• Газеты, часопісы і г.д.
  • Літаратурнае чытанне Вучэбны дапаможнік для 8 класа першага аддзялення дапаможнай школы

    Літаратурнае чытанне

    Вучэбны дапаможнік для 8 класа першага аддзялення дапаможнай школы

    Выдавец: Народная асвета
    Памер: 247с.
    Мінск 2014
    0 МБ
    І.М. Бобла Л.І. Данільчанка Ф.І. Шалабасава
    Ц Літаратурнае
    клас
    
    I.	M. Бобла Л. I. Данільчанка Ф. I. Шалабасава
    ЛІТАРАТУРНАЕ
    ЧЫТАННЕ
    Вучэбны дапаможнік для 8 класа першага аддзялення дапаможнай школы з беларускай мовай навучання
    Дапушчана Міністэрствам адукацыі Рэспублікі Беларусь
    2е выданне, перапрацаванае
    Мінск «Народная асвета» 2014
    УДК 821.161.3.09(075.3=161.3)056.313
    ББК 74.3
    Б72
    Рэцэнзенты:
    кафедра рыторыкі і методыкі выкладання мовы і літаратуры філалагічнага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (кандыдат педагагічных навук, дацэнт кафедры Н. Б. Рашэтнікава); настаўнік беларускай мовы вышэйшай катэгорыі дзяржаўнай установы адукацыі «Бабруйская дапаможная школа» Н. М. Кавалеўская
    Умоўныя абазначэнні:
    — слоўнік
    — пытанні і заданні
    — заданні для першага ўзроўню
    — інтэрактыўныя заданні
    — вывучыць тэкст на памяць
    Бобла, I. М.
    Б72 Літаратурнае чытанне : вучэб. дапам. для 8га кл. першага аддзня дапам. шк. з беларус. мовай навучання / I. М. Бобла, Л. I. Данільчанка, Ф. I. Шалабасава. — 2е выд., перапрац. — Мінск : Народная асвета, 2014. — 247 с. : іл.
    ISBN 9789850323231.
    Вучэбны дапаможнік «Літаратурнае чытанне» для 8га класа першага аддзялення дапаможнай школы з беларускай мовай навучання распрацаваны ў адпаведнасці з праграмай дапаможнай школы.
    Папярэдняе выданне выйшла ў 2006 г. пад назвай «Чытанне».
    УДК 821.161.3.09(075.3=161.3)056.313
    БВК 74.3
    ISBN 9789850323231
    © Бобла I. М., Данільчанка Л. I., Шалабасава Ф. I., 2006
    © Бобла I. М., Данільчанка Л. I., Шалабасава Ф. I., 2014, са змяненнямі
    © Афармленне. УП «Народная асвета», 2014
    Вусная народная творчасць :
    
    За шмат вякоў наш народ стварыў многа песень, казак, легенд, загадак, прыказак і прымавак. Гэтыя творы вусна (асабліва тады, калі яшчэ не было пісьменнасці) перадаваліся з пакалення ў пакаленне. Кожны, хто спяваў песню, расказваў казку або легенду, звычайна нешта змяняў у іх, дадаваў сваё. Імя першага аўтара забывалася, і вусныя творы станавіліся калектыўнымі. Таму мы гаворым, што
    аўтарам гэтых твораў з’яўляецца народ. Адсюль назва — вусная народная творчасць.
    Вусную народную творчасць яшчэ называюць фальклорам, што азначае «народная мудрасць». I сапраўды, фальклорныя творы ўвабралі ў сябе веды і вопыт многіх пакаленняў беларусаў, іх мары і спадзяванні. Таму вусную народную творчасць мы можам лічыць паэтычнай гісторыяй народа.
    Беларускія народныя песні
    Абрадавыя песні
    У кожнай пары года ёсць свае святы. Песні, якія людзі спяваюць у час гэтых свят, звязаны з рознымі з’явамі прыроды і жыцця чалавека ў зімовы, вясновы, летні і асенні перыяд.
    ЗІМОВЫЯ ПЕСНІ
    Калядныя песні. На пачатку новага года хлопцы, дзяўчаты, дзеці ходзяць па дварах і спяваюць віншавальныя песнікалядкі. Калядоўшчыкі бываюць у масках — казы, • 3
    мядзведзя, бусла і інш. Гаспадары выносяць ім гасцінцы, а калядоўшчыкі жадаюць ім за гэта у новым годзе шчасця, здароўя, добрага ўраджаю.
    Калядкі, калядкі
    Калядкі, калядкі Везлі бліны, аладкі У маляваным вазочку, На вараненькім канёчку.
    ІВаранёнькі — чорны.
    Калядная песня
    Прыехала Каляда на белым кані, Яе конічак — ясны месячык, Яе дружачка — ясна зорачка, Яе вазочак — з тоўстага лядку, Яе кажушок — з белага сняжку.
    *> 1. Якому святу прысвечаны гэтыя песні?
    2.	Што вы ведаеце пра гэта свята? Калі яго адзначаюць? 3. Намалюйце малюнак да адной з гэтых песень.
    Масленічныя песні. Зіму праводзяць святам Масленіца. Дарослыя пякуць бліны, а дзеці абыходзяць двары, збіраючы бліны, і катаюцца на санках. На Масленіцу спяваюць вясёлыя песні.
    Наша Масленіца гадавая
    А мы Масленіцу чакалі I ў ваконца паглядалі. Гару сырам набівалі, Зверху маслам палівалі.
    4
    А ад сыра — гара сыра, А ад масла — гара ясна. А на дварэ сняжкі сыплюць, А нас мамкі дамоў клічуць.
    9 1 ■ Калі святкуюць Масленіцу?
    2.	Якую пару года праводзяць гэтым святам?
    3.	Чым займаюцца ў час свята дарослыя і дзеці? Знайдзіце адказ у тэксце.
    4.	Якім настроем прасякнута гэта песня? Перадайце яго пры чытанні.
    ВЯСНОВЫЯ ПЕСНІ
    У пачатку сакавіка клічуць вясну: пякуць з цеста птушак, падкідваюць іх уверх і спяваюць вясновыя песні.
    Жавароначкі, прыляціце
    Жавароначкі, прыляціце, Вясну красную прынясіце, Каб сонейка засвяціла, Каб снег белы растапіла, Каб садзікі расквяціла.
    Жавароначкі, прыляціце, Зямлюматухну абудзіце I дожджыкам напаіце, Каб травачкі нарасціла, Каб волікаў накарміла.
    *> 1 • Што прасілі людзі ў жавароначкаў? Прачытайце.
    2.	Знайдзіце словы з памяншальналаскальным значэннем. Для чаго яны
    ўжыты ў песні?
    @© 3. Як вы разумееце выразы: «вясна красная», «зямляматухна»?
    4.	Падумайце, якая мелодыя павінна быць у гэтай песні.
    ЛЕТНІЯ ПЕСНІ
    Купальскія песні. Свята Івана Купалы, або Купалле, адзначаецца ў пачатку ліпеня. Дзяўчаты і хлопцы гэтай ноччу В 5
    скачуць праз вогнішча, спяваюць купальскія песні, шукаюць казачную кветку шчасця — папарацькветку. Існуе народнае павер’е, што той, хто яе знойдзе, заўсёды будзе шчаслівы.
    Купальская песня
    А на Купалу Рана сонца йграла. Рана сонца йграла На добрыя годы, На цёплыя росы, На цёплыя росы, На хлябыўраджаі, На хлябыўраджаі.
    9 1 ■ У якім месяцы беларусы святкуюць Купалле?
    2.	Спытайце ў старэйшых, як праходзіла гэта свята.
    Жніўныя песні. У жніўных песнях расказваецца пра тое, як працавалі ў полі, як збіралі ўраджай, праслаўлялі яго.
    Жніўная песня
    Жну я, пажынаю, На сонейка пазіраю: Ці высока сонейка, Ці далёка ночанька? Ой, высока сонейка!.. Ой, далёка ночанька...
    9©@1. Паразважайце, які характар працы ў час жніва перадае гэта песня.
    2.	Знайдзіце ў песні памяншальналаскальныя словы.
    Прадаў дзед бараду
    Дудуду, дудуду, Прадаў дзед бараду. Прадаў дзед бараду Ды купіў касу.
    6
    — Нашто каса?
    — Сенца касіць.
    — Нашто сенца? — Кароўку карміць. — Нашто кароўка? — Малачко даіць. — Нашто малачко?
    — Дзетак карміць...
    ■ 1. Як, на вашу думку, дзед адносіцца да ўнукаў?
    ^2. Прачытайце песню па асобах. Перадайце пры чытанні інтанацыяй ласку і пяшчоту дзеда да дзяцей.
    3.	Знайдзіце пытальныя сказы. Прачытайце іх са здзіўленнем.
    ВОСЕНЬСКІЯ ПЕСНІ
    Восеньская праца і надыход новай пары года раскрываюцца ў восеньскіх песнях.
    * * *
    Сонейка, сонца, Выгляні ў аконца. Пасвяці нам трошку, Дам табе гарошку.
    * * *
    Дожджык, дожджык, секані, Я паеду на кані.
    Дожджык, дожджык, перастань, Я паеду на Растань.
    * * *
    Дожджык, дожджык, крапані, Бабу з поля прагані.
    He йдзі, не йдзі, дожджыку, Звару табе боршчыку.
    9 1. Да каго звяртаюцца людзі ў гэтых песнях?
    2.	Аб чым яны просяць? Перадайце іх просьбы пры чытанні інтанацыяй.
    7
    Лірычныя песні
    Лірычныя песні не звязаны з абрадамі і календаром. Спяваюць іх за працай, у час адпачынку, у радасці і ў горы. Такія песні дазваляюць выказваць розныя пачуцці, перажыванні. Лірычныя песні могуць быць вясёлыя, жартоўныя, а часам і сумныя.
    Рэчанька
    — Ой, рэчанька, рэчанька, Чаму ж ты не поўная? Люлі, люлі, люлі, Чаму ж ты не поўная?
    Чаму ж ты не поўная,
    3 беражком не роўная? Люлі, люлі, люлі, 3 беражком не роўная?
    — А як жа мне поўнай быць,
    3 беражкамі роўнай плыць?
    Люлі, люлі, люлі,
    3 беражкамі роўнай плыць?
    Ясю коніка паіў, Кася ваду чэрпала. Люлі, люлі, люлі, Кася ваду чэрпала.
    9 1Вызначце, да каго звяртаюцца ў песні.
    2.	Прачытайце, пра што пыталіся ў рэчанькі.
    3.	Што адказвала яна? Хто вінаваты, што рэчка няпоўная? Знайдзіце адказ у песні. Рэчка жартуе ці сапраўды вінаватыя Ясь і Кася?
    4.	Як вы прачытаеце песню (павольна, напеўна, хутка)?
    8
    Казкі
    Казка — вуснае мастацкае апавяданне з элементамі выдумкі і фантазіі. Беларускія народныя казкі надзвычай багатыя і разнастайныя. Вылучаюць тры групы казак: казкі пра жывёл, чарадзейныя і бытавыя.
    У казках пра жывёл галоўнымі героямі з’яўляюцца ліса, воўк, мядзведзь, кот, певень, баран і іншыя жывёлы. Сваімі паводзінамі яны нагадваюць людзей — добрых, працавітых, надзейных, разумных або злых, жорсткіх, хітрых. Жывёлы ў казках думаюць, размаўляюць, радуюцца і перажываюць, смяюцца і плачуць.
    Чарадзейныя казкі — гэта цэлыя фантастычныя гісторыі, у якіх дзейнічаюць незвычайныя героі — асілкі, волаты, а часам нават сілы прыроды. Персанажы чарадзейных казак змагаюцца са злом і несправядлівасцю і заўсёды выходзяць пераможцамі.
    У бытавых казках асуджаюцца жорсткасць, прагнасць, здрадніцтва, высмейваюцца скнары, баязліўцы, гультаі. Героі бытавых казак — простыя людзі. Яны не валодаюць звышнатуральнай сілай і перамагаюць ворагаў сваім розумам, мудрасцю, знаходлівасцю, кемлівасцю. Дзейнічаюць гэтыя людзі ў звычайных жыццёвых абставінах.
    Казкі ствараюцца і зараз. Іх збіраюць, запісваюць, каб нашчадкі маглі чытаць і ведаць іх. Беларускія народныя казкі — гэта наша багацце і наш гонар. Імі захапляюцца чытачы многіх краін свету.
    Казкі пішуць і некаторыя пісьменнікі. Такія казкі называюцца літаратурнымі.
    9 1. Што такое казка?
    2.	Якія групы казак выдзяляюць?
    ©@ 3. Успомніце казкі, якія вы чыталі або чулі раней. Раскажыце адну казку класу.
    9
    Чаму заяц, ліса ды воўк разам не сыходзяцца (Беларуская народная казка)
    Калісьці ўсе лясныя звяры жылі ў вялікай згодзе. Часта збіраліся разам на якойнебудзь паляне на свае звярыныя сходызборы, таксама і ў госці хадзілі адзін да аднаго. Але здарылася вось што.
    Аднойчы пагнаў хлопчык пасвіць коз. Пагнаў іх дарожкаю каля агародаў, а тыя козы — скок у агарод, і да капусты.
    Давай хлопчык іх выганяць. Гоніцьгоніць, а выгнаць не можа. Сеў на мяжы і плача.
    Бег уздоўж агародаў зайчык, убачыў хлопчыка, як той горка плача, і пытаецца ў яго:
    — Чаго плачаш, хлопча?
    — Як мне не плакаць! — праз слёзы кажа той. — Вунь улезлі козы ў капусту, і аніяк не магу іх выгнаць.
    — He плач, — кажа яму зайчык на тое. — Пайду я выганю.
    Гнаў зайчык коз, гнаў — аніяк выгнаць не можа: ядуць козы капусту, ажно бароды ў іх трасуцца. Сеў зайчык каля хлопчыка і таксама заплакаў.
    Бегла міма ліса, убачыла зайчыка ды пытаецца:
    — Чаго плачаш, зайчык?
    — Плачу я, бо хлопчык плача, а хлопчык плача, бо коз з агарода выгнаць не можа.
    — He плачце, — суцяшае іх ліса. — Я іх зараз выганю.
    Гналагнала ліса коз з агарода, а тыя яе не слухаюць, ядуць сабе капусту, ажно пошчак раздаецца. Села ліса каля зайчыка ды заплакала.