Гарэзлівы пацалунак
Кніга другая
Ева Вайтоўская
Выдавец: Янушкевіч
Памер: 467с.
Мінск 2023
Магчыма, той жа песні бег струмень У сэрца Рут, зняможанай ад гора, Калі яна збірала каласы, I той жа песні цень
На вокны падаў, што глядзелі ў мора Ў краіне фей у даўнія часы.
У даўнія! Як пахавальны звон, Гучыць радок, мяне вярнуўшы свету.
450
Цытатнік СОН I С I Н I ЧК I
Бывай! Бо ва ўяўлення — горшы плён, Чым марылася некалі паэту.
Бывай, бывай! Цішэе твой харал,
Знікае ў лугавінах за ракою.
Яго схавалі курганы між ніў
Ці праглынуў прагал.
Заціхла песня — ці растала мроя?
Яе прытрызніў я альбо сасніў?
Пераклад з англійскай Ганны Янкута ў кнізе: Джон Кітс. Выбранае. Мінск: Зміцер Колас, 2017.
Сяргій Жадан
+ + +
Людзі самотныя, — кажа, — гэта ж было заўважна адразу. Больш за тое, самота іхняя ёсць для іх сутвай самою.
Таму хай будзе пара, калі ім важна збірацца разам.
I хай тую пару яны называюць, скажам, зімою.
Пакуль мужчынаў трымае цяпло мядзведжае.
Пакуль жанчыны адкрываюцца кнігам, нібы кунегам.
Хай маюць яны выйсце за ўсе ім звыклыя межы.
I хай тое выйсце яны называюць, ну, скажам, снегам.
Пакуль тут яшчэ адбываецца штось неймавернае, пакуль я сам яшчэ тут хоць неяк мадзею, трэба ім даць нешта лёгкае і цяжкое бязмерна. Лёгкае і цяжкое. Скажам, надзею.
Пераклала з украінскай Марыя Мартысевіч адмыслова для гэтага выдання.
451
Цытатнік Соні С I Н I ЧК I
Адам Міцкевіч
3 ПАЭМЫ «КОНРАД ВАЛЕНРОД»
Вілія, маці струменяў празрыстых, 3 тварам блакітным і з дном залацістым. Але ў ліцвінкі, дзяўчыны тутэйшай, Сэрца чысцейшае, твар прыгажэйшы.
Вілія ў ковенскай мілай даліне
Свеціцца ў кветках срабрыстаю плынню;
Вокал ліцвінкі цвет хлопцаў сабраны, Шмат прыгажэйшы за ружы й цюльпаны.
Вілія кветкамі ніў пагарджае, Нёмана хоча знайсці дарагога;
Нудна ліцвінцы, між родных — чужая, Бо юнака пакахала чужога.
Нёман, схапіўшы каханку, з бяздонняў
Носіць на скалы, вядзе на прасторы, Туліць яе да халоднага ўлоння
I прападае з ёй разам у моры.
Гэтак ты пойдзеш з прахожым у далі 3 родных прастораў, ліцвінканябога!
Так забыцця панясуць цябе хвалі, Толькі сумнейшай, — адну, без нікога.
Сэрцу і хвалі дарма прасцярогі!
Любіць дзяўчына, а Вілія йскрыцца. Вілія з Нёманам лучыць дарогі, Плача самотна дзяўчына ў цямніцы.
Пераклад з польскай Пятра Бітэля з кнігі: Адам Міцкевіч. Вершы і паэмы. Мінск: Мастацкая літаратура, 2000.
452
Цытатнік Соні СIНIЧКI
РУЧНІКІ
Словы: Вера Вярба (Гертруда Маркава [Сакалова])
Музыка: Мікалай Пятрэнка
Песня з рэпертуару ВІА «Песняры»
Уладзіміра Мулявіна
Уступ: Dm G D# A — 2 разы
Dm G Dm G Gm/B A Dm У суботу Янка ехаў ля ракі,
В Am Gm/B Asus4A Пад вярбой Алёна мыла ручнікі.
Dm С Gm/B F A «Пакажы, Алёна, броды земляку, Dm Gm A Dm Дзе тут пераехаць на кані раку».
Пройгрыш: Dm G D# A
«Адчапіся, хлопец, едзь абыкуды, He муці мне толькі чыстае вады». У маркоце Янка галавой панік, Упусціла дзеўка беленькі ручнік.
Пройгрыш: Dm G D# A — 2 разы
«Янка, мой саколік, памажы хутчэй, Хоч плыве, знікае ручнічок з вачэй».
«Любая Алёна, я ж вады баюсь! Пацалуй спачатку, бо я утаплюсь».
Пройгрыш: Dm G D# A
453
Цытатнік Соні СіНІЧКІ
Супыніўся гнеды пад вярбой густой, Цалавала Янку Лена над ракой.
Стала ціхаціха на усёй зямлі... Па рацэ далёка ручнікі плылі.
Dm Gm С F
Стала ціхаціха на усёй зямлі...
Dm Gm A Dm
Па рацэ далёка ручнікі плылі.
Заканчэнне: Dm G D# A — 2 разы Dm
ПОУТРУ В ПОЛЕ
Музыка і словы: Барыс Грабеншчыкоў
Кападастр на 5м ладзе
Уступ:
С G:C F:C G:C F:C G:C F:C G:C
F C G C
Кто бы рассказал про странствня сердца,
F С G Am
Как оно горело на полпутн к раю,
G F С Dm
Как оно пело, чтобы согреться, F G
Как танцевало по самому краю.
454
Цытатнік Соні С I Н I ЧК I
Куда бы мы нн шлн — всё было мелко, Куда бы нн прншлн — всё ннкакое, А потом рукамн раздвннулн ветвн
F G С С
14 вышлн поутру в поле.
F G G Am
А поутру в поле — крёстная снла,
F G G Am
Поутру в поле — Боже, как краснво!
С F F Dm
Боже, как краснво! Мое сердце на воле.
F G С С
Вот мы — поутру в поле.
F С G
Багровый н белый прншлн в мон песнн.
FC G
Мы здесь не радн парада.
Am G F F/e
Мы стонм вместе н падаем вместе,
Dm G G
Ho я буду петь тебе, еслн ты будешь рада.
Пройгрыш:
С G:C F:C G:Am
G:F F/e:Dm Dm/c:F G
C G:C F:C G:Am
G:F F/e:Dm Dm/c:F C C
Багровый н белый прншлн в мой песнн.
Мы здесь не радн парада.
Мы стонм вместе н падаем вместе, Н я буду петь тебе, еслн ты будешь рада;
С С
455
Цытатнік Соні СIНIЧКI
Еслн ты будешь рада.
По пояс в траве босымн ногамн.
Вот мы прншлн, мы танцуем с богамн.
Небо н земля — вот наша доля.
F G Am
Нам далн вольную поутру в поле.
G F G Am
Нам далн вольную поутру в поле.
G F G С
Нам далн вольную поутру в поле.
Заключэнне:
С F:C G:C F:C G:Am G:F F/e:Dm G G
C G:C F:C G:Am G:F F/e:Dm Dm/c:F G:Am G:FG:Am G:FG:C C!
KOHIЛЯТУЦЬ, ТРУБЫ ГУДУЦЬ
Музыка i словы: Серж Мінскевіч
Е
Князь Літавор (місілярэсімі) Е
Пратрубіў сваёй дружыне збор,
Е
Ляжыць наш напрамак (місілярэсімі) Е
На варожы непрыступны замак.
Е
456
Цытатнік Соні С I Н I ЧК I
Ляжыць наш напрамак
(місілярэсімі) Е
На варожы непрыступны замак.
Е (місілярэсімі)
Князева нявеста Данута
Е (місілярэсімі)
У вежы замкавай закута,
Е
Данута,
(місілярэсімі)
Закута!
Е
Данута,
(місілярэсімі)
Закута!
П р ы п е ў :
G (місісімілямі)
Дзідаю — у далягляд!
G (місісімілямі)
Бліск і бразгат лат,
Е (місісімілямі) Е (місісімілямі) Е (місісімілямі) Е (місісімілямі)
Коні лятуць,
Е (місісімілямі) Е (місісімілямі) Е (місісімілямі) Е (місісімілямі)
Трубы гудуць!
Е (місісімілямі) Е (місісімілямі) Е (місісімілямі) Е (місісімілямі)
Коні лятуць,
Е (місісімілямі) Е (місісімілямі) Е (місісімілямі) Е (місісімілямі)
Трубы гудуць!
Е (місісімілямі) Е (місісімілямі) Е (місісімілямі) Е (місісімілямі)
457
Цытатнік Соні С I Н I ЧК I
Тудудудум!
Е (місісімілямі) Е (місісімілямі) Е (місісімілямі) Е (місісімілямі)
Тудуду! Тудуду! Тудуду!
Е (місісімілямі) Е (місісімілямі) Е (місісімілямі) Е (місісімілямі)
ТУДУДУДУМ!
Е (місісімілямі) Е (місісімілямі) Е (місісімілямі) Е (місісімілямі)
Тудудудум!
II
To не ўзгорак лясісты,
А ўсталі рыцары магістра,
To не хмары, А варожыя райтары.
Райтары!
Сонца залаціла вейкі, Пелі стрэлы, як жалейкі!
Сонца залаціла вейкі, Пелі стрэлы, як жалейкі!
Вецер абдымаў за плечы, I звінелі грозна мечы!
Вецер абдымаў за плечы, I звінелі грозна мечы!
I былі разбіты чыста Войскі чорнага магістра!
Магістра!
П р ы п е ў.
458
ЦЫТАТН I к Соні С I Н I ЧК I
III
Князь кажа: «Данута!
Я з табою, я — ужо тута!
Абдымі хутчэй, мая люба, Павяду цябе да шлюбу». Да шлюбу!
Данута адказала: «Княжа!
Сцены вежы вам раскажуць!
Хоць было ўсё пад прымусам — Перад Богам стала з іншым мужам!» Перад Богам стала з іншым мужам!
Прыпеў.
IV
Узнімаўся ранак свежы. Палыхала люта вежа!
Палыхала вежа люта —
Засталася ў ёй Данута!
Засталася ў ёй Данута!
Пахваляўся князь дружыне, Што варожу вежу зрыне!
Зрыне!
Зрыне!
П р ы п е ў.
459
Цытатнік Соні СIНIЧКI
БУГІСТРЫТ
Словы і музыка: Леанард Коэн Пераклад на беларускую мову: Андрэй Хадановіч
F#m Bm7
Вянец святла счарнеў датла,
С#7
Жыццё сустрэў нябыт.
F#m Bm7
Пацалавалa — і сышла,
С#7 F#m
I я на Бугістрыт.
F#m
Глыток віна і тытуню — і я цвярозы ўшчэнт.
С#т7
Прыбраў паперы ад агню, наладзіў інструмент.
D6
Я ў трафіку жаданы госць, бо маю час і спрыт.
Вт С#7
Я той, хто ёсць, пакуль мне ёсць кім быць на Бугістрыт...
Dmaj7
Я помню ўсе твае лісты, ўсе нашы гарады,
F#m
Азёры, любая, дзе ты выходзіла з вады.
Е6
А я лавіў цябе ў ручнік, цалуючы наўзрыд
Dmaj7 С#7
I быў агонь, а потым знік — і я на Бугістрыт.
460
Цытатнік Соні СIНIЧКI
Вялікі дзякуй, што прыйшлі, усе, каго люблю, 3 кім дзелім радасці зямлі й вяртаемся ў зямлю. Вітаем лета і зіму, і свет нам не абрыд, Але не ведаем, чаму прыйшлі на Бугістрыт.
Вянец святла счарнеў датла, Жыццё сустрэў нябыт. Пацалавала — і сышла, I я на Бугістрыт.
ЗМЕСТ
TOM ТРЭЦІ
Раздзел I. Рымскія вакацыі...........................9
Раздзел II. Хлопцы філфака..........................28
Раздзел III. Паміж двух агнёў.......................38
Раздзел IV. У лабірынце.............................47
Раздзел V. Матчпойнт...............................73
Раздзел VI. Выбар ракеткі...........................85
Раздзел VII. Соню афармляюць.......................104
Раздзел VIII. Дрыяды супраць Эрыній................118
Раздзел IX. Пажарны выпадак........................135
Раздзел X. Бітва за «Сеул».........................145
Раздзел XI. Вырашальная бітва за «Сеул»............155
Раздзел XII. Ліст другі і апошні...................163
ТОМ ЧАЦВЁРТЫ
Раздзел I. Маці струменяў..........................179
Раздзел II. Дзе тое шчасце.........................199
Раздзел III. Дрэва любові..........................224
Раздзел IV. Рана на Йвана..........................236
Раздзел V. Пахне чабор.............................244
Раздзел VI. Навука бабы Уладзі.....................254
Раздзел VII. Важацкая гарбата......................264
462
Раздзел VIII. Ліцвінскія гульні..................... 274
Раздзел IX. Вераб’іная ноч...........................285
Раздзел X. Адказы на пытанні.........................294
Раздзел XL Inbox Соні Сінічкі........................312
ТОМ ПЯТЫ
Раздзел I. Сэрца на далоні...........................319
Раздзел II. Шабаны...................................330
Раздзел III. Пошукі будучыні.........................349
Раздзел IV. Маціўраган..............................359
Раздзел V. Трывожнае шчасце..........................364
Раздзел VI. Таямніца полацкай гісторыі...............373
Раздзел VII. Лісце каштана...........................383
Раздзел VIII. Эфект матылька.........................399
Раздзел IX. Нельга забыць............................418
Эпілог...............................................440
Яшчэ адзін эпілог....................................442
Эпілога не бывае замнога........................... 445
Цытатнік Соні Сінічкі................................447
Tytul oryginalu: Harezlivy pacalunak. Kniha 2 Autor: Jeva Vajtouskaja
ISBN 9788396929747
Выдавецтва «Янушкевіч»
Імпрынт Januskevic Publishing