• Газеты, часопісы і г.д.
  • Кантакты Сіла прыцягнення Бацькаўшчыны Лявон Юрэвіч, Наталля Гардзіенка

    Кантакты

    Сіла прыцягнення Бацькаўшчыны
    Лявон Юрэвіч, Наталля Гардзіенка

    Выдавец: Кнігазбор
    Памер: 280с.
    Мінск 2016
    67.07 МБ
    Аўтограф ад Уладзіміра Конана.
    2005
    Аўтограф ад Уладзіміра Ліпскага.
    1995
    3 мітрапалітам Польскай праваслаўнай царквы Васілём (Дарашкевічам). Злева Кастусь Мерляк. Нью-Ерк, 1970-я
    /і^Л^гЛ-	■
    &aWAt& ^.^'//^ 6	Ж/М'
    ^е-
    шАіі^ Ўшефуіы, ( f ч
    еіс^ 3 Мл^^гі
    Мі^К^^ОМе ў „ ^і^/усе da./<&*№'• Л	7xz
    &/<МЛ	4
    a.^Wi^Aafr*	Лў^ыіПіі^
    ўп лаа^>
    $Л А&9>£ f9C ^у.
    ty t	г <* /^^1/>У*-^ 4
    &Р.г/f-у^1, іем>^
    /с^-GU/ 4і41лі/'>1^іл^Л^і
    ўулкі і	у
    лсй.і'Ю^ ў$£4іуім72^ fc^ucc^c.
    Л^АЛ ' A.‘?f fOWеаісАОў^^
    pt.<£^ #а& /га	7
    йў^ЛШьСіСг Лс	&№& ^г fret '
    p&^uu, Aajfda&r*
    -Эл^г^^^ч' — г-$мг^-
    ,
    •А ЛО-МЛ^ Су
    с<т-^ і« м/аi ^ЬЛігг^Гс *	•
    <«h^	/ae^ 2	a^v/},
    (ftKty^fl з
    P.	/ r	*1^**^'
    9 //
    <71
    №J	JjfyP
    /5--/9Ь-^^>^.
    Ліст Міколы Гайдука з ацэнкай газеты «Беларус» і дзейнасці беларусаў замежжа. 1988
    Удзельнікі палітычнай нарады ў Беластоку і Белавежы. 1990
    На палітычнай нарадзе ў Белавежы (злева): ВалянцінаТрыгубовіч, Аляксей Хадыка, Янка Запруднік, Зянон Пазняк. 1990
    3 Алесем Сушам (злева) і Ірынай Лазоўскай пасля беластоцкай палітычнай нарады. Варшава, 1990
    3 Алесем Лукашуком у Нью-Ёрку.
    1990
    Вяртанне нацыямалістз
    Аўтограф ад Алеся Лукашука.
    2014
    У бюро Вацлава Багдановіча ў Мінску (злева направа): Янка Жучка. Вацлаў Багдановіч. Вітаўт Кіпель, Янка Запруднік, Васіль Мельяновіч; сядзяць Зора Кіпель, Алеся Кіпель. 1994
    3 дэпутатам Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь Уладзімірам Новікам і намеснікам старшыні мінскага гарвыканкама Анатолем Гурыновічам. Нью-Ёрк, 1991
    3 Пятром Краўчанкам, міністрам замежных спраў Рэспублікі Беларусь, на 20-й Сустрэчы беларусаў Паўночнай Амерыкі ў Нью-Брансвіку (Нью-Джэрсі).
    1992
    3 генералам Эдуардам Шыркоўскім, старшынёй КДБ.
    Мінск, 1993
    Беларуска-амерыканская дэлегацыя ў офісе кангрэсмена
    з Каліфорніі Дэйны Рорабакера (справа налева): Расціслаў Завістовіч, Уладзімір Заблоцкі, Зянон Пазняк, Дэйна Рорабакер. Лявон Баршчэўскі, Янка Запруднік. Вашынгтон, 1991
    3 Леанідам Барткевічам у Нью-Ёрку. 1991
    У Мінску (злева направа): Васіль Якавенка, Яўген Лецка,
    Сяргей Карніловіч, Янка Запруднік. 1991
    У рэдакцыі «Народнай газеты» (злева направа): Сяргей Карніловіч, Іосіф Сярэдзіч (рэдактар), Янка Запруднік, Яўген Лецка. Мінск, 1991
    Перад сваім домам у Мангасэце (штат Нью-Ёрк) з Ігарам Гермянчуком. 1992
    На канферэнцыі, прысвечанай габрэйскай культуры. Справа Адам Мальдзіс.
    Мінск, 1994.
    У складзе амерыканскай дэлегацыі ад Міжнароднай фундацыі выбарчых сістэм. Трэці злева Ігар Гермянчук. Мінск, 1993
    У Вашынгтоне (справа налева): Расціслаў Завістовіч, Станіслаў Шушкевіч, Янка Ханенка, Юлія Бураўкіна, Янка Запруднік, Генадзь Бураўкін. 1993
    На канферэнцыі ў Іслачы з Вольгай Іпатавай
    і Вітаўтам Кіпелем. 1994
    Ліст Вольгі Іпатавай да Надзі Кудасавай. 1994
    Сустрэча амерыканскіх беларусаў з беларускімі дыпламатамі (злева направа): Леанід Каравайка, Янка Запруднік, Сяргей Мартынаў, Мікалай Касцюк, Мечыслаў Грыб, Ірэна Цярпіцкая, Аляксандр Сычоў, Міхась Сенька, Віталь Цярпіцкі. Нью Ёрк, 1994
    Уладзімір Пузыня азнаямляе Янку Запрудніка з народнымі музычнымі інструментамі. Злева Зянон Пазняк. Мінск, 1994. Фота: А. Каляда
    На каферэнцыі ў Іслачы з пісьменнікамі (злева направа): Вячаслаў Рагойша, Янка Запруднік, Алег Лойка. 1994
    Псрад будынкам ААН з Аўгенам Лецкам (справа) і Францішкам Бартулём (злева). Нью-Ёрк, 1992
    3 падарункам для Беларускай місіі ў ААН у асобе яе шэфа Генадзя Бураўкіна. Пачатак 1990-х
    У ПЭН-Цэнтры з кіраўніком Карласам Шэрманам. Мінск, 1994
    У Беларускім ліцэі, у класе настаўніцы Валянціны Якімовіч, аповед пра суродзічаў у Злучаных Штатах. Мінск, 1990-я
    У Наваполацку на сустрэчы ў літаратурным клубе з прыхільнікамі беларушчыны. Справа сядзяць Уладзімір Арлоў, Навум Гальпяровіч і Яўген Лецка. 1990-я
    Кніжны абмен з Нілам Гілевічам у Мінску. 1990
    На кватэры ў Сяргея Новіка-Пеюна, чый верш «На чужыне» («Дні надходзяць, дні праходзяць...») стаўся папулярнай песняй сярод паваенных эмігрантаў. Мінск, 1992
    На адпачынку ў санаторыі «Сосны» каля Нарачы з Уладзімірам Ліпскім і дырэктарам мясцовай школы. 1995
    3 прамоваю на дэманстрацыі перад помнікам Янку Купалу. Стаіць крайні справа (у белай кашулі) Лявон Баршчэўскі. Мінск, 1995
    У доме Вітаўта і Зоры Кіпеляў сесія рэдакцыйнай групы апрацоўкі англа-беларускага слоўніка. Справа налева: Антон Шукелайць, Зміцер Саўка, Вітаўт Кіпель, Зора Кіпель (рэдактар), Алекс Сільвановіч, Янка Запруднік. 1990-я
    Міхась Кукабака ля каменя з радкамі Янкі Купалы. 1990
    У музеі Уладзіміра Дубоўкі каля Нарачы з дырэктарам і настаўнікамі мясцовай школы. 1995
    Гутарка з Старшынёй Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь Сямёнам Шарэцкім. Справа Алекс Сільвановіч. Вашынгтон, 1996
    3 Сямёнам Шарэцкім на прэс-канферэнцыі на Радыё «Свабода». Вашынгтон, 1996
    Застолле з беларускімі дыпламатамі (усе сядзяць злева), у тым ліку са старшынёй Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь Сямёнам Шарэцкім. 3 правага боку: Янка Запруднік, Алекс Сільвановіч і Алеся Кіпель. Вашынгтон, 1996
    У Музеі Якуба Коласа (злева направа): Надзя Запруднік, Янка Запруднік, а. Аляксандр Надсон.
    Мінск, 2005
    На з'ездзе беларусаў свету. Злева направа: Алена Макоўская, Генадзь Бураўкін, Янка Запруднік. Мінск, 2005
    Алег Бембель ля зламаных дзвярэй бацькоўскага дома, з якога гарадскія ўлады Мінска гвалтам яго выселілі.
    Мінск, 1994
    ^21—L-—
    LU,}
    
    ....
    u	^АЛ.-)
    '	ri
    хкА<$б Лгс
    
    Рукапіс вершаў Алега Бембеля. 1982
    У доме Запруднікаў з Анатолем Міхайлавым, рэктарам ЕГУ (у цэнтры) і Вітаўтам Кіпелем (справа). Сомерсэт (Нью-Джэрсі), 2010
    У доме Запруднікаў у Сомерсэце (Нью-Джэрсі). Злева направа: Янка Запруднік, Наталля Гардзіенка. Вітаўт Кіпель. Красавік 2016
    29 лютага 1980. Дарагі Янка!
    Дзякую заліст. Цешуся, што Ты атрымау ксэракопіі з кнігі Гільлера (між іншым, на тытульным лісьце напісана «друге выдане», а не «выдане друге »)271. Прабач, штоўсягэтаясправа занялсітакшмат часу. Твойлістзпросьбайпрыйшоў, каліябыў у Францыі. Вярнуўшыся дамоў, я надумаўся пахварэць крыху, і такім чынам Твая справа (і ня толькі Твая) зацягнулася.
    Буду ўдзячны, калі зможагй прыслаць некалькі экзэмпляраў Твайго выданьня Каліноўскага272, і mo адразу пасьля ягонага выхаду з друку. Лішнія экзэмпляры патрэбны для адпраўкі туды, адкуль прыйшоў «ліст расейскаму сябру»272... Адносна гэтага «Ліста», дыкзгаджаюсязТабою, штогэтадлянаснезвычайны дакумэнт. Яшчэ прайшло замала часу ад яго публікаііыі214, але, калі судзіць па атрыманых водгуках, яго ўжо высока ацанілі
    271 Giller, A Historia Powstania Narodu Polskiego w 1861-1864 r. T. I Wydame drugie. Paryz, 1867. У гэтай кнізе змешчаны тэксты «Мужыцкай праўды» Кастуся Каліноўскага.
    272 Паўстаньне на Беларусі 1863 году: «Мужыцкая праўда» і лісты «з-пад шыбеніцы»: тэксты і камэнтары Я Запруднік і Т. Бэрд. Нью Ёрк: Фундацыя Крэчэўскага, 1980. — 69 с.
    273 «Ліст да рускага сябрь»> быў перададзены ў Вялікабрытанію з СССР праз Полыпчу.
    274 «У Лёндане Згуртаваньне Беларусаў у Вялікай Брытаніі выдала лапрыканцы году летась брашуру на 64 бачыны — “Letter to a Russian Friend. A 'Samizdat” Publication from Soviet Byelorussia” (“Jlicm da расейскага Прыяцеля. Самвыдавецтва з Caeet/кае Беларусі’). Гэта ліст ананімнага аутара-Беларуса, напісаны па-расейску, у вадказ на пытаньне расейскага “прыяцеля ", ці не чакае беларускую мову ў век сучаснае навукова-тэхнічнае рэвалюцыі доля волскага дыялекту Ліст напісаны ў красавіку 1977 г., а яа Захад трапіў толькі летась.
    Аўтар ліста, добра абазнаны ў гісторыі свайго народу й шчыры патрыёт, бароніць свой народ ад русыфікацыі, сьцьвердзіўшы еііную напорнасьць, ды выказвае перакананьне ў здольнасьць Беларусаў вытрываць перад сучасным русыфікацыйным наступам на іх ды захшцавацяа ў стагодзьдзях.
    Гэты цікавы теор са.мавыдавецкае літаратуры на Беларусі, пра наяўнасыіь якое мы ведалі даўно, добра выдадзены лёнданцамі: з уступам па-ангельску, ангельскім перакладам усяго тэксту ліста ды паясьняпнымі зноскамі» (Беларус. № 274. Люты 1980. С. 2).
    многія чужытіы. Калі-ж ідзе пра «палітычна-праграмавы бок», дык, на маю думку, яго ня трэба шукаць у лісьце, бо ён не ўваходзіў у плян аўтара: ён паставіў сабе за мэту паказаць становішча беларускай мовы й кулыпуры ў «сувэрэннай» БССР і строга трымаўся тэмы. Хто ведае, магчыма, існуюйь «саміздаты», у якіх парушаюцца іншыя аспэкты беларускага нацыянальнага жыцьця...
    Павал Урбан215 пісаў мне, што страціў працу ў радыё. Ня ведаю, што ў вас там робіцца. На маю думку, пры сучаснай палітычнай сытуацыі трэба было-б узмоцніць беларускія праграмы, а не аслабляць.
    Прывітаньні ўсім знаёмьш.
    Твой а. Алесь Надсон.
    29 студзеня 1981.
    Даражэнькі Янка,
    Вось Табе «папраўлены» (яку паэме Купалы «Паэта і цэнзар»...)рэпартаж пра аўтарскі вечар Сакрата216. Спадзяюся, што ён цяпер выглядае крыху лепш. Бязумоўна, можашрабіць якія хочаш стылістычныя папраўкі й замены. Адносна ініцыялаў, дык, калі ўважаеш, што Зданковічавы не падыходзяць, стаўляй, якія хочаш, толькі не мае. I не кажы Зданковічу, хто рабіў папраўкі, бо я яшчэ хачу жыць ...
    Дзякую за ксэракопію артыкулу Палчанінава2^ пра нашы саміздатныя паштоўкі2™. Відарь, яму ня месьціцца ў галаве,
    115 Павал Урбан (1924-2011), гісторык, грамадскі дзеяч. Скончыў гістарычны факультэт Лювенскага ўніверсітэта, абараніў дысертацыю пра дзейнасць вялікага князя літоўскага і польскага караля Аляксандра. Працаваў у Інстытуце вывучэння СССР у Мюнхене, потым у Беларускай рэдакцыі Радыё «Свабода».
    276	МаеццанаўвазеСакратЯновіч(1936-2013),беларускіпісьменнік у Полыпчы, старшыня Клуба Саюза польскіх пісьменнікаў у Беластоку.
    27/	Расціслаў Палчанінаў (нар. 1919), расійскі гісторык, грамадскі дзеяч, калекцыянер. Жыве ў ЗША.
    278	Маюцца на ўвазе дзве паштоўкі з выявамі «Пагоні», прысвечаныя 1000-годдзю беларускай дзяржаўнасці, арыгшалы якіх былі таемна перададзеныя з БССР у Вялікабрытанію. Аўтарам быў мастакЯўген Кулік.