• Газеты, часопісы і г.д.
  • Гаспода  Леанід Дранько-Майсюк

    Гаспода

    Леанід Дранько-Майсюк

    Выдавец: Мастацкая літаратура, Зміцер Колас
    Памер: 382с.
    Мінск 1998
    39.24 МБ
    «Не здолееш спакусу зваяваць...» 729
    «Яшчэ нам не раз давядзецца...» 130
    «Не можа нацыя сысці...» 131
    «Ці гэта памяць узвышае нас?..»	132
    «Багдановіч, ратуй...» 133
    Зямля сырая 134
    У Тваім гарадку 135
    Гародня. 1919	137
    «Падсцерагу, яго пачую...» 143
    «3 гадамі раблюся люцей...» 144
    «Што пра сябе казаць, калі аднойчы...» 145
    «Да кветак не хінуўся я ў маленстве...» 146
    Вучань 147
    «Агорне ноч. He бойся ночы!..» 151
    «А страх заўседы — зблізку ці здалек...» 152
    «Дык вось яна, якая страта...» 153
    «Застаньцеся, дом і сям’я...»	154
    Цютчаўскі трыпціх 155
    «А ці многа ў нас цярпення?..» 157
    «Далекае — аднак жа застанецца...» 158
    «Высокіх ведаў а ці многа...» 159
    «Не проста крыўдзіць-абражаць...» 160
    «Жаданы покліч проста зразумець...» 161
    «А хто каму перашкаджае...» /62
    «Што мне зрабіць, каб ты была...» 163
    «Мы разам, і расстанне, што было...» 164
    «Будзем бачыцца кожны дзень...» 165
    «Захочацца сказаць пра хараство...» 166
    Прыгажосць 167
    «Не выказаць душу чужую...» 168
    «О, колькі кніг, о, колькі кніг!..» 169
    «Я не знайшоў сабе супакаення...» 170
    «Ступіў і ты за месяцам услед...» 171
    «У гэтай цемрадзі густой...» 172
    «Не ў цішыні палескага сяла...» 173
    «Там — хлопчык Біблію гартае...» 174
    Курасоўшчына 175
    «Калі за пакуты свае...» 179
    «Прыгожая жанчына побач...» 180
    «Усё — падман, усё — падман...» 181
    Хараство раптоўнасці 182 1830	185
    Пра паэта 186
    Страсць (Урывак з ego-essai «Адзін радок Гётэ») 188
    АКРОПАЛЬ (1994)
    «За віну тваю і не віну...» 190
    «На крыж дратоў трамвайных перахрысціцца...» 191
    «...I ў смерці, мусіць, мяккая хада...» 192
    «Слова ўночы прыходзіць, калі падступае да сэрца...» 193
    «I яшчэ, і яшчэ раз пачуць пра Літву ў гэты час
    утрапёны...» 194
    «Калі надта вам трэба ад цела свайго адцурацца...» 195
    «А хвароба цяжкая даецца не заўсёды як знак
    пакарання...» 196
    «Я не думаў гіра смерць, я вучыў дыялект лебядзіны гарынскай вады...» 197
    «Як і вам, мне таксама патрэбен талон на віно,
    але больш...» 198
    Воблака 199
    «Чаго ж, здараецца й такое...» 201
    «Як і Верлен, Гарун хацеў...» 202
    Завушніцы 203
    Каханка 206
    Ратаванне Грэцыяй (ego-essai) 209
    СТОМЛЕНАСЦЬ ПАРЫЖАМ (1995)
    Інтрадукцыя 222
    В ер ш ы для А.
    «У Вашым голасе квітнеюць астры...» 231
    «Над Прыпяццю і над Гарынню...» 232
    «Рука вышэй за музыку і вершы...» 233
    «Вядома ж, не... Мне гэта ўсе здалося!..» 234
    «Зноў хваля, ператвораная ў камень...» 235
    «Над нашым пацалункам першым...» 237
    «Пакуль з рукі спяшаўся на руку...» 238
    «Калі ўзыходзіў на Акропаль...» 239
    «Мой сон пусты — як ваза, у якой...» 240
    «Твае гранатавыя каралі...» 241
    «Ты ведаеш, калі і што сказаць...» 242
    «Сон залаты не менее ў цане...» 243
    «Я зведаў найкароткае спатканне...» 244
    «Калі агонь у горле ці ангіна...» 245
    «О Vita! На сардэчныя скрыжалі...» 246
    «Калі званілі ў Кафедральным...» 247
    «У майстэрні, дзе ружам не цесна...» 248
    «Ты, — памножаная на неба...» 249
    «Патухла свечка летняя. Даволі!..» 250
    «Ты ўчора вінаградзінкай была...» 251
    «Я зразумеў, адкуль мае трывогі...» 252
    «Нам да Марыі Магдалены...» 253
    «На вуліцы Першага пацалунку...» 254
    «Да сімфанічнага спакою...» 256
    «Паэты любыя, вы ўсе маглі...» 258
    «Хацеў бы я па вечарах...» 259
    «X а ч у ўзыходзіць над м а гу...»	261
    «Паэт сказаў: «Стамляецца метал...» 262
    «Мне шчасце дадзена магчымае...» 264
    «Я ведаю цябе ад хрызантзм...» 265
    «Мы дажылі да першае зімы...» 266
    «Адкрыюся эндакрынолагу...» 268
    «У стомленасці есць твае імя...»	269
    «Ты праплывай заўсбды нада мной...» 270
    «Я прачытаў: адзін мастак...» 271
    «Каханая, мне трыццаць пяць...» 273
    «Улагоджаны «Батлейкаю»...» 275
    «Я перамог антычную галечу...» 276
    «Вось тэлефон. Дзяўчынцы пазвані...» 277
    «Ляці, на змрок алтарны згодная...» 280
    «Мы не бачыліся цэлае каханне...» 281
    «Заслона спалена, і сон сышоў у сонь...» 282
    «Раса ярчэй, калі яе ў трывогу...» 283
    «Не словам, а трысцінкаю малой...» 284
    «Табе адной я пакажу...» 285
    «...і з нечаканняў дарагіх...» 286
    «Ласкавасцю тваей не наталіцца...» 287
    «Не веру, што ен лепшы за мяне...» 288
    «Я палюбіў дарогу начную...» 289
    «Снапок-букецік-матылек...» 290
    «На вуліцы Сухой у змроку радасным...» 291
    «Не маннай вусны пахнуць — ацэтонам...» 292
    «Вяртанне адбываецца паволі...» 294
    «Пра вуліцу Уманскую хто б ведаў...» 295
    «Ты, як малітва да Бога...» 296
    «Ёсць нешта польскае ў табе — таемнасць тая...»
    «Ад снежня снеж, ад студзеня я студу...» 298
    Восень у Версалі 299
    «Што ў сэрца банальны змест...» 300
    «Я назвы такой не дарыў!..» 301
    «Клопат свой сямейны, неадступны...» 302
    Стомленасць Парыжа.м (ego-essai) 303
    1.	Цікетка Маціса 303
    2.	Яшчэ адно развітанне 308
    3.	Творчасць 313
    4.	За небакраем Еўропы 315
    5.	На пыльным еўрапейскім лісці 319
    6.	Непрыкаяны Паляк 322
    7.	Гісторыя Януша Лонскага 328
    8.	Настуркавыя басаножкі А. 335
    9.	Опіумныя вочы паэта 340
    10.	Усходнеславянская палесціна 348
    11.	Зразумелая кветкам і старым фотаздымкам
    12.	Светлы бібліятэчны падвал 356
    13.	Юны славянскі век 358
    14.	Яма 363
    Пасляслоўе 370
    Guillaume Apollinaire 375
    Біяграфічная даведка 377
    352
    Дранько-Майсюк Л.
    Д 72 Гаспода: Выбранае.— Мн.: Маст. літ., 1998.— 382 с.— («Залатая серыя». Паэзія XX стагоддзя).
    ISBN 985-02-0401 -X.
    Захаванне паэзіі — асноўная тэма, якая хвалюе Леаніда Дранько-Майсюка. Аўтар упэўнены: калі валадары свету адзіным фронтам выступяць супраць пазтаў — паззія не знікне. Яна знікне толькі тады, калі сатрэцца мяжа паміж ідэалам і рэчаіснасцю, калі ідэал небяспечна наблізіцца да жыцця — гэта значыць, калі ён будзе знішчаны жыццём.
    Сутнасны вобраз паэзіі і наогул хараства — імгненны. Калі ж на гэты вобраз паглядзець з біблейскай вышыні — то такім парадкам можна атрымаць формулу мастацкай вечнасці і прыйсці да разумення, што жыць без паэзіі немагчыма...
    ББК 84(4Бем)6
    Л ітаратурна-мастацкае выданне
    ДРАНЬКО-М АЙСЮК
    Леанід Васільевіч
    •
    ГАСПОДА
    Выбранае
    На вокладцы фрагмент рэпрадукцыі з каляровай літаграфіі Р. С. Сітніцы «Галыйанскія мроі»
    Рэдактар М. Хлебавец. Мастак A I. Цароў. Мастацкі рэдактар A М. Малышава. Тэхнічны рэдактар Т. М. Сокал. Карэктар I. М. Паланейчык. Аператары В. I. Барута, A I. Гарон.
    Здадзена ў набор 04.09.97. Падп. да друку 15.01.98. Фармат 84x100^/32. Папера афс. N? 1. Гарнітура тып Таймс. Ум. друк. арк 18,72. Ум. фарб.-адб. 19,31. Ул.-выд. арк. 13.27. Тыраж 4000 экз. Зак. 162.
    Выданне набрана і звярстана на настольна-выдавецкай сістэме.
    Выдавецкае дзяржаўнае прадпрыемства «Мастацкая літаратура* Дзяржаўнага камітэта Рэспублікі Беларусь па друку. Ліцэнзія ЛВ № 3 ад 19.11.97. 220600, Мінск, праспект Машэрава, 11.
    Ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга паліграфкамбінат ВПП імя Я. Коласа. 220005, Мінск, Чырвоная, 23.
    
    wwv I	~