• Газеты, часопісы і г.д.
    • Гарадзенскія чытанні Зборнік матэрыялаў

    Гарадзенскія чытанні

    Зборнік матэрыялаў

    Выдавец: Гарадзенская друкарня
    Памер: 291с.
    Гародня 2011
    66.47 МБ
    Матэрыял, прадстаўлены на аркушах 333-348, уяўляе сабою напрацоўкі оперных нумароў. Так, фрагмент Andante amoroso прадстаўлены ў выглядзе скрыпічнай партыі аркестравага ўступлення да арыі. У ім устойліва трымаецца танальнасць фа-мажор. Своеасаблівым "лейтпрыёмам" з'яўляюцца дыятанічныя і храматычныя прыгатаваныя затрыманні, распаўсюджаныя ў тэмах арий барочных кантат. Вядома, што ў музыцы Венскіх класікаў сфармавалася цэлая сістэма затрыманняў рознага роду, стаўшы знакавай рысай іх музыкі. Падзелы Allegro maestoso, Marcia andante гэта выключна аркестравыя нумары. Тэхніка патройных нот, якая прадстаўлена ў тэксце, верагодна, размяркоўваецца па розных трупах інструментаў.
Далей, з аркуша 349, калекцыя мяняе свой выгляд яна ідзе на паперы альбомнага фармату (замест кніжнага, што ў вышэйапісаных фрагментах), i захавалася не толькі ў выг­лядзе партий (арк. 349-351), але (з арк. 352) і ў партитур­ным варыянце, у якім пазначана нумерация оперных сцэн (з 9 па 14) з тэкстам на італьянскай мове. Судзячы па характа229
ры афармлення музычнага тэксту гэта ўжо іншы твор. У той жа час сваяцтва інтанацыйных абаротаў сведчыць аб тым, што гэтыя творы зроблены адным кампазітарам. Прыкметы таго, што тэта працоўны сшытак для натавання музычных думак і раптоўных творчых азарэнняў відавочныя гэта адсутнасць на пачатку нотнага стану ключэй, ключавых знакаў. Між тым, ва ўсіх выпадках выразна прасочваецца логіка гарманічнай функцыянальнасці.
Такім чынам, аналізуючы як раней вядомыя звесткі па рэпертуары тэатра Антонія Тызенгаўза, так і новыя крыніцы, трэба падкрэсліць, што на сцэне гродзенскага тэатра ставіліся творы як заходненеўрапейскіх, так і мясцовых аўтараў. Пэўную частку складалі нядаўна створаныя оперы італьянскіх кампазітараў у асноўным оперы-буффа, у якіх новы яркі класічны стыль перагукаўся з уплывам яшчэ моцнага барокка і лёгкага стылю талант [3, с.243].
Крыніцы:
1.	Барышев, Г.И. Частновладельческий музыкальный театр второй половины XVIII в. / Г.И.Барышев II Музыкальный театр Белоруссии: дооктябрьский период. Минск: Навука і тэхніка, 1990. С. 155-244.
2.	Дадиомова, О.В. Музыкальная культура городов Бело­руссии в XVIII веке / О.В.Дадиомова. Минск: Навука і тэхніка, 1992. 207 с.
3.	Фралоў, А. Новыя матэрыялы па гісторыі музыкі Беларусі з варшаўскіх сховішчаў / А.Фралоў // Музычная культура Беларусі і свету: да 100-годдзя Л.С.Мухарынскай / Навуковыя працы Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі. Вып. 12. Серыя 1. Беларуская музычная культура; склад. Т.С.Якіменка. Мн.: УА "Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі", 2006. С.228-247.
4.	Zorawska-Witkowska, A. Kapela Antoniego Tyzenhauza w Grodnie / A.Zorawska-Witkowska // Muzyka. 1977. № 2. S.3035.
5.	CAKKIHI (Sacchini) Антоніо Марыя Гаспарэ (14.VI.1730, Фларэнцыя 6 альбо 7.X. 1786, Парыж) італ. кампазітар. [Музыкальная энциклопедия. Т.4. С.819].
230
6.	ГУЛЬЕЛЬМІ (Guglielmi) Пьетро Алессандро (9.XII.1728, Масса-Каррара 18.XI.1804, Рым) італ. кампазітар и капельмайстар. [Музыкальная энциклопедия. Т.2. С. 102].
7.	АНФУССІ (Anfossi) Паскуале (25.IV. 1727, Таджа, каля Неапаля люты. 1797, Рым) італ. кампазітар [Музыкальная эн­циклопедия. Т.1. С.176].
8.	ПІЧЧЫННІ (Ріссіппі) Міккола Вінчэнца (16.1.1728, Бары 7.V.1800. Пассі, каля Парыжа) італ. кампазітар [Музыкальная энциклопедия. Т.4. С.299)].
9.	ГРЭТРЫ (Gretry) Андрэ Эрнэст Мадэст (8 ці 11.11.1741, Льеж 24.IX.1813, Манмарансі, каля Парыжа) франц, кампазітар, муз. пісьменнік [Музыкальная энциклопедия. Т.2. С.47].
10.	Аркуш у нумарацыі AGAD "карта".
11.	Фрагмент тэксту ў перакладзе: "I вось я дасягнула канца апошняга шляху. Праз некалькі імгненняў я павінна памерці, i памерці бязвіннай. Няшчасны сын і няшчасны муж цябе я больш не пабачу...о, Божа!... Душа ўзносіцца да зораў..." [3, С.242].
Трусов Игорь Георгиевич, краевед
К ИСТОРИИ ЗДАНИЯ ТЕАТРА КУКОЛ В ГРОДНО
В энциклопедической и специальной справочной литера­туре здание современного Гродненского театра кукол описы­вается как специально построенное в 80-е годы XVIII века для театра Антония Тизенгауза [1, с.49, 50]. В тоже время анализ опубликованных архивных текстовых и иконографи­ческих источников позволяет сделать совершенно определен­ный вывод о том, что вплоть до 1780 года, то есть до мо­мента отстранения Антония Тизенгауза от должности подскарбия Великого княжества Литовского, здания на месте совре­менного тетра кукол вовсе не было.
. .....
. ■
><	HsswHsm Г —	3


■	■ ■	'і *	•	.....	.......
■	мпаючн	1	<	<•*’’-*	'*«	—і’.
. , , , , . . . . ■ •< <
I,	I ’u-MOf, І«Ч 10 HH.-4Mni.wn-» ;
•	(Ч.. ..^.мнНН	’«ПЖЧІПН rw ••	Н
> ■■	■ f	i. “°"'";
14	.......... ip..I		
■ »-..<	" І.І.ШІ .. .	-1	;
впит w»,»* »йі®«й з Г—-шимми	• «—
и •
. i	i. .	-	-
Й-НЫ n.r-чіЧ 4'-^.м	. п.»_. Ч н«--	« T-yMVH.
•	ОІ-Н	'.«или г	:>
U ii
■лммйііггтйій <і шгайгнлм.; “J—
i 2	41» н 



   
    
	
    2007-2025
    
	
    Калі шукаеце нейкую пэўную кнігу 
    або хочаце каб быў апублікаваны ваш скан,
     пішыце ў кантакты