Ix Мроя. Ix N.R.M.
Віктар Дзятліковіч
Выдавец: Сучасны літаратар
Памер: 320с.
Мінск 2005
— /лл^^^А-лл ■ ^Олла^г>
7 луйі/ла/^^<Р у
{ t /^а^кліуе, .ллЛллі
tr ^елліс^ “
<7 , — у^'гА „
' л * Йусйлі і
Н 27. Ліст у гіт-парад «Беларускай маладзёжнай» з голасам за песьню «Ён яшчэ вернецца»
пракчарах. чашыГ.
і і на ідачы. ы за
выіухаць t BaJanpaпрадзнскай ісаблісавета а вы. рыбінскай а пра-
ЖУР-
савіку звесці па тры кампазіцыі-пераможцы з кожнай перадачы ў квартальны хітпарад — такі своеасаблівы міні-фінал. які вызначыць першыя кандыдатуры на
іідшаіа лпчіардда
ца, дзякуючы перадачам радыёстапныі «Савецкая Беларусь». зарубежныя слухачы Беларуекага радыё.
В. СЯМАШКА.
ТАБЛІЦА ПАПУЛЯРНАСЦІ ЛЮТЫ
месца кампазіцыя. выканаўца колькасць галасоў
1. «Мроя». «Ён яшчэ вернецца» —
прупа «Мроя». Н23
2. П. Харэвіч. «Мая сям'я» — П. Харэвіч
і група «Трохкутнік». 268
3. Я. Магаліф. «Пакліч мяііе» —
Таццяна Арлоўская і група «Прасвект». 264
4. В. Наўлік. В. Перадраеў. «Рамавс» —
група «Квіпта». 166
5. А. Шыцько. «Веласіпед» — А Шынько
і група «Капітан». 61
6. М. Кадол. «Пакаленне» — М. Кадол. 22
Н 28. «Ён яшчэ вернецца» на першым месцы ў гіт-парадзе «Беларускай Маладзёжнай»
I 29. Сумнавядомы артыкул у «Советской Белорусснн»
■ 30. Лявон і Кася. 1991 г.
■ 31. Юрась на рок-фэсьце ў Маладзечне. 1993 г.
Н 32. Юрась пад час канцэрту «Рок вітае незалежнасьць». 1992 г.
Н 33. Юрась на апошнім канцэрце «Мроі» ў Альтэрнатыўным тэатры. 1994 г.
Н 34. Алезіс на рок-фэсьце «Маладзечна-93»
8. Зак. 1532. Вкл. 2
■ 35. Інтэрвью Віталю Сямашку пад час рок-фэсту ў Маладзечне.
1995 г.
■ 36. Піт за дзень да адпраўкі ў армію
I 37. Піт i ягоныя аднакласнікі Зміцер Ціханчук і Аксана Міцкус.
8 сакавіка 1983 г.
■ 38. Канцэрт «N.R.M.», зарганізаваны БМА ў скверы Янкі Купалы
I 39. Канцэрт «N.R.M.», зарганізаваны БМА ў скверы Янкі Купалы
Н 40. «N.R.M.» у Беластоку на сьвяце гораду. На майцы Лявона — «рэкляма» тагачаснага гурта Юркі Асеньніка «R.F.Braha»
I 41. Лявон на канцэрце ў скверы Я. Купалы
■ 42. Лявон і Лёнік Тарасэвіч. На фазэнде Лёніка ў Валілах пад час «Басовішча-2000»
Я 43. Будні Басовішча. Лявон у вольны ад канцэрту дзень
Ш 44. Саша Памідораў уручае ♦N.R.M.» Рок-карону-2000
I 45. Ігар Варашкевіч віншуе рок-каралёў-2000
■ 46. Вокладка «Музыкальной газеты» пасьля Рок-каранацын-2000
NVrryCbrtjx
v>b ь-х не-Е-ьц^ьй^
Нектя rase пРсах^н НаХсё твае >Kb)We 3>нсў малючі^ь a.epasb{ Наа цар^вою о-аь?^ <^Ьі> НРыкхсіўшы с&оа язы^ (ь) п^<орліза. маўч^ІШ
JlTO .
за, Кіб4
C^Tei с^бет
Нй -г-рЭБа. шмагг
1 РігІЛэ \ НЯс^^В^ POT" ня TP^sa. пра^-гаўдя^
ОЬОкі З^ТОРг<анЬ| Кігс^ ГэТсЗн<аш з. гаеою чйо. ^ТсЬHAIU 3 ТсІБОьо >че<Мы жьі&ем апошні Paa Мы х<А>₽еьА х гто>йьі POG-T-
Н 47. «Мітусьня». Уласнаручны чарнавік Алезіса
I 48. Першы варыянт «Трох чарапахаў» Вольскага
МО МАІМгіл ^Аск'і 1 . If
I T^]G. iT© tA !іЖ0
I 49. Вельмі рамантычны Лявон пад час Рок-каранацыі-2000
Н 50. Лявон, Піт і Юрась у Францыі пад час гастроляў з «Народным Альбомам»
■ 51. «N.R.M.-2001»
■ 52. «N.R.M.-2001»
I 53. Ранак пасьля ўласнага вясельля. Алезіс з жонкай Інгай
Н 54. Піт з тортам пад час Рок-каранацыі2001
■ 55. Юрась і Діна Ляўковы на канцэрце «Крыві» ў КЗ «Менск», 2001 г.
В 56. «Сэсійны» гукарэжысэр «Мроі» і «N.R.M.» Анатоль Додзь на вясельлі Алезіса
HI 57. Гукарэжысэр «Мроі» і «N.R.M.», гупі-ненавісьнік Алег Каранькоў
Н 58. Алезіс пасьля
канцэрту ў гарадзенскім клюбе «Адрэналін». 2002 г.
■ 59. Валодзя Шаблінскі і Алезіс. Глыток «чарліку»
на прыродзе. Пад час туру-2002
■ 60. Таварыш «Дырэктар». Уладзімір Шаблінскі — акула шоў-бізнэсу і дырэктар «N.R.M.# ад 2001 г.
I 61. Юрась i Піт. Сьняданак перад канцэртам. Тур-2002
-
Н 62. Пасьля канцэрту «Народнага Альбому» ў амбасадзе Польшчы ў Менску: Слава Корань, Саша Памідораў, Кася Камоцкая, Лявон, Міхал Анемпадыстаў, Толя Додзь і Юрась
I 63. «N.R.M.-2002». Вынік супрацоўніцтва са стылістамі HUGO BOSS
I 64. «N.R.M.-2002». Вынік супрацоўніцтва са стылістамі HUGO BOSS
чем с другймй, запйсав вокал, подпевкй, бэкй в счйтанные часы. Вольскйй сказал мне: «Гена, делай так, как счйтаешь нужным, а потом посмотрйм». Было сделано четыре варйанта мйкшйрованйя, последнйй йз которых й был оставлен.
..Я перед запйсью прослушал все альбамы NRM., каждый раз no пять точно.Лйчноменя неустрайвало йх «мыльное» звучанйе, когда звук не локалйзовался, когда не было конкретной бас-гйтары, конкретного болыйого барабана, а шла обіцая каша, не было плотностй звука. Я же добйвался конкретностй звучанйя каждого йпструмента й конкретностй звучанйя суммы йнструментов».
ІІазьней за ўсё астатняе запісаліся перабіўкі між песьнямі (і ўжо не ў Сыракваша, а ў студыі «Радыё Рацыя» — былога 101.2). Дзіўнаватая і арыгінальная, гэтая ідэя нарадзілася з даўняе любові Вольскага да драматургіі. Канешне, ніхто не зьбіраўся разьвіваць «Трох чарапахаў» у п’есу, як гэта было з «Народным Альбомам», аднак мізансцэны, якія ў выніку сталі няцотнымі трэкамі альбому, прыдалі яму павалоку канцэптуальнасьці, завершанасьці — гэткі дзень жыхара Незалежнай Рэспублікі Мроя ад сьвітанку да ночы. Тым болей, што матар’ял сам валіўся ў рукі. Бо найперш нарадзілася менавіта болыпасьць гэтых іранічных мініяцюраў, а ўжо потым — ідэя выкарыстаць іх у альбоме.
Лявон: «Быў час, калімы вельмі шмат езьдзілі з канцэртамі — што з NRM., што з «Народпым Альбомам». I вандроўкг былі жудасна цяжкімі — на цягніках, аўтобусах. Кампанія адна і тая ж. Імы падчас гэтых паездак так надакучылі адзін адному! У карты нават немагчыма было ўжо граць. А трэба ж хоць нейкія зносінымець. Іў нас размовы зьвяліся да сьцёбу і нараджэньня ўсялякіх прыколаў. Чаго там толькі не было. Усе носяцца, гавораць абсурд поўны і сьмяюцца. Звонку
мы, магчыма, паходзілі на дурняў, але для нас гэта быў адзінамагчымы спосаб кантактаваньня. Так нарадзілася «Настройка барабанаў», «Магільны». I нават песьні некаторыя. Тыя ж «Тры чарапахі». Усё пачалося неяку цягніку з таго, што мы пачалі парадыраваць Ельцына — нібыта ён гаворыць: «Россйя, понймаешь, зйждеца на трех кшпах: на первом кйте, на втором кйте й, понймаешь, на третьем кйте». Імяне гэтая фраза неякзачапіла, потымуоілылаў галаве, так і пачала пісацца песьня».
Рэакцыя
Лявон: «Пашпарт...» быў няроўным альбомам. На ім акрамя «Паветранага шару», «Песьняў пра каханьне», «Гамону» і «Я еду» ёсьць абсалютна правальныя песьні. «Добры вечар, дзяўчыначка» з «Песнярку» мы туды паставілі проста таму, што не было чаго ставіць, «25, 26, 27-» таксама прыкольная песьня, але слабенькая.
У параўнаньні з «Пайтартам-» «Тры чарапахі» былі, канешне, крокам наперад. Песьні былімагутныя, і тэксты зьмянілісяўлепшы бок. I альбом быў больш цэльны. Мы разумелі, што ён гучыць больш кругла і папсова, чым ранейшыя альбомы, але і гэта быў таксама крок наперад».
Ня ўсе так думалі. У разуменьні тых, хто альбом не прыняў, гэты крок наперад быў двума крокамі назад. Рахунак ад імя самых зацятых барацьбітоў за ідэю выставіла гурту «Наша Ніва». Гэта была нават не рэцэнзія — прысуд.
«Наша Ніва». Аўтар: «Слухач у панцыры»: «Пра новыя выданьні такіх культавых калектываў прынята пісаць зь піетэтам ды прыдыханьнем. А вось мяне тая рок-н-рольная канцэптуальнасьць дастала ўжо! Мне б музыкі болей замест рок-н-ролу.А то чую на кожнын кроку такія дыялёгі. Пытаньне: «Як бы вы самі назвалі музыку, якую выконваеце?>>. Адказ: «Ну, гэта такірок-н-
ролу цэлым...» Такзвычайна гавораць тыя, хто ня ў стане ствараць музыку. А ўсялякую брыдоціну лягчэй за ўсё назваць рок-н-ролам. Маўляў, на тэрмінусё і сьпішацца.
Гэта я, вядома, не пра хлопцаў з NRM., якія, як заўсёды, стварылі праграму яркую, зьмястоўную, грунтоўную, зрабіўшы вялікі ўкладак і ўнёсак у сучаснае беларускае музычнае мастацтва. «Бульба-Рэкардз», якая трымае бацьвіньне па ветры, стыражавала той альбом, няблага, трэба думаць, на тым падзарабіўшы. Хоць я буду шчыра зьдзіўлены, калі ягоны наклад дасягне, скажам, тысячаў ста штукДалібог, не дасягне!
Варта спыніцца на пытаньні: чаму? NRM. — гэта каманда дасьціпных, разумных, сымпатычныхлюдзей.І я разумею, што іронія — гэта часам ці не адзіны сродак як-небудзь сугірацьстаяць паскуднайу цэлым рэчаіснасьці.Асабліва тады, калі з задуманага атрымліваецца далёка ня ўсё. Сьцёб — таксама пэўная зброя ва ўмелых руках. Сьцёб разам зь іроніяй — сумесь, па моцнасьцг роўная кактэйлю Молапгава. «Манго-Манго>> і «Мотаргед» у адной шклянцы. Але, як вядома з працаў патолягаанатамаў, пастаяннае ўжываньне моцных напояў прыводзіць да алькагалізму. Пазьней ці раней. Алькагалізм — той стан, калі табе здаецца: усё, што ні робіш, — гэта юіясна!Дасканала! Геніяльна!
Мне здаецца, што Лявон Вольскі з дружбакамі «Бураціны>> перабралі шмат і даўно. Бо чым ёсьць альбом <<Тры чарапахі»? Шмат у чым — сьцёбам, час ад часу нават пуставатым, як тыя <<пракладкі» бяз творчых крылцаў паміж песьнямі. Яны нібыта надаюць цэламу той самай канцэптуальнасьці, ліха на яе! Рэшта ж амапьуся — суцэльная папса! Папса, пабудаваная на зьнявечаным гучаньні нармалёвых гітар, на зайграных рытпмічных зьбіўках, на мэлёдыях, дзякуючы якім NRM., як і спадзяваліся, прабіласяў кліпавую прастору. Брыдота тыя кліпы! I тое, што на тэле-
бачаньні кліпамана Вечара ператварыліў супэрпаглынальніка тлушчу, — абсалютна правільна! A то ён ранкам, маўляў, сьвядомы: кліп для NJRM. мантуе — а вечарам ужо такі правільны-правільны: тлушч пляжыць.
Тлушчам тым, здаецца, ці няўсе песьні пазаплылі. «Бамжы», напрыклад: нібыпга злая-злая песьня, актуальная да самага рыльца! Папса! Ці «Мэнтальнасьць». Піт, блін, знаходка для Азаронка! У словы песьні «Дастала» — ня веру! Бо сьцёб скрозь. «Катлет-матлет» выбіваецца з цэлага. I за кошт чаго? Вой, як арыгінальна! Арабскі матыўчык у прыпеве. Знаходцы той столькі ж гадоў, як і Памідораву, які тутака азэрбайджанскага араба агучвае. А «Тры чарапахі»,ячуў, зьбіраюцца наагул зрабіць пераможцам у тэлеконкурсе «Песьню загарніце з сабой». Дажыліся, рокеры!
Таму найлепшы meop альбому — трж№ 20, які называецца коратка і выразна: «Р. 8.».Гэты высокамастацкі безнадзейны храп гаворыць пра зьмест альбаму выразьней заўсё. Можна нават і альбом увесь ня слухаць, а толькі трэк№ 20: іўся карціна перад вачыма!
КНІГІ ОНЛАЙН
