОЙМІК ГАРАДЗЕНСКАГА ПАВЕТАЎ XVIII СТАГОДДЗІ: СПРОБА АГУЛЬНАЙ ХАРАКТАРЫСТЫКІ
Важнейшым інстытутам парламенцкай сістэмы Вялікага Княства
Літоўскага ў другой палове XVI-XVIII ст., пакліканай да жыцця ў выніку рэформаў Жыгімонта Аўгуста, быў перадсоймавы соймік. Пачаткова соймікамі называліся толькі сходы шляхты для абрання паслоў на соймы і забеспячэння іх належнымі парадамі ў выглядзе інструкцый1. Пазней гэтая назва пашырылася на іншыя сходы шляхецкага грамадства павета. У гістарыяграфіі, асабліва датычнай XVIII ст., замацавалася яшчэ адна назва перадсоймавага сойміка пасольскі соймік2. Перадсоймавыя соймікі ў сістэме дзяржаўнага ўладкавання ВКЛ і Рэчы Паспалітай адыгрывалі важную ролю. Яны з’яўляліся галоўным элементам механізма фармавання заканадаўчай улады, школай парламентарызма, месцам абмеркавання міжнароднай і ўнутранай палітыкі, лакальных праблем павета. Нездарма знакаміты польскі гісторык Адольф Павінскі ў назве сваёй класічнай манаграфіі выкарыстаў словазлучэнне «соймікавае кіраванне»3, каб вылучыць ключавую значнасць у грамадска-палітычным жыцці Рэчы Паспалітай менавіта гэтага інстытута.
Значнасць пасольскага сойміка на працягу існавання Рэчы Паспалітай не была аднолькавай. Павольна нарастаючае з XVII ст. аслабленне вышэйшага органа прадстаўнічай улады, якое набыла асабліва катастрафічныя памеры ў першай палове XVIII ст., не магло не адбіцца на аўтарытэце перадсоймавых соймікаў. Парламент у часы Аўгуста III ўвогуле страчвае свае заканадаўчыя функцыі і, па словах Войцэха Крыгсайзэна, «чым горш працаваў сойм, тым бопьш развіваўся цырыманіяпьны бок яго функцыянавання»4. Прафанацыя соймавання наўмысна падштурхоўвае да думкі пра практычную марнасць пасольскага сойміка, хаця фінансавы і прэстыжны аспекты паславання заставаліся заўсёды актуальнымі.
Даследаванне перадсоймавых сомікаў Вялікага Княства Літоўскага мае амаль стогадовую традыцыю, калі ўзяць за пачатак з’яўленне ў 1911 г. вядомага даследавання І.Лапы5. Доўгія дзесяцігоддзі гэтая капітальная праца фактычна з’яўлялася найбольш грунтоўным унёскам навукі на карысць даследавання перадсоймавых сомікаў. Толькі ў другой палове XX ст. польская гістарыяграфія нарэшце «разварушыла»