Кантакты
Сіла прыцягнення Бацькаўшчыны
Лявон Юрэвіч, Наталля Гардзіенка
Выдавец: Кнігазбор
Памер: 280с.
Мінск 2016
3 пашанай да Вас
В. Сасноўскі.
Р. S. Вы можете пользоеаться йрусскнм языком, я в основном пользуюсь русскйм.
Паважаны Ян, паважаныя суродзічы!
Перш заўсё, вялікае вам дзякуй за Вашы безкарысныя хлопаты. Мне вельмі прыемліма, што людзі з усіх частак свету клапоцяцца за маю судьбу. Ты пішаш мне, ці мсжна да мяне званіць, ці можма каму-небудзь з Вас пад 'ехаць да мяне. Я гэткага, дарагі сябра, ня знаю, на гэтае пытаньне люжа даць адказ толькі Hans HolmeP13, таму што я нязнаю сваіх праўу наступны час.
Умяне быў суд 20.7.77, але прыгавор будзе еынесены, як.мне паведамілі, 27.7.77. Ты пішаш, чы згаджусяя, каб хто-небудзь пад ’ехаў на сустрэчу. Я не супраць таго, каб хто-небудзь пад 'ехаў, калі для Вас такая сустрэча будзе прыемлімай і натхненнай. Залітаратуру пытання тут няма, мне даюць чытаць шмат кніжакусякіх пісменнікаў. Ты пытаеш, чы мо.ж:на выкарыстоўваць тут грошы, можна, колькіхочаш, капі ёсць. Я нязнаю, які будзе прыгавор, але мяне няправільна абвінавачвалі, і я жду рашэння суда, а там буду падымаць пытанне далей, калі мяне будуць судзіць як за цяж:кое праступленне.
213 Ханс Холмер (шв. Hans Gillis Ake Ноітёг, 1930—2002), кіраўнік Шведскай нацыянальнай службы бяспекі. Стаў знакаміты пазней за апісаныя ў лісце падзеі, у 1986-1987 гг, дзякуючы расследаванню забойства шведскага прэм’ер-міністра Улафа Пальмэ.
Фамілія.маёймаці Касінская СафіяАляксандраўна. Па жонцыў Амэрыцы ёсць сваякі, Сітнікі. Быўшая Палеская вобласць, горад Мазыр, вёска Слабада, а зараз Гомельская вобласць — гэтарадзіма Сітнік. Маярадзіма вёскаЖмурнае Лельчыцкага р-на Гомельскай вобласйі (старая Палеская вобласць).
Вось пакуль і ўсё.
3 найлучшымі пажабаннялн да Вас.
В. Сасноўскі.
19.8.77 г.
3 вялікім прывітаннем да Цябе, паважаны Янка!
Твойліст ад 2.8. я атрымаў і «Беларус» таксама. Вялікае Табе дзякуй. Наліст, у якім ты прыслаў дапамогу, я даў адказ із Штакгольму але ад Цябе яшчэ не атрымаў адказу. У тым лісце я незнаў, куды мяне напраўляць і мацьму чы я магчымасць з Вамі сустрэчу. Цяпер адказваю, што магчымасць такая ёсць і яна неабходная. Тут я працую, а ў застаўшыеся гадзіны прабую вучыць шведскую мову, але яна вельмі цяжка даецца, так як няма настаўніка. Прабаваў званіць да хаты, але Масква че пазволіла. Вось як? Але нічога, найглаўнейшае я выканаў, толькі ў свой час баяўся, каб мяне не заграбасталі з некаторымі бумагамі ў арыгінале, калі я працаваў там. Безмоўна, мяне пасцігла-б тая кара, што і Пяньков. Адзін разя быўужо на самькм краю, але выкруціўся, за што пабыўу іх руках. Гэта я гавару аб случаіў 1974 годзе на «Каўказе». Цяпер жду, што пад 'едзе з маіх землякоў, надзеючыся што ты мяне зразумеў? Я не знаю, чаго так доўга ідуць нашы лісты? Ну, нічога, абы ішлі, хоць медленна.
Усяго Табе найлепшага, прывітанні ўсім маім землякам.
Васіль.
25.10.77 г.
Паважаны мой Янка, са шчырым прывітаннем да цябе Васіль. Восьужо прайійло болейяк два месяцы, якя немаю ад цябе ніякіх вестак, можа, ты не пішаш, чы другіяякія прычыны. Адкажы тады, можа я цябе чым-небудзь паскарбіў. Я ждаў
Раю2й, якая па тваёй пратэкцыі хацела заехаць да мяне, але не заехала. 23.10умяне быў Міша Сінкевіч, сын Віктара2^, ты да яго пісаў пісьмо, і мы дагаварыліся аб усім неабходным, я даў сваё сагласья, калі ёсць такі закон у Швецыі, я аб гэтым ня знаў. Ён сказаў што будзе гаварыць з адвакатам. Янка, ты напішы хоць два словы заказным пісьмом, каб я знаў у чым справа твайго маўчаньня. Я табе адправіў ужо тры пісьма, гэта чацвёртае. Усяго табе добрага.
Да пабачэння,
Васіль.
15.12.77 г.
Янка, добры дзень даЦябе!
Умяне да Цябе вялікая просьба, каб ты адправіў гэты ліст даА. Сапжаніцыяа216. Справаў тым, што гэта вялізарнейійы пісьменьнік, які знаёмы з жыгіцём, і ён, калі згодзіцца, то дапаможа ўкласці вялізарную гўкавасць як да чытачоў так і на пользу обшагаўкладу. Янка, ты мяне прабач, але я хачу напісаць тое, штоў маёй душы ў настуты момант. А ў мяне на душы вось што. Да мяне пішуць вельмі багата людзей, і добрых 50 % прадлагаюць розныя свае паслугі, але абавязкова на якіх-та ўі ювах. Чаму гэта так? Адкажы. Другое, я ў наступны момант пры ўсёй маёй жаданасці не хачу пісаць абы-што, а напісаць сур 'ёзнае што-небудзь, баюсь, таму што для гэтага ёсть у мянеўсе асчовы. Кабя быўуАнгліі чы Амэрыцы, то гэта другая справа, а тут вельмі не надзёжна я сябе чувствую (адчуваю). Вось дсіжа ты пісаў і перастаў чаму-та. Чаму? Мне дапамога, Янка, матэрыялышя зараз ня трэба, казі трэба будзе, то я здаровы чалавек, і зараблю для сябе, дарам хлеб есці ня буду,
214 Маецца на ўвазе Раіса Станкевіч,
215 Віктар Сянкевіч (1926—?), журналіст, псторык, грамадскі дзеяч. У той час жыў у Іспаніі, чытаў лекцыі ў Каталіцкім універсітэце г. Памплона. Ад 1992 г. жыўу Сан-Францыска (ЗША).
216 Аляксандр Салжаніцын (рус Александр Солженйцын, 19182008), расійскі пісьменнік, публіцыст, грамадскі дзеяч, дысідэнт. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры 1970 г.
але як не хапае падтрымкі марачьнай, калі ты знаходзішся ў чужой краіне, а гэта самае найважнейшае. Я трохі разабраўся ў гэтым і сам за 10 месяцаў, але гэтага яшчэ недастаткова! У наступны момант я, Янка, закончыў свае расчёты па турбіне і прыйшоў да поўнага заключнага канца. Калі я выйду я думаю даць людзям электраэнэргію, самую дзяшовую, самую бязврэдную для акружнай срады, як кажуць, вечную. Гэта не хвастаўство, Янка, / we фантазёрства, гэта 100 % правераныя даныя, і ў прымітыўчых у.мовах іспытаны. Праўда, трэба будзеяшэ адшліфоўка, але гэтаўжо дэталі маленькія, галоўнае, ідэя мая — правільная была, якая на днях падцвярдзілася маімі праверкамі.
На гэтым і закончу.
Усяго табе добрага, да пабачэння.
В. Сасноўскі.
1.9.1978 г.
Нартэлья211 Паважаны мой Янка!
Атрымаў ад цябе апошні нумар «Беларус», дзе прачытаў аб тым, штоімяне счытаюць дысыдэнтам, ане «тэрорыстам». Янка, справаў тым, што я ніколі не займаўся адкрытьші выступленнямі супраць улады, але я думаю, што я тожа ўнясу свойвопыт і пазнанні для барацьбы з крамлёўскімі анархістамі, але зараз я we магу, таму што калі я маўчаў сорак гадоў то памаўчу і гэтыя два гады, таму што качі я пачну гаварыііь, то я магу і ня выйсці адсюль. Швецыя — гэта не Нямеччына чы Амерыка, я думаю, тымяне зразумееш? — потым, якзустрэнемся. Вось тамуя і ня хочу пакуль чапляць тыя пытаті, наякія я хочу адказаць, аче не магу. Бачыш, тут на западзе .маюць такую інфархіацыю, якая дае магчьшасць трохі арыентавацца, але праўдзівай інфармацыі вельмі мала. Я не разумею можа чаго, але як прачытаеш пра розныя здзекі над людзмі і другое, што здзіўляешся над тым, што запад застаеіріаў большай частцы
217 Нартэлья (анг Norteljd) — мястэчка ў Швецыі.
пасіўным наглядачом. Чаму? Таму што вялікая палітыка ня хоча ўлазіцьу нашы пытаньні, а калі і ставіцца другі раз якое-небудзь пытанне, то Масква толькі павядзе пальцам, і ўсе з гэтым згаджаюцца. Чаму? Вельмі багата гэтых «чаму». Я думаю, што я ўсё-такі можа троху здзьвіну некаторыя напрамкі, правдзівей, думкі некаторых палітыкаў, адкрыю ім вочы на ту «правду», якую праводзяць у жыцьцё за «чырвонай» сьцяной, a калі яны і к гэтаму застануцца глухімі, то я не завідую ім. Так што дзякую Табе, Янка, толькі за тое, што Ты сгаджаешся с тым становішчам, якое я заняў. Яне прывёзрадастных вестак, а тое, што я скажу людзям, гэта правда, а Ты сам разумееш, што «нашы» за правду ідуць на ўсё. Так што хай хлопцы не дзяржаць крыўды на мяне, many што сказаць хлусню я ўжо ня хочу. А зараз два, тры словы аб сваім ж ыі{і]і. Мянемаюць хутка перавесці ў другую турму — адчыненага тыпу, тады я напішу Табе, гэта больш свабодная гпурма, там будзе трохі лягчэй. Шведскую мову я ўжо трохі адолеў гаварыць медленна ўжо магу, думаю, што калі вазьмуся за ангельскую, казі прыеду, то за два гады вывучу с Божай памашчу. Пішу трохі, як кажуць, раблю наброскі чернавыя для кніжкі, даю думкі на паперы, a пасля як хто дапалюжа, то будзе вельмі інтэрэсная кніжка. Вось такі справы, да палавіны срока мне засталося восем месяцаў, а там Бог дасць і волю.
Шчыра твой сябра,
Васіль.
Tillberga2'* 21.01.79 г.
Паважаны мой Янка, добры дзень да Цябе. Атрымаў я ад Цябе 25.9.78 газету, а праз чатыры дні быў адправлены ў адкрытую вязніі)у. Тут бальш свабодна, каждую другую нядзелю атрыліліваю двухдзённы водпуск, калі мяне выпусцяць на палавіне срока, то засталося чатыры месяцы. Праведзены час
218 Тылберга — мястэчка ў цэнтральнай Швецыі, у муніцыпалітэце Вестманланд.
у вязніцы я не правёў як бяздзельнік, вывучыў трохі шведскую мову, хоць 7 ня меў настаўнікаў (будумець такую магчымасць пасля асвабаджэння), а так-жа закончыў свой энергетычны праект, праўда, трэба будзе яшчэ пасядзець з праектантамі, калі я найду, з кім заключыць кантракт, але гэта я думаю зрабіць пры помацы як Тваёй, так і другіх нашых людзей, таму што гэтая справа вельмі сур ’ёзная. Мне здаецца, Янка, што я найшоў вялікае адкрыгіцёў электрычнай праблеме, толькі адна ўстаноўкаможа даваць да паўмільёна кв. электрычнай энергіі і каштуе менш, чым сушчаствуюшчыя істочнікі на сенняшні дзень. Вельмі хацеў-бы пачуць ад цябе па гэтаму пытаньню савет, і другое: засталося дамая, да канцамая, я вельмі хацеўбы жыць не тут, таму што капі я пачну гаварыць, то мяне насцігне учасць такая, як і балгара ў Лонданё219, пагэтаму мне патрэбна перабрацца да Вас, а для гэтага я незнаю, што патрэбна, парай. Вось, здаецца, пакуль і ўсё.
Да пабачэньня й з найлепшымі падажаннямі.
Твой Васіль.
Паводле «Ведомостей Верховного Совета СССР» (ад 6 февраля 1980 г.) Прэзідыум Вярхоўнага Савета СССР выдаў Загад аб пазбаўленні Васіля Васільевіча Сасноўскага савецкага грамадзянства. Шведскі суд прыгаварыў яго да чатырох гадоў зняволення.
У Нью-Ёрк гэты чалавек школі не прыехаў, перарвалася нават лістоўная сувязь. Што здарылася з ім? 3 яго планамі пра кнігу, з яго вынаходнііргвам9 Дый кім ён быў урэшце: дысідэнтам, змагаром з рэжымам? Авантурыстам у пошуках лепшага жыцця9 Злачынцам9 I як склаўся ягоны лёс па вызваленні? На ўсе гэтыя пытанні яшчэ трэба шукаць адказы.
219 Маецца на ўвазе балгарскі дысідэнт Георгі Маркаў (1929-1978), што ўцёк з Балгарыі, жыў у Лондане, працаваў на БіБіСі і быў забіты спецслужбамі праз ін’екцыю рыцыну.
КНІГІ ОНЛАЙН
